ADHD & ADD #30

quote:

Op dinsdag 29 juni 2010 09:42 schreef Swiffer het volgende:
Da's makkeljiker gezegd dan gedaan hoor, want je zal zeker ineens afkeuring krijgen omdat je nee zegt.
Maar, al doende leert men, je merkt vanzelf dat het 'afkeuren' je minder energie kost dan weer te doen wat ze vragen..

Absoluut. De switch is niet meteen om. Maar vanmorgen ook gesproken met mijn coach, zij zei ook: kom voor jezelf op. Duidelijker zijn vooral. Jezelf serieus nemen en niet over je heen laten lopen. Ook mbt. de ADD. Mensen die je daar op afrekenen zijn al niet eens de moeite waard om verder te spreken. Iedereen heeft zijn of haar gebruiksaanwijzing.

@RvLaak

Dat is zeker mogelijk. Ik ben zelf ook van ADHD-er naar introvert ADD-er gegaan. Vergeet niet dat beide neurologisch het zelfde zijn.

Kleine update van mijn kant. Dextroamfetamine bevalt op zich wel, echter is de rebound net zo kut als die met Ritalin, voorts is het einde van de dag écht vervelend.

Het is niet zo als met Ritalin dat je de rebound kan opvangen met een wat lichtere dosering, in ieder geval dat is bij mij niet het geval, puur omdat t.o.v. Ritalin ik onder invloed van Dextroamfetamine niet in slaap kan vallen.

Semi-positief, dus. Rebounds zijn kut, hopelijk worden die met verloop van tijd wat gemakkelijker.

ADD is gewoon adhd zonder hyperactiviteit...
Dus welke symptomen lopen uiteen?

Expressieve hyperactiviteit that is..

In je hoofd kan het alsnog aardig stormen...

'Ze' zijn er ook mee bezig dit te wijzigen in DSM, het is de bedoeling dat de naam gewoon ADHD wordt.

het is NIET enorm uiteenlopend, maar soms uit de hyperactiviteit zich, soms niet.
Veel vrouwen krijgen bv de diagnose zonder H, bij mannen uit zich dat veel meer.

[ Bericht 22% gewijzigd door Swiffer op 30-06-2010 11:01:32 ]

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 10:11 schreef feelsgoodman het volgende:
@RvLaak

Dat is zeker mogelijk. Ik ben zelf ook van ADHD-er naar introvert ADD-er gegaan. Vergeet niet dat beide neurologisch het zelfde zijn.

Kleine update van mijn kant. Dextroamfetamine bevalt op zich wel, echter is de rebound net zo kut als die met Ritalin, voorts is het einde van de dag écht vervelend.

Het is niet zo als met Ritalin dat je de rebound kan opvangen met een wat lichtere dosering, in ieder geval dat is bij mij niet het geval, puur omdat t.o.v. Ritalin ik onder invloed van Dextroamfetamine niet in slaap kan vallen.

Semi-positief, dus. Rebounds zijn kut, hopelijk worden die met verloop van tijd wat gemakkelijker.

De minste rebound (heb er eigelijk geen meer.., beetje stressig en haastig voor een minuutje of tien, dan is het rustig) ervaar ik met Equasym, heb Concerta en Ritalin geprobeerd. bij Concerta merk ik echt wanneer hij 'het volgende laagje' op de pil aanbreekt, kloppingen in mijn buik enzo, bij Ritalin zit je elke paar uur te trippen, en word je elke keer herinnerd aan het feit ohja ik heb ADHD..

Equasym geeft af door middel van korrels, en de gehele dag harstikke stabiel. kost wel enorm veel geld, maar ik heb het er voor over. (40 euro per maand) Ja k prijs het nogal aan, maar, waarom niet proberen? Het is eigenlijk voor schoolgaande kinderen, zodat ze op school functioneren en thuis 'zichze'lf' kunnen zijn, hoe vervelend ook voor de ouders. Ik werk 6,5 uur per dag,

Equasym dekt dat prima, en thuis kan ik gewoon lekker aan de gang, niet super geconcentreerd, zoals ik met Concerta wel was, omdat het te lang doorwerkte. Mijn stemmingen vlakten af, want het blijft het gevoel alsof je met de auto op de handrem probeert te rijden. Alsof ik 's avonds nog aan het werk was. Met deze pillen die ik nu heb dus niet meer. Om half 5 is het echt; FREEDOM!!! OOk ben ik savonds op tijd moe nu om te gaan slapen, best kans dat de Dextro zo alles indamde dat je niet moe was?

Uit mijn ervaring is de rebound na Concerta of Equasym tijdelijk, omdat als je net begint met de medicatie, het ineens zo stil is in je hoofd, terwijl je zo vol zat met allerlei dingen. Als het is uitgewerkt komt die hele volle zak gedachtes weer terug. Heb in het begin savonds een halve Ritalin genomen om de grootste drukte weg te drukken, maar nu niet meer nodig. Naarmate de maanden verstreken raakte die zak leeg bij mij, door relativeringsvermogens die ik ineens bleek te hebben toen het kalmer werd, ook omdat ik de onbegrippen, ergernissen en drukte van overdag niet meer had, en ik kan 's avonds nu ook rustig denken, maar wel stuiteren.

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 08:44 schreef RvLaak het volgende:

[..]

