'Jij moet een dure hond kopen, of anders niet'

Aan ieder de keus waar hij zijn hond vandaan haalt. Weet echter wel dat een hond met stamboom duurder uitvalt door de kosten die een fokker maakt voor er überhaupt een nestje gefokt kan worden. Zo zijn er de kosten voor de aanschaf van kwalitatief goede ouderdieren, de kosten voor de kennelaanvraag en eventuele papieren die behaald moeten worden, de kosten voor tentoonstellingen die men dient te lopen met de hond om de benodigde kwalificaties bijeen te krijgen om via de rasvereniging te kunnen werken, de benodigde onderzoeken om genetische afwijkingen uit te sluiten en dan is er ook nog de stamboom aanvraag voor de pups en alle benodigde vaccinaties. Bij elkaar zijn dat behoorlijk veel kosten en dat ziet men terug in de aanschafprijs van de pup. Het werken met de rasclub legt ook nog eens restricties op zoals een minimum en maximum leeftijd van de ouderdieren, het aantal nesten wat een teef mag krijgen, honden die door een negatieve onderzoeksuitslag uitgesloten worden voor de fok en bepaalde oudercombinaties die verboden zijn. Dit is allemaal in het belang van het ras en ter bescherming van de ouderdieren.

Een hond met stamboom is in mijn ogen zoveel meer dan "alleen een belachelijk dure hond met een waardeloos papiertje" zoals velen schijnen te denken. Die stamboom staat voor de zorg, liefde en toewijding die een fokker heeft voor ieder nestje rashonden wat hij fokt. Ik zal zelf nooit een stamboomloos nest willen fokken alleen al uit respect naar het ras toe. Een stamboomloos nest voegt mijns inziens niets toe aan het in stand houden van de kwaliteit en het verbeteren van het ras en dat is uiteindelijk wel je doel als serieuze fokker. Kijk alleen al naar de ellende in de broodfok, daar zul je geen stamboomhondjes tegenkomen hoor. Een hond met stamboom heeft immers totaal geen nut in de broodfok. Daar gaat het puur om het vermeerderen om er zo flink geld mee te verdienen ten koste van de hond en uiteindelijk ook de mensen die zo'n hondje kopen. Een stamboom is helaas niet altijd een garantie voor een gezonde hond, maar het sluit toch wel een hoop dierenleed uit zoals de broodfok.

Maar.. of het uiteindelijk nou een vuilnisbakkie wordt of toch een rashond; de verzorging ervan kost geld!

[ Bericht 1% gewijzigd door Meaghan op 18-02-2010 23:28:38 ]

Je OP is een beetje raar in elkaar gezet Fiets.
Ik heb mn best gedaan om TS in het andere topic duidelijk te maken wat het verschil is tussen een hond met of zonder stamboom, en waarom je geen hoge prijzen moet betalen voor honden zonder stamboom, omdat je dan de broodfok stimuleert.
Of je met of zonder stamboom koopt, dat is een keuze die je zelf maakt.
Maar of je nou voor een hond met of zonder stamboom kiest, ben je aub wel bewust waar je die hond dan koopt , probeer onnodig dierenleed te voorkomen door bewust je hond aan te schaffen.
En mij zul je niemand horen zeggen dat iemand zonder groot inkomen niet voor een hond kan zorgen of zo hoor
Het mag wel iets genuanceerder in die OP van je.
Ik heb trouwens 5 stamboomhonden en maar voor eentje de volle mep betaald, en dat was dan nog een vriendenprijsje
Ik heb dr drie gratiezzz en 2 had ik dr voor de helft van de prijs in de uitverkoop
Daarvan is er 1 dood

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 11:28 schreef Surveillance-Fiets het volgende:

[..]

Waarom wel?

Ik wil gewoon een hond die ik vanaf jongs af aan kan trainen zodat het mij bevalt. Het is heel nobel om dieren uit het asiel een huis te geven maar het lijkt mij niets. Ik wil een hond waar ik een band mee op kan bouwen. Geen wellicht doodziek of getraumatiseerd dier. Zijn vast ook hele lieve beestjes. Maar niet voor mij. Waarom moet ik de fuck ups van iemand anders, (waarom zitten ze anders in het asiel) opvangen. Laat die mensen zelf maar verantwoordelijkheid nemen voor hun dier. Dat doe ik ook door het hele leven lang van het beestje voor hem of haar te zorgen.

Ook pups kom je daar nog wel tegen als je zoekt hoor en zat hondjes die daar zitten door een scheiding, verhuizing en vele andere redenen die niet aan de hond zelf liggen.

Maar wat vaak(niet altijd) het probleem is met stamboomloze hondjes is dat ze of bij broodfokkers vandaan komen en dat is een recept voor ellende(voor de fokdieren en vaak ook voor het nageslacht) of bij mensen thuis vandaan komen.

