). De jaren gingen voorbij. Zij zag haar makkers ten onder gaan aan drugs en drank. Ze krabbelden weer omhoog en maakten zichzelf weer kapot. Biermeisje werd volwassen en besloot ergens anders een leven op te bouwen, aan de andere kant van Kikkerland. Dat ging haar goed af. De keren dat zij terugkeerde naar haar geboortedorp waren op één hand te tellen. Terwijl zij druk aan het studeren (en stappen) was, zaten de Ninja Turtles thuiswonend en wel de hele dag te zuipen en te trippen. Biermeisje besloot om even een jaartje afstand te nemen. Nu 3 jaar later zijn er een aantal dingen veranderd, ze zijn gestopt met de harddrugs. Sommige zijn zelfs een studie begonnen. En Biermeisje was er vaker bij om deze 'veranderingen' te aanschouwen.Tot op een dag drie van de Ninja Turtles besloten om te gaan samenwonen. Aangezien ik graag wat privacy wil waarborgen heb ik ze schuilnamen gegeven. Goh, ze heten dus niet echt de Ninja Turtles.
(De hele groep bij elkaar bestaat ui 20 man en er bestaan dus een boel subgroepjes). Ik zal ze even voorstellen:
Leonardo (21): is de meest serieuze van het stel, is goed bezig met een HBO studie. Drinkt ook behoorlijk veel, maar doet wel wat hij 'moet' doen. Hij is de meest discrete en stabiele van de groep. Over hem maak ik me geen zorgen, want die komt er wel. Helaas had ik wel mijn hoop op hem gevestigd dat hij die andere twee een beetje binnen de perken zou houden.
Donatello (24): is de meest intelligent, maar ook de meest zelfdestructieve Turtle. Hij is aan meerdere opleidingen begonnen, maar maakt nooit iets af. Dan komt hij weer terecht bij een of andere productiewerkje. Er gaat geen dag voorbij zonder dat hij dronken of stoned of allebei tegelijk is. Hij gebruikt zijn ADHD om die te kunnen doen. Hij is dan ook elke winter zo depressief als een voordeur.
Raphael(22): is helemaal van het padje. Hij is een slimme jongen, maar heeft alleen een MAVO diploma. Doet verder ook geen moeite om zich te wagen aan een studie. Hij is namelijk vreselijk verwend en heeft nooit geleerd dat je soms hard moet werken en soms dingen tegen je zin in moet doen. Hij werkt gemiddeld 8 uur in de week en meldt zich constant ziek. Dat kan ook gewoon, want zijn ouders blijven maar alles voor hem betalen.
Gemeenschappelijke kenmerken: Geen vaste vriendin, alleen knipperlichtrelatie of maken compleet geen kans door antisociale trekjes en overmatig dronkenschap. Het leven is in ieder geval één groot feest. Althans, dat denken ze dan. Ze trekken elkaar allemaal naar beneden en schieten niet verder op. En 'willen' wel verder komen en dat werkt frustrerend.
Waarom heb ik dit topic geopend? Ik maak me zorgen om deze jongens en normaliter ben ik niet zo van 'hoopgevende" geruststellingen, maar ik vraag me af of het er ooit nog in zit dat het goed gaat komen met ze. Dus mijn vraag is: Ben of ken jij iemand die ook een opperslacker was? Zo ja, wat zou ik er eventueel aan kunnen doen? En wat heb je er zelf aan gedaan om wat van je leven te maken?
Voor mij is het vrij vanzelfsprekend om niet elke dag lam op de bank te liggen en niks te doen, dus ik vind het ook moeilijk me in te leven in deze knapen. Het probleem is dus dat bijna die hele groep nu in dezelfde plaats woont en alleen maar bij elkaar komen zuipen en blowen en het huis van de Ninja Turtles is de uitgangsbasis.
quote:Jouw verhaal had de mijne kunnen zijn. Ik was de minst "waarschijnlijke" om een goede baan of opleiding te vinden.Ben of ken jij iemand die ook een opperslacker was? Zo ja, wat zou ik er eventueel aan kunnen doen?
Verhuist. 5 jaar drugs verkocht en gefeest. Toen van dat geld diplomas gekocht en naar het buitenland verhuist.
Nu 5 jaar later zitten mijn "vrienden" nog altijd op hun zielige coke feestjes langzaam hun huizen weg te snuiven van relatie naar relatie en ik ben een geslaagde "manager"
Heb ook allang de hoop opgegeven dat het nog goed komt. 50% is erg succesvol en 50% zijn losers met potentie. Die potentie maakt het nog triester want ze komen er niet uit. Heb zelf ook al de moed opgegeven na ze talloze malen banen te hebben aangeboden of studies of stageplekken.
Verspilde energie.
UItschot is er altijd.
soms quarterlife? of verlaatte pubertijd.
Geen andere criminele activiteiten?
maatschappelijk keurslijf is niet voor iedereen weggelegd.
quote:Ik wil even voorop stellen dat het echt jongens met een hart van goud zijn, dus ze hebben geen kwaad in de zin. Verlate pubertijd... daar zitten ze al een poos in... de meesten zijn al ontspoord op hun 13e en zijn er niet meer uitgekomen.Op woensdag 7 april 2010 13:23 schreef kless het volgende:
waar stond dat deze generatie het beter gaat doen dan de vorige.
UItschot is er altijd.
soms quarterlife? of verlaatte pubertijd.
Geen andere criminele activiteiten?
maatschappelijk keurslijf is niet voor iedereen weggelegd.
Sommigen hebben wel een strafblad, maar dat zijn vaak nogal knullige dingen, zoals gehaktballen stelen uit een voetbalkantine.
