Wow! Wat ik gisteren heb mogen zien, een werkelijk geniale documentaire over de metalband Anvil. Echt een must voor mensen met enige affiniteit met muziek en goeie docu's.
Korte samenvatting:
Op hun veertiende sluiten vrienden Robb Reiner en Steve 'The lips' Kudlow een pact om tot hun dood te blijven rocken. Ze worden onthaald als de goden van de Canadese metal en beïnvloeden een hele generatie muzikanten waaronder bands als Metallica, Slayer en Anthrax. Desondanks breken ze zelf echter nooit helemaal door. Nu lopen ze in de vijftig en hopen met hun dertiende album en een Europese tour alsnog hun jeugddromen te verwezenlijken.
Een hilarische, maar ook ontroerende autobiografische documentaire over de vriendschap tussen twee muzikanten die ondanks vele tegenslagen nooit hun idealen hebben opgegeven.
Buitengewoon ontroerend en ijzersterk. Iemand deze docu al gezien? Wie 'm nog niet gezien heeft; gauw aanschaffen! Dit is echt één van de beste (muziek)documentaires die ooit verschenen is (imo).
Ik ben ook absoluut fan geworden van deze legendarische metalband.
Echt enorm mooi om te zien dat ze toch echt hun hele leven geven voor hun muziek, de meeste mensen zouden al opgegeven hebben na een paar jaar, maar deze gasten blijven gewoon doorgaan. Echt een prachtige documentaire.
Ik heb ook een topic over ze gemaakt in MUZ: Anvil
En de tour die ze maakten in Europa met die Tiziana, er ging van alles mis en aan het einde van de tour hadden ze nergens betaalt gekregen
Ik heb er in ieder geval wel van genoten, leuk om te zien dat die gasten al die jaren nog steeds voor succes en erkenning vechten
quote:Dat was mooi ja (en kut voor hun natuurlijk), dat ie ging flippen tegen die gast in dat kleine kroegjeOp woensdag 19 mei 2010 00:04 schreef Blue-eyes het volgende:
En de tour die ze maakten in Europa met die Tiziana, er ging van alles mis en aan het einde van de tour hadden ze nergens betaalt gekregen
Dacht dat ze gingen vechten ofzo, die gasten begrepen Anvil amper omdat ze niet fatsoenlijk Engels spreken
En daarna die advocaat die gelijk zn kaartje geeft
Uiteindelijk hadden ze toch nog ¤100 gekregen 
Maar wel genaaid voor ze dat er zó veel mis ging tijdens één tourtje, ze hadden wel echt pech.
Ik ben present
It's the only way
To hell with tomorrow
Let's live for today
DC, she'll blow you away
briljante docu
goede band
Die sik staat 'm trouwens een stuk beter dan zonder
Ik heb hem nu ook gezien. Het is het verhaal van This is Spinal Tap dat jaren later werkelijkheid wordt. Ik kon niet anders dan enorm met deze mannen mee te leven, en ze het succes te gunnen waar ze al meer dan 30 jaar voor vochten. Soms stonden de tranen me bijna in de ogen, bijvoorbeeld bij die rampzalige Oost-Europese tour waar ze 5 weken vrij voor moesten nemen, en vervolgens verdwaalden, treinen misten, sliepen in vertrekhallen en niet betaald kregen omdat ze ergens te laat kwamen en er maar 7 toeschouwers waren. Dat je dat nog mee moet maken als 50+ muzikant...mooi was het toen het eindigde met een succesvol optreden in Japan, iets wat ze voor het laatst overkwam ook in Japan maar dan 25 jaar geleden. De cirkel was rond.
Ook als je niet van Heavy Metal houdt is dit een aanrader. Het is een ontroerend verhaal van hoop en doorzettingsvermogen, je dromen volgen en nooit opgeven. Al denk ik dat je dit alleen kan als je in een droom leeft, en niet helemaal in de werkelijkheid. Welke band blijft het nou 30 jaar proberen en hopen op een grote doorbraak? Er zijn zelfs geen bands die uberhaupt zo lang bij elkaar zijn gebleven. Ja, behalve de Stones.
Daar is wel vals gespeeld. Dat succesvolle optreden zou chronologisch gezien ergens in 't midden van de docu moeten zitten. Voorbeeld van gekke Japanners die alles fantastisch vinden en voor elk fossiel massaal zouden opduiken, daarna ging Anvil gewoon terug verder met in de marge wegkwijnen.quote:Op zondag 12 december 2010 11:49 schreef cinnamongirl het volgende:
Dat je dat nog mee moet maken als 50+ muzikant...mooi was het toen het eindigde met een succesvol optreden in Japan, iets wat ze voor het laatst overkwam ook in Japan maar dan 25 jaar geleden. De cirkel was rond.
De docu werd wel een succes en daardoor werd Anvil zelf ook terug populairder, dus je zou kunnen zeggen dat het gefakete einde later werkelijkheid werd, maar toch... als deze documentaire was geflopt, dat was de conclusie van het geheel dus een flagrante leugen geweest.
Oh, dat wist ik niet. Maar dan nóg zouden ze altijd nog 'Big in Japan' zijn...al is dat synoniem voor 'gefaald in de Westerse wereld'.quote:Op zondag 12 december 2010 12:18 schreef SaintOfKillers het volgende:
[..]
Daar is wel vals gespeeld. Dat succesvolle optreden zou chronologisch gezien ergens in 't midden van de docu moeten zitten. Voorbeeld van gekke Japanners die alles fantastisch vinden en voor elk fossiel massaal zouden opduiken, daarna ging Anvil gewoon terug verder met in de marge wegkwijnen.
De docu werd wel een succes en daardoor werd Anvil zelf ook terug populairder, dus je zou kunnen zeggen dat het gefakete einde later werkelijkheid werd, maar toch... als deze documentaire was geflopt, dat was de conclusie van het geheel dus een flagrante leugen geweest.
Respect voor gasten dat ze het zo volhouden!