Een mooi verhaal van Jeroen Stevens van voordat hij werd verpest door de commercie:
quote:
Zanger Jeroen Stevens
Als mijn fans gelukkig zijn, dan ben ik het ook
Hallo lieve allemaal,
Dankzij jullie stemmen sta ik nu in de Spotlight van Muziekvoluit .
Ik ben er echt super blij mee en wil jullie allemaal hartelijk danken voor jullie support.
Via deze weg wil ik jullie iets over mij zelf vertellen.
Mijn naam is Jeroen Stevens.
Ik ben 27 jaar oud en woon al mijn hele leven in het Groningse Musselkanaal.
Ik werd als tweede zoon geboren en in 1987 kregen mijn broer en ik er weer een broertje bij.
Toen ik 13 jaar oud was wou ik acteur worden en liet mij inschrijven bij diverse castingburo's.
In de eerste periode werd ik niet gevraagd tot het jaar 2002.
Ik werd gevraagd om mee te spelen in een commercial van Postbus 51 (Veilig Verkeer Nederland, samen met Piet Römer, de COCK van Baantjer)
De dag van de opnames ben ik in alle vroegte naar Hilversum gereden naar de plek waar wij ons moesten verzamelen.
Toen ik daar eenmaal was toen liep alles anders dan ik had gedacht en besloot om te vertrekken.
Zingen dat vond ik toen wel leuk, maar ik wou toch echt acteur worden.
Dit ben je niet zomaar en besloot mij dus volledig te gaan storten op mijn toekomst.
Eerst diverse baantjes gehad en later met een goede vriend een eigen bedrijf opgestart.
In 2005 waren mijn ouders 25 jaar getrouwd en samen met mijn broers besloten wij deze dag in het teken te doen van herinneringen.
Ik besloot om een lied te gaan zingen van Grad Damen, Ongelijke Strijd. Dit was de eerste keer dat ik voor veel mensen stond te zingen.
Er waren op het feest 248 mensen. Het was 2 juli 2005 en het weer was fantastisch, maar toch kregen de mensen het koud toen ik aan het zingen was.
Ik kreeg deze avond veel complimentjes en iedereen die zei dat ik er meer mee moest gaan doen. Ik was een jongen van 22 jaar en had echt zoiets van "Pffff, hallio ik ben 22 jaar. Ik ga toch niet zingen en al helemaal geen Nederlands talig".
Robert, mijn vaste cameraman, was ook onder de indruk en bracht mij in contact met Wout van der Lei.
Toen ik bij Wout kwam toen moest ik natuurlijk ook even zingen. Ik moest even mee lopen naar boven waar alles stond aan geluid. Country Roads was voor mij bekend en zong dit lied.
Na 1 couplet en refrein werd ik al afgekapt en had toen het gevoel dat het niet goed was gegaan.
Ook Wout bleek het goed te vinden en nam mij mee naar de studio. Dit was in oktober van 2005.
"Leuk een herinnering op cd". Wout maakte voor mij een band van "Ongelijke Strijd" en ik dacht: "Hier blijft het bij".
Vol trots liet ik het natuurlijk iedereen horen.
In 2006 werd ik gevraagd of ik wou optreden in het buurthuis in mijn dorp voor het goede doel.
Natuurlijk wel, maar dan zing ik maar 1 liedje, want meer heb ik niet.
Ik kreeg al snel meer orkestbanden om te repeteren en zo stond ik in maart 2006 te zingen voor het goede doel.
Daar werd ik overvallen door mensen met complimentjes, kaartjes en vragen.
Pffff, waarom moest dat zo?????
Er was 1 vrouw die op mij af kwam en zei: "Ik wil graag dat jij komt zingen op de Duchenne Day in Raalte".
Ik wist toch echt niet waar Raalte lag whahahah.
Ik nam de aanbod aan en ging dus in juni 2006 naar Raalte met mijn familie.
Daar verliep het ook niet zo goed. Ik mocht niet zingen van een artiest, want hij kende mij niet.
Mijn optreden in de zaal ging dus niet door en daar zat je dan al de hele middag te wachten op helemaal niets.
Na veel praten mocht ik dan toch zingen, maar dan wel in het voorcafe en live over de radio.
Slik....... dat was natuurlijk helemaal grandioos.
De vrouw die mij toen vroeg en het zich zo aantrok allemaal was niemand minder dan de "Silverlady-Marijke".
Ik kwam na mijn optreden in contact met een dvd productie bedrijf die van mij in juli 2006 een clip aanboden.
De opname was in Denekamp. Eerst 's morgens naar Enschede naar het bedrijf en toen was het tijd voor de opname.
Het was best wel griezelig. De hele tijd staan er 2 camera's op je gericht.
Ik gekozen voor het lied Ongeijke Strijd dit nummer stond vanaf 25 augustus in de verzoekparade van TV Oranje.
De clip kwam binnen op nummer 2 en de volgende dag stond ik al op nummer 1. Deze notering had ik 9 weken lang en in totaal stond ik 9 maanden lang in de verzoekparade.
Ik begon het steeds leuker te vinden en nu is er geen stoppen meer aan.
Ik heb zoveel leuke dingen gedaan, zoals MegaPiratenFestijn in Borger voor 15.000 mensen, Regiotap, RADIONL ZomerTour etc. en er zijn nog zoveel dingen die ik nog wil doen.
Al met al jullie gaan nog heel veel van mij horen en zien.
Ik heb nu eerst wel genoeg verteld over mij zelf.
Er is nog 1 ding wat ik aan jullie kwijt wil "Blijf lekker luisteren naar dit gezellig station".
Nogmaals bedankt voor jullie stemmen en jullie kunnen mij vinden op hyves als jullie persoonlijk met mij in contact willen komen via een digitaal medium.
Toedeldoki!!!!!!
Liefs en dikke knuffel,
Jeroen Stevens
De mensen kregen het gewoon koud toen Jeroen begon te zingen.