(Ze waren stoned en hadden honger.)Ik heb toch nergens gezegd dat deze generatie het beter gaat doen? Of begrijp ik je nu even verkeerd?
quote:Nou, mijn verhaal is dat ik zelf nooit drugs heb gebruikt en juist de meest waarschijnlijke was die het helemaal ging maken.Op woensdag 7 april 2010 13:19 schreef Buschetta het volgende:
[..]
Jouw verhaal had de mijne kunnen zijn. Ik was de minst "waarschijnlijke" om een goede baan of opleiding te vinden.
Verhuist. 5 jaar drugs verkocht en gefeest. Toen van dat geld diplomas gekocht en naar het buitenland verhuist.
Nu 5 jaar later zitten mijn "vrienden" nog altijd op hun zielige coke feestjes langzaam hun huizen weg te snuiven van relatie naar relatie en ik ben een geslaagde "manager"
Heb ook allang de hoop opgegeven dat het nog goed komt. 50% is erg succesvol en 50% zijn losers met potentie. Die potentie maakt het nog triester want ze komen er niet uit. Heb zelf ook al de moed opgegeven na ze talloze malen banen te hebben aangeboden of studies of stageplekken.
Verspilde energie.
Dus is niet helemaal hetzelfde.Maar jouw post... is ook weinig hoopgevend.
Mijn vrienden zijn momenteel even niet aan de hard drugs... maar ik denk niet dat het nog lang gaat duren. Het begint altijd met overmatig blowen en drinken... als dat niet meer helpt, gaan ze over op iets anders.Als iemand van de club echt in de problemen raakt, vind ik dat de groep moreel verplicht is om daar op te letten. Jij als buitenstaander in die lifestyle heeft daar toch minder invloed op. Dat komt vrij snel betweterig over en dan krijg je zo'n defensief sfeertje. Je kan de 'zwakkeren' in de groep misschien beter helpen door juist de meer heldere groepsleden er uit te pikken en met hun erover te discussiëren.
quote:Dat is het dus, ik zeg er ook niks over, alleen tegen de personen waar ik een goede band mee heb. Het mooie van het geval is dat Raphael wel eens bij mij op bezoek komt aan de andere kant van Nederland en dan helemaal niks gebruikt, zelfs geen druppel alcohol. Het is een soort voor Spa voor hem, want hij slaapt vaak dan vroeg komt echt even bij. Ik vermoed dat ik bij sommigen niet eens van verslaving kan spreken, maar pure peergroup pressure.Op woensdag 7 april 2010 13:34 schreef eleusis het volgende:
Als iemand van de club echt in de problemen raakt, vind ik dat de groep moreel verplicht is om daar op te letten. Jij als buitenstaander in die lifestyle heeft daar toch minder invloed op. Dat komt vrij snel betweterig over en dan krijg je zo'n defensief sfeertje. Je kan de 'zwakkeren' in de groep misschien beter helpen door juist de meer heldere groepsleden er uit te pikken en met hun erover te discussiëren.
Ik weet wel dat het niet goed gaat komen als ze bij elkaar blijven wonen.
Ik moet wel zeggen dat ik me echt machteloos voel.
quote:Misdaad loont.Op woensdag 7 april 2010 13:34 schreef eleusis het volgende:
Bij mij is iedereen van de drugs-clan inmiddels hoogfunctionerend. We hebben een manager, chirurg in opleiding, ingenieur bij een topbureau, een paar IT-ers (hey die moeten er ook zijn).
Tja. kben nu nog steeds lui =/ maar later ben ik miljonair. Ik hou jullie up to date goed?quote:Jouw hoofd is een misdaad.
quote:Het zijn volwassenen. En aangezien je zelf al aangeeft dat ze niet dom zijn moeten ze gewoon hun verantwoordelijkheid nemen en iets van hun leven gaan maken. Let wel... sommige mensen hebben niet de drang om meer te verdienen of een carriere te starten. Die zullen altijd van baan naar baan hoppen en tussendoor hun centen wegblowen/drinken/snuiven.Op woensdag 7 april 2010 13:40 schreef Biermeisje het volgende:
Ik moet wel zeggen dat ik me echt machteloos voel.
Ik heb voor mezelf een regel gesteld dat mijn huis altijd open staat als een van hen echt in de shit raakt. Ik zal ze steunen tot ze weer op eigen benen kunnen staan. Houdt ze ook wel enigzins in de gaten maar wat jij al noemde dat betweterige laat ik gaan. Ik hoop ze ooit nog een plekkie te kunnen geven in een bedrijfje van me waarin ze kunnen opbloeien en hun kwaliteiten kunnen benutten.
Probleem is dat naarmate ze ouder worden ze inzien dat ze de kansen laten liggen en daardoor alleen maar nog meer lam worden. Dus depressies omdat ze zichzelf "losers" vinden. Ooit op het VWO nu aan de lopende band.
Machteloosheid is iets wat je moet laten varen zolang je lol hebt met ze en ze van je houden. Geniet van die momenten en laat de tijd z'n beloop nemen.
quote:Je hebt helemaal gelijk.Op woensdag 7 april 2010 14:24 schreef Buschetta het volgende:
[..]
Het zijn volwassenen. En aangezien je zelf al aangeeft dat ze niet dom zijn moeten ze gewoon hun verantwoordelijkheid nemen en iets van hun leven gaan maken. Let wel... sommige mensen hebben niet de drang om meer te verdienen of een carriere te starten. Die zullen altijd van baan naar baan hoppen en tussendoor hun centen wegblowen/drinken/snuiven.
Ik heb voor mezelf een regel gesteld dat mijn huis altijd open staat als een van hen echt in de shit raakt. Ik zal ze steunen tot ze weer op eigen benen kunnen staan. Houdt ze ook wel enigzins in de gaten maar wat jij al noemde dat betweterige laat ik gaan. Ik hoop ze ooit nog een plekkie te kunnen geven in een bedrijfje van me waarin ze kunnen opbloeien en hun kwaliteiten kunnen benutten.
