Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #2

quote:

Op zondag 4 juli 2010 22:36 schreef p_iglet het volgende:

[..]

grijs formuleert het wat beter dan ik.
Ik heb graag dat een school ook vooral dat laatste kan, erkennen hoe een kind is. En daar hoort wat mij betreft niet dwingen tot het gemiddelde bij, maar ieder kind begeleiden in zijn of haar leerlijn, of die nou boven of onder het gemiddelde ligt.

Dat ja

quote:

Op zondag 4 juli 2010 22:31 schreef Grijs het volgende:

[..]

Ik ben het bijna helemaal met je eens. Voor mij hoeft niet alles eruit te komen wat er in zit. Waar het mij om gaat is, dat mijn kind er ongelukkig van wordt als hij niets te leren heeft. Hij is razend nieuwsgierig en wil dan ook graag van alles weten hoe het in elkaar zit, waarom het zo is, waarom het vroeger anders was etc. Krijgt hij daar geen antwoord op, of krijgt hij te horen dat hij dat over een aantal jaren op school wel leert, dan is dat behoorlijk frustrerend voor hem.
Het gaat er dus niet zozeer om om het beste eruit te halen, maar om zijn goede leerhouding niet te frustreren. En om erkenning van hoe hij is.

dat ja...en wat ze hierna gaan doen ,dat zien we dan wel weer.Voorlopig wil er hier een archeoloog worden en een brandweerman. Ik hoop dat hun droom uitkomt.

quote:

Op zondag 4 juli 2010 22:22 schreef p_iglet het volgende:
waarom wordt eruit halen wat erin zit als negatief beschouwd?

Omdat dat voor een kind over het algemeen helemaal geen gezonde omgeving is naar mijn bescheiden mening. Ik ben geen pedagoog, maar we kennen allemaal het stereotype voorbeeld van het teveel gepushte kind. Een kind is helemaal niet bezig met prestaties en zaken als "optimaal rendement", maar met opgroeien, de wereld verkennen. Ik geloof dat de intellectuele groeispurt die ertoe doet over het algemeen pas later komt, als het gaat studeren etc. bijv. Tot die tijd is het veel belangrijker dat het een stabiele jeugd heeft gehad zonder (onnodige) uitzonderingssituaties e.d. en met veel vrijheid, waarin het zichzelf en zijn verhouding tot de wereld goed leert kennen. Die kennis en ervaring is belangrijk om later zijn weg te vinden, veel belangrijker dan het zoveel mogelijk stof behandeld hebben op de lagere school bijv.

Je schreef eerder ook ergens

quote:

Je intrinsieke motivatie moet wel heel goed zijn wil je ondanks weinig externe stimulatie toch het optimale uit jezelf kunnen halen.

Daar heb je een heel belangrijk punt. Want in de "echte wereld", na school & in mindere mate na studie, is de "externe stimulatie" ook niet op jouw gevoelige zieltje toegesneden. Het lijkt me beter dat een kind alvast leert dat het niet altijd een perfecte omgeving aangeboden krijgt en daarvan leert, dan dat het op lagere en evt. middelbare school een perfect aangepast programma krijgt met veel persoonlijke begeleiding, om vervolgens in een zwart gat te lazeren als het zich op de universiteit opeens in een grote groep medestudenten bevindt waar het zelf de motivatie moet vinden en geen bijzondere begeleiding meer krijgt maar gewoon 'e'en van de velen is. Idem voor het leven na de uni. Je schreef ergens over het eerder vanaf het kdv naar de basisschool halen van je kind. Daar zou ik, tenzij 'echt noodzakelijk om de een of andere reden, absoluut niet aan beginnen, het is het creeeren van een uitzonderingspositie met weinig of geen nut.

De mensen die 'slagen', als in succesvol worden qua wetenschap, ondernemen, kunst etc. zijn juist de mensen die wel een sterke intrinsieke motivatie hebben en het vermogen hebben om niet op te geven, ook niet als de omstandigheden al dan niet tijdelijk (helemaal) niet optimaal zijn.