In het laatste geval kan je gewoon prima hondjes treffen, dat moet ik toegeven, maar je moet wel oppassen, maar dat moet ook bij de zogenaamd goede fokker, want voor je het weet bleek het geen goede fokker te zijn.
Zorg dat je de ouderdieren kent, kijk na als je wel een ras wil maar zonder boom of er erfelijke ziekten in zitten en of daar dan op getest is, zorg dat vooral de moeder sociaal en en dat de mensen die pups thuis willen ook wel echt weten waar ze aan beginnen(veel denken wat leuk, tot de pups rond beginnen te lopen).
Vooral ook opletten of ontvlooiingen, ontwormingen en enting zijn gedaan.

Een goede stamboomhond kent wat voordelen die het makkelijker maken, niet beter perse!
Je kiest een ras met bepaalde kenmerken, je weet vantevoren al een beetje wat je gaat krijgen, wat je kan gaan verwachten, er wordt immers op karakter gefokt, om dit in die raslijnen te houden.
Zo ook uiterlijk en de testen voor de gezondheid zijn allen gedaan, je kent de erfelijke problemen van hele lijnen en dat geeft wat veiligheid.
Waar bij een hobby thuis fokker met rashonden of kruisingen vaak geen achtergrond bekend is noch testen zijn gedaan(en het is een fabeltje dat kruisingen en bastaarden geen erfelijke shit mee kunnen torsen).

Zoals gezegd heeft dat voordelen, bij een echt goede fokker(die hele dure jongens dus, jack russels van 2000 euro zijn me daar nogal wat, denk wel dat dat dikke kampioenslijnen zijn) krijg je gewoon een goede rastypische hond, daar kan je van opaan.

Alles kent zijn eigen voor- en nadelen, in alle gevallen moet je goed opletten, nadenken wat je doet, vertrouw er niet zomaar op dat het pupje van even verderop van een boerderij goed is, maar vertrouw er ook niet zomaar op dat honden goed zijn omdat de ouders schoonheidswedstrijden gewonnen hebben.
Wat je uiteindelijk moet kiezen is een hond waar je gelukkig mee gaat worden, die bij je past qua karakter vooral en die je graag ziet, zolang je goed oplet dat je een gezond hondje aanschaft die niet bij regelrecht misbruik vandaan komt en daar verder goed mee omgaat is er niet zo'n probleem, alleen maar keuze in wat je zelf prettig vindt.

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 11:33 schreef nokwanda het volgende:
Helemaal gelijk in. Met wat kanttekeningen: Liefst iets meer dan wat puur noodzakelijk is. Echt om het dier geven en het echt je maatje laten zijn bijvoorbeeld. Dat verdient immers ieder levend wezen en een hond heeft daar behoefte aan.
Als het eenmaal zover is dat het diertje medische behandeling nodig heeft, geef die dan ook.
Fokkers die er via sites als MP vet aan willen verdienen terwijl het inteelt is en de diertjes niet gezond zijn, komen zowel bij wel als niet raszuivere beestjes voor. Dat raszuivere is imo gelul. Waarom zou dat beter zijn?

Het ene verschil is rastype, door gericht te fokken behoud je bepaalde raskenmerken in zowel uiterlijk als innerlijk.
Een golden en een jack russel die voldoen aan bepaalde eisen voor het rastype, een goede stamboomhond komt overeen met die raskenmerken.

Mijn goldens waren beide goede rashonden, 1 van een fokker die misschien geen wereldkamioenen als broodjes fokte, maar wel heel streng was op het (oude) rastype, gezondheid en karakter.
De 2de golden komt van een klasse fokker af die buiten op het (meer populaire) rastype ook op gezondheid en karakter lette, de pups hier waren ook wat duurder.
Voor beide honden valt te zeggen dat het ook echte goldens zijn, alhoewel ze ook weer echt anders waren klopte het helemaal, geen centje pijn, wist waar ik aan begon en heb gekregen waar ik wilde, presies dat type hond.

De jack russel heb ik anders gekocht, gewoon bij mensen thuis, een kruising tussen 2 onzuivere jack russels.
Qua lichaam klopt hij niet, qua karakter ook niet, het lichaam bevalt me meer dan, het is een prachtig hondje met perfecte verhoudingen zo, maar het karakter, oei oei oei.
Nu wist ik dat ik een jack in huis zou halen, een terrier met een terrier karakter, ik had mijn borst dus al natgemaakt en dat was maar goed ook!
Ik ben razend gek op dat beest, maar het was een grotere uitdaging dan ik verwacht had.

Het is veel onvoorspelbaarder wat eruit komt, dat is dus het grote verschil, dat kan geweldig goed uitpakken, dat kan lastig uitpakken.
Zo heb ik kruising rottweiler/mechelse herder pups gezien, heftig waren ze, meer dan, daar was mijn jack als pup een schatje naast en dat nest heeft die arme mensen al tot waanzin gedreven
Maar heb ik ook kruising duitse dog/mechelaar gezien en die waren zo leuk, druk, maar oh zo leuk, ook volwassen erg leuke honden!
Veel kruisingen vallen goed uit, maar het kan ook slecht uitvallen, ook qua gezondheid!!!