Probleem is dat naarmate ze ouder worden ze inzien dat ze de kansen laten liggen en daardoor alleen maar nog meer lam worden. Dus depressies omdat ze zichzelf "losers" vinden. Ooit op het VWO nu aan de lopende band.
Machteloosheid is iets wat je moet laten varen zolang je lol hebt met ze en ze van je houden. Geniet van die momenten en laat de tijd z'n beloop nemen.
Maar wat je zegt, de machteloosheid laten varen. Ik voel me al jaren zo. Als ik zie wat er allemaal gebeurt of weer verhalen hoor over iemand die verkeerd is gegaan. Op een of andere manier ben ik hier gewoon niet sterk genoeg voor. De ene kant van mij wil heel graag contact met ze houden en de andere kant wil er eigenlijk niks meer mee te maken hebben. Ik kan namelijk wel lol met ze maken, maar de nare gevoelens die ik er aan over houd overtreffen dat weer. Ik kan niet van ze op aan, ze zijn zo inconsequent en onbetrouwbaar als de pest. Hoe egoïstisch men me ook mag vinden. Ik vraag me vaak af wat ik hier eigenlijk uit haal en dat is vrij weinig.
quote:Ergens denk ik dat die machteloosheid je juist iets probeert te vertellen, en dat is of dit wel de juiste soort vriendschap voor je is.Op woensdag 7 april 2010 14:34 schreef Biermeisje het volgende:
[..]
Je hebt helemaal gelijk.
Maar wat je zegt, de machteloosheid laten varen. Ik voel me al jaren zo. Als ik zie wat er allemaal gebeurt of weer verhalen hoor over iemand die verkeerd is gegaan. Op een of andere manier ben ik hier gewoon niet sterk genoeg voor. De ene kant van mij wil heel graag contact met ze houden en de andere kant wil er eigenlijk niks meer mee te maken hebben. Ik kan namelijk wel lol met ze maken, maar de nare gevoelens die ik er aan over houd overtreffen dat weer. Ik kan niet van ze op aan, ze zijn zo inconsequent en onbetrouwbaar als de pest. Hoe egoïstisch men me ook mag vinden. Ik vraag me vaak af wat ik hier eigenlijk uit haal en dat is vrij weinig.
Een poosje terug ging ik ook met een groepje om, en ok ze werkten wel maar het comazuipen overheerste elk weekend en steeds bij hun thuis. Het ging steeds alleen maar om de drank dan echt om de gezelligheid en juist elke keer was er een hoop drama.
Ik zelf werk niet (ziektewet Borderline) maar ik had wel zoiets van er valt toch meer uit het leven te halen dan steeds drinken bij hun thuis, want zoals naar film gaan andere dingen deden ze niet .
Uiteindelijk overleed iemand we allemaal kenden en dat is voor mij toen juist ook iets wat me uiteindelijk heeft doen besluiten om die groep te laten voor wat het is en mijn eigen ding te doen.
Achteraf vind ik het leven te kort om me druk te maken om me druk te maken om mensen die er zelf niets aan doen en soms zelfs mee sleuren in hun wereldje.
Het zijn volwassen mensen en soms moet je voor jezelf kiezen ongeacht hoe moeilijk het is.
Het punt is namelijk dit, jij maakt je er druk over en hun zien het waarschijnlijk als leuke anekdote van weet je nog toen wij zo naar de kloten waren en gaan vrolijk verder.
Ik denk dat je voor jezelf eens goed op een rijtje moet krijgen wat jij wilt in je leven en wat niet.
Hun hebben hun leven en jij het jouwe, waarschijnlijk ben je deze vriendschap ontgroeit en wil je meer uit het leven.
Deze mensen houden je tegen omdat je dan te druk maakt erover, soms kun je beter zeggen het is een mooie tijd geweest en zelf verdergaan met misschien meer nieuwe mensen die nu wel in je leven passen en waarbij de problemen niet overheersen.
quote:Dat klopt als een bus. Dat zijn natuurlijk ook de enige onderwerpen die besproken worden, oh, wat waren weer dronken met zijn allen. En wat was het grappig dat die ene kerel in een lantaarnpaal klom, er vanaf viel en even bewusteloos was.Op woensdag 7 april 2010 17:42 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Ergens denk ik dat die machteloosheid je juist iets probeert te vertellen, en dat is of dit wel de juiste soort vriendschap voor je is.
Een poosje terug ging ik ook met een groepje om, en ok ze werkten wel maar het comazuipen overheerste elk weekend en steeds bij hun thuis. Het ging steeds alleen maar om de drank dan echt om de gezelligheid en juist elke keer was er een hoop drama.
Ik zelf werk niet (ziektewet Borderline) maar ik had wel zoiets van er valt toch meer uit het leven te halen dan steeds drinken bij hun thuis, want zoals naar film gaan andere dingen deden ze niet .
Uiteindelijk overleed iemand we allemaal kenden en dat is voor mij toen juist ook iets wat me uiteindelijk heeft doen besluiten om die groep te laten voor wat het is en mijn eigen ding te doen.
Achteraf vind ik het leven te kort om me druk te maken om me druk te maken om mensen die er zelf niets aan doen en soms zelfs mee sleuren in hun wereldje.
Het zijn volwassen mensen en soms moet je voor jezelf kiezen ongeacht hoe moeilijk het is.
Het punt is namelijk dit, jij maakt je er druk over en hun zien het waarschijnlijk als leuke anekdote van weet je nog toen wij zo naar de kloten waren en gaan vrolijk verder.
