vreemd gaan - mag dat ?

Hangt er van af : hoe het gesteld is in je relatie, en hoe het gebeurt, en hoe de ander dat opvat

Wat een gekakel vreemd gaan kan opleveren, en wat een gehannes, en emotionele wirwar, jaloezie, hypocrisie. Is dat ergens voor nodig? Neeh.
Vraag : kan je jaloezie beperken en er mee leren leven ? Anders vreet het aan je.

Mijn vriend en ik kennen elkaar nu meer dan een jaar, een weekend relatie vanwege de afstand. Het gebeurt wel dat we een weekend missen, dan gaat elk zijn weegs. Alos hij dan ergens uithangt (film, disco, stappen, kroeg) of als ie iemand in de ogen kijkt, dan hoor ik het wel - of ook niet, of later. Wat mijzelf betreft - net zo.
Basis = vertrouwen. We zijn allebei wel zo dat we op onze eigen poten staan, vrijgevochten, dat helpt. Eigen mening, die (dat is het leuke) we aan elkaar toetsen, en dat gebeurt heel vaak, oneens ook, best ook wel vaak. We zijn het wel op hoofdpunten gloeiend eens, rationeel zowel als emotioneel.
We slapen met elkaar, hebben een fijne, intense sexuele verhouding. Dat bleef net zo, nadat hij een keer zei dat ie met een meisje had geslapen (paar keer zelfs) die hij nog van school, vroeger, kende, hij wilde graag en zij ook. Ik hevig jaloers ; tot ik begreep hoe jalouzie aan iemand kan vreten, en aan de relatie ; die is er uiteindelijk beter door geworden. Maar zou dat zo blijven ?
Op t moment zijn we zover dat we allebei accepteren als de ander es vreemd zou gaan. Is mij 1 keer overkomen, geen alcohol, weloverwogen, geen spijt, wel verteld ; ik had dezelfde reden als hij (wilde graag), en geen angst om het hem te zeggen. Het heeft geen blijvende deuk in de relatie opgeleverd (tot nu toe dan). Het gaat ons om openheid en vertrouwen ; jalouzie opzij zetten, die vreet de relatie aan.
We weten allebei niet of de relatie een leven lang blijft. Dat wordt wel wat anders als er kindertjes van komen, maar zelfs dan vind ik dat elkaars vrijheid moet blijven - net als elkaars verantwoordelijkheid voor de kindertjes en voor elkaar.
We hadden allebei geen en bijna geen sexuele ervaring, wat meer zou ons allebei goed doen. We kijken wel goed uit, geen soa's, geen labiele contacten of emotionele verwarring aanhalen, kop erbij houden. Liefde en sexuele drang uit elkaar proberen te houden ; dat zou moet kunnen.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 17:43 schreef Tja..1986 het volgende:
Tja.. als je het alle twee prima vindt, waarom niet?
De vraag is alleen: als jij het geen probleem vindt dat hij met een ander meisje slaapt, vind je het dan ook geen probleem als hij door de week een relatie met iemand anders heeft? Immers jij ziet hem toch alleen in het weekend. Eigenlijk wil ik zeggen: wat is er dan wel een probleem? Wat maakt jou dan nog bijzonder voor hem (en andersom)?

Dat we het hartstikke goed met elkaar kunnen vinden, elkaar vrijheid gunnen, en toch steeds weer bij elkaar uitkomen. Daar komt een ander niet tussen. En het is niet zo dat hij door-de-weeks met een ander slaapt (dat merk ik sowieso als hij vrijdagavonds bij mij in bed ligt ). Het is dus wel eens gebeurd (mij ook), en het heeft voor ons geen verschil gemaakt. Bijkomstig voordeel : ik denk dat ie beter is geworden (in bed)

En wat betreft relatie : die kans zit er altijd in. Kwestie van blijven kiezen. Liefde is niet altijd voor de eeuwigheid.

quote:

Op donderdag 11 maart 2010 00:09 schreef febster het volgende:
Persoonlijk heb ik het gevoel dat vreemdgaan het best bewaarde geheim is van de mensheid

Precies, dat heb ik ook willen zeggen. En als je daar omheen bouwt met een ander, fantastisch goed, als dat kan. Je niet laten regeren door jaloezie.

quote:

Op donderdag 11 maart 2010 00:31 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Uit het verhaal uit de OP maak ik op dat ze niet echt een open relatie hebben, maar dat ze er niet een al te groot punt van maken als het een keertje gebeurt.
Ik vraag mij wel af of TS het ook nog okee vindt als haar vriendje iedere week met een ander in bed ligt.

Nou, t heeft veel weg van een open relatie, in de vrijheid die we allebei hebben. Of dat blijft, weten we niet. Dat m'n vriendje elke week met een ander in bed ligt, weten we allebei wel zeker : niet duzz. Net zo goed ik, ook niet duzz. Maar als er iets gebeurt met een derde, dan weten we van elkaar dat we dat accepteren ; zelfs ook als het wat meer op relatie gaat lijken. Waar het breekpunt is, weten we niet (kan natuurlijk altijd). Later, met kindertjes, kan het ook veranderen. Voor nu zijn we blij dat het zo kan en dat we elkaar altijd kunnen vinden. Dat is meer waard dan zomaar iets met een ander, wat het dan ook is. Voor de ervaring ermee zijn we niet bang.