Groot probleem

Nou hallo allemaal, heb even een kloon aangemaakt omdat er nogal wat bekende van mij op dit forum zitten.
Ik heb eigenlijk liever niet dat iedereen meteen weet dat ik het ben snap je? Vandaar deze kloon.
Het zit zo ik heb sinds 4 maanden een vriendin en het gaat erg goed, samen hebben we veel lol en laatst nog samen naar een pretpark geweest.
We gingen met de auto naar de Efteling en ik kom uit omgeving Assen dus is nog wel een redelijk eindje rijden. Achteraf wel redelijk spijt van gehad waar dit uitstapje is uitgelopen in een deceptie.
Ten eerste zijn de wachtrijen immens lang en erger ik me dood aan de mensen die zulke parken bezoeken. We hebben godverdomme 3 uur (ja dit is geen gein fucking DRIE UUR) in de rij gestaan voor die achterstallige kut attractie genaamd de vliegende Hollander.
1 minuut in die kinder achtbaan en je bent er weer uit. Dit vond ik jammer en bovendien ook triest. Dat je verdomme 3 uur van je leven verspilt aan een attractie waar je niet langer dan een minuut in zit. En ik ben nog nat geworden ook waardoor er water in mijn telefoon is gekomen.
Om ook maar te zwijgen over de prijzen die ze durven te vragen, niet alleen voor de entree maar ook het eten en drinken is schreeuwend duur, om over de kwaliteit maar te zwijgen. Waar ik me ook aan ergerde zijn de rest van de attracties waar de spanning en sensatie gewoon gemist worden.
Er is geen flikker aan en voor me stond ook zon gehandicapte waarvan ik gewoon 100% wist dat hij alsof deed om gewoon de lange wachtrijen over te slaan, triest zulke mensen. Zo klachtwaardig dat ik er een topic over zou kunnen openen in KLB, wat ik niet ga doen want dan zou ik dat met mijn normale account doen.
Nu overigens niet meer omdat anders mijn kloon doorzien is, wat problemen op zou kunnen leveren voor mij, mijn vriendin en vrienden.
Nou ik was dus met haar in de Efteling en het viel tegen. Ze was al een beetje chagrijnig voordat we gingen en ik had al aangeboden om dan maar niet te gaan, had sowieso weinig zin om daar heel de dag rond te lopen met een chagrijnig wijf.
Nee we moesten toch maar gaan zei ze, met een sarcastische ondertoon liet ze weten dat ze het namelijk ook niet voor mij wilde verpesten. Nou die dag WAS toen al verpest maar goed wij vanuit fucking ASSEN naar Kaatsheuvel naar de Efteling .
De reis naar Kaatsheuvel is er geen woord gezegd, radio op 3fm en gaan. Zelfs meezingen of knikken met haar favoriete nummer was te veel gevraagd op deze regenachtige dag. Ik wist toen al dat er iets mis was.
Na een lange slopende reis toch aangekomen in Kaatsheuvel werd ons een parkeerplek aangewezen door een wulpse jonge dame met een puike fluoriserende verkeersjack. Een subtiele knipoog van mijn kant (wellicht ongepast gezien de situatie) was genoeg voor een gniffelende jonge dame en we kregen dan ook een goede parkeerplek.
Ik dacht toen nog bij mezelf, misschien kan het nog een redelijk dag worden. Dit bleek een misopvatting want momenten later stonden we in de rij voor de kassa. Ik had nog gezegd dat het verstandig zou zijn om van te vore kaartjes te halen bij de ANWB ofzo. Niet alleen hoef je dan geen uren in de rij te staan, ook krijg je een korting die mooi is meegenomen lijkt me.
Daar had ze toen geen zin in en was te veel moeite, ach jij je zin dacht ik en heb het er maar niet meer over gehad. Ik wilde ook nog zeggen: IK ZEI HET TOCH?! Maar dit leek mij niet zon strakke actie na het incident op de parkeerplaats.