Ik denk dat je voor jezelf eens goed op een rijtje moet krijgen wat jij wilt in je leven en wat niet.
Hun hebben hun leven en jij het jouwe, waarschijnlijk ben je deze vriendschap ontgroeit en wil je meer uit het leven.
Deze mensen houden je tegen omdat je dan te druk maakt erover, soms kun je beter zeggen het is een mooie tijd geweest en zelf verdergaan met misschien meer nieuwe mensen die nu wel in je leven passen en waarbij de problemen niet overheersen.
Uiteindelijk als je 1 op 1 met ze praat, vinden het toch allemaal niet zo prachtig.
Ik denk inderdaad dat het tijd voor me wordt om er afstand van te gaan nemen. Dat ik de vriendschap ontgroeid was, wist ik al lang. Het is alleen moeilijk om mensen aan de kant te zetten waar je het beste mee voor hebt. Ik weet ook dat het beter is voor mij om ze niet meer te zien. Dit heb ik al eerder geprobeerd, maar toen kreeg ik toch ineens smsjes van ze, hoe het met me ging. Tussen de roesjes door, denken ze blijkbaar nog wel eens aan me.
Het heeft denk ik weinig zin om ze het aan te kondigen dat ik er klaar mee ben, omdat ze het toch niet begrijpen. Gewoon maar niks meer van me laten horen?
Bij mij hielp dat heel erg . Nu zondag kwam ik die vriendin van vroeger tegen niets tegen gezegd en achteraf echt was bij mij het gevoel van ergens ben ik nu blij dat ik hun niet meer in me leven heb want ik was alle drama die er omheen zat zo zat.
Ik denk zelf dat je hier juist goed aan doet.
Dat kan ik opzich wel begrijpen, maar ik ga er toch nog even over nadenken.
quote:Vergis je niet in de visie over die leefstijl, want dat geld voor ontzettend veel andere leefstijlen net zo goed.Op woensdag 7 april 2010 18:08 schreef Biermeisje het volgende:
[..]
Uiteindelijk als je 1 op 1 met ze praat, vinden het toch allemaal niet zo prachtig.
quote:Hoe bedoel je?Op woensdag 7 april 2010 18:56 schreef kless het volgende:
[..]
Vergis je niet in de visie over die leefstijl, want dat geld voor ontzettend veel andere leefstijlen net zo goed.
Naar mijn ervaring verander je er niets aan. Ik zou echter niet zo snel het contact verbreken. Zolang ik lol met ze kan hebben en ze mij niet teveel beïnvloeden zie ik dat niet echt als een reden.
quote:Ook andere mensen met andere levensstijlen vinden het net zo min prachtig als er eerlijk 1op1 over word gesproken
Ik onderhou wel contact met de slackers, vanavond voetbal kijken met een biertje er bij. Daarna ga ik naar huis slapen en gaan zij verder met blowen en pokeren.
Waarschijnlijk stop ik er mee als ik niet meer in de buurt woon of kinderen heb die alle energie opvreten
Met sommigen heb ik al een poosje contact verbroken, dat had verder ook geen meerwaarde meer.
Er zijn er 3 waar ik echter wel het beste mee voor heb. Dat raakt je dan ook het meest natuurlijk.
quote:Ik dacht: Nu komt er iets heel diepzinnigs, maar nee.Op woensdag 7 april 2010 19:05 schreef kless het volgende:
[..]
Ook andere mensen met andere levensstijlen vinden het net zo min prachtig als er eerlijk 1op1 over word gesproken
Ik onderhou wel contact met de slackers, vanavond voetbal kijken met een biertje er bij. Daarna ga ik naar huis slapen en gaan zij verder met blowen en pokeren.
Waarschijnlijk stop ik er mee als ik niet meer in de buurt woon of kinderen heb die alle energie opvreten
Dat begrijp ik ja, maar dat is nu juist het verschil.
Mijn eigen omgeving is erg open, sociaal, ambitieus. Dus wat dat betreft zijn we altijd zo eerlijk mogelijk tegen elkaar. In die groep kan dat uiteraard niet.
quote:Er komt in die groep straks ook heus wel een moment waarop je net zo goed wordt genaait waar je bij staat in die "sociale open ambitieuze" atmosfeer. En ja, dat zijn net zo goed volwassenen met een politieke agenda met een belang bij meerwaarde waarbij sociaal en open een tijdelijk smeermiddel is.Op woensdag 7 april 2010 19:08 schreef Biermeisje het volgende:
[..]
Ik dacht: Nu komt er iets heel diepzinnigs, maar nee.
Dat begrijp ik ja, maar dat is nu juist het verschil.
Mijn eigen omgeving is erg open, sociaal, ambitieus.
quote:Ja, daar kan ik me iets bij indenken, dat het je raakt. Kun je niet proberen minder met ze te spreken dan? Hoewel dat misschien tot uit elkaar groeien leidt en alsnog tot het einde van de vriendschappen. Misschien groeien ze er nog overheen trouwens, ik ken ook mensen die helemaal omgedraaid zijn zo rond hun 25e (ik ben er zelf ook 1 geweest trouwens, maar ben er een paar jaar geleden achtergekomen dat het niet loontOp woensdag 7 april 2010 19:06 schreef Biermeisje het volgende:
Daar zeg je het al "sprak" laatst. Ik spreek ze best vaak, ondanks dat ik er niet meer woon.
Met sommigen heb ik al een poosje contact verbroken, dat had verder ook geen meerwaarde meer.
Er zijn er 3 waar ik echter wel het beste mee voor heb. Dat raakt je dan ook het meest natuurlijk.