Klinkt alsof ADD zich heet "geüpgrade" naar ADHD... Is dat überhaupt mogelijk?

Jazeker. Ligt ook aan de persoonlijkheid hoe zich dit uit, niet aan een neurlogisch verschil met adHd.
Ik was altijd heel verlegen, ontzettend onzeker, alienated. Tot ik er dus achter kwam dat ik een burn out had dor een te vol hoofd, en ik leerde HOE ik moest stuiteren en druk zijn. Mijn hoofd leeg, expressief naar buiten toe zijn, kiezen voor jezelf, en nu ben ik ook een H-tje ja. Vind het heerlijk soms, gek he!:)

Mag nu mezelf zijn, en heb dat gevoel als kind nooit gehad. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg! Opvallen mag niet, want dan zien ze helemaal hoe raar ik ben, enz enz. Dat is nu wel anders .T is gewoon, jezelf niet mogen zijn, MET adHd dus, dus dan maar een heel verlegen raar kind, waarvan niemand hoogte kreeg omdat ze allemaal rare dingen zei en deed. Kreeg in elk geval zulke reacties in mijn jeugd, Ik stelde me aan, Ik was de rare, IK moest me aanpassen want dat doet iedereen in de maatschappij, dat geeft niet echt zelfvertrouwen om dus hyper te zijn.

[ Bericht 2% gewijzigd door Swiffer op 30-06-2010 12:04:24 ]

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 11:16 schreef Swiffer het volgende:


Mag nu mezelf zijn, en heb dat gevoel als kind nooit gehad. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg! Opvallen mag niet, want dan zien ze helemaal hoe raar ik ben, enz enz. Dat is nu wel anders .T is gewoon, jezelf niet mogen zijn, MET adHd dus, dus dan maar een heel verlegen raar kind, waarvan niemand hoogte kreeg omdat ze allemaal rare dingen zei en deed. Kreeg in elk geval zulke reacties in mijn jeugd, Ik stelde me aan, Ik was de rare, IK moest me aanpassen want dat doet iedereen in de maatschappij, dat geeft niet echt zelfvertrouwen om dus hyper te zijn.

Hmmm dat klinkt wel herkenbaar. Ik had zelf ook het idee dat ik vroeger drukker en spontaner was dan nu, en dat ik daar een hoop commentaar op kreeg. mn moeder beweert echter dat ik helemaal niet druk was en dat ze me nooit raar vond.... ik weet het ook niet meer, denk toch maar op mn eigen herinneringen afgaan, zo heul betrouwbaar zijn mn ouders nou ook weer niet

Superchaotische dag vandaag.. Veel te veel gedoe om me heen met dat voetbal, lijkt wel alsof iedereen in paniek is hier, what the hell heb het gevoel dat ik nu 'normaal' ben en de mensen om me heen niet

Ik gebruik de laaste tijd weer concerta, maar ik vind het altijd zo moeilijk om nou echt verschil te merken. Soms wel het idee dat ik wat minder chaotischben en beter / geconcentreerder kan werken, maar die dingen zijn ook afhankelijk van heel veel andere dingen..

quote:

Op vrijdag 2 juli 2010 12:43 schreef Michhas het volgende:
Superchaotische dag vandaag.. Veel te veel gedoe om me heen met dat voetbal, lijkt wel alsof iedereen in paniek is hier, what the hell heb het gevoel dat ik nu 'normaal' ben en de mensen om me heen niet

Gelukkig ben ik dus niet de enige die het idee heeft dat de wereld gek aan het worden is!

Alle mensen die ik tegenkom rijden roekeloos, kijken niet bij oversteken, of uberhaupt voor zich uit als ze in de winkels lopen, het lijken allemaal asociale egoistische mensen te worden. Of misschien was dat al en zag ik dat nooit omdat ik alles voor een ander deed..

maar, de wereld = gek, en niet ik!

quote:

Op vrijdag 2 juli 2010 13:24 schreef RvLaak het volgende:

[..]

Mij valt het bij concerta vooral op dat ik makkelijker zelf dingen ga doen, zelf gestructureerder werk, etc.Ik voel me er niet anders onder, maar merk het resultaat wel...

Vind het best goed, gezien de reputatie die ritalin en concerta hebben

ja, zoiets is het wel ja.
hoewel ik gisteren weer superkwaad op mezelf was, heb 2 uur uit het raam zitten kijken op mn werk omdat ik niet wist wat ik moest doen. Na 2 uur dacht ik: oja ik ben al dagen bezig om een website te bouwen, daar moest ik mee verder vandaag. Zucht.... en toen had ik nog maar een half uurtje omdat er allerlei mensen kwamen om te overleggen en omdat ik savonds een afspraak had
Toen dacht ik dus: werkt die concerta niet meer ofzo?

quote:

Op vrijdag 2 juli 2010 13:47 schreef Swiffer het volgende:

[..]

Gelukkig ben ik dus niet de enige die het idee heeft dat de wereld gek aan het worden is!

Alle mensen die ik tegenkom rijden roekeloos, kijken niet bij oversteken, of uberhaupt voor zich uit als ze in de winkels lopen, het lijken allemaal asociale egoistische mensen te worden. Of misschien was dat al en zag ik dat nooit omdat ik alles voor een ander deed..

maar, de wereld = gek, en niet ik!

3

Amen!

