[SC] HTL #173: Welkom terug Hik en Diego!

Ik ken wel mensen met een camper. Nouja, kennen. Ik heb in Roemenie een Engels/Spaans stel ontmoet die een documentaire maken over verlaten steden en gebieden en die reizen dus per camper. Maar dat is handig omdat ze juist op afgelegen plekken komen en je op deze manier toch nog een soort van huis hebt. Geloof dat ze ondertussen al meer dan een half jaar onderweg zijn, maar dat zou ook wel eens langer kunnen zijn.

Toffe site overigens: http://www.wasabandoned.com/

Gelukkig nog 2 stoelen open dus ik kon gewoon mee vrijwel alleen maar Noren aan boord trouwens.

Eerste indruk van trondheim is leuk! Mooie houten huisjes overal en aardige mensen (de buschauffeur, het 711 meisje en de receptioniste dan )

Morgen of overmorgen hopelijk weer naar BA, op Robbeneiland and kaap de goede hoop heb ik het wel weer gezien in Afrika

Gisteren ben ik aangekomen in Caracas. Wat een ellende in deze stad... Overal portretten van Chavez en zijn Bolivariaanse revolutie, overal socialistische leuzen in loeigrote letters. Extreem veel leger aanwezig. Veel armoede en krottenwijken, en extreem veel geweld naar ik heb horen zeggen. De Venezolanen die ik tot nog toe gesproken heb zijn trouwens wel uiterst vriendelijk en sociaal, leuk! Eeuwig zonde dat zo'n prachtig land in slechts een paar jaar tijd geheel naar de knoppen is geholpen vanwege het huidige bewind. Ze hebben zelfs hun tijdzone veranderd om sympathie met Irak te tonen, waar het 4,5 uur later is. Hier is het 6,5 uur vroeger.

Ik ben hier voor business en moet veel presentaties en trainingen geven, maar donderdag heb ik een vrije dag. Mijn distributeur heeft een uitje voor me geregeld, met een minivliegtuigje naar Los Roques, een bounty-eilandje en natuurreservaat zo'n 150 km uit de kust, dichtbij Bonaire. Zin in!!

Toch is deze stad nogal een deceptie na Lima, wat ik echt super vond!

Lima is nu ook niet bepaald een aantrekkelijke stad

Klopt, mooi is anders, maar ik heb genoten van Lima. Geweldige mensen, en hoewel niet overal even veilig kon ik prima in mijn eentje de straat op, ook buiten de gebaande paden (overdag natuurlijk). Dat is hier in Caracas sinds een jaar of 2 not done.

3 uur snachts en nog behoorlijk licht hier. Wel nice

Tijd voor een Engels ontbijt in een laat gothische ontbijtzaal (dinerzaal eigenlijk)

quote:

Op maandag 12 juli 2010 20:57 schreef Vogue het volgende:
Gisteren ben ik aangekomen in Caracas. Wat een ellende in deze stad... Overal portretten van Chavez en zijn Bolivariaanse revolutie, overal socialistische leuzen in loeigrote letters. Extreem veel leger aanwezig. Veel armoede en krottenwijken, en extreem veel geweld naar ik heb horen zeggen. De Venezolanen die ik tot nog toe gesproken heb zijn trouwens wel uiterst vriendelijk en sociaal, leuk! Eeuwig zonde dat zo'n prachtig land in slechts een paar jaar tijd geheel naar de knoppen is geholpen vanwege het huidige bewind. Ze hebben zelfs hun tijdzone veranderd om sympathie met Irak te tonen, waar het 4,5 uur later is. Hier is het 6,5 uur vroeger.

Ik zou graag eens zien hoe het er nu bijligt ook... Was daar ergens in 2000, dus hele andere tijden.
Overigens vraag ik me ernstig af of je kunt zeggen dat het in een paar jaar naar de knoppen is geholpen mbt de dingen die je nu aangeeft. Ik bedoel: destijds hingen er geen grote portretten van Chavez, maar armoede en onveiligheid waren (ook) enorm (ik heb me zelden onveilig gevoeld overigens). Slop (gelukkig)Sloppenwijken waren ook toen enorm. Wat ik me vooral herinner van toen waren enorme verlaten kantoren. Van die grote glimmende gebouwen waar planten uit groeiden. En het feit dat je vrijwel geen landbouw of visserij zag. Er werd toen gezegd dat dat allebei te maken had met er (toenmalige) einde van de olieboom aldaar. Begrijp me goed, ik ga absoluut Chavez niet verdedigen hier en ken ook de situatie van nu niet met eigen ogen. Maar het was pre-Chavez natuurlijk niet bepaald een paradijsje (voor sommige mensen wel natuurlijk en voor vakantiegangers zeker).
Overigens heb ik ook genoten van de Venezolanen toen (toen ik eenmaal gewend was aan het feit dat ze Spaans praten op 120 km/u )

TTG, heb je Trondheim en Downtown nog overleefd?

