[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #16

Wordt de bijwerking (honger) van de Seroquel sterker naarmate de dosering verder wordt verhoogd?

ladyxima, mijn psychiater gaf oom zyprexa als alternatief, maar daarvan is de lijst vijwerkingen ongeveer even lang

quote:

Op maandag 7 februari 2011 23:31 schreef capricia het volgende:
Ik heb last van paniekaanvallen. In allerlei situaties.
Eerst een jaar paroxetine gebruikt. Ik werd daar wel duf van, geen seksleven, en ik werd dikker. Maar geen paniekaanvallen gelukkig. Via mijn huisarts kreeg ik toen ook meteen een doorverwijzing naar psycholoog. Ben ik een jaar geweest.
Ik heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat ik iets moest verwerken ofzo. Meer alsof er stoffen in mijn hoofd niet goed zaten. Alsof er verkeerde connecties gemaakt werden. En dat kon overal gebeuren...zonder aanleiding.

Na een jaar langzaam gestopt met de paroxetine. Na een driekwart jaar zonder antidepressiva kwamen de angsten gewoon weer terug..kut! Ondanks therapie etc.
Nu zit ik al weer meer dan een jaar aan de clomipramine. Het gaat goed. Voel me normaal, en zonder die paniekaanvallen.
En gelukkig voor mij: clomipramine geeft mij veel minder bijverschijnselen dan paroxetine. Ben niet moe, heb zin in seks, zin in werk en zin in sport.

Ik heb alles proberen te verwerken wat er te verwerken was bij de psych. Tot aan een verdwene teddybeer aan toe. En toch kwam de paniek onverwachts weer terug. Ik ga er vanuit de komende jaren wel dit middel te gebruiken. Geen probleem, zolang ik me normaal voel.
Zou het kunnen dat het iets 'fysieks' is? Dat er niet zozeer iets psychisch mankeert, maar meer iets in de aanmaak van bepaalde stoffen?

Sommige stoornissen zijn vrijwel altijd een biologisch probleem. iig van een bipolaire stoornis is bekend dat het een biologisch probleem is. Van andere stoornissen weet ik het niet zeker, ben alleen ervaren in de stemmingsstoornissen

Maar het klinkt niet onwaarschijnlijk. En zou ook wel rust geven, toch? Iets biologisch kan je echt niets aan doen, net als diabetes (de genetische variant, niet die door overgewicht).

Ik moest wel ff gniffelen om je verdwenen teddybeer

quote:

Op maandag 7 februari 2011 23:31 schreef capricia het volgende:

Ik heb alles proberen te verwerken wat er te verwerken was bij de psych. Tot aan een verdwene teddybeer aan toe. En toch kwam de paniek onverwachts weer terug. Ik ga er vanuit de komende jaren wel dit middel te gebruiken. Geen probleem, zolang ik me normaal voel.
Zou het kunnen dat het iets 'fysieks' is? Dat er niet zozeer iets psychisch mankeert, maar meer iets in de aanmaak van bepaalde stoffen?

Het kan natuurlijk altijd iets "fysieks" zijn, maar met zoiets complex als hersenen zul je het nooit helemaal zeker weten!

Afgelopen weekend nog een interview gelezen over iemand die ook "zomaar" last van angstaanvallen kreeg. Deze persoon kwam er echter overheen door bepaalde gedachtes ter sprake te stellen voordat ze als katalysator gingen dienen om totaal in paniek te raken. Soort van dresseren van angstgedachtes die je dan voorheen over het randje zouden brengen.

Bottom line: ondanks dat die angstgedachten vaak een fysieke oorzaak hebben en zodoende ook met medicatie getemperd kunnen worden, hoeft dat niet te betekenen dat dat ook daadwerkelijk zo hoeft te zijn.

quote:

Op maandag 7 februari 2011 23:55 schreef appelsap het volgende:
Ladyxima, ik heb seroquel geslikt en ben er veel van aangekomen. Ik slikte 700 mg per dag en in combinatie met andere medicatie waar je dus ook veel honger van kreeg.
Volgens de psychiaters die ik gehad heb, was het aankomen vooral een bekende bijwerking onder jong volwassenen en als ik het me goed herinner ben jij nog vrij jong toch?
Verder ken ik nog wat mensen die ook seroquel slikken en ook zij zijn er vrijwel allemaal wat van aangekomen.