Probeer dat maar eens een paar maanden uit, die sfeer, zonder concerta of zo, dan merk je het echt wel, in eerste instantie merk je weinig, tot je onbewust het aantal prikkels neit meer kan verwerken voor je volloopt.

Ik raak in elk geval nog steeds minder afgeleid met methylfenidaat door prikkels van buitenaf. Wel heb ik nog steeds afleiding van mezelf, een beetje fokken is imers aantrekkelijker dan werken en dan is het nog moeilijk me er toe te zetten te gaan werken.

quote:

Op vrijdag 2 juli 2010 13:57 schreef Swiffer het volgende:
Probeer dat maar eens een paar maanden uit, die sfeer, zonder concerta of zo, dan merk je het echt wel, in eerste instantie merk je weinig, tot je onbewust het aantal prikkels neit meer kan verwerken voor je volloopt.

Ik raak in elk geval nog steeds minder afgeleid met methylfenidaat door prikkels van buitenaf. Wel heb ik nog steeds afleiding van mezelf, een beetje fokken is imers aantrekkelijker dan werken en dan is het nog moeilijk me er toe te zetten te gaan werken.

Mja, dat laatste herken ik wel, heel erg laten afleiden door andere bezigheden (fora, games, desnoods ander -minder belangrijk- huiswerk...) dat los je natuurlijk niet op door medicijnen.

Wel heb ik vrij regelmatig (er zijn ongetwijfeld mensen die dit herkennen) 's ochtends of andere momenten dat ik haast heb dat ik enorm chaotisch ben, door het huis ren om m'n sleutels te vinden, dan weer m'n tas kwijt ben, als ik dan op m'n fiets zit er achter kom nog weer iets vergeten te zijn etc. Ik heb soms wel het idee dat dat iets minder is, maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen, en bovendien gebruik ik daarvoor de concerta misschien ook niet regelmatig genoeg. Ik vergeet het te vaak 's ochtends.

Hoe doen jullie dat trouwens als je eens uitslaapt (= later dan 11 uur wakker), tot hoelaat kun je concerta alsnog nemen?

Ligt eraan hoe je er op slaapt denk ik, ik nam m gewoon nog om 11 uur in, maar ging dan ook laat naar bed.Kon er prima op slapen dus, maar dat geld niet voor iedereen.

Wel heb ik smorgens een vast ritme opgebouwd, eerst uit bed, aankleden, hond uitlaten, douchen, koffie, tas inpakken en dan pas naar werk. Ik stond eerst altijd te laat op, maar met een uur red ik het nu wel, kom ook veel rustiger daar aan, dat zet echt een toon voor de rest van de dag.

Omdat ik die routine nu zo vast heb, en alle spullen echt een vaste plaats hebben gekegen, kan ik mijn methyl ook niet meer vergeten, want die neem ik met mijn koffie in, vaste prik, zelfde als gordel aan doen in de auto voordat je gaat rijden. MIsschien helpt het je om en lijstje uit te printen, waarbij je dus kunt gaan afvinken, tot je het eigen hebt gemaakt.

Het chaotische komt in mijn beleving vaak door toch overprikkeld zijn,stress, en heb er de laatste tijd veel minder last van.

Mijn huisgenoot is ook Adhd-er, misschien scheelt dat ook nog, we doen het samen in plaats van alleen.
Mijn tip is, zorg voor routine, maak voor jezelf een lijstje met things to do voordat je uit bed gaat, en probeer die dan op je gemak af te werken. Ookal heb je je verslapen ofzo. die tien minuten extra maakt dan ook niet meer uit.Works for me!

[ Bericht 2% gewijzigd door Swiffer op 03-07-2010 05:23:49 ]

Nja, met "later dan 11 uur" kan het ook vaak 12 of 1 uur worden.

Dat van een vaste routine is opzich wel handig misschien, maar ik heb sowieso op 't moment nog heel weinig regelmaat in m'n dag/week. De ene dag begin ik om 11, dan om 1, dan weer om 9, dan weer vrij, etc :p Maar misschien is het wel handig om gewoon eens een lijstje te maken van wat ik elke ochtend moet doen - en dan gewoon weer eens zorgen dat m'n spullen de avond van te voren allemaal klaar staan. Worth trying.

Morgen heb ik mijn intake gesprek bij PsyQ, ben best zenuwachtig eigenlijk, geen idee wat ik ervan moet verwachten. Mijn moeder komt ook mee, hoewel ik dan misschien minder vrijuit alles zal zeggen als wanneer ze er niet bij zit.

Hoe vaker ik eraan denk, hoe meer ik soms denk van ja, er moet echt nodig iets gebeuren want zo gaat het niet. Terwijl op andere momenten heb ik zoiets van: nou, misschien praat ik mezelf iets aan en valt het wel mee.

Maar ja, beter actie ondernemen om te kijken of er iets is en het is niet zo, dan niks doen terwijl er wel wat is!

quote:

Op zondag 4 juli 2010 12:37 schreef Carmw het volgende:
Morgen heb ik mijn intake gesprek bij PsyQ, ben best zenuwachtig eigenlijk, geen idee wat ik ervan moet verwachten. Mijn moeder komt ook mee, hoewel ik dan misschien minder vrijuit alles zal zeggen als wanneer ze er niet bij zit.

Hoe vaker ik eraan denk, hoe meer ik soms denk van ja, er moet echt nodig iets gebeuren want zo gaat het niet. Terwijl op andere momenten heb ik zoiets van: nou, misschien praat ik mezelf iets aan en valt het wel mee.

