Ik heb sterk de wens om (later) te emigreren naar bijvoorbeeld Amerika. Niet dat het slecht is in Nederland, het tegendeel. Gewoon de wens om het leven daar mee te maken en te ervaren hoe het is om daar te wonen.
Mijn vriendin (samenwonend) heeft deze wens echter totaal niet en wil dat dan ook niet. Hebben jullie een soortgelijk iets meegemaakt? Zo ja, hoe zijn jullie hier mee om gegaan? Uiteindelijk toch wel gaan emigreren? Of juist niet?
Maar goed, men kan van mening veranderen natuurlijk, de tijd zal het leren.
Je kunt ook uit elkaar gaan natuurlijk.
quote:Het mooist lijkt me voorgoed. Maar dat zit er al helemaal niet in denk ik. Mocht dat niet haalbaar zijn, dan 1 tot 3 jaar (h1b visa).Op dinsdag 23 februari 2010 17:32 schreef Dawwa het volgende:
Hoe ben je van plan naar Amerika te emigreren? Zo eenvoudig is het allemaal niet meer. (Hoop papierwerk en lange wachtrijen voor green cards)
quote:Zie maar eens aan een h1b te komen. Het is allemaal niet zo makkelijk als je denkt. Kost een hoop geld en moeite allemaal.Op dinsdag 23 februari 2010 17:39 schreef MysticEarth het volgende:
[..]
Het mooist lijkt me voorgoed. Maar dat zit er al helemaal niet in denk ik. Mocht dat niet haalbaar zijn, dan 1 tot 3 jaar (h1b visa).
En het gras is altijd groener aan de overkant natuurlijk
Het idee van emigreren is leuk maar laat je niet misleiden door mooie ideeën enzo. Er zijn genoeg mensen teruggekomen met een hoop minder geld omdat het allemaal niet zo leuk was als ze dachten 
quote:Inderdaad. Dat een ervaring me een hoop geld kost kan me niks schelen.Op dinsdag 23 februari 2010 19:12 schreef Satsuma het volgende:
Tja, dat kan net zo goed als je binnen Nederland verhuist. Het mooie tegenwoordig is dat je juist makkelijk kunt verhuizen, dus als het niet leuk is kom je gewoon weer terug. Jammer van het geld, maar als dat het ergste is...
Ik leef ook niet in de illusie dat het gras ook écht groener is bij de buren, er scheelt overal wel wat aan. Maar dat is ook niet het idee erachter. Gewoon, de ervaring.
quote:partnerruil met TS en 2 problemen opgelost !Op dinsdag 23 februari 2010 18:56 schreef Satsuma het volgende:
Ik wil emigreren en m'n vriend niet. Voorlopig ben ik nog hier, maar het kriebelt nog steeds. Het plan is voor mij dus zeker nog niet van de baan.
quote:Op dinsdag 23 februari 2010 21:58 schreef qwerty_x het volgende:
[..]
partnerruil met TS en 2 problemen opgelost !
Als je niet gaat, loop je het risico dat het blijft kriebelen; en dat het stukje bij beetje een chronisch verwijt wordt, in de relatie...
Ik heb ook ooit in de situatie gezeten, en toen ging het alleen nog maar over tijdelijk elders studeren of wonen, en dat was m'n partner al teveel...
Het is om andere redenen uitgegaan, maar achteraf gezien hadden we zoiezo toch teveel uitelkaar lopende verlangens op middellange termijn zeg maar... Dat was (op dit emigratiepunt) nooit goed gegaan. 
Ik denk dat het heel veel vergt om een voor beiden bevredigend compromis op dit soort gebieden te vinden.
Heel veel succes ermee!!
quote:Dit vond ik ook wel een goeie opmerking eigenlijk!!Op woensdag 24 februari 2010 01:54 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Let op haar pil!
