abonnement Unibet Coolblue
pi_83012693
18-06-2010

Geboorte van ster waargenomen



Duitse en Amerikaanse sterrenkundigen hebben een ster ontdekt waarvan de geboorte in volle gang is. De ster is nog volop bezig met het aantrekken van gas en stof uit zijn omgeving.

De ster-in-wording maakt deel uit van een stervormingsgebied L1448 in het sterrenbeeld Perseus en is ongeveer 800 lichtjaar van ons verwijderd. In die reusachtige gaswolk ontstaan onder invloed van de zwaartekracht verdichtingen van gas en stof. Als er op een plek voldoende materie bijeengebracht is, ontstaat een dichte, hete kern: de proto-ster.

De nu ontdekte ster bevindt zich nog vóór het proto-sterstadium. Hij zendt nog maar weinig licht uit en is alleen waarneembaar met submillimeter- en infraroodtelescopen. Hoe lang het nog duurt voordat hij een 'echte' ster wordt, is onzeker.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83012707
17-06-2010

Sterrenstelsel heeft last van tegenwind



Met de Amerikaanse Galaxy Evolution Explorer is ontdekt dat het sterrenstelsel IC 3418 een staart van jonge sterren achter zich aan sleept. De staart is ontstaan nadat het stelsel de Virgocluster - een grote groepering van sterrenstelsels - is binnengedrongen.

De Virgo-cluster is een verzameling van ongeveer 1500 sterrenstelsels op een afstand van 54 miljoen lichtjaar. De ruimte tussen de stelsels is gevuld met een ijl, heet gas. Daar ploegt IC 3418 met een snelheid van duizend kilometer per seconde doorheen.

Volgens astronomen is dat de reden waarom IC 3418 onderweg veel gas is kwijtgeraakt: het stelsel ondervindt als het ware een enorme tegenwind. Door turbulenties in het achterop geraakte gas zouden lokale verdichtingen zijn ontstaan, waaruit de nu waargenomen sterren zijn geboren. Het is voor het eerst dat er in zo'n turbulente boeggolf stervorming is waargenomen.


© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83131840
21-06-2010

Supercomplexe moleculen gevonden in de ruimte



Spaanse en Amerikaanse wetenschappers hebben in de omgeving van een ster in het sterrenbeeld Perseus de stof anthraceen opgespoord. Deze organische stof bestaat uit zeer grote moleculen, en kan onder invloed van ultraviolette straling aminozuren vormen.

De ontdekking is gedaan met de 4,2-meter William Herschel-telescoop op het Canarische eiland La Palma en de 9,2-meter Hobby-Eberly-telescoop in Texas. Eerder was anthraceen al aangetoond in meteorieten, maar het is nu voor het eerst dat dit molecuul in de omgeving van een ster is gevonden.

Volgens de onderzoekers maakt hun ontdekking het waarschijnlijker dat er in de interstellaire ruimte ook aminozuren te vinden zijn. In de ruimte zijn zo'n beetje alle ingrediënten opgespoord die een belangrijke rol hebben gespeeld bij het ontstaan van leven op aarde.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83131855
21-06-2010

Neutronenster 'eet' zuurstofrijke witte dwerg op



Sterrenkundigen van SRON en de Universiteit Utrecht hebben de 'vingerafdrukken' van zuurstof gevonden in de röntgenstraling van een neutronenster die een witte dwerg opeet. Het bijzondere is dat die vingerafdrukken vervormd zijn door de extreme zwaartekracht die er heerst. Het is voor het eerst dat dit effect aan de hand van zuurstof kan worden bestudeerd.

De neutronenster die de onderzoekers observeerden maakt deel uit van de dubbelster 4U 0614+091. Hierin draaien een neutronenster en een zuurstofrijke witte dwerg ruwweg elke vijftig minuten om elkaar heen. De witte dwerg - feitelijk een uitgebrande ster - draait op zo'n kleine afstand rond de neutronenster dat het zuurstofrijke gas van de dwerg wordt weggezogen en in een schijf dicht om de neutronenster heen gaat wervelen.

Door de extreme zwaartekracht en het hete gas in de schijf is de 'vingerafdruk' van zuurstof in de röntgenstraling die de neutronenster uitzendt vervormd. Helaas zijn de tot nog toe verzamelde gegevens niet nauwkeurig genoeg om de omvang van de neutronenster nauwkeurig te kunnen bepalen. Hiervoor zijn meer waarnemingen nodig.

Toegevoegd door Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83272472
24-06-2010

Astronomen kunnen nu nog beter klok kijken



Een internationaal team van radiosterrenkundigen heeft het gedrag van rondtollende neutronensterren bestudeerd, en een techniek bedacht om hun bruikbaarheid als natuurlijke klokken nog verder te vergroten (Science Express, 24 juni).