Maar ja, beter actie ondernemen om te kijken of er iets is en het is niet zo, dan niks doen terwijl er wel wat is!

Je kan je moeder ook vragen of ze op de gang wil wachten? Dan kun je er naderhand wel over praten maar kun je tijdens het gesprek wel ''vrij'' zijn om te zeggen wat je wil.
Wat je schrijft over het bang zijn dat je jezelf iets aanpraat is zo herkenbaar! Bij mij wisselt het per dag best erg. Maar wss heb jij ook al best lang last van je problemen, en dus praat je het jezelf ook niet aan. Misschien heb je geen ad(h)d maar dan kunnen ze je vast helpen met datgene waar je nu tegen aan loopt.

Ik heb mijn intake ook bij Psyq gehad kort geleden. Morgen weer heen maar nu een gesprek van 2 uur!
Je psych daar zal wss veel vragen gaan stellen, over je kindertijd en over nu. Dan mag je voorbeelden geven, soms helpen ze je een beetje op weg. Zoals, ''zei de leraar vaak dat je niet naar buiten moest kijken?'' Ik vond het wel erg vermoeiend, vooral omdat je echt ongeveer een uur moet zitten en luisteren en dan ook nog eens antwoorden. Het waren veel vragen, en ik moest goed in mijn geheugen graven soms. Ik vond het dus lang duren. Succes morgen!

'De ADHD dsm-4 worden ruim gehaald' Weet iemand wat dit precies inhoudt?

quote:

Op zondag 4 juli 2010 17:16 schreef squishable het volgende:
'De ADHD dsm-4 worden ruim gehaald' Weet iemand wat dit precies inhoudt?

DSM IV is een boek waarin (onder andere denk ik)symptomen staan van psychiatrische stoornissen.
Als je aan de voor ADHD vastgestelde symptomen voldoet, zoals deze staan in de DSM IV, zou men kunnen zeggen dat je ADHD hebt. Een psychiater dan

quote:

Op zondag 4 juli 2010 17:30 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

DSM IV is een boek waarin (onder andere denk ik)symptomen staan van psychiatrische stoornissen.
Als je aan de voor ADHD vastgestelde symptomen voldoet, zoals deze staan in de DSM IV, zou men kunnen zeggen dat je ADHD hebt. Een psychiater dan

Ja het is door een psychiater/psycholoog vastgesteld en op papier gezet.
Vroeg me af hoe 'ernstig' deze vorm is in medische termen.

De DSM-IV houdt gewoon in dat het de vierde versie van de DSM is. De meest recente versie.
Daarin staan inderdaad kenmerken waarvan je er dan minstens zoveel moet hebben om een diagnose te krijgen.
Het is dus niet zo dat "DSM-4" erger is dan "DSM-3" of zo. Er wordt alleen maar gewerkt met versie IV.
Zie ook Wikipedia voor meer informatie over de DSM-IV.

Nou, gister mijn intake gehad, en ik vond het wel apart gaan.

Ik kwam daar met m'n moeder, maar ik ging eerst alleen. Bespreken wat mijn klachten waren, hoe lang ik ze al had en wat voor schade ze hadden aangericht. Daarna kwam mijn moeder erbij en bespraken we het even en wat zij ervan dacht. Toen moesten we een vragenlijst invullen over nu en mijn kindertijd, daarna nog een paar vragen. En toen ging die de punten tellen en kwam tot de conclusie dat ik wel add heb. Toen begon die over dat er nog 1 gepsrek komt om het af te ronden en dan gaan ze kijken wat voor medicijnen ik nodig heb en kon ik eventueel aan een soort groepsbijeenkomsten meedoen.

En dat allemaal in een gesprek van nog niet eens een uur. Ik vond het vrij snel gaan. Je vult een vragenlijst in, komt op een aantal punten uit en kan daaruit concluderen dat iemand add heeft of niet. Dan kan ik ook nog wel psychiater worden, vonden mijn moeder en ik

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 14:53 schreef Carmw het volgende:
Nou, gister mijn intake gehad, en ik vond het wel apart gaan.

Ik kwam daar met m'n moeder, maar ik ging eerst alleen. Bespreken wat mijn klachten waren, hoe lang ik ze al had en wat voor schade ze hadden aangericht. Daarna kwam mijn moeder erbij en bespraken we het even en wat zij ervan dacht. Toen moesten we een vragenlijst invullen over nu en mijn kindertijd, daarna nog een paar vragen. En toen ging die de punten tellen en kwam tot de conclusie dat ik wel add heb. Toen begon die over dat er nog 1 gepsrek komt om het af te ronden en dan gaan ze kijken wat voor medicijnen ik nodig heb en kon ik eventueel aan een soort groepsbijeenkomsten meedoen.

En dat allemaal in een gesprek van nog niet eens een uur. Ik vond het vrij snel gaan. Je vult een vragenlijst in, komt op een aantal punten uit en kan daaruit concluderen dat iemand add heeft of niet. Dan kan ik ook nog wel psychiater worden, vonden mijn moeder en ik

Bij mij duurt het nog best lang allemaal.

Ben tot nu toe voor 3 intake gesprekken geweest en moet er nog een, volgende week. Blijkbaar heb ik een combineerde vorm van ADD en ADHD, met nog wat signalen die wijzen op een mogelijke persoonlijkheidsstoornis. Ze laten me alleen niet weten wat.