Downtown echt iedereen daar was lam. Van de slapende man op de bar tot de op de grond vallende lesbo-meisjes van 18.

Dag erna bij AiSuma gegeten, in zo'n oud pakhuis aan het water, was erg leuk. En daarna bij Den Gode Nabo wat gedronken. Ze hebben bier met 32% alc. maar dat mag dan alleen in 4cl glaasjes verkocht worden oid? (niet geprobeerd).

4u opstaan vanochtend was wel erg vroeg, maar gelukkig hadden we een huurauto voor een relaxt ritje. En een upgrade naar europe select, hoewel er geen extra maaltijden voor ons waren.

Oh en de meeting was ook nuttig

Frakken is nog erger dan Downtown

AiSuma vind ik zelf qua prijs/qualiteit wat tegenvallen, maar de ambiance in het restaurant is erg OK.
Het 32% bier ken ik niet, weet wel dat ze begin dit jaar een keer een 100 flessen Vintage 3 bier binnenkregen en dat ze dat verkopen voor 2500kr per fles...
Er zijn hier strenge regels wat betreft alcohol, en de hoeveelheid pure alcohol die je per glas naar binnen krijgt moet lager dan een bepaald getal zijn.

Een huurauto zelf rijden zo vroeg in de ochtend, blergh, daar zijn taxis voor uitgevonden

Maar zo te zien heb je wel een beetje een indruk van de stad gekregen, in ieder geval het centrum. Ben je ook buiten het centrum geweest?

En wanneer is je volgende vergadering, kunnen we samen dat hele zware bier testen

Hmm, het is niet zo dat ik er wekelijks/maandelijks heen moet Maar wel een leuke gezellige stad, en in anderhalve dag kan je toch een groot gedeelte van het centrum zien. Heb op Picasa wat foto's staan trouwens (link in sig), including het tripje naar Hell

Gelukkig hoefde ik ook niet zelf te rijden, en kon ik in de taxfree shop nog wat kronen opmaken aan een fles wodka (die dan weer goedkoper is dan een biertje in sommige tenten). En AiSuma hoefde ik niet zelf te betalen, dus ach

Volgens heb ik de halve wereld rondgereisd in een dag of 10, zoveel heb ik nog niet eerder gedaan volgens mij

Ben je weer aangekomen in Argentinie?

quote:

Op donderdag 15 juli 2010 05:39 schreef Vogue het volgende:
Ben je weer aangekomen in Argentinie?

Yip, nu 2 maandjes hier en dan voor een dag of 10 naar NL

Ik heb spontaan de behoefte om naar Berlijn te gaan!

godsamme, 42 graden in Madrid.... niet echt een pretje om dan de toerist te gaan uithangen. Blij om terug in NL te zijn met haar verkwikkende 25 graden

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 16:25 schreef Hik het volgende:

[..]

Ik zou graag eens zien hoe het er nu bijligt ook... Was daar ergens in 2000, dus hele andere tijden.
Overigens vraag ik me ernstig af of je kunt zeggen dat het in een paar jaar naar de knoppen is geholpen mbt de dingen die je nu aangeeft. Ik bedoel: destijds hingen er geen grote portretten van Chavez, maar armoede en onveiligheid waren (ook) enorm (ik heb me zelden onveilig gevoeld overigens). Slop (gelukkig)Sloppenwijken waren ook toen enorm. Wat ik me vooral herinner van toen waren enorme verlaten kantoren. Van die grote glimmende gebouwen waar planten uit groeiden. En het feit dat je vrijwel geen landbouw of visserij zag. Er werd toen gezegd dat dat allebei te maken had met er (toenmalige) einde van de olieboom aldaar. Begrijp me goed, ik ga absoluut Chavez niet verdedigen hier en ken ook de situatie van nu niet met eigen ogen. Maar het was pre-Chavez natuurlijk niet bepaald een paradijsje (voor sommige mensen wel natuurlijk en voor vakantiegangers zeker).
Overigens heb ik ook genoten van de Venezolanen toen (toen ik eenmaal gewend was aan het feit dat ze Spaans praten op 120 km/u )

Venezolanen zijn geweldige mensen. Ik heb alleen maar leuke, vriendelijke mensen ontmoet hier en leef enorm met ze mee. Maar vergis je niet in het regime. Het is echt heel, heel erg hier. Ik loop altijd overal in mijn eentje op af, geen stad is mij te lelijk of gevaarlijk. Guatemala City, Mexico City, Lima, Managua, Manila, Casablanca, ik noem maar wat. Maar hier is het echt not done om (behalve rondom hotel Tamanaco) alleen de straat op te gaan. Toen ik dat wel even deed is me gelijk 100 USD (godzijdank het enige wat ik bij me had) afhandig gemaakt. Het aantal roofmoorden ligt op zo'n 10 per dag in Caracas en het is een van de gevaarlijkste steden ter wereld volgens de statistieken.