Dit heeft ook te maken met een andere opmerking die ik graag nog wilde maken tegen de mensen hier die het idee hebben dat ze in hun 'HB-zijn' ontkend zijn op school en daardoor niet het meeste uit hun intelligentie hebben gehaald. Ten eerste lijkt me dat je verdomde voorzichtig moet zijn met "het herkennen van dezelfde signalen bij hun kind", voor je het weet zit je een eigen frustratie te projecteren op je kind. Ten tweede, om een (moeilijke) studie aan te gaan en af te ronden is niet alleen talent (IQ) nodig, maar ook (intrinsieke) motivatie, doorzettingsvermogen en een mate van zelfkennis. Als je nu nog zit te klagen over het gteblokkeerd zijn tot het voltooien van de ideale studie, dan ontbreekt het je simpelweg aan motivatie of doorzettingsvermogen, want niemand houdt je tegen om die ideale studie nu alsnog te gaan doen. Als je dat niet kunt of wilt opbrengen, dan moet de conclusie zijn dat je 'gewoon' niet geschikt bent. Ik heb een zusje dat door het ontbreken van een HAVO-diploma nu aan een thuisopleiding HBO bezig is, naast eenn fulltime baan. Dat doe je, als je maar graag genoeg wilt.

Keesjelief, ik denk dat juist het niet erkende als jonger kind zijnde voor een soort wroeging zorgt.. weten dat er met juiste begeleiding meer in gezeten had wellicht.
Kijk een studie nog volgen etc. is voor niet iedereen financieel haalbaar en tijd technisch zeker als er kinderen in het spel zijn.
Even puur vanaf mijn ervaring kijken, ik heb een jaar extra gekleuterd doordat het leeftijdstechnisch gewoon makkelijk kon destijds, En mijn moeder een jaar opgenomen is geweest.

Als gevolg dat er in groep 3 al zo;n afstand was dat ik de lessen van groep 4 in groep drie maakte. Want ja school wou me niet weer terug zetten naar een andere klas, want ik had extra gekleuterd dus dat kon niet.
Om vervolgens in groep 4 exact hetzelfde te moeten doen als het jaar ervoor..
Ik aan de herfstvakantie al de boekenkast volledig gelezen had.
Zelf extra werkjes maakte..
En zo ging het elk jaar..
Naar de middelbare school vwo met latijn, heerlijk ging prima mee, tot er het een en ander gebeurde en ik ipv 9's en 8'en zesjes en zevens haalde, en een 4 voor wiskunde, wat veel van doen had met de docent ook.
Ik was echter wel over al werd havo geadviseerd gezien omstandigheden.
Mijn ouders plaatsten mij naar een mavo..
En dan kom je daar je hoeft niks te doen, maar als nerd deed ik dus wel alles, o.a. het huiswerk van mijn zus die 4 mavo deed.. en mijn lijst met 9's vol stond, je uitgekotst wordt want wat doe jij hier...
diploma en naar 4 havo.. en wederom keurige cijfers, en toen kwam de ellende, mijn moeder ging heel slecht, waardoor ik mij niet kon concentreren en cijfers om laag gingen, en ik MOEST gaan werken, want ik zou inmiddels 18 worden..

Jaren kater ben ik spw gaan doen, om maar iets van een papiertje te hebben, maar inmiddels had ik door het voorgaande zo;n knauw in mijn zelf vertrouwen gekregen dat ik werkelijkwaar dacht dat ik het domste persoon ooit was.
Toen wegens omstandigheden studie tijdelijk af moeten breken wegens zwangerschap en verhuizing, en door heel veel zorgen om haar en andere zaken kon ik niet herstarten.

Ik heb toen via via een officiele IQtest gekregen en dan hoor je dat je zeer hoog bovengemiddeld scoorde.. met een iq van 146. ( waren testen van alles bij elkaar in twee maal verdeeld 6 uur, die ik ook binnen totaal 4 uur compleet had ) En je wordt gezegd ja je bent hoogbegaafd.

