Hoi,
Ik zit met een groot emotioneel probleem. Van de week is mijn zus getrouwd met haar grote liefde. Het was een prachtige dag en de bruid en bruidegom straalden helemaal. Iedereen had het naar zijn zin.. behalve ik.
Ik voel me zo alleen... ik ben 28 en heb nog nooit een vriend gehad. Nog nooit seks, voorspel.. zelfs nog nooit een kus! Toen mijn zussen op hun 15e al gezoend hadden en eentje zelfs al ontmaagd was, hoopte ik dat ik rond die leeftijd ook iemand zou vinden. Maar niemand zag me staan. Op school ben ik altijd gepest omdat ik dik was, veel puisten had en daar ook littekens aan over hield. Bovendien leken de jongens in mijn klas altijd te vallen op exotische meisjes met lang zwart haar en een slanke taille met een grote kont, in plaats van een blob zoals ik met rode krullen. ook had ik, naast mijn zus, geen vriendinnen, want de meisjes in mijn klas vonden me maar vies en raar. Alleen mijn zus ging met me om, maar sinds ze samen ging wonen zie ik haar amper nog. Ik heb school verlaten na mijn KLB diploma te hebben afgemaakt, maar ik was zo kapot van het pesten en van de ene dokter naar de andere gaan met mijn slechte huid en de onzekerheden die daaraan verbonden zijn dat ik nooit werk heb gezocht. Heel af en toe werk ik als wc schoonmaakster bij een snackbar en in het weekend laat ik honden uit, maar ervan rondkomen lukt me niet echt. Ik wil weer verder leren maar ik kan het niet aan om weer in een klas te komen zitten...
Bovendien begint mijn maagedelijkheid op mijn 28e echt zijn tol te eisen. Iedereen heeft wel iemand, en er lopen zoveel knappe mannen rond... maar altijd als ze me zien kijken ze weg, soms met een spottend lachje...:( Ik wil zo graag mijn soulmate vinden maar ik denk niet dat iemand iemand zoals mij zou willen...
Ik kom ook amper buiten, alleen als ik naar mn werk ga en als ik die honden uitlaat zoek ik altijd een stil park op waar amper iemand komt...
help mij pls