Want als er eenmaal kinderen zijn, komen er tientallen argumenten tegen het emigreren bovenop de reeds bestaande stapel, en dan ben je dus meestal wel de pineut.
quote:Interessant... Tijdelijk zou voor mij zeker een optie zijn, ik wil namelijk proeven van een totaal ander leven op een totaal andere plek. En volgens mij staat ze redelijk open voor een tijdelijke oplossing. We zijn nog jong en willen over een jaar of 7 tot 9 pas gaan denken aan kinderen. Dus in die tussentijd zijn er nog genoeg mogelijkheden... hoop ik.Op woensdag 24 februari 2010 01:53 schreef Bora-Bora het volgende:
Je kunt ook afspreken dat jullie er tijdelijk heengaan. Voor de ervaring is dat ook interessant. Misschien valt het je partner mee; of misschien valt het jou daar juist tegen... Hoe dan ook, het lijkt me op zich een aardig compromis (hoewel niet altijd uitvoerbaar, bij tegenstrubbelende partners).
Als je niet gaat, loop je het risico dat het blijft kriebelen; en dat het stukje bij beetje een chronisch verwijt wordt, in de relatie...
Ik heb ook ooit in de situatie gezeten, en toen ging het alleen nog maar over tijdelijk elders studeren of wonen, en dat was m'n partner al teveel...
Ik denk dat het heel veel vergt om een voor beiden bevredigend compromis op dit soort gebieden te vinden.
Heel veel succes ermee!!
Denk ook dat je zeker gelijk hebt dat het, wanneer je het niet doet, altijd zal blijven kriebelen en dat je de ander gaat verwijten dat je je droom niet waar hebt kunnen maken. Daarom lijkt een compromis me geweldig.
), ben je al een heel eind!quote:Binnen de EU valt dat ook wel weer mee. Door een reeks verdragen hoef je binnen de EU alleen maar aan te tonen dat je een inkomen hebt, dus als je een baan in Ierland aangeboden krijgt, dan is de immigratie eigenlijk alleen maar een formaliteit op papier geworden.Op woensdag 24 februari 2010 01:56 schreef popolon het volgende:
Het is misschien wel aardig om eerst eens na te gaan denken hoe je dat zou willen doen. Want je komt een land niet zomaar in meer tegenwoordig.
Landen als de VS, Canada, Australië, etc is een heel ander verhaal natuurlijk. Sowieso moet je voor heel veel landen buiten de EU sowieso getrouwd zijn als je je partner mee wil nemen, en voor sommige landen binnen de EU is dat ook een vereiste, dus dat is ook iets waar je serieus over moet nadenken.
quote:Zelfs voor tijdelijk emigreren (heet het dan eigenlijk wel emigreren als je maar max een half jaar weg bent? Of is het gewoon een lang werkbezoekOp woensdag 24 februari 2010 02:09 schreef Bora-Bora het volgende:
[..]
Dit vond ik ook wel een goeie opmerking eigenlijk!!
Want als er eenmaal kinderen zijn, komen er tientallen argumenten tegen het emigreren bovenop de reeds bestaande stapel, en dan ben je dus meestal wel de pineut.
) is het lastig om kinderen te hebben. En al helemaal als ze al naar school gaan (maar dat doen de mijne gelukkig nog niet ).quote:Ik ga er niet vanuit dat de iedereen daar echter van op de hoogte is.Op woensdag 24 februari 2010 17:17 schreef popolon het volgende:
Volgens mij ging het niet om de EU, dat verdragenverhaal kent iedereen wel.
Voor de meeste landen buiten de EU geldt in ieder geval wel dat als je een baan neemt in het buitenland, en je je partner mee wil nemen, dat dit dan wel een getrouwde partner moet zijn. Dus als TS serieus is om een tijdje in het buitenland te gaan wonen, dan zal hij in ieder geval ook serieus naar een huwelijk moeten kijken..... het zou toch zuur zijn als je een baan aangeboden krijgt in Canada of de VS, en dan nog halsoverkop binnen een week moet gaan trouwen omdat de visumaanvraag de deur uit moet.
quote:later, wie dan leeft dan zorgtOp dinsdag 23 februari 2010 16:44 schreef MysticEarth het volgende:
Hallo,
Ik heb sterk de wens om (later) te emigreren naar bijvoorbeeld Amerika. Niet dat het slecht is in Nederland, het tegendeel. Gewoon de wens om het leven daar mee te maken en te ervaren hoe het is om daar te wonen.