Yes, jongvolwassene.... dat is zwaar minder (meer ) dus, daar ben ik echt niet aan toe.
Gelukkig zitten we nog in de overleg fase en is het niet dringend ofzo...

quote:

Op dinsdag 8 februari 2011 08:02 schreef seasushi het volgende:
Seroquel = honger!

Ik eet nu al genoeg, nog meer eten zou een ramp zijn

quote:

Op dinsdag 8 februari 2011 10:05 schreef SecretSacky27 het volgende:
ladyxima, mijn psychiater gaf oom zyprexa als alternatief, maar daarvan is de lijst vijwerkingen ongeveer even lang

hij had 2 alternatieven opgeschreven, seroquel was 'keus #1' daarna stond er lithium (wtf? was echt mijn eerste reactie... ik ken iemand die is manisch depressief en die gebruikt dat, en dat is echt geen kinderspul *ril*) en nog iets, weet even niet meer wat... zou zyprexa kunnen zijn, maar dat was 'de laatste keus'.

Ik ben er gewoon echt niet aan toe om iets nieuws te proberen, ik heb net eindelijk het idee dat het was beter gaat... en omdat ik een paar héle goede dagen gehad heb (heerlijk juist) dacht hij meteen aan hypomanie... we houden het nu in de gaten met een schema waarin ik mn stemming noteer, maar ik denk dat het een beetje een voorbarige conclusie is...

want die goede dagen waren toevallig net dagen waarop ik een nieuwe pop kreeg en daar wordt ik toevallig erg blij van .

quote:

Op zondag 6 februari 2011 20:15 schreef knuppelhout het volgende:
mooizo. blijf je ze een tijd slikken nu of heb je afbouwplannen?

Ik heb eigenlijk voorlopig nog geen afbouwplannen. Vind het wel goed zo op het moment. Rust aan mijn kop.

Al moet ik zeggen dat ik vorige week voor mijn werk door de Westerscheldetunnel moest. Zodra ik betaald had en de slagboom achter je dicht gaat, kun je dus geen kant meer op. Je moet en zal door die tunnel gaan. Dus in eerste instantie schoot de paniek te binnen, maar dat duurde maar heeeeel kort. Ik denk dat ik zonder medicatie compleet geflipt zou zijn.

Dus ja, als het aan mij ligt blijf ik het voorlopig nog slikken. Hoop dat mijn behandelend arts daar ook zo over denkt.

Want is het echt zo schadelijk voor je lichaam als je zoiets voor de rest van je leven blijft slikken? Wie weet daar meer over?

Ben gisteravond begonnen aan Zyprexa 2,5mg. Ik hoop dat het wat gaat doen.
We hebben gekozen voor Zyprexa ipv Seroquel, omdat Zyprexa makkelijker in te stellen is. Je hebt eigenlijk maar 2 doseringen, voor mijn geval, terwijl bij Seroquel de range veel groter is.

We gaan het zien!

Twinkle20, wellicht kan je vragen aan je behandelaar of lange termijn gebruik schadelijk is.
Ik kan me best voorstellen dat de stress die je krijgt zonder de medicatie ook niet goed is, namelijk.
Kiezen tussen twee kwaden en zo...

quote:

Op zaterdag 12 februari 2011 10:21 schreef Twinkle20 het volgende:

[..]

Ik heb eigenlijk voorlopig nog geen afbouwplannen. Vind het wel goed zo op het moment. Rust aan mijn kop.

Al moet ik zeggen dat ik vorige week voor mijn werk door de Westerscheldetunnel moest. Zodra ik betaald had en de slagboom achter je dicht gaat, kun je dus geen kant meer op. Je moet en zal door die tunnel gaan. Dus in eerste instantie schoot de paniek te binnen, maar dat duurde maar heeeeel kort. Ik denk dat ik zonder medicatie compleet geflipt zou zijn.

Dus ja, als het aan mij ligt blijf ik het voorlopig nog slikken. Hoop dat mijn behandelend arts daar ook zo over denkt.