Verbaas me trouwens elke keer over hoe zij zich verbazen over mijn jeugd; alsof ze zoiets voor het eerst meemaken. Ook sta ik ervan te kijken hoe mijn jonge PsyQ medewerksters/psychologen me telkens zitten uit te 'tjekken'. Ach, het geeft wel een leuk tintje aan elk bezoek.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 15:29 schreef Gray het volgende:

[..]

Ook sta ik ervan te kijken hoe mijn jonge PsyQ medewerksters/psychologen me telkens zitten uit te 'tjekken'. Ach, het geeft wel een leuk tintje aan elk bezoek.

Het valt mij in dit topic, in R&P zelf, en uit mijn omgeving, op dat psychologen soms niet eens goed weten wat ze nou moeten doen. De ene psych zegt heel snel dat je adhd/ add hebt, zelfs als je maar weinig, vrij algemene symptomen hebt, terwijl de andere psych zegt dat je helemaal niets hebt terwijl je alle symptomen hebt en echt een probleem. Alsof ze zelf nog niet precies weten wat de diverse ziektebeelden inhouden en maar een beetje gokken en met labels strooien. Het lijkt er voor mij op alsof het nog een beetje in de onderzoeksfase zit.

@ Carmw, ik vind dat bij jou de diagnose wel heel erg snel word gesteld hoor, dat bedoel ik eigenlijk ook te zeggen met wat ik hierboven typte. Mijn psycholoog, ook van Psyq is juist heel terughoudend heb ik het idee, maar wat nou beter is, ik weet het niet.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 18:17 schreef oddeyed het volgende:


@ Carmw, ik vind dat bij jou de diagnose wel heel erg snel word gesteld hoor, dat bedoel ik eigenlijk ook te zeggen met wat ik hierboven typte. Mijn psycholoog, ook van Psyq is juist heel terughoudend heb ik het idee, maar wat nou beter is, ik weet het niet.

Misschien hebben sommige mensen duidelijkere tekenen en problemen dan anderen... Bij mij (Asperger) duurde het ook een paar maanden, maar dat kwam ook omdat ik natuurlijk al "wat ouder" ben (als in: ik ben al een hele tijd bezig me aan te passen aan wat de maatschappij verwacht, waardoor mijn echte symptomen verstopt zitten)

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 21:07 schreef Pandora73 het volgende:

[..]

Misschien hebben sommige mensen duidelijkere tekenen en problemen dan anderen... Bij mij (Asperger) duurde het ook een paar maanden, maar dat kwam ook omdat ik natuurlijk al "wat ouder" ben (als in: ik ben al een hele tijd bezig me aan te passen aan wat de maatschappij verwacht, waardoor mijn echte symptomen verstopt zitten)

Das een goeie inderdaad. Daar had ik in de haast niet aan gedacht .

Lopen jullie vaak tegen onbegrip aan? En hoe ga je er mee om? Leg je uit wat je mankeert of heb je zoiets van laat maar, verspilde moeite?

Oh, en verschillen jullie symptomen ook per dag? Dat je er zeg maar de ene dag veel meer last van hebt dan de andere dag? Bij mij wel, daardoor denk ik soms dat ik niks heb, als het weer een dag best goed ging. Maar dan gaat het de andere dag weer klote en dan weet ik weer heel zeker dat ik het wel heb. Vermoeiend

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 22:52 schreef oddeyed het volgende:

[..]

Das een goeie inderdaad. Daar had ik in de haast niet aan gedacht .

Lopen jullie vaak tegen onbegrip aan? En hoe ga je er mee om? Leg je uit wat je mankeert of heb je zoiets van laat maar, verspilde moeite?

Oh, en verschillen jullie symptomen ook per dag? Dat je er zeg maar de ene dag veel meer last van hebt dan de andere dag? Bij mij wel, daardoor denk ik soms dat ik niks heb, als het weer een dag best goed ging. Maar dan gaat het de andere dag weer klote en dan weet ik weer heel zeker dat ik het wel heb. Vermoeiend

Was de vraag voor mij bedoeld en moet ik "jullie" lezen als "mensen met Asperger"? Of was het een vraag in het algemeen en vervuil ik met mijn antwoord het topic? Nou ja ik gok maar even het eerste, mocht het toch het tweede zijn geweest dan alvast mijn excuses!

Als ik voor mezelf spreek: tja Asperger is een vorm van autisme, en dat is toch wel een woord met heel veel (negatieve) associaties... Men denkt al heel snel of aan Rain Man of aan mensen die kwijlend in een hoekje zitten te schommelen... Ik denk dat ADHD in ieder geval bekender is, dus dat mensen iets beter weten wat het inhoudt. Maar breek me inderdaad de bek niet open over vooroordelen
Maar wat je zegt over dat het van dag tot dag verschillen kan dat herken ik wel. Als ik moe ben, of het druk heb, of erg moeilijke dossiers heb liggen op mijn bureau, dan kan ik veel minder hebben aan prikkels dan als het rustig is en ik me goed in mijn vel voel.

Ja, ik vond zelf ook dat die de conclusie nogal snel trok. De officiële diagnose is er ook nog niet, want hij moet het eerst nog in zijn team overleggen, maar hij het erover alsof het voor hem al wel duidelijk was.