)quote:Oeh! Kijk!Op woensdag 7 april 2010 19:14 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Ja, daar kan ik me iets bij indenken, dat het je raakt. Kun je niet proberen minder met ze te spreken dan? Hoewel dat misschien tot uit elkaar groeien leidt en alsnog tot het einde van de vriendschappen. Misschien groeien ze er nog overheen trouwens, ik ken ook mensen die helemaal omgedraaid zijn zo rond hun 25e (ik ben er zelf ook 1 geweest trouwens, maar ben er een paar jaar geleden achtergekomen dat het niet loont
Mag ik vragen wat er gebeurde dat je ineens van het padje op het padje ging lopen?
quote:Mwoah, dat zal wel meevallen.Op woensdag 7 april 2010 19:13 schreef kless het volgende:
[..]
Er komt in die groep straks ook heus wel een moment waarop je net zo goed wordt genaait waar je bij staat in die "sociale open ambitieuze" atmosfeer. En ja, dat zijn net zo goed volwassenen met een politieke agenda met een belang bij meerwaarde waarbij sociaal en open een tijdelijk smeermiddel is.
Sommigen daarvan ken ik ook al jaren en verder heb ik één supergoede vriendin waar ik alles mee doe. Ik zit in ieder geval niet meer in een groepje. Dat vind ik een van de meest onpersoonlijke contacten ever.quote:Ik zou het je niet precies kunnen zeggen eerlijk gezegd. Ik heb gewoon de knop omgezet op een gegeven moment en besloten dat ik wel eens zou laten zien dat ik wat waard was. Iedereen had wel zo'n beetje de hoop op gegeven namelijk, inclusief mijn ouders.
[..]
Oeh! Kijk!
Mag ik vragen wat er gebeurde dat je ineens van het padje op het padje ging lopen?
Het was de denigrerende houding van mensen om me heen die ik zat was en het feit dat ik zag dat andere mensen buiten die vriendenkring zowaar een 'echte' baan kregen. Ik dacht: dat kan ik ook.Het heeft even geduurd maar nu ben ik bezig met een WO opleiding, terwijl ik eerder niet eens mijn middelbare school heb afgemaakt. Nu moet ik wel zeggen dat ik niet aan de harddrugs was of iets dergelijks, ik denk dat zoiets het een stuk moeilijker maakt eruit te komen.
quote:Bravo!Op woensdag 7 april 2010 19:23 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Ik zou het je niet precies kunnen zeggen eerlijk gezegd. Ik heb gewoon de knop omgezet op een gegeven moment en besloten dat ik wel eens zou laten zien dat ik wat waard was. Iedereen had wel zo'n beetje de hoop op gegeven namelijk, inclusief mijn ouders.
Het heeft even geduurd maar nu ben ik bezig met een WO opleiding, terwijl ik eerder niet eens mijn middelbare school heb afgemaakt. Nu moet ik wel zeggen dat ik niet aan de harddrugs was of iets dergelijks, ik denk dat zoiets het een stuk moeilijker maakt eruit te komen.
Goed bezig. Ik herken me er zelf wel een beetje in. Ik was alleen wel altijd bezig met school, maar ik deed nooit wat. Per ongeluk geslaagd iedere keer. En nu zit ik ook op de uni.
quote:Thnx, hetzelfde geldt voor jou dan.
[..]
Bravo!
Goed bezig. Ik herken me er zelf wel een beetje in. Ik was alleen wel altijd bezig met school, maar ik deed nooit wat. Per ongeluk geslaagd iedere keer. En nu zit ik ook op de uni.
Maar wat het probleem is (of dat was het bij mij in ieder geval) is dat het niet doordringt wat je zegt. Ze moeten zelf inzien dat dit geen toekomst heeft, dat ze niet over 10 jaar nog steeds op de bank kunnen hangen de hele dag. Tenminste, het kan wel, maar dat doet je zelfbeeld geen goed.
Bij sommige mensen komt dat besef misschien nooit, of het komt wel maar het is te laat en ze weten niet meer hoe ze dingen anders kunnen doen.quote:Dat klopt, het dringt helemaal niet door. Het rare van het geval is dat ze zich wel allemaal bewust zijn van het feit dat ze niet lekker in hun vel zitten en totaal geen doel in het leven hebben. Wat ze niet begrijpen is dat ze daarom misschien eens een eigen pad moeten kiezen en een lijn moeten gaan trekken.Op woensdag 7 april 2010 19:32 schreef Sinceria het volgende:
[..]
Thnx, hetzelfde geldt voor jou dan.
Maar wat het probleem is (of dat was het bij mij in ieder geval) is dat het niet doordringt wat je zegt. Ze moeten zelf inzien dat dit geen toekomst heeft, dat ze niet over 10 jaar nog steeds op de bank kunnen hangen de hele dag. Tenminste, het kan wel, maar dat doet je zelfbeeld geen goed.
quote:Ja, ik zie dat ook in mijn omgeving. Ik dat een van de redenen een gebrek aan 'spine' is, zogezegd. Zo is een vriend van mij erin geslaagd te stoppen met roken maar rookt nu de hele dag door wiet. Hij heeft de ene verslaving door de andere vervangen.
[..]
Dat klopt, het dringt helemaal niet door. Het rare van het geval is dat ze zich wel allemaal bewust zijn van het feit dat ze niet lekker in hun vel zitten en totaal geen doel in het leven hebben. Wat ze niet begrijpen is dat ze daarom misschien eens een eigen pad moeten kiezen en een lijn moeten gaan trekken.
Toch denk ik dat dat niet vanzelf ontstaat maar gedeeltelijk door de hoge eisen die onze moderne samenleving aan ons stelt. Niet iedereen is daarvoor gebouwd en sommigen mensen hebben een ontsnappingsmechanisme nodig en zijn puur erop gericht om elke dag gewoon te overleven in plaats van te leven. Maar das een beetje offtopic.