Mijn vriendin (samenwonend) heeft deze wens echter totaal niet en wil dat dan ook niet. Hebben jullie een soortgelijk iets meegemaakt? Zo ja, hoe zijn jullie hier mee om gegaan? Uiteindelijk toch wel gaan emigreren? Of juist niet?
tegen de tijd dat jij het allemaal praktisch voorbereidt en echt weg kan zou ik het er nog eens over hebben
Maar na 4 jaar in Nederland, elk jaar een reisje naar de VS, zag ik op een gegeven moment wel het licht.....In 2001 zijn we voorzichtig gaan plannen, met een soort van "meerjarenplan" om zo tegen 2003, 2004 naar de VS te gaan. Na 9/11 hebben we e.e.a. sneller in werking gezet, en in 2002 zat ik dus in de VS.
Ondertussen heeft mijn zusje o.a. in Argentinie, Jordanie, en Oost-Timor gewoond, (waarvan die laatste 3 jaar), en weet ik ook van mijzelf dat als ik ergens in de toekomst weer voor zo'n vraagstuk zou staan, dat ik dat zeker niet zal afblazen. Zeker niet als het van tijdelijke aard is, en ik weer terug zou gaan naar California na afloop.
Om even terug te komen op het topic, als hij/zij genoeg om je geeft dan moet diegene je ook de vrijheid geven om dat te doen. Als die persoon een langgekoesterde wens heeft dan moet jij die ook serieus nemen. Ga desnoods voor slechts een half jaar om in ieder geval de ervaring gehad te hebben, dat is beter dan eeuwig leven met spijt en het verwijt dat je partner jouw droom in de weg stond.
quote:Wijze woorden! Het "probleem" is ook de droom van haar: dat haar ouders/familie/vrienden later eventuele kinderen op zien groeien, etc. Ook heeft zij niet praktisch niks met engels in het algemeenOp donderdag 25 februari 2010 03:25 schreef Hangzhou-ren het volgende:
Ik wil graag in China blijven (mijn Chinese vriendin wil terug naar NL - was eerder al 4 jaar in NL), ik wil absoluut 100% niet terug naar Nederland. Mijn vriendin zei "waar jij gaat, ga ik. Al smeek ik je niet in China te blijven."
Om even terug te komen op het topic, als hij/zij genoeg om je geeft dan moet diegene je ook de vrijheid geven om dat te doen. Als die persoon een langgekoesterde wens heeft dan moet jij die ook serieus nemen. Ga desnoods voor slechts een half jaar om in ieder geval de ervaring gehad te hebben, dat is beter dan eeuwig leven met spijt en het verwijt dat je partner jouw droom in de weg stond.
Dus op dit moment ben ik al blij dat ze er in ieder geval wat voor open staat.Jij daarentegen hebt ontzettend mazzel hoe je vriendin je eigenlijk in die zin je gang laat gaan. Lijkt me heerlijk gevoel!
quote:Haar ouders kunnen ook jullie kinderen zien opgroeien als jullie nu voor een jaar naar het buitenland gaan en dan terugkeren, toch? Mocht het haar ook bevallen in het buitenland dan kan je altijd nog blijven, je hebt soms mensen die het allemaal wel goed vinden tot ze ineens iets anders meemaken.Op donderdag 25 februari 2010 10:03 schreef MysticEarth het volgende:
[..]
Wijze woorden! Het "probleem" is ook de droom van haar: dat haar ouders/familie/vrienden later eventuele kinderen op zien groeien, etc. Ook heeft zij niet praktisch niks met engels in het algemeen
Jij daarentegen hebt ontzettend mazzel hoe je vriendin je eigenlijk in die zin je gang laat gaan. Lijkt me heerlijk gevoel!