Maar ik vond het wel snel gaan inderdaad, dat je aan de hand van een lijstje invullen zo'n conclusie al kan trekken, maar ja, misschien was het inderdaad wel overduidelijk

quote:

Op woensdag 30 juni 2010 11:16 schreef Swiffer het volgende:

[..]

De minste rebound (heb er eigelijk geen meer.., beetje stressig en haastig voor een minuutje of tien, dan is het rustig) ervaar ik met Equasym, heb Concerta en Ritalin geprobeerd. bij Concerta merk ik echt wanneer hij 'het volgende laagje' op de pil aanbreekt, kloppingen in mijn buik enzo, bij Ritalin zit je elke paar uur te trippen, en word je elke keer herinnerd aan het feit ohja ik heb ADHD..

Equasym geeft af door middel van korrels, en de gehele dag harstikke stabiel. kost wel enorm veel geld, maar ik heb het er voor over. (40 euro per maand) Ja k prijs het nogal aan, maar, waarom niet proberen? Het is eigenlijk voor schoolgaande kinderen, zodat ze op school functioneren en thuis 'zichze'lf' kunnen zijn, hoe vervelend ook voor de ouders. Ik werk 6,5 uur per dag,

Equasym dekt dat prima, en thuis kan ik gewoon lekker aan de gang, niet super geconcentreerd, zoals ik met Concerta wel was, omdat het te lang doorwerkte. Mijn stemmingen vlakten af, want het blijft het gevoel alsof je met de auto op de handrem probeert te rijden. Alsof ik 's avonds nog aan het werk was. Met deze pillen die ik nu heb dus niet meer. Om half 5 is het echt; FREEDOM!!! OOk ben ik savonds op tijd moe nu om te gaan slapen, best kans dat de Dextro zo alles indamde dat je niet moe was?

Uit mijn ervaring is de rebound na Concerta of Equasym tijdelijk, omdat als je net begint met de medicatie, het ineens zo stil is in je hoofd, terwijl je zo vol zat met allerlei dingen. Als het is uitgewerkt komt die hele volle zak gedachtes weer terug. Heb in het begin savonds een halve Ritalin genomen om de grootste drukte weg te drukken, maar nu niet meer nodig. Naarmate de maanden verstreken raakte die zak leeg bij mij, door relativeringsvermogens die ik ineens bleek te hebben toen het kalmer werd, ook omdat ik de onbegrippen, ergernissen en drukte van overdag niet meer had, en ik kan 's avonds nu ook rustig denken, maar wel stuiteren.
[..]

Jazeker. Ligt ook aan de persoonlijkheid hoe zich dit uit, niet aan een neurlogisch verschil met adHd.
Ik was altijd heel verlegen, ontzettend onzeker, alienated. Tot ik er dus achter kwam dat ik een burn out had dor een te vol hoofd, en ik leerde HOE ik moest stuiteren en druk zijn. Mijn hoofd leeg, expressief naar buiten toe zijn, kiezen voor jezelf, en nu ben ik ook een H-tje ja. Vind het heerlijk soms, gek he!:)

Mag nu mezelf zijn, en heb dat gevoel als kind nooit gehad. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg! Opvallen mag niet, want dan zien ze helemaal hoe raar ik ben, enz enz. Dat is nu wel anders .T is gewoon, jezelf niet mogen zijn, MET adHd dus, dus dan maar een heel verlegen raar kind, waarvan niemand hoogte kreeg omdat ze allemaal rare dingen zei en deed. Kreeg in elk geval zulke reacties in mijn jeugd, Ik stelde me aan, Ik was de rare, IK moest me aanpassen want dat doet iedereen in de maatschappij, dat geeft niet echt zelfvertrouwen om dus hyper te zijn.

Good read, bedankt! Goed om te horen dat Equasym zo bevalt. Inderdaad wel een nadeel dat al de long release medicatie zo ontzettend duur is.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 22:52 schreef oddeyed het volgende:

[..]

Das een goeie inderdaad. Daar had ik in de haast niet aan gedacht .

Lopen jullie vaak tegen onbegrip aan? En hoe ga je er mee om? Leg je uit wat je mankeert of heb je zoiets van laat maar, verspilde moeite?

ligt een beetje aan de persoon die ik tegenover me heb. sommige snappen het wel, maar heel vaak krijg reacties van: oh dat heb ik ook wel eens. dat is een beetje vermoeiend. maar dan laat ik ze maar lullen

quote:

Oh, en verschillen jullie symptomen ook per dag? Dat je er zeg maar de ene dag veel meer last van hebt dan de andere dag? Bij mij wel, daardoor denk ik soms dat ik niks heb, als het weer een dag best goed ging. Maar dan gaat het de andere dag weer klote en dan weet ik weer heel zeker dat ik het wel heb. Vermoeiend

ja klopt helemaal. als ik het druk heb of er is drukte om me heen of ik ben moe dan ben ik mega prikkelbaar. en soms ben ik juist weer superrelaxed, als ik gewoon lekker op mn eigen tempo mn eigen dingen kan doen. vroeger ging ik trouwens als ik klusjes in huis aan het doen was of op mn werk, echt een beetje te snel en gespannen bezig, ik merk dat dat echt veel minder is de laatste tijd. zou wel een verdienste van de concerta kunnen zijn gok ik zo wel fijn, scheelt een hoop koppijn

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 21:07 schreef Pandora73 het volgende:

[..]