Nou een horde lachende en joelende pubers stormde ons voorbij omdat zij immers WEL zo slim waren geweest om hun kaartjes van te voren te kopen. Godverdomme een half uur in de rij gestaan omdat mevrouw moest roken. Ondertussen had ik al honger gekregen en had ze nog geen woord gezegd.
Nou we waren eindelijk binnen en wat denk je? Binnen was NOG een poort, en ze zei dat ze moe was... Ze stond nog geen uur op haar poten en nu al zeiken dat ze moe was. Dit wordt een lange, lange, lange dag... Omdat ik hier totaal geen trek in had probeerde ik het haar maar een beetje aangenaam te maken.
Ik sloeg mijn arm om haar heen en zoende haar op haar wang. Ze kon een kleine glimlach niet onderdrukken en ik kreeg hoop dat haar stemming wat beter zou worden. Helaas bleek dit niet het geval. Nou de poort ging open na een uur omdat er iemand onwel was geworden die vooraan stond. Nou lekker betalen een bak geld moeten we wachten omdat iemand zich niet lekker voelt.
Ja daar kan ik niks aan doen. Goed eindelijk binnen vroeg ik haar wat ze wilde doen, ik besloot om er haar dag van te maken omdat ik anders vanavond weer met een zeikwijf in de auto kon zitten. Ze wilde dolgraag in de fata morgana, dolletjes! Toegejuicht door semi-erotische ali baba muziek en buikdansende minderjarige sletje werden we de fata morgana ingeloodst.
Natuurlijk stond er een rij waarop menig Hollands b-artiest jaloers zou zijn waardoor we op een zeker moment ziek werden van de muziek die we inmiddels beter kenden dan het lied we speak no americano wat dagelijks door onze strot wordt geduwd door verschillende commerciële radiozenders. Ja TS luistert naar commerciële radiostations. Maar TS is vrij om te luisteren naar welke muziek TS wilt.
Kun je er niet mee omgaan, open er een topic over en laat mij in me waarde ok? Respect is ver te zoeken op dit forum. Maar terug naar de fata morgana waar inmiddels waren aangekomen bij de boten. Wat een geluk! We deelde de boot met 6 infantiele kutpubers die het nodig vonden om de hele rit met de boot te schommelen, luid te schreeuwen en spullen te gooien naar de poppen in de attractie,
die tevens aan vervanging toe waren. Onderweg zag ik al een hoop geld in het water liggen en dacht nog bij mezelf. Zou het niet mooi zijn om mijn wijf hier achter te laten in het water, en het geld weer mee naar huis te nemen. Nou eindelijk was het voorbij en stonden we in de winkel waar je door moet als je uit de attractie komt. Nougoed het stonk er naar oude tapijten dus meteen naar buiten om mijn eerste biertje van de dag te scoren wat tevens ook de laatste was want mevrouw wilde niet rijden.
Op naar de volgende atractie waar ik wederom het initiatief bij haar legde, ze had geen zin meer om verder door de Efteling te lopen en wilde eigenlijk naar huis. Toen werd ik erg pissig maar heb me in weten houden. Heb maar een voorstel gedaan om door het sprookjesbos te wandelen en daar ging ze mee akkoord. Afijn daar zijn we dan toch wel anderhalf uur mee bezig geweest en dat allemaal zonder echte problemen, af en toe maakte ze een misplaatste opmerking waarvan ik dacht: ja waarom doe je dat nou?
Maar voor de rest was het redelijk goed verlopen. En we hebben veel sprookjes gezien dat vind ik meestal ook wel tof. Ik heb toen een ijsje voor haar gekocht en toen begon ze wel iets losser te komen, beetje kletsen en had ze weer zin in de dag. Ze gaf aan in de droomvlucht te gaan wat ik OK vond, wat ik minder OK vond was de wachttijd die er stond. Het had niet langer moeten duren of de stemming was weer compleet omgeslagen.