En je dus zit met alleen een mavodiploma.
En ja ik zou graag een studie oid willen doen, maar er zijn gewoon weg de financieen niet voor, en de tijd gezien ik alleenstaande ben ook niet heel erg veel.

Waar ik me nu dus bezig mee hou is dus veel documentaires kijken etc. lezen over de geschiedenis etc..
Om op die manier mijn kennisdrang te voeden.

En mijn Nederlands pogen te verbeteren, die is grammaticaal niet al te goed wat voor velen een leuk twist punt is want hoe kun je nu zo hoog scoren, met zulk beroerd Nederlands.. Ook mensen die HB zijn of intelligenter als gemiddeld zijn, hebben een blinde vlek, die van mij is dus mede door lichte dyslexie op dat gebied

Dan zit ik met mijn inmiddels kleuter, die vanaf haar twee volop gefascineerd is door cijfers, en achterop de fiets huisnummers en nummerborden las. Die zichzelf sommen aanleert, zichzelf leert lezen, Mij verbeterd met Nederlands de loco voor kleuters als peuter al te simpel vond etc.
Moet ik die dan maar mee laten varen met wat haar leeftijdsgenootjes doen? Nu is ze zelf intrensiek zeer gemotiveert gezien ze aardig autodidactisch is. En nee ze leest nog geen complete verhalen voor, en zeggen dat ze HB is doe ik niet, maar als een kind met leerspelletjes voor kinderen in groep 3 zo klaar is, is ze qua intelligentie niveau wel een stuk boven haar leeftijdsgenootjes.
Echter merk ik bij haar hetzelfde als wat ik altijd ( en nog heb) enorme faalangsten, wie ben ik dan om dat kind niet die push te geven die zij nodig heeft, om haar dat extra te laten doen?
Om niet te complimenteren dat ze een slimme meid is, complimenten die ik miste van ouders/docenten op t lagere onderwijs.
Want ja ik kon het allemaal wel, dus voor mij was het geen prestatie.
Dus die externe motivatie is zeer zeker WEL van belang.
En daar hoort ook bij in mijn optiek het uitdagen van het kind.
Wel ben ik van mening dat je niet moet gaan over-pushen en let ik wel degelijk op dat ze sociaal emotioneel ook op juist niveau zit.
Maar dan komt nu wel het twist/twijfelpunt,
ze is van december dus late leerling, cognitief kan ze prima groep 2 aan, en er zit weinig verschil in daar, maar wel wanneer ze de schoolrijpheids onderzoeken krijgen, doe je dit als ze net vijf is en gaat ze een vroege leerling worden en altijd het jonge kindje, of toch maar de 2.5 jaar kleuteren en met haar leeftijdsgenootjes mee?
Gaat ze zich niet enorm vervelen?
Ik vind het erg lastig, en daardoor snap ik ook wel waarom de school destijds en mijn ouders destijds bepaalde keuzes maakten. Maar het neemt niet weg dat het mij door een verkeerde aanpak weinig goeds gedaan heeft.

maar _evenstar_, ik pik uit je verhaal op dat het extra kleuteren en slechte cijfers opeens door allerlei andere omstandigheden kwamen, hadden ze daar niet beter iets aan kunnen doen dan?

quote:

Op maandag 5 juli 2010 09:38 schreef simmu het volgende:
maar _evenstar_, ik pik uit je verhaal op dat het extra kleuteren en slechte cijfers opeens door allerlei andere omstandigheden kwamen, hadden ze daar niet beter iets aan kunnen doen dan?