Misschien hebben sommige mensen duidelijkere tekenen en problemen dan anderen... Bij mij (Asperger) duurde het ook een paar maanden, maar dat kwam ook omdat ik natuurlijk al "wat ouder" ben (als in: ik ben al een hele tijd bezig me aan te passen aan wat de maatschappij verwacht, waardoor mijn echte symptomen verstopt zitten)

Ik heb een jaar met de sticker aspegrer rond gelopen, ook zo;n snelle diagnose. Ben verder op jacht gegaan en wat bleek, door mijn overprikkelde leven en vermoeidheid leek ik inderdaad meer ervan weg te hebben op o.a. sociaal gebied. Mijn adhd uitte zich dus als asperger laat k maar zeggen. K vond het echter niet kloppen vanwege de eeuwig durende overprikkeldheid enz. dos ben verder op jacht gegaan. En uiteindeljik toch ADHD.

En dat sommige symptomen dus niet uitten klopt wel, je gaat zo maskeren, dat niemand iets op je aan te merken heeft, met als gevolg dat je dus niet weet wat er precies scheelt, en dat al helemaal niet naar boven kan halen. Situaties ontwijke, dus al snel -> antosociaal en geen begrip.

Hartstikke bedankt voor alle antwoorden! En Pandora73, het was idd bedoeld voor de mensen hier allemaal, maar ik waardeer je antwoord hoor!

Bij mij schommelen de symptomen zegmaar, als ik dus moe ben dan irriteer ik me sneller, en word ik ook drukker. Net als jonge kinderen zegmaar, en ik ben 18 .

Mijn moeder moest maandag mee voor een gesprek met de psych, en toen ze vertelde over mij vroeger klonk het helemaal niet adhd-ig. Vroeger las ik heel veel, grote-mensen taal, alleen spelen, vreemde gewoontes, maar wel goed geconcentreerd. Dat is nu wel anders, lees nooit meer, dat lukt me niet goed namelijk, en totaal niet geconcentreerd. Maar mijn psych gaf in het eerste gesprek al aan dat ze ook checken op andere stoornissen, dus dat zit wel goed.

Ach, ben benieuwd . Zo'n gesprek met de psych kan nooit kwaad, of ik nou wel of geen diagnose krijg.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 21:26 schreef oddeyed het volgende:
Hartstikke bedankt voor alle antwoorden! En Pandora73, het was idd bedoeld voor de mensen hier allemaal, maar ik waardeer je antwoord hoor!

Bij mij schommelen de symptomen zegmaar, als ik dus moe ben dan irriteer ik me sneller, en word ik ook drukker. Net als jonge kinderen zegmaar, en ik ben 18 .

Mijn moeder moest maandag mee voor een gesprek met de psych, en toen ze vertelde over mij vroeger klonk het helemaal niet adhd-ig. Vroeger las ik heel veel, grote-mensen taal, alleen spelen, vreemde gewoontes, maar wel goed geconcentreerd. Dat is nu wel anders, lees nooit meer, dat lukt me niet goed namelijk, en totaal niet geconcentreerd. Maar mijn psych gaf in het eerste gesprek al aan dat ze ook checken op andere stoornissen, dus dat zit wel goed.

Ach, ben benieuwd . Zo'n gesprek met de psych kan nooit kwaad, of ik nou wel of geen diagnose krijg.

Als je vroeger totaal geen symptomen van ADHD vertoonde heb je dus ook geen ADHD.
Ik vertoonde vroeger wel minder symptomen dan vroeger. Maar bijvoorbeeld een boek lezen heb ik in m'n gehele leven (28 jaar) nog nooit gedaan, zelfs niet als het moest voor school (havo/vwo)

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 12:00 schreef Carmw het volgende:
Ja, ik vond zelf ook dat die de conclusie nogal snel trok. De officiële diagnose is er ook nog niet, want hij moet het eerst nog in zijn team overleggen, maar hij het erover alsof het voor hem al wel duidelijk was.

Maar ik vond het wel snel gaan inderdaad, dat je aan de hand van een lijstje invullen zo'n conclusie al kan trekken, maar ja, misschien was het inderdaad wel overduidelijk

Na 1 zo'n gesprekje van 1 uur waarvan 30min met je moeder en 1 lijstje invullen zou ik geen genoegen mee nemen hoor. Ben blij dat ik 3 gesprekken had van totaal meer dan 4 uur met meerdere lijsten thuis invullen en meenemen, rapporten meenemen e.d.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 21:54 schreef McGilles het volgende:

[..]

Als je vroeger totaal geen symptomen van ADHD vertoonde heb je dus ook geen ADHD.
Ik vertoonde vroeger wel minder symptomen dan vroeger. Maar bijvoorbeeld een boek lezen heb ik in m'n gehele leven (28 jaar) nog nooit gedaan, zelfs niet als het moest voor school (havo/vwo)

Dat is dus ook een beetje het probleem, ik heb wel hulp gezocht, en het klinkt nu wel heel adhd-ig, maar ik had vroeger in elk geval minder last. Ik was wel heel dromerig, en rustig, problemen met de tijd enzo, maar dat is dan weer meer add. Nu is het eigenlijk overduidelijk en als je mijn kleutertijd niet zou kennen zou je echt zeggen, die heeft adhd. Hoewel, ik ben nu ook nog vaak dromerig en afwezig, maar kan ook heel druk zijn. Beetje wisselend. Maar misschien uitte ik het vroeger niet ofzo? Mijn psych zal het wel weten denk ik

Op tijd slapen is ook wel een redelijk probleem te noemen

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 21:54 schreef McGilles het volgende:

[..]

