Tsja, ik heb Johan Vlemmix natuurlijk, net als de meeste Nederlanders, vaak op TV gezien en ook regelmatig op de streams en ondanks dat hij misschien nergens écht goed in is, heeft hij wel een aanstekelijk, of aandoenlijk, reken ik ook goed, soort gemeend enthousiasme wat je ook niet helemaal kunt negeren. In tegenstelling tot Jaap lijkt Johan oprecht in zijn streven simpelweg mensen te vermaken. Zonder al teveel denkwerk en vooropgezette plannen. Of je daar in Nederland in 2010 ergens mee komt, is de vraag, maar hij zit ook niemand in de weg.
Ik heb in ieder geval niet écht een hekel aan hem, al heb ik, om hopelijk duidelijke redenen, niet op hem gestemd bij de verkiezingen voor de GR, noch zal ik dat ooit doen.
En Jaap, ach Jaap. Hij stevent in sneltreinvaart op een welverdiend plaatsje in de vergetelheid af. Ik heb ook niet veel talenten, maar één ding kan niemand mij ontzeggen: Ik heb enige zelfkennis en ken mijn beperkingen. Laat dát nou net iets zijn waar Jaap iets tekortschiet.
Maar ik ben ook wel weer zo nieuwsgierig dat ik zijn capriolen wel enigszins wil volgen. Zij het zijdelings en op gepaste afstand.
Vertel het me en ik zal het vergeten. Laat het me zien en ik zal het onthouden. Laat het me ervaren en ik zal het me eigen maken.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.