Om de eerste deelvraag te beantwoorden maak ik gebruik van een artikel van Bennett en Iyangar. Zij wijzen erop dat de strategische manier waarop politieke communicatie plaatsvindt ertoe heeft geleid dat we naar factoren moeten kijken die buiten de gangbare modellen van analyse vallen. Groeiend wantrouwe tegenover officiėle communicatie, afnemend vertrouwen in politieke leiders die afhankelijk zijn van gemanaged publiek optreden en een groeiende kloof tussen burgers en overheid zijn hierop van invloed (Bennett & Iyengar, 2008: 712). Deze tendensen kunnen bijdragen aan een verklaring voor waarom burgers zich wenden tot meer informele vormen van politieke communicatie.