Wat een k*t dag vandaag zeg
Jongste zoon begint een half uur na opstaan ineens te huilen van de pijn aan zijn achterhoofd. Hij houdt zijn hoofd met twee handen vast en weigert los te laten. Ondertussen jammert ie maar door
(Ik heb vakantieopvang gekocht en breng in de vakanties op maandag en dinsdag de kinderen naar een kdv om 7.30 uur)
Werk en kdv gebeld dat we later zouden komen en om 8.00 uur HA gebeld waar we om 8.45 konden komen.
Blijken er twee nekwervels op slot te zitten (fysiotherapeut erbij gehaald) en bij jonge kinderen is de kans dat het vanzelf over gaat nog groot en daarom wilde ze er nog liever niet aanzitten. Twee dagen aankijken en flink wat pijnstillers geven..
Eenmaal thuis jammert en huilt en gilt jongste zoon gewoon door (hij heeft echt heel veel pijn) maar weigert de zetpillen en wordt hysterisch en begint met benen te trappen. De paracetamol via de mond met water geprobeerd maar toen begon hij over te geven
Mijn geduld (na 200 gebroken nachten gaat dat iets sneller) raakte echt op en ik heb dochter en oudste zoon gepakt en ben naar buiten gelopen, met een stik er maar in naar jongste zoon en met de tranen prikkend in mijn ogen (manlief heeft middagdienst en hoeft pas om 14.30 weg deze week dus die was ondertussen ook uit bed).
Twee kinderen om 9.15 op kdv afgeleverd zodat ik eindelijk naar mijn werk kon, kon ik mijn auto ineens niet starten. Kastje van startonderbreker (wat aan sleutel zit) weigerde dienst
Na een huilbui op de parkeerplaats van het kdv, mijn vader gebeld waar de reserve ligt en die heeft het reserve”kastje” gebracht.
Zit nu op werk maar moet dus om 14.30 weer thuis zijn om manlief af te lossen en wanneer ik moet kolven weet ik al helemaal niet.
Oh ja, ik ben ook de medicijnen van oudste vergeten mee te nemen dus die heeft hij vanmiddag ook niet.
soms heh