Graag wil ik hier mijn byzonderheid even kwijt.
Ik ben een man van 40.
Nu heb ik bijna m'n hele leven al last van stotteren. Nou ja, privé heb ik er minder last van, maar meer op sociaal vlak.
Als bij wijze van experiment heb ik met een groepje chicks (het vriendinnengroepje van mijn vriendin dus..) een kort wel héél apart (bizar) filmpje gemaakt...
Op mijn eigen verzoek.
In het kort komt het er op neer dat een stotteraar (ik dus) door een groep meiden word vernederd met zijn stotteren.
Ik moest daarin snel de zinnen nazeggen die door hen waren voorgezegd. En iedere keer wanneer ik dan in m'n woord bleef hangen.... lachden ze me uitgebreid uit... en maakten ze me belachelijk...
Het was een byzonder apart experiment, en om heel eerlijk te zijn... het wond het me toen ook wel op...
Te vergelijken met een SM-spel mischien. Waarin vernedering ook centraal staat.
Even een manier om angst-spanning om te zetten in seksuele-spanning. Zo kun je dat eigenlijk zien.
Het angst-scenario (blijven steken in m'n woorden) wél meemaken, maar níet die angst/schaamtegevoelens hebben die bij mij normaliter daaraan gekoppeld zijn.
(daarvoor in de plaats kwamen dan eigenlijk meer seksuele prikkels in plaats van angst of schaamte gevoelens)
Dat gaf een heel apart, bevrijdend gevoel. Een onderbreking in de beruchte 'vicieuze cirkel'.
Je gaat luchtiger tegen je "probleem" aankijken, en veel meer beseffen dat de gedachte dat "mensen je zullen uitlachen omdat je stottert" eigenlijk maar een hele abstracte gedachte is.
Ik voel me nu veel meer relax tegenover mijn "handicap"staan.
Geloof het of niet, maar ik vond het zelf een heerlijk experiment...
Ik ben zelfst van plan om het filmpje op internet te plaatsen...
Goed, Ik heb het dus maar even op deze topic geplaatst om te horen wat jullie ervan vinden.
Heel graag jullie reactie's.