Zoveel mazzel heb ik helaas niet, ik kan het namelijk niet maken om in China te blijven. Leefomstandigheden voor kinderen zijn goed in Europa, ik wil graag een warm land met genoeg ruimte.. dan kom je op Spanje uit maar zij spreekt geen Spaans en ik slechts een beetje. Volgend jaar gaan we terug naar Nederland en binnen drie jaar moeten we aan kinderen denken (ook al ben ik slechts 22) dus waarschijnlijk gaat dat plan niet door binnen dit tijdsbestek.
maargoed we zullen het zien, je kan ook een internationaal georienteerde baan nemen (zie hier veel mensen die om de twee maanden een week naar China gaan voor zaken).quote:Das waar. Maar nu is sowieso niet een goede tijd. Net een fulltime baan, net huis gekocht. Maarja, over een paar jaartjes....Op donderdag 25 februari 2010 11:09 schreef Hangzhou-ren het volgende:
[..]
Haar ouders kunnen ook jullie kinderen zien opgroeien als jullie nu voor een jaar naar het buitenland gaan en dan terugkeren, toch? Mocht het haar ook bevallen in het buitenland dan kan je altijd nog blijven, je hebt soms mensen die het allemaal wel goed vinden tot ze ineens iets anders meemaken.
Zoveel mazzel heb ik helaas niet, ik kan het namelijk niet maken om in China te blijven. Leefomstandigheden voor kinderen zijn goed in Europa, ik wil graag een warm land met genoeg ruimte.. dan kom je op Spanje uit maar zij spreekt geen Spaans en ik slechts een beetje. Volgend jaar gaan we terug naar Nederland en binnen drie jaar moeten we aan kinderen denken (ook al ben ik slechts 22) dus waarschijnlijk gaat dat plan niet door binnen dit tijdsbestek.
Jij daarentegen kunt nog eerst een paar jaartjes daar blijven dan toch? Als je over een jaar of 3 aan kinderen wilt denken... Doen zou ik zeggen :d
quote:Je vergeet dat het geld ook minder waard is hier. Als we hier 2-3 jaar blijven wonen en dan terug gaan naar Nederland (lees: dus onmiddelijk kinderen nemen) dan is dat financieel waardeloos.Op donderdag 25 februari 2010 20:52 schreef MysticEarth het volgende:
[..]
Das waar. Maar nu is sowieso niet een goede tijd. Net een fulltime baan, net huis gekocht. Maarja, over een paar jaartjes....
Jij daarentegen kunt nog eerst een paar jaartjes daar blijven dan toch? Als je over een jaar of 3 aan kinderen wilt denken... Doen zou ik zeggen :d
Waarschijnlijk in september weer terug naar Nederland en komt zij begin 2011 ook, ook niet alles maargoed je moet wat. Over twee weken eerst naar Hong Kong voor een 'visum-vakantie'.
Verder, als jullie van warm houden, zal NL op de lange termijn misschien toch wel tegenvallen... Op een gegeven moment gaat het klimaat je op je systeem werken...
Succes met overtuigen
Edit:
--> Voor reclame op Fok! kun je een berichtje sturen naar adverteren@fok.nl
[ Bericht 20% gewijzigd door Bora-Bora op 12-03-2010 02:19:56 ]
quote:The worst of both worldsOp woensdag 25 augustus 2010 22:00 schreef maartena het volgende:
Voor Frankrijk en Nederland zou je nog eens het compromis..... BELGIË kunnen sluiten.
quote:Op woensdag 25 augustus 2010 22:00 schreef maartena het volgende:
Voor Frankrijk en Nederland zou je nog eens het compromis..... BELGIË kunnen sluiten.