Serieuze reactie: het aangaan en weer verbreken van relaties van allerlei soort hoort nu eenmaal bij volwassen worden, het is niet makkelijk en je wordt vanzelf wel sterker. Of ongevoeliger, of je raakt eraan gewend, het is maar hoe je het bekijkt. Je zal toch keuzes moeten maken, het ene eruit zodat er ruimte is voor het nieuwe. Ik zou in ieder geval niet met ze breken, gewoon minder tijd aan ze besteden en meer aan andere dingen, niet zo'n houding aannemen van alles of niets. Misschien denk je er over 10 jaar heel anders over en vind je het jammer dat de mensen met wie je opgroeide en die je al zo lang kent geheel niet meer in je leven zijn, dan is een verwaterde vriendschap die je af en toe ophaalt toch leuker.
quote:Omdat het geen familie is, zou ik me geen zorgen hoeven maken?Op woensdag 7 april 2010 21:19 schreef Maanvis het volgende:
Tja ik weet het niet zo goed, het is geen familie dus waaromzou je je zoveel zorgen maken over hun?
Ik vind vrienden toch net zo belangrijk, eerlijk gezegd.
quote:Nee, vrienden kun je achter je laten als ze de andere kant uit gaan, familie niet
[..]
Omdat het geen familie is, zou ik me geen zorgen hoeven maken?
Ik vind vrienden toch net zo belangrijk, eerlijk gezegd.
Zat aan de drugs, was vervroegd van school gegaan, regelmatig contact met de politie en vooral erg dwars.
Nu 12 jaar later, gelukkig getrouwd, 2 kinderen, succesvol fotografe, leuke familiecontacten en betrouwbare vriendengroep.
Tja, eens wordt je wakker en besef je dat je zo niet door kan gaan, bij de een wat later dan bij de ander.
quote:Vaak is het of een relatie krijgen of een kind krijgen dat de knop omzet bij mensen
Op mijn 17de was ik het standaard type waar niks van terecht zou komen, heeft een leraar ook eens tegen me gezegd.
Zat aan de drugs, was vervroegd van school gegaan, regelmatig contact met de politie en vooral erg dwars.
Nu 12 jaar later, gelukkig getrouwd, 2 kinderen, succesvol fotografe, leuke familiecontacten en betrouwbare vriendengroep.
Tja, eens wordt je wakker en besef je dat je zo niet door kan gaan, bij de een wat later dan bij de ander.
.quote:Bij mij was het een relatie, mijn man was het tegenovergestelde van mij, erg met zijn toekomst bezig, hij was nog in opleiding en werkte daarbij.Op vrijdag 9 april 2010 20:11 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Vaak is het of een relatie krijgen of een kind krijgen dat de knop omzet bij mensen
Hij heeft nooit drugs gedaan en alcohol alleen bij stappen.
Ben heel blij dat ik hem heb ontmoet.
quote:
[..]
Bij mij was het een relatie, mijn man was het tegenovergestelde van mij, erg met zijn toekomst bezig, hij was nog in opleiding en werkte daarbij.
Hij heeft nooit drugs gedaan en alcohol alleen bij stappen.
Ben heel blij dat ik hem heb ontmoet.
quote:hahaha, geloof eigenlijk niet zo in sprookjes en in de ware, maar zolang het goed gaat gaat het goed en geniet ik ervan.
quote:tvp; hier wil ik later nog wel even op reageren als voormalige (nja, not quite) opperslacker.Op woensdag 7 april 2010 13:14 schreef Biermeisje het volgende:
Er was eens een Biermeisje. Zij groeide op in een klein dorp aan de Veluwe, samen met haar vrienden The Ninja Turtles (schuilnaam
Tot op een dag drie van de Ninja Turtles besloten om te gaan samenwonen. Aangezien ik graag wat privacy wil waarborgen heb ik ze schuilnamen gegeven. Goh, ze heten dus niet echt de Ninja Turtles.
(De hele groep bij elkaar bestaat ui 20 man en er bestaan dus een boel subgroepjes). Ik zal ze even voorstellen:
Leonardo (21): is de meest serieuze van het stel, is goed bezig met een HBO studie. Drinkt ook behoorlijk veel, maar doet wel wat hij 'moet' doen. Hij is de meest discrete en stabiele van de groep. Over hem maak ik me geen zorgen, want die komt er wel. Helaas had ik wel mijn hoop op hem gevestigd dat hij die andere twee een beetje binnen de perken zou houden.
Donatello (24): is de meest intelligent, maar ook de meest zelfdestructieve Turtle. Hij is aan meerdere opleidingen begonnen, maar maakt nooit iets af. Dan komt hij weer terecht bij een of andere productiewerkje. Er gaat geen dag voorbij zonder dat hij dronken of stoned of allebei tegelijk is. Hij gebruikt zijn ADHD om die te kunnen doen. Hij is dan ook elke winter zo depressief als een voordeur.
Raphael(22): is helemaal van het padje. Hij is een slimme jongen, maar heeft alleen een MAVO diploma. Doet verder ook geen moeite om zich te wagen aan een studie. Hij is namelijk vreselijk verwend en heeft nooit geleerd dat je soms hard moet werken en soms dingen tegen je zin in moet doen. Hij werkt gemiddeld 8 uur in de week en meldt zich constant ziek. Dat kan ook gewoon, want zijn ouders blijven maar alles voor hem betalen.
Gemeenschappelijke kenmerken: Geen vaste vriendin, alleen knipperlichtrelatie of maken compleet geen kans door antisociale trekjes en overmatig dronkenschap. Het leven is in ieder geval één groot feest. Althans, dat denken ze dan. Ze trekken elkaar allemaal naar beneden en schieten niet verder op. En 'willen' wel verder komen en dat werkt frustrerend.