Snel roterende neutronensterren of pulsars worden al sinds 1967 waargenomen, voornamelijk met radiotelescopen. Al kort na hun ontdekking bleek dat de stralingspulsen die zij produceren uitermate regelmatig zijn. Desondanks vertoont het rotatiegedrag van de neutronensterren kleine onregelmatigheden, die hun bruikbaarheid als natuurlijke klokken aanzienlijk beperken.

De sterrenkundigen hebben tientallen jaren van waarnemingen met de 76-meter radioschotel in Jodrell Bank (Engeland) geanalyseerd, om de kleine afwijkingen in het 'tikken' van de pulsars beter te leren begrijpen. Bekend was al dat de rotatie van pulsars heel geleidelijk vertraagt. Naar nu gebleken is, gaat dat niet gelijkmatig, maar afwisselend in twee verschillende tempo's. En aan de vorm van de uitgezonden stralingspulsen is te zien welke vertraging op dat moment wordt gevolgd.

Dit laatste maakt het mogelijk om een correctie op de waargenomen pulsen toe te passen. Daarmee wordt de nauwkeurigheid van de 'pulsarklokken' aanzienlijk vergroot.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83272497
24-06-2010

Sterrenkundigen ontrafelen mysterieuze gaswolk



Radiosterrenkundigen hebben nieuwe waarnemingen gedaan van Hanny's Voorwerp, de mysterieuze groene gaswolk die enkele jaren geleden werd ontdekt door de Nederlandse lerares Hanny van Arkel. De waarnemingen bevestigen dat de actieve kern van een nabijgelegen sterrenstelsel ten grondslag ligt aan het object. Tot verbazing van de onderzoekers produceert de kern van dit stelsel ook nog eens veel nieuwe sterren.

De sterrenkundigen hebben de waarnemingen verricht met een netwerk van Europese radiotelescopen, waaronder die in Westerbork. Daarbij werden de radiotelescopen gericht op de kern van het sterrenstelsel IC 2497, dat dichtbij Hanny's Voorwerp ligt. De waarnemingen laten twee heldere, compacte bronnen zien, waarvan er één correspondeert met de kern van IC 2497, waar zich een superzwaar zwart gat schuilhoudt. De tweede bron bevindt zich waarschijnlijk op de plek waar de zeer energierijke straalstroom die door het zwarte gat wordt uitgestoten in botsing komt met het gas dat zich rond het sterrenstelsel bevindt.

De radiostraling die IC 2497 uitzendt verhit het gas van Hanny's Voorwerp tot temperaturen van meer dan 10.000 graden. Verder blijkt ook de wijdere omgeving van het zwarte gat veel radiostraling te produceren. Deze straling wordt toegeschreven aan een geboortegolf van nieuwe sterren die zich in de kern van IC 2497 voltrekt. Per jaar worden daar naar schatting enkele tientallen sterren geboren.

Toegevoegd door Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83272524
24-06-2010

Venus was niet drijfnat



De planeet Venus had ruim vier miljard jaar geleden veel meer water dan nu. Maar modelberekeningen, gebaseerd op gegevens die met de Europese ruimtesonde Venus Express zijn verzameld, wijzen erop dat het er bepaald geen natte boel was.

Afgezien van haar afmetingen lijkt Venus nauwelijks op de aarde. Het is er heter dan in een oven, en er is vrijwel geen water te vinden. Toch hebben de beide planeten veel gemeen. De diverse overeenkomsten en verschillen worden deze week besproken tijden een wetenschappelijke conferentie in Frankrijk.

Uit waarnemingen van de Venus Express blijkt dat Venus grote hoeveelheden water moet zijn kwijtgeraakt. Dat komt doordat de ultraviolette straling van de zon de watermoleculen in de atmosfeer stukslaat. Elk watermolecuul valt daarbij uiteen in twee waterstofatomen en één zuurstofatoom, die de ruimte in verdwijnen.

Hieruit kan worden afgeleid dat Venus vroeger natter was dan nu. Maar dit betekent nog niet dat de planeet oceanen heeft gehad, zoals sommige wetenschappers hebben geopperd. Franse modelberekeningen laten zien dat de aanwezigheid van water zich beperkte tot de atmosfeer. En zelfs die waterdamp is waarschijnlijk al kort na het ontstaan van Venus verdwenen.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83317924
24-06-2010

Veertien extreem koele sterren ontdekt



Sterrenkundigen hebben veertien sterren ontdekt die tot de koelste in het heelal behoren. Het betreft zogeheten bruine dwergen: sterren die niet genoeg massa hebben om door middel van kernfusie energie te produceren. Ze geven zo weinig licht, dat ze met normale telescopen niet waarneembaar zijn.