Over dat land zijn we het beide eens: geen optie
Ik ben zelf na een jaar in Rome en een jaar in Londen vrij gemakkelijk geworden. Sowieso heb ik zoiets van "home is where the heart is" en als ik een vriendin vindt die wil emigreren dan vind ik dat best, dan blijf ik bij haar. Je kunt vrijwel overal gelukkig zijn. Sowieso zou ik zelf ook graag willen experimenteren met andere landen. Ik houd van Frankrijk, Spanje, Italië, ook Scandinavië, ik wil alle landen eigenlijk even uitproberen.
Zelfs Rome, waar ik dacht nooit meer terug te komen omdat ik het hartgrondig haatte, is weer opnieuw een optie geworden. Een vriend van me nodigde me daar uit samen leuke cursussen en dingen te organiseren, lijkt mij hartstikke leuk. Feit blijft wel dat ik in Rome altijd ongelukkig ben geweest.
Ik ben het met je eens dat 'home is where the heart is', maar toch heb ik even behoefte aan wat rust. Door mijn wispelturigheid ben ik veel verhuist sinds 2002 en ik heb het daar even mee gehad. Een verhuizing veroorzaakt imo toch een hoop onrust, of deze nou positief of negatief is.
Misschien ben ik bang dat m'n vriend niet gelukkig zal zijn in NL maar aan de andere kant is er maar 1 manier om daar achter te komen.
Pfff, ik word af en toe zo moe van mezelf
(Ik heb zelf 8 maanden in Italië gewoond, ik vond het vreselijk maar oh wat heb ik een leuke en leerzame tijd gehad)
quote:Waar heb je gewoond in Italië?Op vrijdag 27 augustus 2010 01:16 schreef Prego het volgende:
Mijn vriend is Frans en wij wonen in Lyon.
Ik ben het met je eens dat 'home is where the heart is', maar toch heb ik even behoefte aan wat rust. Door mijn wispelturigheid ben ik veel verhuist sinds 2002 en ik heb het daar even mee gehad. Een verhuizing veroorzaakt imo toch een hoop onrust, of deze nou positief of negatief is.
Misschien ben ik bang dat m'n vriend niet gelukkig zal zijn in NL maar aan de andere kant is er maar 1 manier om daar achter te komen.
Pfff, ik word af en toe zo moe van mezelf
(Ik heb zelf 8 maanden in Italië gewoond, ik vond het vreselijk maar oh wat heb ik een leuke en leerzame tijd gehad)
Voor mij in Rome was het hetzelfde, vond het echt maar niets daar, maar leerzaam was het wel. En eigenlijk ook best leuk, was m'n Erasmustijd. Maar ook veel problemen gehad door cultuurverschillen. Voor mij hebben mijn verhuizingen nooit veel onrust veroorzaakt, omdat ik toch maar student was, gewoon ergens een kamer kon huren en verder geen vriendin had oid.
Soms kun je het ook zo oplossen dat je je huis een tijd onderverhuurt en het met je werk op de een of andere manier regelt dat je tijdelijk naar NL zou kunnen...
quote:in Peschiera aan het Gardameer, dat was voor mij de eerste keer dat ik (tijdelijk) naar het buitenland vertrok. ik heb er niet veel problemen gehad door cultuurverschillen want ik werkte in de toerisme met over het algemeen Nederlandse, Duitse en Belgische gasten. wat voor problemen heb jij gehad in Rome op het gebied van cultuur?Op vrijdag 27 augustus 2010 11:41 schreef JohnDDD het volgende:
[..]
Waar heb je gewoond in Italië?
Voor mij hebben mijn verhuizingen nooit veel onrust veroorzaakt, omdat ik toch maar student was, gewoon ergens een kamer kon huren en verder geen vriendin had oid.
Soms kun je het ook zo oplossen dat je je huis een tijd onderverhuurt en het met je werk op de een of andere manier regelt dat je tijdelijk naar NL zou kunnen...
Onderhuur wordt het sowieso omdat wij ons appartement gekocht hebben maar dat is niet eens zo zeer wat me tegenhoudt. Wordt vervolgd denk ik.. eerst maar even een week vakantie in Nederland aanstaande woensdag