Complimenten om cijfers/prestaties kreeg ik niet, want ja ik kon het toch wel.
Dan gebeurde er iets, en dan had ik 1 proefwerk ofzo verpest.
Dat voelde voor mij zo hard als falen waardoor ik nog meer faalangsten kreeg en door die faalangst gewoon compleet black out ging, want ja ik kon niets was dom etc..
Het is bij mij echt jaren als vervelend puber gedrag gezien en ook door school niet erkend. Het was zelfs volgens het riagg destijds een roep om aandacht.. ja ergens een roep om aandacht ik had hulp nodig bij die faalangst en die kreeg ik niet. De thuissituatie was gewoon allerminst normaal en daardoor is men er altijd vanuit gegaan dat ik maar bewust slechte cijfers ging halen om aandacht te krijgen en te zieken.
Dus ja ze hadden daar iets mee moeten doen, absoluut!
Maar dan moet het wel erkend worden en dat werd het dus niet.

Ik denk ook dat het veel is, dat mijn andere twee zussen een heel ander niveau hebben, En dat bedoel ik allerminst slecht , maar ik mis wel de uitdaging bij hen om een goede lekkere discussie te hebben, die heb ik nu wel met vrienden die meer op mijn niveau zitten ook al hebben die wel universitair niveau etc.
Maar mijn ouders dus ook een heel ander verwachtingspatroon hebben gehad en zelf ook niet weten hoe het is, met mijn vader kun je nog enigzins discussieren, maar mijn moeder hoe lief ook is niet het helderste licht.
Ik krijg echt pas de laatste paar jaren die erkenning van hun en de excuses erbij.

Het extra kleuteren was gewoon practisch makkelijker ook omdat het ivm moeders situatie toen makkelijker was, en ik gezien een zus extra kleuterde en elk jaar zo goed als bijna zou doubleren, en ze hebben dat uiteindelijk gerekt tot groep 7 bij haar. waardoor ik dus bij haar in de klas zou komen, en dat zou haar geen goed doen.
Zeker in die periode was dat meer een aandachts punt omdat zij het gewoon moeilijk had, en ik ja ach ik zou er toch wel komen, dat extra jaartje dan zou geen kwaad kunnen.

Punt is dus wel dat ook bij HB kinderen of de kinderen die intelligenter zijn als gemiddeld best wel die extra aandacht die extra uitdaging/motivatie etc. van externe factoren nodig hebben.

[ Bericht 18% gewijzigd door _evenstar_ op 05-07-2010 10:10:16 ]

klinkt allemaal iig erg naar hoor, hb of niet! allerlei dingen die voor jou gewoon niet goed zijn omdat het voor een ander makkelijker is, dat is gewoon niet goed voor welk kind dan ook. als je als kind altijd maar opzij moet voor een ander krijg je zo'n slecht gevoel mee. zelfs in het beste geval kweek je slechte 'gewoontes' bij het kind in kwestie. als je als kind altijd mee krijgt dat jij een stapje terug moet doen omdat "insert x redenenen waarom jij dat moet en die ander niet" zie je dat op latere leeftijd idd erg terug!

volgens mij is iedereen het hier trouwens best met elkaar eens dat er individuele aandacht moet zijn voor elk kind. het gemiereneuk is meer over hoe je dat dan doet

quote:

Op maandag 5 juli 2010 07:55 schreef keesjeislief het volgende:

[..]

Daar heb je een heel belangrijk punt. Want in de "echte wereld", na school & in mindere mate na studie, is de "externe stimulatie" ook niet op jouw gevoelige zieltje toegesneden.

Ik denk dat het juist andersom is. Daar heb je die begeleiding niet meer nodig. Want als je op je plek bent terechtgekomen zit je tussen mensen die op jou lijken en doe je dingen die je leuk vindt.

Ik heb meegedaan aan een speciaal programma voor getalenteerde studenten. Daar gingen ze je echt niet achter de broek aan zitten. Je moet zelf maar zorgen dat het afkwam. En zo niet dan niet dan niet. Ook was ik daar een van de dommeren van de groep.