Als je vroeger totaal geen symptomen van ADHD vertoonde heb je dus ook geen ADHD.
Ik vertoonde vroeger wel minder symptomen dan vroeger. Maar bijvoorbeeld een boek lezen heb ik in m'n gehele leven (28 jaar) nog nooit gedaan, zelfs niet als het moest voor school (havo/vwo)

quote:

Op donderdag 8 juli 2010 01:38 schreef oddeyed het volgende:

[..]

Dat is dus ook een beetje het probleem, ik heb wel hulp gezocht, en het klinkt nu wel heel adhd-ig, maar ik had vroeger in elk geval minder last. Ik was wel heel dromerig, en rustig, problemen met de tijd enzo, maar dat is dan weer meer add. Nu is het eigenlijk overduidelijk en als je mijn kleutertijd niet zou kennen zou je echt zeggen, die heeft adhd. Hoewel, ik ben nu ook nog vaak dromerig en afwezig, maar kan ook heel druk zijn. Beetje wisselend. Maar misschien uitte ik het vroeger niet ofzo? Mijn psych zal het wel weten denk ik

Op tijd slapen is ook wel een redelijk probleem te noemen

Ik toonde vroeger geen symptomen van adhd wel van ADD maar ik heb toch echt adhd&add beide 8/9 punten dus redelijk zwaar zelfs. Ik heb er ook duidelijk meer last van dan vroeger

Bij meisjes is het sowieso trouwens anders bij jongens... meisjes met adhd hebben dat meer in hun kop dan dat ze het lichamelijk uiten

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 21:54 schreef McGilles het volgende:

[..]

Als je vroeger totaal geen symptomen van ADHD vertoonde heb je dus ook geen ADHD.
Ik vertoonde vroeger wel minder symptomen dan vroeger. Maar bijvoorbeeld een boek lezen heb ik in m'n gehele leven (28 jaar) nog nooit gedaan, zelfs niet als het moest voor school (havo/vwo)

Dit vind ik dus niet waar. Dat je vroeger minder symptomen vertoont wil niet zeggen dat het er niet is.

Ik heb bijvoorbeeld nooit een schoolboek opengeslagen, maar kan me er zeker wel toe zetten om een boek te lezen van +400 blz. Omdat me dat interesseert!! ADHD betekent niet dat je je helemaal nergens lang op kunt concentreren, maar dat je sneller afgeleid bent als het ' niet hard genoeg glimt.'

Of iemand wel of niet langer kan concentreren heeft niets te maken met aantoonbare symptomen van adhd, t heeft iets meer voeten in de aarde dan dat.


Er is idd verschil tussen mannen en vrouwen, ik heb het ook echt WEL zoals de poster hierboven, maar pas in het zakelijke leven is het me gaan opbreken. Alle moetjes, de druk die er bij komt kijken, je eigen perfectionisme, het is uitputtend, en daarom pas vak op latere leeftijd te herkennen.

[ Bericht 6% gewijzigd door Swiffer op 08-07-2010 10:25:21 ]

dubbelpost

quote:

Op donderdag 8 juli 2010 13:00 schreef RvLaak het volgende:
ff een kleine update over mijn leven. Heb net ontslag genomen & ga per 1 september beginnen met mijn nieuwe opleiding HBO Toegepaste Psychologie . Moet "alleen" nog de toelatingstoets Wiskunde A nog halen (toetsdatum, 1 september ). Hierna wordt het 4 jaar lang alles leren over het waarom van gedrag .

Haha, heb ik afgelopen jaar ook een maandje gedaan... 3x raden waar mijn eerste lessen overgingen? Juist... Het in het hokjes plaatsen van ADHD-ers, bullshitopleiding

quote:

Op donderdag 8 juli 2010 13:00 schreef RvLaak het volgende:
ff een kleine update over mijn leven. Heb net ontslag genomen & ga per 1 september beginnen met mijn nieuwe opleiding HBO Toegepaste Psychologie . Moet "alleen" nog de toelatingstoets Wiskunde A nog halen (toetsdatum, 1 september ). Hierna wordt het 4 jaar lang alles leren over het waarom van gedrag .

Succes ermee!

Ik ben juist na 4 jaar opleiding gestopt en ga nu werken, m'n hele leven al grote problemen gehad met het lezen voor studies wat dus echt niet lukt.

Hopelijk ga jij het wel redden

quote:

Op donderdag 8 juli 2010 13:17 schreef RvLaak het volgende:

[..]

Op de "studeren met een beperking ( )" DVD werd er aangegeven dat je hulp kan krijgen in het geval van bepaalde handicaps. ADHD valt er ook onder

Plus dat ik een jaar extra studiefinanciering mag ontvangen hierdoor

Klopt, alleen als je bijna 28 jaar bent en al zolang je kan herinneren problemen hebt met studeren en dus al meer dan 10 jaar lang alles hebt geprobeerd, heb ik voor nu de moed opgegeven.

Laat mij maar lekker werken en zo hogerop komen!