De veertien bruine dwergen zijn ontdekt met de Amerikaanse infraroodsatelliet Spitzer. Ze hebben oppervlaktetemperaturen van 200 tot 350 graden Celsius, wat absurd koud is voor sterren. Ter vergelijking: de oppervlaktetemperatuur van de zon bedraagt ongeveer 5500 graden. Bruine dwergen teren voornamelijk op de warmte die ze bij hun ontstaan hebben gekregen. In de loop van hun bestaan worden ze steeds koeler.

Naar verwachting zijn er nog veel meer van deze extreem koele sterren in ons Melkwegstelsel. Er wordt zelfs over gespeculeerd dat onze zon zo'n bruine dwerg als begeleider heeft. Mocht dat zo zijn, dan zal deze vrijwel zeker worden opgespoord met een andere infraroodsatelliet die momenteel de hemel afspeurt: de Wide-Field Infrared Survey Explorer (WISE).

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83606076
30-06-2010

Kolossale gasring is het gevolg van een intergalactische botsing



Een internationaal team van sterrenkundigen heeft ontdekt dat de reusachtige ring van gas in een groep sterrenstelsels in het sterrenbeeld Leeuw jonge sterren bevat. Dat wijst er sterk op dat de gasring het gevolg is van een botsing tussen twee sterrenstelsels, die meer dan een miljard jaar geleden zou hebben plaatsgevonden.

Tot nog toe was de zogeheten Leo-ring, die een middellijn van maar liefst 650.000 lichtjaar heeft, alleen te zien op opnamen die met radiotelescopen waren gemaakt. Over de oorsprong van de ring bestaat al sinds zijn ontdekking in de jaren tachtig de nodige discussie. Volgens sommige sterrenkundigen zou hij bestaan uit 'oergas' dat was overgebleven na de vorming van de stelsels van de Leo-groep.

Uit opnamen die met de Canada-France-Hawaii Telescope zijn gemaakt, blijkt echter dat het gas in de Leo-ring bepaald niet maagdelijk is. Waar het gas de grootste dichtheid heeft, zijn jonge sterren ontdekt. Klaarblijkelijk vindt er in de ring dus stervorming plaats.

Zulke ringen, maar dan van kleiner formaat, zijn ook rond andere sterrenstelsels waargenomen. Deze zijn steevast het gevolg van frontale botsingen tussen sterrenstelsels. Computersimulaties laten zien dat de Leo-ring waarschijnlijk is ontstaan bij een frontale botsing tussen M86 en NGC 3384, twee stelsels van de Leo-groep.

© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)

(allesverserrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83606094
30-06-2010

Vorming van zware sterren ontraadseld



Een internationaal team van sterrenkundigen heeft ontdekt hoe zware sterren worden gevormd. Uit onderzoek met de UKIRT-infraroodtelescoop op Hawaï blijkt dat ze in de meeste gevallen op dezelfde manier ontstaan als lichte sterren.

Bekend was al dat lichte sterren zoals onze zon ontstaan door de 'instorting' van een wolk gas en stof. Dat gas en stof spiraalt naar de evenaar van de jonge ster, waardoor zich een schijf van materie rond de ster vormt. Een deel van die materie komt uiteindelijk niet in de ster terecht, maar wordt in richtingen loodrecht op de schijf terug de ruimte in geblazen.

De vraag was of sterren van tien zonsmassa's en meer op dezelfde manier ontstaan. Dat is niet zo vanzelfsprekend, omdat deze sterren al heel snel zo veel energie uitstralen, dat de vorming van een materieschijf wordt geremd.

Omdat de meeste zware sterren bij hun ontstaan in reusachtige stofwolken zijn gehuld, is er niet veel zicht op hun ontstaansproces. In het infrarood kan echter door dat stof heen worden gekeken. En dan blijkt dat zeker driekwart van de zware sterren-in-wording net zo'n dubbele uitstroom van materie vertonen als lichte sterren. Dat betekent dat ook zware sterren ontstaan door materie te verzamelen in een schijf rond hun evenaar.

© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83606107
01-07-2010

Koolstof op de maan niet alleen van zon afkomstig



Tot nog toe dachten wetenschappers dat de (minieme) hoeveelheden koolstof op het maanoppervlak afkomstig waren van de zonnewind. Maar Amerikaanse geofysici hebben vastgesteld dat de koolstof voor een deel uit grafiet bestaat, dat er misschien al vier miljard jaar ligt (Science, 2 juli).

