cablegunmaster | zaterdag 12 juni 2010 @ 18:37 |
Eigenlijk naar aanleiding van een post uit Januari een nieuw topic open. Aangezien ieder zijn eigen schrijver / Topics kan openen. Dacht ik van hey verhalen leuk ! Waar kan je ze plaatsen op Fok? quote: quote:Deze woorden wisseling ontstond op Fok! en tijd passeerde... Na het lezen van deze tekst heeft er sinds heden geen eigen creatieveling opgestaan die een Korte verhalen / Gedichten / Teksten topic te maken! Dit is iets waar ik vandaag achter kwam! Voornamelijk omdat er zoveel mensen in NL zijn die wel kunnen schrijven. maar niet echt een eigen volledig verhaal hebben. Ter inspiratie , ter berdeling hierbij dan Eindelijk ons eigen topic! ![]() Natuurlijk ben ik niet het beste voorbeeld maar ik probeer zo nu en dan iets te schrijven ![]() quote: | |
Shoombak | woensdag 16 juni 2010 @ 19:03 |
joh | |
Dastan | woensdag 16 juni 2010 @ 21:23 |
Met taalfouten en nogal clichématig. | |
announcement | dinsdag 29 juni 2010 @ 20:01 |
Ik was wat aan het filosoferen over dat ik wil leven om leuke dingen mee te maken en zat met mijn gedachten bij mijn overleden oma's die beiden enige tijd aan dementie leden en veel mooie herinneringen hadden aan foto's van vroeger. Van woorden en zinnen die in me opkwamen heb ik geprobeerd een gedicht te maken (heb dit nog nooit eerder gedaan behalve met sinterklaas). Ik ben benieuwd naar jullie reactie. Leven voor herinneringen. Leven van herinneringen. Gras tussen je tenen Druppels op je huid Ooit is dat gevoel verdwenen Na je laatste ademfluit Voetbalveldje, goede vrienden Trouwerij en basisschool Foto’s van hen die dat verdienden Welke dingen staan symbool? Op foto’s veel herinneringen Koester ze, bewaar ze goed Steeds opnieuw die leuke dingen Die je nooit weer overdoet Leef een lang gelukkig leven Vol van liefde, groot plezier Echt oud zijn duurt maar even Weinig vriendschap noch vertier Dementie dat is geen zegen Mooie hersenschimmen in je bol Ze zijn bij elkaar te vegen Met die foto’s, dozen vol [ Bericht 0% gewijzigd door announcement op 29-06-2010 20:19:30 ] | |
cablegunmaster | dinsdag 29 juni 2010 @ 20:21 |
Al heeft het leven toch zo veel leuke dingen Terwijl ik dit vanuit mijn rolstoel bedenk het liet mijn hart elke keer weer zingen... Nu ik mijn hart en ziel aan de Here schenk... ... (mogelijk einde?) ander is iets in de trend van doe iets met je leven. ![]() | |
announcement | dinsdag 29 juni 2010 @ 20:27 |
Vind je zinnen iets te lang en heb zelf niets met godsdienst. Hopelijk morgen meer inspiratie of mischien laat ik het ook wel zo.. | |
announcement | dinsdag 29 juni 2010 @ 22:20 |
Ik heb het nog iets aangepast: Foto’s Korrels zand tussen je tenen Druppels water op je huid Ooit is dat gevoel verdwenen Na je laatste ademfluit Voetbalveldje, goede vrienden Trouwerij en basisschool Foto’s van hen die dat verdienden Welke dingen staan symbool? Op foto’s veel herinneringen Koester ze, bewaar ze goed Steeds opnieuw die leuke dingen Die je nooit weer overdoet Leef een lang gelukkig leven Vol van liefde, groot plezier Echt heel oud zijn duurt maar even Weinig vriendschap noch vertier Dementie dat is geen zegen Mooie hersenschimmen in je bol Ze zijn bij elkaar te vegen Met die foto’s, dozen vol. Leven voor herinneringen. Herinneringen voor het leven. Herinneringen van het leven. Leven van herinneringen. | |
cablegunmaster | dinsdag 29 juni 2010 @ 23:07 |
quote:ik ook niet maar mensen worden meestal godsdienstelijker aan het einde van hun leven. ![]() Goed afgemaakt ![]() ![]() | |
EricOscuro | vrijdag 2 juli 2010 @ 02:46 |
Deze zomer is te vroeg gekomen, te laat misschien maar zeker niet op tijd. Was ze op tijd geweest dan had ik geweten waar mijn door hitte getergde lichaam zich bevond en of de beelden in mijn hoofd zich nog op dezelfde breedte graad bevonden. Ik hoor mezelf meermaals murmelen als in een delirium "Alles wat geweest is, past bij mij." Ik open mijn ogen en ik zie zand, verwaaid doelloos zand... zand dat altijd is geweest, zand dat muren bouwde en vernietiging bracht... het eeuwige zand. "Ja, alles wat is geweest past bij mij" herhaalde ik nogmaals en wist dat het niet uitmaakte of ik wakker werd of weg zou glijden in de eeuwigheid. Misschien ben ik thuis waar ik word verwacht. |