Imogen Heap is bij de meesten bekend dankzij Watcha Say van Jason Derulo waarin hij haar Hide and Seek gretig samplet. Kijkers van So You Think You Can Dance hebben haar ook meerdere keren voorbij horen komen. Imogen Heap is een Brits zangeres met een warrig voorkomen en een dito persoonlijkheid. Excentriek is het goede woord om haar te omschrijven.
Imogen speelt diverse instrumenten zelf, niet alleen thuis in de studio en af en toe op een live-stream voor de webcam maar voor deze tour heeft ze alles uit de kast getrokken en over het podium uitgestrooid. Een veelbelovend begin als we de zaal binnenstappen.
Eerst moet er natuurlijk nog het voorprogramma worden afgewerkt. Behalve Ted N-Ted, een Texaanse éénmansformatie die haar deze wereldtour vergezelt, laat ze zich ook ondersteunen door lokaal talent dat haar via Twitter of haar site heeft aangesproken. Talent dat niet altijd even goed uitpakt en ook vandaag was het niet het hoogtepunt van de avond. Een Nederlands meisje met een harp dat heel erg goed was in een meisje met een harp te zijn. Veel lieflijk getinkel dat niet echt kon beklijven.
Na enkele uren maakte Imogen dan haar opwachting. Klaarblijkelijk neemt zij het niet zo heel erg nauw met aanvangstijden. Excentriek kan leuk zijn maar heeft ook zo zijn nadelen als je een beetje strakke planning verwacht. Na een korte tour langs alle instrumenten (onder andere een glazen piano, suisbuizen, belletjes en microfoontjes aan haar polsen) opende ze sterk met First Train Home waarbij ze meteen liet zien hoe je een nummer opbouwt: instrument voor instrument gaat de loop pedal in om zo tot een geheel te komen.
Behalve loepzuivere zang in mooie luisterliedjes zat madam ook geen moment stil, ze is een kwebbeltante die heen en weer over het podium dartelt alsof ze ter plekke een nummer kan gaan schrijven maar alleen nog op zoek is naar het juiste instrument. Je kan het niet zien zonder een beetje verliefd te worden op deze ontwapenende dame.
Bij het nummer Just for Now werd het publiek ingezet als achtergrondkoortje. Nu ben ik persoonlijk geen fan van musici die hun fans hun nummers laten zingen, het is tenslotte geen karaoke maar hier paste het. Niet in de laatste plaats omdat de bezoekers geen uitzinnige tienerfans zijn maar mensen met een meer uitgesproken muzieksmaak en die sfeer was ook goed te merken. Het was een groep mensen in een klein zaaltje die met een intiem concert iets bijzonders kwamen meemaken, en dat is ook zeker gelukt.

I am so clever that sometimes I don't understand a single word of what I am saying.