Er zijn wel wat minpuntjes aan het nieuwe album (het is niet erg vernieuwend), maar over het algemeen vind ik A Posteriori toch heel goed. Een ouderwets Enigma-album. Dat het grotendeels instrumentaal is, is geen probleem. Michael Cretu is toch niet erg creatief met zijn songteksten, en de songtitels zijn soms tenenkrommend. Zoals Goodbye Milky Way. Ik zag het chocoladereepje in gedachten wegvliegen.
Zo geniaal als MCMXC a.D. is Enigma helaas nooit meer geweest, maar het blijft lekkere muziek. Ik heb dan ook (bijna) alles van Enigma, inclusief zeer zeldzame cd-singles.