Waarom heb ik dit topic geopend? Ik maak me zorgen om deze jongens en normaliter ben ik niet zo van 'hoopgevende" geruststellingen, maar ik vraag me af of het er ooit nog in zit dat het goed gaat komen met ze. Dus mijn vraag is: Ben of ken jij iemand die ook een opperslacker was? Zo ja, wat zou ik er eventueel aan kunnen doen? En wat heb je er zelf aan gedaan om wat van je leven te maken?
Voor mij is het vrij vanzelfsprekend om niet elke dag lam op de bank te liggen en niks te doen, dus ik vind het ook moeilijk me in te leven in deze knapen. Het probleem is dus dat bijna die hele groep nu in dezelfde plaats woont en alleen maar bij elkaar komen zuipen en blowen en het huis van de Ninja Turtles is de uitgangsbasis.
Gezien de omstandigheden leek het me beter om contact te verbreken. Dit heb ik samen besproken met degene in de groep waar ik het meeste contact mee heb.
Ik heb het niet met deze woorden gezegd, maar wel dat ik er allemaal niet meer zo'n zin in had, omdat onze werelden te veel van elkaar verschillen. Dat het in veel gevallen me ontzettend frustreert dat ik niet op ze kan bouwen. Er zijn mensen die hebben gezegd hier dat het zonde zou zijn om contact te verbreken, maar ik merk dat dit het beste voor mij persoonlijk is. Ik zal me toch altijd druk blijven maken en toch altijd aan het kortste eind trekken. Geen stress meer. Hopen dat ik sterk blijf.
quote:OK, je hebt al beslist dus... Geen reden voor mij om nog te regeageren als voormalige (nja, not quite) opperslacker.Op vrijdag 16 april 2010 15:50 schreef Biermeisje het volgende:
Update!!
Gezien de omstandigheden leek het me beter om contact te verbreken. Dit heb ik samen besproken met degene in de groep waar ik het meeste contact mee heb.
Ik heb het niet met deze woorden gezegd, maar wel dat ik er allemaal niet meer zo'n zin in had, omdat onze werelden te veel van elkaar verschillen. Dat het in veel gevallen me ontzettend frustreert dat ik niet op ze kan bouwen. Er zijn mensen die hebben gezegd hier dat het zonde zou zijn om contact te verbreken, maar ik merk dat dit het beste voor mij persoonlijk is. Ik zal me toch altijd druk blijven maken en toch altijd aan het kortste eind trekken. Geen stress meer. Hopen dat ik sterk blijf.
Hoe bevalt het tot dusver?
Altijd getest als flink bovenmatige intelligentie (zonder ff op de Fok-opscheptour te willen gaan
)Door nooit wat uit te voeren, VMBO-diploma gehaald (har har, Dein_Gesicht heeft VMBO gedaan) terwijl ik begonnen ben op atheneum. Doorgerold naar t MBO, waar ik lachend, puur op intelligentie doorheen ben gerold (nooit iets voor gedaan).
Toen 2 jaar lang fulltime pauperbaantjes gehad (retail verkoop, helpdesk). Nu aan het HBO begonnen. Voor het eerst sinds pakweg de brugklas doe ik -iets- aan school, maar tot nu toe sleep ik mezelf er wederom grotendeels dankzij mn intelligentie doorheen (nergens een uitblinker, echt n 'zesjes'-student, maar ik haal t
)Tevens begin ik langzaamaan n alcoholprobleempje te ontwikkelen volgens mij ja
Probleem bij mij is denk ik meer n soort van vervreemding met mn omgeving. Ik merk steeds meer dat ik 'anders' denk dan mn normale sociale kring, ben graag op mezelf. Ik heb voor de rest ook het inlevingsvermogen van een betonnen muur, dat helpt ook niet met mn omgang met vreemde mensen
Ik hou dr wel n paar vrienden op na, maar meer omdat ik het idee heb dat dat 'moet', ipv dat ik het wil. Daardoor heb je wel eens het probleem dat je soms thuis zit en relatief nutteloos bezig bent ja
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 23-04-2010 01:26:13 ]
quote:Football ManagerOp vrijdag 23 april 2010 01:24 schreef Dein_Gesicht het volgende:
Daardoor heb je wel eens het probleem dat je soms thuis zit en relatief nutteloos bezig bent ja
Nulletjes en eentjes in de goede opstelling zetten quote:t gaat verdeurie van 0 tot 20 he
[..]
Football Manager
quote:CheckOp vrijdag 23 april 2010 01:24 schreef Dein_Gesicht het volgende:
Ik herken me erzelf best wel in eigenlijk
Altijd getest als flink bovenmatige intelligentie (zonder ff op de Fok-opscheptour te willen gaan
Door nooit wat uit te voeren, VMBO-diploma gehaald (har har, Dein_Gesicht heeft VMBO gedaan) terwijl ik begonnen ben op atheneum. Doorgerold naar t MBO, waar ik lachend, puur op intelligentie doorheen ben gerold (nooit iets voor gedaan).
Toen 2 jaar lang fulltime pauperbaantjes gehad (retail verkoop, helpdesk). Nu aan het HBO begonnen. Voor het eerst sinds pakweg de brugklas doe ik -iets- aan school, maar tot nu toe sleep ik mezelf er wederom grotendeels dankzij mn intelligentie doorheen (nergens een uitblinker, echt n 'zesjes'-student, maar ik haal t
Tevens begin ik langzaamaan n alcoholprobleempje te ontwikkelen volgens mij ja
Probleem bij mij is denk ik meer n soort van vervreemding met mn omgeving. Ik merk steeds meer dat ik 'anders' denk dan mn normale sociale kring, ben graag op mezelf. Ik heb voor de rest ook het inlevingsvermogen van een betonnen muur, dat helpt ook niet met mn omgang met vreemde mensen
Daardoor heb je wel eens het probleem dat je soms thuis zit en relatief nutteloos bezig bent ja
quote:Reageren mag natuurlijk altijd. Het neemt niet weg dat ik alsnog probeer de situatie te begrijpen.Op donderdag 22 april 2010 23:50 schreef Dubbelzuurrr het volgende:
[..]