Want is het echt zo schadelijk voor je lichaam als je zoiets voor de rest van je leven blijft slikken? Wie weet daar meer over?

ik weet daar meer over: niet alles over bekend maar geen enkele waanwijzing dat je nieren of lever er op termijn onder lijden. lexapro is natuurlijk relatief nieuw, maar bijv prozac of citalopram (tweelingzusje van escitalopram) hebben dat wel aangetoond.
een flinke terugval is veel schadelijker denk ik.
wat niet betekent dat je per se levenslang moet blijven slikken, maar een of meerdere jaren is misschien niet zo onverstandig.

quote:

Op dinsdag 22 februari 2011 13:28 schreef SecretSacky27 het volgende:
Ben gisteravond begonnen aan Zyprexa 2,5mg. Ik hoop dat het wat gaat doen.
We hebben gekozen voor Zyprexa ipv Seroquel, omdat Zyprexa makkelijker in te stellen is. Je hebt eigenlijk maar 2 doseringen, voor mijn geval, terwijl bij Seroquel de range veel groter is.

We gaan het zien!

Twinkle20, wellicht kan je vragen aan je behandelaar of lange termijn gebruik schadelijk is.
Ik kan me best voorstellen dat de stress die je krijgt zonder de medicatie ook niet goed is, namelijk.
Kiezen tussen twee kwaden en zo...

Interessant!
Ik hoop dat het werkt voor je !
Slik je ook nog anti depressiva ernaast?

quote:

Op dinsdag 22 februari 2011 13:28 schreef SecretSacky27 het volgende:
Ben gisteravond begonnen aan Zyprexa 2,5mg. Ik hoop dat het wat gaat doen.
We hebben gekozen voor Zyprexa ipv Seroquel, omdat Zyprexa makkelijker in te stellen is. Je hebt eigenlijk maar 2 doseringen, voor mijn geval, terwijl bij Seroquel de range veel groter is.

We gaan het zien!

Ik ben benieuwd of het werkt, succes ermee!

Hier inmiddels helemaal gewend aan de AD en merk ook echt dat het effect heeft. Wat de toevoeging van zo'n klein stofje met een mens kan doen zeg

Wat super Sylvana!

Hier sinds 3 wkn opgehoogd, maar ik merk er weinig van, volgende week afspraak om te kijken hoe het nu is.

Nijna hoe is het nu met je? Inmiddels bijna 4 weken opgehoogd, voel je er iets van?

Ik ben inmiddels een maand medicatievrij. Ik voel me beter (niet zo somber en pessimistisch, niet zo moe en trillerig) en kan ook eindelijk weer wat afvallen en dat is fijn. Ik merk alleen wel dat de medicatie ervoor zorgde dat ik minder impulsief was. Dat gedeelte is nu dus weer volledig terug en naast moeilijk voor mezelf vooral ook moeilijk voor mijn omgeving. Uitbarstingen, gedragingen..
Dus ik twijfel wel een beetje hoe ik nu verder moet.

Appel, ik durf het niet zo goed te zeggen. Ik voel me wat rustiger, maar is dat medicatie of is dat het feit dat het op het moment redelijk rustig is qua dingen waar ik me beroerd van ga voelen. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik zomaar weer om kan vallen zeg maar.
Ik kan nog steeds erg weinig hebben, mopperig en moe.
Heb jij nog overleg over hoe nu verder?

quote:

Op maandag 28 februari 2011 16:10 schreef appelsap het volgende:
Nijna hoe is het nu met je? Inmiddels bijna 4 weken opgehoogd, voel je er iets van?

Ik ben inmiddels een maand medicatievrij. Ik voel me beter (niet zo somber en pessimistisch, niet zo moe en trillerig) en kan ook eindelijk weer wat afvallen en dat is fijn. Ik merk alleen wel dat de medicatie ervoor zorgde dat ik minder impulsief was. Dat gedeelte is nu dus weer volledig terug en naast moeilijk voor mezelf vooral ook moeilijk voor mijn omgeving. Uitbarstingen, gedragingen..
Dus ik twijfel wel een beetje hoe ik nu verder moet.

Dat klinkt goed hoor, voor een maandje medicijnvrij. Ik heb zelf zeker een half jaar nodig gehad om de medicijnen te 'ontwennen' (dat was na het afbouwen).