De echte armoede, dus mensen die geen stromend water hebben, geen electriciteit, en geen eten, is de laatste jaren van 1,8 naar 3 miljoen mensen gestegen. De staat heeft al 38% van de particuliere bedrijven opgekocht en blijft kopen. Eens was Venezuela een groot koffieproducerend land. De staat heeft de allergrootste koffiebranderij opgekocht, de 35.000 mensen die er werkten op straat gezet en haar eigen mensen er aan het werk gezet. Resultaat: Venezuela moet tegenwoordig haar koffie importeren, want niemand weet hoe ze koffie moeten maken. Gisteren was ik in een publiek ziekenhuis. Ik heb echt wel vreselijke publieke ziekenhuizen gezien, maar dit was mensonterend. Je kan beter in de gevangenis zitten. De ziekenhuizen hebben goede apparatuur, dat wel, maar niemand weet hoe ze ermee moeten werken. Morgenvroeg ga ik voor ik terugga nog een ochtendje meedraaien op de OK zodat ik wat tips kan geven over onze unit. Alle mensen met opleiding gaan het land uit, meestal naar Colombia. Gisteravond heb ik met een de Mexicaanse consul hier gegeten.. Als zij haar geld niet op de zwarte markt wisselt, kan zij niet in haar levensonderhoud voorzien. Dat een diplomaat op de zwarte markt geld moet wisselen, zegt al genoeg. De inflatie is enorm. Het is echt een takkeduur land geworden, prijsniveau ligt 4 keer zo hoog als in Europa. En terwijl driekwart van het land krepeert, schenkt de president voor miljoenen en miljoenen aan Bolivia, Cuba en de Dominicaanse. Laat ze overvliegen naar Venezuela om ze hier gratis te laten opereren in ziekenhuizen, iedereen krijgt een eigen bed en een lunchpakketje, terwijl de Venezolanen aan de andere kant van de gang niets te eten hebben en op een stoel aan het infuus zitten bij gebrek aan bedden. De vlag is veranderd, de naam van het land is veranderd, het volkslied is veranderd, de tijd is veranderd (ze hebben nu een eigen tijdszone die afwijkt met de rest), en de geschiedenisboeken werden bijna herschreven, daar is nog net op tijd een stokje voor gestoken. 26 September zijn er parlementsverkiezingen en iedereen houdt zijn hart vast. Het kan of een ommekeer worden, of een totale catastrofe.

Ik vind dit een doodeng land, ondanks de ontzettend leuke, lieve mensen die ik ontmoet en gesproken heb. Ik ben héél erg blij dat ik morgen in het vliegtuig zit, weg hier.

Zo, dat wilde ik even kwijt. Nu maar weer in de SC stijl verder

[ Bericht 1% gewijzigd door Vogue op 16-07-2010 01:46:25 ]

Er gaan er ook veel naar Argentina maar ze zullen wel overal zitten

Jemig, wat een verhaal Vogue.
Ik wist wel dat er daar vanalles speelde, maar dat het zo bizar was wist ik niet.

Holy crap crap Vogue... dat klinkt niet goed. En dan te bedenken dat er ergens een FOK!er rondzwerft die dat land als het grote ideaal ziet. (geloof dat de username ook HugoChaves is)

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 01:36 schreef Vogue het volgende:

Het is echt heel, heel erg hier. Ik loop altijd overal in mijn eentje op af, geen stad is mij te lelijk of gevaarlijk. Guatemala City, Mexico City, Lima, Managua, Manila, Casablanca, ik noem maar wat. Maar hier is het echt not done om (behalve rondom hotel Tamanaco) alleen de straat op te gaan. Toen ik dat wel even deed is me gelijk 100 USD (godzijdank het enige wat ik bij me had) afhandig gemaakt. Het aantal roofmoorden ligt op zo'n 10 per dag in Caracas en het is een van de gevaarlijkste steden ter wereld volgens de statistieken.

De enige keren dat ik me enigzins onveilig voelde op reis was in LA South Central zonder geld en Managua toen we daar 's nachts op het busstation aankwamen. Het ligt ook natuurlijk heel erg aan de buurt. Is dat in Caracas niet hetzelfde?

Ciudad de Juarez zou je als blanke ook binnen een paar minuten worden vermoord/gekidnapped/berooft als je de verhalen moet geloven, maar niets aan de hand.

Ben 1x berooft met een pistool, maar dat was nou net in het veiligste stukje wereld dat ik ken!

Het chavez-Venezuela verhaal is bekend. Ik heb een Venezolaanse vriend die hem ontvlucht is en daar kan hij zo nu en dan wel eens flink (terecht) over tekeer gaan.