Dag held!

Vandaag hebben wij onze kat Taco van 5,5 moeten laten inslapen. In het voorjaar hebben we bij hem een bult ontdekt die uiteindelijk kwaadaardig bleek te zijn. Hij is geopereerd, maar al na 1,5 maand voelden we weer een bult en de dierenarts bevestigde ons bange vermoeden dat het hopeloos was. Gisteren zijn we nog met hem naar de dierenarts geweest, omdat het ineens hard achteruit ging met hem en toen hebben we voor het weekend nog antibiotica meegekregen, in de hoop dat 'ie daar nog even mee vooruit kon. Als het niet hielp, zouden we hem maandag laten inslapen. Maar vandaag kon hij vrijwel niet meer op z'n achterpoten staan en dus hebben we hem, om verder onnodig lijden te voorkomen toch vandaag al laten inslapen, al was het een ontzettend moeilijke beslissing en dachten we zelfs bij de dierenarts nog: "Nee! Stop! We willen hem weer mee terug nemen!" Hij heeft nog een mooie rit meegemaakt in het reismandje achter op de fiets en ondanks het feit dat zijn leventje kort was en hij diverse kwaaltjes heeft gehad, heeft 'ie een prachtig mooi leven gehad bij ons en z'n vriendinnetje Janneke en hebben we ontzettend van hem genoten. We zullen hem dan ook ontzettend missen! Dag lieve Taco, we zullen je nooit vergeten!

Volgende week komt zijn as hier vanuit het crematorium en gaan we een mooi plekje opzoeken om het uit te strooien .



Taco als kitten





Samen met Janneke

En toch voel ik me nu nog kut, want vlak voordat we naar de dierenarts gingen leefde 'ie nog op dus en de dierenarts kon hem ook probleemloos uit het mandje halen en dan denk je: "Zijn we niet toch te snel geweest?". Maar het zou een kwestie van tijd zijn geweest en dit was voor ons ook niet meer te doen. Hij heeft nu 2 dagen pijn gehad en hij leidde niet meer het leven dat 'ie leidde, dus ik denk dat we er goed aan hebben gedaan, maar toch is het KUT! .

quote:

Op zaterdag 17 juli 2010 19:21 schreef Oognip het volgende:
Ach wat ontzettend verdrietig! Heel veel sterkte met jullie hele mooie en lieve kat Taco. Ik vind het wel logisch dat je twijfelt aan je beslissing maar zoals je zelf zegt, het was inderdaad een kwestie van tijd, hoe dan ook hij zou niet meer beter worden helaas. Jullie hebben de juiste beslissing genomen maar ontzettend moeilijk is het altijd.

Ben je uiteindelijk nog bij het inslapen geweest? Jullie gaan het as niet in een potje doen maar uit laten strooien? Toen ik mijn twee katten heb moeten laten inslapen (oktober, november 2009) heb ik ze ook laten cremeren en hun urn in een mooie urn gedaan met hun naam erop. Deze staat bij mij in de woonkamer en ik moet zeggen dat het mij wel een goed gevoel geeft dat ze er toch nog een beetje bij zijn.

Hoe gaat het nu met Janneke? Waren ze dikke vriendjes?

We gaan de as inderdaad uitstrooien (zelf dus, in een mooi natuurgebied, of dat nou mag of niet ). Eigenlijk heb ik daar ook nog over getwijfeld, maar als ik het wel doe, kan ik er iig geen spijt van krijgen dat ik het niet heb gedaan en andersom had ik daar óók nog spijt van kunnen krijgen .

We bewaren de as niet in een urn. Dat zou voor mij hetzelfde zijn als begraven en dan kan ik het niet afsluiten.

We willen ook snel na de crematie een nieuwe kat hebben. Niet om Taco te vervangen natuurlijk, maar om de leegte op te vullen en als speelkameraadje voor Janneke natuurlijk . Ze waren dikke vriendjes, maar konden ook flink knokken. Maar dat hebben ze de laatste tijd niet meer gedaan, ook al een teken dat Taco niet meer helemaal zichzelf was.

Dank voor alle steunbetuigingen allen! .

De dierenambulance heeft gebeld: Morgenochtend wordt de as bezorgd. We hebben besloten dat we hem (nog?) niet gaan uitstrooien, maar hem in plaats daarvan in een fatsoenlijk potje zullen doen om te bewaren.

De tweede foto uit de OP zal bovendien op groter formaat afgedrukt worden en ingelijst worden. En het is een plan om ook de andere kat en volgende katten zo op de foto te zetten, zodat we over tientallen jaren een hele reeks hebben .

Ik heb een paar afschuwelijke emotioneel uitputtende dagen achter de rug, maar vannacht heb ik een goeie nachtrust gehad en vandaag voel ik me dus een stuk beter .

Janneke zoekt wel heel veel contact met ons. Ze wil veel op schoot liggen, heeft vannacht bij Mark op bed geslapen (terwijl ze dat al een hele tijd niet meer heeft gedaan) en ik had gisteravond de indruk dat ze opzag tegen de nacht. Toen ze doorhad dat ik ging slapen, werd ze onrustig en ging ze naar Mark toe, omdat die nog wakker was. Het is enerzijds aandoenlijk en anderzijds schrijnend om te zien. We knuffelen en spelen wel veel met haar .

Over een nieuwe kat: ja we nemen in eerste instantie contact op met het asiel.
Wat zijn overigens jullie ervaringen met het nemen van een nieuwe kat na het overlijden van een oude kat? Enerzijds willen we Janneke's rouwproces niet verstoren, anderzijds vinden we dat ze snel een nieuw vriendje moet hebben. Op internet lees ik dat je 2 tot 6 maanden moet wachten voor er een nieuwe kat komt, om de achtergebleven kat de tijd te geven het verlies te verwerken, maar dat vind ik persoonlijk best wel lang. Wat is jullie mening hierover?

[ Bericht 16% gewijzigd door Viking84 op 19-07-2010 11:09:57 ]