Die uitbarstingen, dat is iets waar je nu aan zult moeten werken. Je voelt je beter, energieker, dus als het goed is, kan je nu daar je tijd en energie in steken. De medicijnen hebben je een steuntje in de rug gegeven, de permanente oplossing zal je zelf moeten vinden .

Ben je trouwens veel aangekomen?

Je hebt gelijk hoor Burdie. Ik ga over een tijd ook in dagbehandeling als alles volgens plan verloopt.
Ik ben veel aangekomen ja, 15 a 20 kg in een half jaar tijd.(ook wel deels te wijten aan eetproblematiek)

Moeilijk Nijna, jammer dat het niet echt stabieler voelt. Ik hoop toch dat de rust die je voelt niet alleen maar is door een rustige periode.

quote:

Op dinsdag 22 februari 2011 13:48 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

Interessant!
Ik hoop dat het werkt voor je !
Slik je ook nog anti depressiva ernaast?

Ik heb nog andere medicatie ernaast. Geen antidepressiva, wegens het biploaire aspect van mijn "problematiek".
Het is een ander soort medicijn, met de indicatie dat het ook werkt bij depressieve klachten van een bipolaire stoornis.

appelsap, klinkt fijn dat het nu relatief goed gaat zonder medicatie! Hopelijk geeft enkel dagbehandeling genoeg steun voor je, dat medicatie niet echt meer nodig zal zijn. (een mens kan hopen )

nijna, wat zijn nu voor jou de vervolgstappen?

De zyprexa werkt als een tierelier! Dat 2,5mg zo'n effect heeft! Bizar eigenlijk.
Ik heb wel last van bijwerkingen
• Meer honger gevoel.
• Duizeligheid.
• Beven.
• Spierstijfheid of spasmen (met inbegrip van oogbewegingen). (mijn bovenarm gaat vastzitten, waardoor ik mijn elleboog niet goed kan doorstrekken. Doet verrekt zeer, en moet er erg alert op zijn, maar anders heb ik supersterke tijgerbalsem. Werkt ook.
• In de vroege stadia van de behandeling kunnen sommige mensen zich duizelig voelen offlauwvallen (met een trage hartslag), vooral wanneer men overeind komt vanuit een liggende of
zittende positie.

Vooral dat (bijna) flauwvallen is erg naar. Zeker met de kinderen erbij. Het lijkt me erg angstig om je moeder, letterlijk, te zien omvallen.
Gelukkig ben ik vooralsnog niet echt omgevallen, maar het kwam een paar keer akelig dichtbij. Als er niet een kastje in de buurt was geweest om me aan vast te klampen, was ik echt omgevallen.

Dat lijkt me echt naar SecretSacky. En ook best gevaarlijk met kinderen erbij.
Hopelijk verdwijnen die bijwerkingen nog. Al is het maar voor een deel.
Wel ontzettend fijn dat het zo goed werkt!

SecretSacky, wat super dat de zyprexa zn werk doet!!! Wel heel vervelend die bijwerkingen, kan dat ook nog minder worden?
Dat flauwvallen lijkt me wel vervelend, zeker als de kinderen erbij zijn.
Heel rustig aan opstaan dus...

Vervolgstappen hier... ik heb van de week een afspraak met de psychiater mbt de medicatie. Vorige keer had hij het over òf nog even aankijken òf een andere AD erbij of seroquel in een lage dosering.
En verder heb ik dus gesprekken, waar ik ook nog niet zo enthousiast over ben. Ik snap waarom deze weg is ingeslagen, maar ik had ook bij de intake al aangegeven dat ik eerder ook al cognitieve therapie had gehad en het nog altijd niet het gewenste effect heeft gehad. En dat ik er eigenlijk een beetje klaar mee ben inmiddels. En dan ga je weer naar huis met de opdracht om dingen uit te gaan schrijven in van die mooie schemaatjes... .
De psycholoog heb ik volgens mij ook niet echt een klik mee, dus komend gesprek kunnen we vullen met zwammen over wat dan wel ofzo...
De moed zakt me aardig in mn schoenen, ik heb er niet zoveel vertrouwen meer in.