Nouja wel een leuke attractie vond ik en we gingen door dus, nu naar de vliegende Hollander. Wat een DRAMA zoals ik al eerder heb verteld, ik ga het niet nog eens vertellen omdat het anders een groot topic wordt en dat wil ik eigenlijk wel vermijden. Omdat het zolang duurde zeurde ze een paar keer over haar benen dat die moe waren. Ik had haar een beetje genegeerd omdat ze heel de dag al aan het zeiken was. Uit het niets zei ze: Geef je wel om me? Ik was er eigenlijk al klaar mee en zuchtte diep.
Ja natuurlijk geef ik om je zei ik en keek de andere kant op. Ze keek een beetje verdrietig maar het interesseerde me vrij weinig op dat moment en toen stonden we pas 15 min in de rij. Nouja na de attractie moest ze naar de wc en dat duurde wel een half uur! Ik dacht ja misschien beetje make-up bijwerken ofzo. Je weet hoe vrouwen zijn... Eenmaal buiten had ze hele rode ogen en vroeg of er iets mis was. Ze zei dat er niks aan de hand was maar ik wist wel beter.
Ik ken haar natuurlijk al een tijdje en ze had eens eerder gehuild omdat haar muis dood was gegaan ofzo ik weet niet meer. Maar om een lang verhaal kort te maken. Ze heeft dus duidelijk gehuild. Ik wilde haar daar nog niet direct mee confronteren want ik zag dat ze op springen stond en wilde haar niet weer laten janken, sowieso niet in het bijzijn van al deze mensen. Wat moeten die dan wel niet denken? Dat ik mijn vriendin mishandel ozo? Nouja dan nog maar een attractie proberen.
Nou bij elke attractie hierna werd de sfeer steeds grimmiger en op een gegeven moment stortte ze zowat in elkaar. Het was al rond etenstijd en de middaglunch had ze overgeslagen waar ik 3 bamiblokken uit de muur had getrokken. Ik bood aan om een zak patat te kopen maar daar had ze eigenlijk geen zin in. Toch haar weten over te halen, ze moest immers wat eten want anders zou ze zo neervallen(ja het was echt zo ver). Gelukkig na het eten ging het wat beter maar in totaal had ze tot dat moment denk ik 20 woorden max gezegd.
Er waren wat live optredens van wat bandjes waar we gingen kijken wat op zich wel gezellig was maar ze wilde zo graag naar huis maar ik heb niet voor niets zon takke eind gereden, dat laatste uurtje kon er ook nog wel bij. Na dat uurtje snel naar huis gegaan en ze gingen meteen naar bed. Ik nam nog even een biertje en ging daarna naast haar liggen en toen draaide ze zich om, weg van mij. Ik deed het licht uit en ging ook maar slapen, ik was het beu. Dit is dus het begin van wat er is gebeurd, maar het wordt nog erger waardoor alles uit de hand liep.

Nouja de volgende dag was ik vrij van mijn werk maar ze moest zelf eigenlijk werken maar ze kreunde dat ze ziek was. Nouja misschien was dat de reden waarom ze zo raar deed in de Efteling. Nouja ziek dat kan dus ik heb haar werk nog gebeld dat ze ziek was. Ben naar de winkel gegaan om jus d'orange te kopen enzo. Ook nog lekkere broodjes gekocht voor haar.
Daar was ze op zich wel blij mee en bedankte me en ik voelde me een stukje beter en begon steeds meer te realiseren dat ze gewoon ziek was gisteren. Maar dit was niet waar blijkt achteraf maar daar kom ik zo op terug. Ze had wel wat gegeten en gedronken waardoor ze zich wat beter voelde. Ik dacht dat een beetje frisse lucht haar wel goed zou doen dus nam ik haar mee naar buiten voor een blokje om. We hadden de hond mee want die moest toch nog uitgelaten worden en daar had ik geen zin in dus ik denk ga nu maar mee dan heb ik geen last van je meer vandaag.