OK, je hebt al beslist dus... Geen reden voor mij om nog te regeageren als voormalige (nja, not quite) opperslacker.
Hoe bevalt het tot dusver?
Het bevalt me tot dusver prima, ik merk dat ik toch een zekere rust heb verworven door het maken van deze beslissing. Het gekke van het geval is dat 1 van de jongens me toch weer heeft gemaild om me uit te nodigen voor een concertje. Dat gaat dus niet gebeuren. Ik raakte er wel door in de war moet ik zeggen.
Af en toe, voelt het alsof er een deel mist in mijn leven, maar het gevoel wordt steeds minder. Ik heb nu in ieder geval alle tijd om mijn tijd en energie te steken in andere mensen.
quote:Wat ik zelf merk; Ik ben nogal moeilijk te beledigen. Noem me het slechtste wat je kan bedenken, ik maak het nog een stapje erger, en lach erom. Het erge daaraan is; Ik reflecteer dat ook op andere mensen.
Dus als ik zelf iemand beledig, zeg dat het een dikke homofiele autist is, dat ik zn moeder keihard heb volgeblaft en vervolgens dr reet uitgewoond heb met een legerlaars, terwijl z'n pa z'n zusje aan t neuken is....en die persoon raakt vervolgens beledigend, heb ik zonder overdrijven iets van....
...gast, stel je niet aan, merk je niet dat ik t niet serieus meen? En dan zo'n dag of 3 later bedenk ik me toch dat t misschien wat grof was
quote:Op welke manier heeft dit met opperslackers te maken?Op dinsdag 27 april 2010 03:06 schreef Dein_Gesicht het volgende:
[..]
Wat ik zelf merk; Ik ben nogal moeilijk te beledigen. Noem me het slechtste wat je kan bedenken, ik maak het nog een stapje erger, en lach erom. Het erge daaraan is; Ik reflecteer dat ook op andere mensen.
Dus als ik zelf iemand beledig, zeg dat het een dikke homofiele autist is, dat ik zn moeder keihard heb volgeblaft en vervolgens dr reet uitgewoond heb met een legerlaars, terwijl z'n pa z'n zusje aan t neuken is....en die persoon raakt vervolgens beledigend, heb ik zonder overdrijven iets van....
En dan zo'n dag of 3 later bedenk ik me toch dat t misschien wat grof was
quote:Geen idee, ik was te lui om de OP te lezen.
[..]
Op welke manier heeft dit met opperslackers te maken?
Wel heb ik het contact verbroken met vrijwel iedereen van mijn basisschool. Die waren toentertijd al met totaal andere dingen bezig dan ik waardoor ik er geen heil meer in zag. Als ik nu hoor hoe ze nu in het leven staan heb ik daar niet slecht aan gedaan. Daar valt niets meer mee te beginnen.
De reden waarom ik het contact verbroken heb is vanwege een aantal redenen:
- Ik woon ver weg, waardoor er dingen gepland moesten worden. Daar maak ik dan tijd en ruimte voor. Helaas is het met opperslackers zo dat ze hun afspraken praktisch nooit nakomen.
- De drama binnen zo'n vriendengroep is verschrikkelijk. Die doet het met die..nadat die erover heen is geweest. Vervolgens is iedereen weer boos op elkaar en naaien ze elkaar waar ze bij staan. Ik ben dan vervolgens weer degene die dag allemaal aan mocht horen.
- Daarbij vind ik het gewoon moeilijk om mensen zo te zien, dat zit in mijn aard. Daardoor kies ik er liever voor om geen contact te hebben, dan wel contact te hebben wat me mateloos bezig houdt.
Inmiddels is het al wel even geleden. Ik heb ze allemaal weer gezien met Bevrijdingsdag. Het was gezellig, maar verder contact is nog steeds uitgebleven. Ondanks dat het inmiddels een poosje geleden is, is er niks veranderd. Behalve dan dat ze nu allemaal op kamers wonen in dezelfde stad. Sommige zijn gaan werken en hebben een vriendin, maar de meesten zitten nog steeds op het verkeerde spoor. Gelukkig ben ik er aan gewend nu, dat ze niet meer in mijn leven zijn. Ik mis het ook totaal niet, zelfs niet na een nostalgisch goed feestje. Ik ben volwassen aan het worden.
Bah!
Zij zijn niet van de laatste categorie iig.
Ik heb geen idee waar ik mee bezig ben. Heb geen idee of dat een vereiste is ook. Ik zit met zoveel dingen in m'n hoofd... Daar is geen wijs uit te worden.
Ik ben al wat jaartjes verder dan die jongens, en naar mezelf kijkend: ik geef het weinig hoop
Word je daar niet knetternerveus van?quote:Op donderdag 23 juni 2011 14:08 schreef PhirePhoenix4 het volgende:
Ik ben er zo een, en ik wil graag maar het wil maar niet lukken. Heb nog een opleiding af te ronden, en heb nu alweer een nieuw plan.
Ik heb geen idee waar ik mee bezig ben. Heb geen idee of dat een vereiste is ook. Ik zit met zoveel dingen in m'n hoofd... Daar is geen wijs uit te worden.
Ik ben al wat jaartjes verder dan die jongens, en naar mezelf kijkend: ik geef het weinig hoop