Waarom vechten konijnen met elkaar en hoe kan ik het laten stoppen?
Ik heb 2 konijnen, 2 vrouwtjes van 4 jaar en zijn altijd bij elkaar geweest. Alleen de laatste week vechten ze nogal veel. De een trekt gewoon de haren bij de ander eruit. Het beestje heeft al gewoon kale plekken ervan.
Heeft misschien iemand wat advies?
Ik denk een hok erbij doen.
quote:Ja het zijn echt 2 vrouwtjes. Het is al 4 jaar lang goed gegaan.Op donderdag 8 april 2010 18:24 schreef BasEnAad het volgende:
Weet je zeker dat het vrouwtjes zijn?
Ik denk een hok erbij doen.
quote:Dankje. Het 'zielige' konijn komt inderdaad niet ziek of zwak over. Maar ik laat ze nu gewoon over mn balkon heen lopen, kijken of dat wat beter gaat. En anders toch maar 2 aparte kooien.Op donderdag 8 april 2010 18:37 schreef Miss_Isis het volgende:
Kan gewoon een probleem in de rangorde zijn. Belangrijk is dat ze ruimte genoeg hebben en niet op elkaars lip in een klein hok of kooi hoeven te zitten. Ze moeten elkaar uit de weg kunnen gaan. Met genoeg ruimte om van elkaar weg te lopen kun je het denk ik het beste nog even aanzien, zolang er geen bloed vloeit en het 'zielige' konijn niet ziek of zwak oogt even afwachten. Als het echt niet anders kan zou je misschien beter het hok even in twee delen kunnen splitsen totdat het gepeste konijn weer wat op adem is gekomen. Een andere optie zou kunnen zijn om er een gecastreerde ram bij te plaatsen om wat rust in het groepje te brengen. In ieder geval nooit één van de twee echt weg halen bij de ander, want zodra je ze dan weer samen wilt zetten krijgen ze gegarandeerd opnieuw ruzie en moet je helemaal opnieuw beginnen met introduceren. Als je echt genoeg tijd/ruimte/zin hebt kun je ze ook nog allebei in een apart hok doen met allebei een gecastreerde ram als vriendje. Dit gaat vaak beter onderling dan twee voedsters. Konijnen zijn wat dit betreft nou eenmaal geen makkelijke of vriendelijke diertjes... Veel succes in ieder geval met je recalcitrante dames.
quote:Hoe groot ben je zelf en hoe klein zijn de beesten?Op donderdag 8 april 2010 18:21 schreef krengetje het volgende:
Hoi!
Waarom vechten konijnen met elkaar en hoe kan ik het laten stoppen?
Ik heb 2 konijnen, 2 vrouwtjes van 4 jaar en zijn altijd bij elkaar geweest.
Alleen de laatste week vechten ze nogal veel. De een trekt gewoon de
haren bij de ander eruit. Het beestje heeft al gewoon kale plekken ervan.
Heeft misschien iemand wat advies?
Kom op je doet alsofje het opneemt tegen Godzilla's
Anders zwaaien met een koekenpanzodat ze weten dat je ze anders gaat braden als ze niet normaal doen
Ons dwergkonijn Grommel (voorheen Snuf, maar hij gromt meer dan hij snuft, vandaar) is gigantisch agressief. Naar ons toe, naar grote Snuf toe (het andere konijn, een Hollandertje), naar de kat toe. Ik durf bijna geen eten meer in het hok te zetten, Grommel slaat het uit je handen en bijt nog op de koop toe.
Ik dacht dat het misschien voorjaarshormonen waren, maar 't zijn twee voedstertjes dus dat leek me ergens weer onlogisch.
Aparte hokken zie ik niet zitten, ik heb Grommel er juist bij genomen omdat Snuf zo alleen was. Als niets helpt gaat Grommel gewoon weg, zo'n agressief konijn hoef ik niet. Niet alleen de kinderen zijn er bang van.
quote:Je moet dat dier eens laten zin wie de baas is. Ik had zo een mannetje en toen die me beet heb ik 'm bij 't nekvel gepakt en op de grond gedrukt. Na en paar keer heeft ie het nooit meer gedaan.Op dinsdag 20 april 2010 11:24 schreef Gwywen het volgende:
Ha, ik wou hier net een topic over openen.
Ons dwergkonijn Grommel (voorheen Snuf, maar hij gromt meer dan hij snuft, vandaar) is gigantisch agressief. Naar ons toe, naar grote Snuf toe (het andere konijn, een Hollandertje), naar de kat toe. Ik durf bijna geen eten meer in het hok te zetten, Grommel slaat het uit je handen en bijt nog op de koop toe.
Ik dacht dat het misschien voorjaarshormonen waren, maar 't zijn twee voedstertjes dus dat leek me ergens weer onlogisch.
Aparte hokken zie ik niet zitten, ik heb Grommel er juist bij genomen omdat Snuf zo alleen was. Als niets helpt gaat Grommel gewoon weg, zo'n agressief konijn hoef ik niet. Niet alleen de kinderen zijn er bang van.
quote:right... 't is geen hond of zo hoor... en met kleine kinderen lijkt me dit niet bepaald een goed idee. Je kan beter kijken naar de oorzaak van het gedrag en daar iets aan proberen te doen. Tevens wordt zo'n konijn er waarschijnlijk behoorlijk bang van als je hem zo agressief pakt en gaat het je handen associëren met pijn en angst. Niet handig dus als je het als gezelschapsdier hebt.Op dinsdag 20 april 2010 11:34 schreef ikke043 het volgende:
[..]