Sowieso al problemen met die kuthond die 2 weken terug nog heel het tapijt had ondergescheten die we ook hebben kunnen wegflikkeren. Nouja hond uit, hond blij, vriendin (semi)blij en ik iets minder blij. Na deze wandeling was ze ineens helemaal beter en wilde ze een potje fifa tegen me spelen op de playstation 3. Nou dat hadden we beter niet kunnen doen want dit was echt bijna uitgelopen op een vechtpartij. Kijk ik laat mensen niet zomaar winnen en als ik win dan wrijf ik het er ook nog eens lekker in. Ja zo ben ik en is misschien een slechte eigenschap maar daar moet je dan maar mee leren leven.
Nu kan mijn vriendin hier normaal gesproken wel redelijk mee omgaan maar deze keer was alles te veel. Ze pakte de stoel op en gooide hem met een ferme worp op de glazen bijzet tafel. Nee dit had ik serieus nog nooit meegemaakt. Ik ben een persoon die altijd wel rustig blijft maar deze keer knapte er iets van binnen. Nu sla ik niemand en zeker geen vrouwen maar ik heb haar wel uitgescholden. Het is toch van de gekke dat je gewoon een stoel door een glazen bijzet tafeltje gooit omdat je een potje fifa verliest van je vriend.
Op dit moment was ik het echt beu en ben naar buiten gegaan, heb de deur echt heel hard achter me dicht gedaan wat een luide knal gaf. Mijn telefoon heb ik uitgezet en ben een pakje sigaretten wezen halen bij de snackbar. Deze heb ik als een volleerde kettingroker in 1 teug leeggezogen op een manier waarvan je zegt: Nou, jij wil echt kanker ofniet? Niet dat ik mensen die kanker hebben of mensen die iemand hebben verloren door kanker wil kwetsen. Ik ben tegen schelden met kanker maar ik vond deze opmerking gepast betreft het onderwerp.
Normaal rook ik niet eens, hooguit een pakje in de maand voor de gezelligheid. Maarja toen ik toch in de snackbar was had ik ook een berenklauw pindasaus genomen om even tot rust te komen. Toen verder stuk wezen lopen en proberen mijn hoofd leeg te krijgen. Dit lukte redelijk en toen het al wat laat werd heb ik mijn telefoon aangezet. En ja hoor 12 gemiste oproepen waarvan 7 van mijn vriendin. Ook een paar onbekende nummers maar die neem ik sowieso niet op, meestal verkooppraatjes waar ik niet van gediend ben. Maarja ik bel dus zo mijn vriendin op om haar toch gerust te stellen dat ik niet van de brug was gesprongen ofzo.
Je ze zei dus dat ze allemaal spijt had en of ik terug wilde komen en ze zou het goed maken en dat het niet de bedoeling was en dat ze de schade zou betalen en dat ze het allemaal wilde uitleggen. Nouja na wat er gebeurd was in de Efteling, en vandaag dus met het slopen van stoel en tafel was enige opheldering van haar kant wel op zijn plaats dacht ik zo. Nou ik besloot maar weer naar huis te gaan om verhaal te halen. Nou ik kwam thuis en vriendin had weer rode ogen, zeker gehuild en ze lag op de bank. Ik ging op een afstandje zitten daar ze lichamelijk contact probeerde te maken. Nou hier was ik dus niet van gediend en duwde haar een beetje weg.
Ze was opvallend rustig na ik haar van me af duwde (voor de duidelijkheid, geen ferme duw maar je kent het wel als iemand je wilt aanraken, dat je haar handen zeg maar weggeduwd op een rustige manier). Dus ze lag in de bank te janken en ik had het weer gehad met haar, echt klaar ermee maar ik houd ontzettend veel van haar. Ik wil haar echt niet kwijt we hebben samen een huisje en een hondje. Nu ben ik dus zeg maar ten einde raad. Hebben jullie tips?