Bij kruisingen tussen 2 rassen kan je wel schatten, maar het is onzeker wat er echt uit gaat komen, welke eigeschappen versterkt zullen worden en welke verzacht, je moet dus voorbereid zijn op wat je gaat krijgen, de pups goed bekijken en goed inschatten.

Het andere verschil is de bewaking van gezondheid, bij stamboomhonden is er de mogelijkheid om dat in de gaten te houden, let op mogelijkheid, dit gebeurd niet altijd!!!!
De erfelijkheidstesten van voorouders kan je terugvinden op de stambomen van de ouderhonden, de uitslagen van de ouderhonden moet de fokker in zijn bezit hebben(kopieen van de dekreu evt).
Dit betekend dat als je bij een goede fokker een hond haalt je van enkele generatie's terug al weet hoe het zit met die erfelijke problemen.

Veel mensen zijn dan weer goedgelovig en gaan alleen op het woord van een fokker af, maar daar gaat het erg vaak fout, het valt te controleren, het is niet dat elke stamboomhond waarmee gefokt wordt ook die testen heeft gekregen, zelfs een kampioenshond kan zonder testen gebruikt worden voor fok en vol van erfelijke shit zitten!.
Ook is het zo dat veel rasverenigingen niet zozeer probleemloos fokken, maar puntensystemen hebben waarin fokhonden een bepaalde mate van erfelijke afwijkingen mogen hebben, zolang de beide fokdieren maar niet boven een bepaalde puntentelling uitkomen(zo mogen lichte vormen van HD vaak wel en mogen soms pra dragers met pra vrije honde gekruist worden e.d.).

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 13:24 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Een hond met een stamboom zegt op zich inderdaad niet veel, een hond via de rasvereniging daarentegen wel. Zie verhaal hierboven.
Daarbij heb je dus wel de garantie dat bepaalde ziekten en erfelijke aandoeningen niet voorkomen in het nest.

Edit: Daarnaast stelt de rasvereniging ook grenzen aan de leeftijd van de honden (minimum en maximum leeftijd) en de hoeveelheid nestjes die een hond mag hebben (2-3 bij een schapendoes) en zijn meerdere nestjes met dezelfde combinaties ten strengste verboden.

Persoonlijk heb ik het vaak ook niet zo op met rasverenigingen, ik heb liever een topfokker die zowel op rastype als op gezondheid let en gewoon in het geheel niet fokt met dieren met wat voor afwijking dan ook.
Dus ook niet met een klein beetje vooral, ik wil geen ouderhonden met een beetje hd, ik wil 2 ouderdierem zonder hd en als het er eventjes inzit ook opa's en oma's zonder.

Rasverenigingen hebben nogal de neiging uiteindelijk het behouden van het ras en het streven naar het perfect showtype van het moment op de voorgrond te zetten en gezondheid dan op een lager pitje te zetten.
Ze kunnen het vaak wel beargumenteren(als we dat en dat niet toelaten maken we kans op een te kleine diversiteit bv), maar ik ben er voor mezelf gewoon niet gek op, wil liever gewoon echt geheel vrij of dan liever maar niet, heb teveel ellende gezien op dat gebied.

quote:

Op vrijdag 19 februari 2010 14:16 schreef erodome het volgende:

[..]

Persoonlijk heb ik het vaak ook niet zo op met rasverenigingen, ik heb liever een topfokker die zowel op rastype als op gezondheid let en gewoon in het geheel niet fokt met dieren met wat voor afwijking dan ook.
Dus ook niet met een klein beetje vooral, ik wil geen ouderhonden met een beetje hd, ik wil 2 ouderdierem zonder hd en als het er eventjes inzit ook opa's en oma's zonder.

Rasverenigingen hebben nogal de neiging uiteindelijk het behouden van het ras en het streven naar het perfect showtype van het moment op de voorgrond te zetten en gezondheid dan op een lager pitje te zetten.
Ze kunnen het vaak wel beargumenteren(als we dat en dat niet toelaten maken we kans op een te kleine diversiteit bv), maar ik ben er voor mezelf gewoon niet gek op, wil liever gewoon echt geheel vrij of dan liever maar niet, heb teveel ellende gezien op dat gebied.

Zo denk ik er ook over ondertussen, na jarenlang te veel gezien te hebben binnen de rassen die mij na aan het hart liggen.
Maar ik wil advies geven aan mensen die duidelijk geen verstand hebben van zulke zaken ( anders stelden ze zulke vragen niet ) en voor een leek die een rashond zoekt is het wel al een goede stap om via de rasvereniging te gaan. Het duurt jaren voor je goed inzicht heb in een bepaald ras, en voor je voor jezelf kan vaststellen wat je belangrijk vindt in een hond en niet, als je serieus met rashonden bezig wil zijn.
En pech hebben kun je altijd, het gaat om levende wezens hier hoor.
En ik moet zeggen, hoe meer ik weet over de fokkers van de chineesjes bijvoorbeeld, hoe minder ik nog zou weten waar ik zelf nog een hond van zou willen hebben