Je moet dat dier eens laten zin wie de baas is. Ik had zo een mannetje en toen die me beet heb ik 'm bij 't nekvel gepakt en op de grond gedrukt. Na en paar keer heeft ie het nooit meer gedaan.
Hoe oud is snuf/grommel? Het gedrag wat je beschrijft klinkt namelijk als een typisch voorbeeld van dominantie, zowel tegen het andere konijn als tegen jullie. Jullie komen namelijk met je handen in het hok en dat ziet ze als haar territorium. In mijn ervaring komt dit gedrag vaak voor als een jong konijn in de puberteit raakt. Door hormonen e.d. gaan ze de rangorde bepalen, en daar hoort dit soort gedrag bij (dit is ook precies de reden dat ik konijntjes niet zo geschikt vind voor kinderen... ze zijn gewoon niet zo lief
). Sommige rammetjes (en ook sommige voedsters) houden dit gedrag. Castratie kan dan (vooral voor rammen) een oplossing zijn. Mijn eigen konijn dat ik met de fles op heb opgevoed vanaf dat ze 10 dagen was en dat m'n handen likte en in m'n nek in slaap viel toen ze jonger was ging dit gedrag ook vertonen toen ze in de puberteit kwam. Grommen, proberen te bijten in je hand als je haar wilde pakken of als je het voer/water ververste, etc. Gewoon de hormoontjes dus. Zij is er gelukkig heel goed overheen gegroeid omdat we dit als aanwijzing namen dat ze oud genoeg was om in het grote verblijf bij de andere konijnen te gaan. Toen ze eenmaal bij de andere konijnen zat met meer dan voldoende ruimte en gezelschap om alle energie kwijt te kunnen werd het gedrag stukken minder, en toen ze volwassen was werd ze weer haar eigen lieve zelfje 
Je kan dus een paar dingen proberen, tijdelijk scheiden met gaas, twee hokken, meer ruimte (een grote ren dus, waar ze voldoende energie in kwijt kunnen en van elkaar weg kunnen lopen) of gewoon afwachten en hopen dat het minder wordt. Als ze al volwassen is groeit ze er waarschijnlijk niet zomaar overheen. Als je haar weg wilt doen zou je kunnen kijken bij een knaagdierenasiel of je snuf/grommel om kan ruilen voor een gecastreerde heer als maatje voor grote snuf. Dat is vaak een veel geschiktere combinatie met minder agressie en dominantie. De kleine druktemaker kan dan in het asiel gekoppeld worden aan een ex-heer of geplaatst worden bij iemand als vriendje voor een ex-ram.
quote:Damn, wat een overdosis dierenpsychologie.Op dinsdag 20 april 2010 14:06 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
right... 't is geen hond of zo hoor... en met kleine kinderen lijkt me dit niet bepaald een goed idee. Je kan beter kijken naar de oorzaak van het gedrag en daar iets aan proberen te doen. Tevens wordt zo'n konijn er waarschijnlijk behoorlijk bang van als je hem zo agressief pakt en gaat het je handen associëren met pijn en angst. Niet handig dus als je het als gezelschapsdier hebt.
Ik dacht zelf dat 't kwam doordat we haar aan het eind van de zomer bij Snuf hebben gezet en ze daarom meer aan konijnen dan aan mensen gewend is. Het werd kort daarna immers winter en dan zitten wij niet continu buiten om de konijnen te kroelen
Zolang er nog geen bloed aan de binnenkant van het hok zit kijk ik 't gewoon nog even aan. Ik hoop idd dat het iets is van voorbijgaande aard.
Grote Snuf is gelukkig twee keer zo groot en drie keer zo zwaar als Grommel, dus heel bang dat Snuf het onderspit gaat delven ben ik ook weer niet hoor
De beste combinatie is nog altijd een gecastreerd rammetje met een voedster.
quote:Op dinsdag 20 april 2010 18:44 schreef ikke043 het volgende:
[..]
Damn, wat een overdosis dierenpsychologie.
jij bent niet zo van doordenken? quote:Tja, soms moet je gewoon iets verder kijken dan je neus lang is... Ik ben een groot voorstander van dieren behandelen als dieren en niet teveel antropomorfiseren, maar ik denk ook dat het beter is een oorzaak aan te pakken dan een symptoom te bestrijden. En zoals je misschien gelezen hebt (of misschien ook wel nietOp dinsdag 20 april 2010 18:44 schreef ikke043 het volgende:
[..]
Damn, wat een overdosis dierenpsychologie.
) stel ik hele normale, praktische dingen voor. Ik denk dat het een goed idee is om gewoon even af te wachten hoe grommel zich verder ontwikkeld. Als ze nog zo jong is heb je grote kans dat het wel weer bij trekt. Gewoon opletten dat beide nijnen heel blijven (geen bloed dus oid) en dan zal het wel loslopen. Ik zou wel zorgen dat je haar genoeg aandacht blijft geven, dus wel uit het hok laten (desnoods pakken met een handdoek oid zodat ze niet bijt) en voldoende laten rennen en spelen. Ze moet toch wel haar energie kwijt en als ze goed moe is zal ze minder lastig zijn in het hok. Ze zal waarschijnlijk sowieso minder vervelend zijn als ze buiten haar hok is, omdat ze dan niet in haar eigen territorium zit. Als je haar nu bv uit angst geen aandacht meer geeft leert ze het gedrag misschien niet meer af omdat ze denkt dat ze jullie de baas is, en niet leert dat oppakken/aanraken normaal is en zelfs wel ok kan zijn. Veel succes in elk geval