Maar juist daar heb ik uit eigen beweging keihard gewerkt. Want ik was op mijn plek. En nu ik heb ontdekt hoe leuk het is om op studiegebied alles uit de kan te halen ben ik alsnog van mij luie reet gekomen, en bezig met toelating tot een prestigieuze master.

[ Bericht 0% gewijzigd door Rubber_Johnny op 05-07-2010 13:11:40 ]

Zijn er ouders waarvan kinderen op de basisschool een klas hebben overgeslagen die ondertussen op het voortgezet onderwijs zitten?

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 09:13 schreef Swetsenegger het volgende:
Zijn er ouders waarvan kinderen op de basisschool een klas hebben overgeslagen die ondertussen op het voortgezet onderwijs zitten?

Ben ik ook wel benieuwd naar. Wij staan eind van dit jaar voor de keuze om de overstap naar het VO te maken. (we kunnen er namelijk alsnog voor kiezen om te zeggen dat 'ie nog een jaartje in groep 8 mag blijven om daar gewoon verder te werken).

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 09:15 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]



Ben ik ook wel benieuwd naar. Wij staan eind van dit jaar voor de keuze om de overstap naar het VO te maken. (we kunnen er namelijk alsnog voor kiezen om te zeggen dat 'ie nog een jaartje in groep 8 mag blijven om daar gewoon verder te werken).

Jouw zoon heeft een klas overgeslagen?

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 09:39 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Jouw zoon heeft een klas overgeslagen?

Onze oudste, inderdaad. (waarvan we, als we wéér voor de keuze zouden staan, waarschijnlijk een andere keuze zouden hebben gemaakt, maar misschien ligt dat ook aan het feit dat het ineens erg hard lijkt te gaan allemaal...zo lang lijkt het niet geleden dat ik zelf op het VO zat )

Mijn zoon is van groep 7 naar VO gegaan. Het is ook al een vroege leerling (Augustus).
Hij zou het zo weer doen, zegt ie. Misschien dan wel een andere groep overslaan omdat hij nu het echte afscheid gemist heeft. Aan de andere kant heeft hij nu weinig "last" gehad van jaloerse ouders

Daarna zeven jaar over de Havo gedaan, HBO-P in een jaar gehaald. Nu CL en ook dat speciale programma op de uni. Nu eindelijk gaat ie lekker wat school en leren betreft.

Klas overslaan hebben wij als de keuze van dat moment ervaren. Immers weet je niet of geen klas overslaan achteraf beter was geweest. Op dat moment was de keuze goed, was het de enige keuze.

Maar waarom zou je nu anders kiezen en WAT zou je dan gekozen hebben? Regulier programma had natuurlijk niet volstaan als hij een klas heeft overgeslagen.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 10:03 schreef Swetsenegger het volgende:
Maar waarom zou je nu anders kiezen en WAT zou je dan gekozen hebben? Regulier programma had natuurlijk niet volstaan als hij een klas heeft overgeslagen.

We hebben de afgelopen jaren redelijk wat 'problemen' gehad op school, wat vaak terug te leiden was naar sociale vaardigheden. Hij is sociaal relatief zwak en als 'ie dan nú al naar het VO zou gaan, kun je eigenlijk niet meer terug.

En misschien werkt het prima, hoor, maar het is niet direct een erg makkelijk besluit.

Toén werkte het goed. Hij was er klaar voor. In dat geval zouden we óf zelf extra stof hebben aangeboden (hij is erg bezig met talen, bijvoorbeeld) óf hebben gekeken wat er op school aan mogelijkheden lagen.

We zitten sowieso een beetje met de keuze: wélke school in het VO moet hij naartoe? Hij kan naar de school waar wij allebei op hebben gezeten, maar tegenwoordig zijn het allemaal fabrieken. Kleinschalige scholen zijn er niet zoveel in de buurt en dat heeft wel onze voorkeur.

Ok duidelijk.

Five: 'fabrieken' hebben soms een speciale brugklasafdeling (in mijn oude school zelfs een apart gebouw). En misschien is er een school waar meer 10/11-jarigen naar het gymnasium gaan?