Nijn, als dit niet de weg voor jou is moet je dit echt heel duidelijk aangeven en eisen dat er naar wat anders gezocht wordt. Heb jij eigenlijk wel een duidelijk behandelplan?
Succes komende week!

Nee geen duidelijk behandelplan ook, althans... ik weet van niks.
Dank je.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 11:45 schreef SecretSacky27 het volgende:

[..]

Ik heb nog andere medicatie ernaast. Geen antidepressiva, wegens het biploaire aspect van mijn "problematiek".
Het is een ander soort medicijn, met de indicatie dat het ook werkt bij depressieve klachten van een bipolaire stoornis.

Oke, fijn dat het werkt voor je en op een dag zul je misschien zonder kunnen de bijwerkingen klinken niet heel leuk maar je hebt gelijk dat antidepressiva niet altijd zo'n goed idee is.

Medicatie blijft nog paar weken hetzelfde, even afwachten of het wat doet... want ik lijk me wat rustiger te voelen, maar ik durf niet te zeggen waar het van is....

Ik zit te twijfelen of ik me weer ga laten behandelen voor angst (met name hypochondrie) en depressie... het betekent dat ik dan aan de seroquel + paroxetine moet. Eigenlijk wil ik niet weer medicijnen slikken, maar de andere kant kan ik het zo ook niet meer volhouden. Ik ben echt volledig uitgeput door de angst. Dan is die ene moedervlek zogenaamd weer een melanoom. Een week later "heb" ik prostaatkanker of misschien blaaskanker. Een maand later "heb" ik eerst acute blindedarmontsteking, dat een dag later darmkanker bleek te "zijn". Vandaag "heb" ik de ziekte van Hodgkin, maar volgende week is het misschien leukemie. Vroeger zat er een aantal jaar tussen de momenten dat ik dacht iets te hebben, en kon ik de angst veel beter op de achtergrond zetten. Tegenwoordig heb ik geluk als ik een hele dag lang geloof dat ik redelijk gezond heb. En ondertussen heel compulsief alle vlekjes, lymfeklieren en stoelgang blijven controleren. Op deze manier heb ik echt geen leven meer.

In het verleden heb ik al eens zyprexa + citalopram gehad, en nog eerder heb ik wel eens efexor gehad. Van de SSRI's heb ik eigenlijk nooit enig positief effect gemerkt. Ontwenning was wel zwaar, met name bij de efexor. De zyprexa hielp eigenlijk best goed. Eindelijk eens ervaren hoe het is om te leven zonder dat je lichaam continu vergiftigd wordt door de adrenaline. Toen ik met de zyprexa stopte merkte ik meteen dat ik weer dat ik de hele dag zenuwachtig ben. Toch was ik destijds vastbesloten om nooit meer AD en AP te slikken. Het komt natuurlijk ook door mijn hypochondrie, maar ik ben met die antipsychotica nogal bang voor http://en.wikipedia.org/wiki/Tardive_dyskinesia.

Zijn zyprexa en seroquel vergelijkbaar qua effect? En zou het wel zinvol zijn om een derde SSRI te proberen als twee andere SSRI's helemaal geen effect hebben gehad?

Ik kan maar niet tot een beslissing komen, hoewel niets doen sowieso geen optie meer is.

TD komt inderdaad voor bij het gebruik van antipsychotica maar is redelijk laag (2-3%) in jong volwassenen. De meeste huisartsen/specialisten zouden hier van op de hoogte moeten zijn dus als het zich zou ontwikkelen dan kan daar makkelijk rekening mee gehouden worden.

ADs en APs werken natuurlijk verschillend, de APs kunnen worden gebruikt om het effect van ADs te versterken. of een derde AD nut heeft is natuurlijk iets om met je behandelaar te bespreken

Wow, ik vind 2-3% eerlijk gezegd behoorlijk veel, maar ik heb al vaker gemerkt dat mijn interpretatie van probabiliteit nogal afwijkend is. Zo kan ik bijvoorbeeld onmogelijk begrijpen dat men ziektes met een prevalentie van 1 op 1000 zeldzaam noemt. Tja, als ik het eenmaal neem maak ik me er vanwege de werking van het medicijn toch niet echt druk meer om.