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 09:13 schreef Swetsenegger het volgende:
Zijn er ouders waarvan kinderen op de basisschool een klas hebben overgeslagen die ondertussen op het voortgezet onderwijs zitten?

Volgende week gaat ie beginnen.

We weten inmiddels inderdaad dat één bepaalde school bij ons in de stad wel een aparte brugklas-ingang heeft (wel handig...dan weet je tenminste waar je ze over het hek kan gooien ). Maar bijvoorbeeld in een plaats verder zit weer een school die in elk geval kleinschaliger is, hetzelfde soort onderwijs biedt (Montessori) en plusklassen heeft.

Eerst maar eens wat open dagen bezoeken en kijken wat goed voelt voor ons én voor hem.

Er is trouwens wel ergens een onderzoek daarover beschikbaar online; http://www.ru.nl/publish/pages/526783/jongeversnelde.pdf

Die montessori-school komt op de website leuk over trouwens, met die aandacht voor talentontwikkeling & plusstroom voor alle niveaus. En er komt mss een Leonardo-afd., zou je dat willen?

[ Bericht 41% gewijzigd door poemojn op 25-08-2010 13:58:59 ]

F_H, misschien is een training sociale vaardigheden een idee? Als hij in de loop van het jaar de kans krijgt om die vaardigheden op te krikken, heeft hij daar denk ik meer aan dan aan het nog een keer doen van groep 8. Je vervelen op school is eh... vervelend En ik denk dat alsnog een keer een jaar overdoen niet bepaald motiverend werkt voor slimme kinderen.

Ik ken trouwens wel iemand met een 11 jarige op het of (een?) Gym in Rotterdam. Wij hebben uiteindelijk niet gekozen voor Gymnasium maar voor VWO+ met Technasium en Latijn en Filosofie. Dat was in eerste instantie niet een vrijwillige keuze maar achteraf ben ik er erg blij om/mee

hier alleen persoonlijke ervaring, zelf op de basisschool een klas over geslagen.En vervolgens VWO gedaan.
Waak ervoor al voor dat een klas overslaan niet het leerprobleem oplost. Een kind slaat niet voor niets een klas over, maar over het algemeen omdat het de stof gewoon veel sneller oppakt dan anderen.
Je bent er dus vaak niet met 1x versnellen. Ook op de middelbare school biedt het onderwijs veel herhaling en bottom-up onderwijs. Terwijl kinderen die dingen sneller oppikken vaak veel meer gebaad zijn bij top-down onderwijs en meer keuzevrijheid in de manier waarop ze de kennis vergaren.

Voor de keuze voor het vo zou ik kiezen voor een kleinschalige school of in ieder geval een school met plusklas/gymnasium/technasium mogelijkheden. Veel grote leerfabrieken hebben weinig mogelijkheden voor kinderen die boven of onderuit vallen. Al is dat nu geloof ik al een stuk beter dan toen ik 15 jaar geleden met het VO begon.

En probeeer het kind ook uitdaging te laten zoeken buiten school. Ik heb me 6 jaar lang verveeld op het atheneum. Waar school zo weinig met mij kon dat ze het in 5 en 6 vwo totaal door de vingers gezien hebben dat ik 50% van de lessen miste omdat ik me met concertfotografie en het coachen van jeugdhonkbal bezig ging houden.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 13:58 schreef Rewimo het volgende:
F_H, misschien is een training sociale vaardigheden een idee? Als hij in de loop van het jaar de kans krijgt om die vaardigheden op te krikken, heeft hij daar denk ik meer aan dan aan het nog een keer doen van groep 8. Je vervelen op school is eh... vervelend En ik denk dat alsnog een keer een jaar overdoen niet bepaald motiverend werkt voor slimme kinderen.

We hebben de papieren daarvoor in huis en die gaan toevallig deze week op de bus (Centrum voor Jeugd & Gezin).