Het grafiet is aangetroffen in gesteenten die tijdens de Apollo 17-missie zijn verzameld. Bij het onderzoek zijn minuscule grafietplaatjes ontdekt die alleen bij zeer hoge temperaturen (1000-3600 graden) gevormd kunnen zijn. Zulke hoge temperaturen kwamen alleen voor in de begintijd van het zonnestelsel, toen het overbleven puin van de vorming van het zonnestelsel op maan en planeten stortte. Aan dat 'rote bombardement, waarbij ook de donkere maan'zeeën' zijn ontstaan, kwam 3,8 miljard jaar geleden een einde.

http://carnegiescience.edu/news/press_releases

© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)

(allesversterrekunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83606124
01-07-2010

Supernova-raadsel opgelost



Uit een internationaal onderzoek blijkt dat de variaties die supernova-explosies van type Ia laten zien niet het gevolg zijn van grote verschillen tussen de ontploffende sterren zelf. Daarmee lijkt de betrouwbaarheid van deze objecten als 'kosmische meetlat' vooralsnog te zijn gered (Nature, 1 juli).

Supernova-explosies van type Ia ontstaan allemaal op dezelfde manier: een witte dwergster slokt zo veel materie op van een begeleidende ster dat hij een zekere massadrempel overschrijdt en ontploft. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat bij elke supernova van dit type vrijwel evenveel licht vrijkomt. Merkwaardig was wel dat de samenstelling van het licht van verschillende supernovae aanzienlijke verschillen vertoonde.

Dat leek er op te wijzen dat de ontploffende sterren toch niet zo gelijksoortig zijn als werd vermoed. Maar uit nader onderzoek blijkt dat de waargenomen verschillen waarschijnlijk ontstaan doordat de explosie niet in het centrum van de witte dwergster begint, maar meer naar buiten. Hierdoor verloopt de explosie niet symmetrisch, en hangt het maar net van af van welke kant je er tegenaan kijkt.

Voor kosmologen is dat een grote opluchting, want zij gebruiken supernovae van type Ia als 'standaardkaarsen' om de afstand tot verre sterrenstelsels te meten. Ook de snelheid waarmee het heelal uitdijt wordt met behulp van de ontploffende witte dwergen berekend.

© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83710403
05-07-2010

Telescoop toont oudste licht van het heelal



Dit is het eerste beeld van het volledige heelal zoals de Europese Planck-telescoop het registreerde. De telescoop ter waarde van 600 miljoen euro werd vorig jaar gelanceerd in opdracht van ESA.

De telescoop werd zo'n 1,6 miljoen kilometer ver de ruimte in gestuurd om de oorsprong van het heelal te onderzoeken. Hij zou zich concentreren op de hitte die is achtergebleven na de oerknal. De telescoop begon in september aan zijn opdracht met de eerste beelden van oud licht. Nu is er een volledig beeld van 'de lucht' beschikbaar.

Vooral ons Melkweg-stelsel springt in het oog. De opvallende lijn in het midden van het beeld is de schijf waarop zich ook onze Aarde en zon bevinden. Boven en onder het stelsel zien we enorme hoeveelheden koud stof die duizenden lichtjaren ver reiken. Wetenschappers hebben hier veel informatie mee gewonnen en zullen proberen te achterhalen hoe ons universum geëvolueerd is tot wat we nu waarnemen. (gb)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83710455
04-07-2010

Japanse ruimtesonde ziet inwendige van de maan



Met instrumenten van de Japanse maansonde Kaguya zijn rond grote kraters op de maan grote hoeveelheden van het mineraal olivijn gedetecteerd (Nature Geoscience). Dat mineraal is kenmerkend voor mantelmateriaal: het diepe ijzer- en magnesiumrijke gesteente dat onder de maankorst ligt.

Volgens de huidige inzichten is de maan 4,5 miljard jaar geleden ontstaan nadat de aarde in botsing was gekomen met een object ter grootte van Mars. Het materiaal dat daarbij de ruimte in werd geblazen, balde uiteindelijk samen tot de huidige maan, die na afkoeling een dikke korst van lichtgekleurd aluminiumrijk materiaal vormde.

Het idee bestond dat zich onder de maankorst nog geruime tijd een 'oceaan' van vloeibare magma heeft bevonden. Daarbij zou zich veel olijvijnrijk materiaal direct onder de korst moeten hebben verzameld. De metingen van Kaguya lijken dat nu te bevestigen. Bij de grote inslagen rond de zuidpool van de maan, waar de maankorst relatief dun is, is althans olivijnrijk materiaal bloot komen te liggen.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83753307
05-07-2010

Ruimtesonde Rosetta is klaar voor ontmoeting met planetoïde



Komende zaterdag (10 juli) vliegt de Europese ruimtesonde Rosetta op een afstand van 3169 kilometer langs de planetoïde Lutetia. Dat ongeveer honderd kilometer grote rotsblok is slechts een tussenstop. Want Rosetta is op weg naar de komeet Churyumov-Gerasimenko, die zij in 2014 zal bereiken.

Sinds haar lancering in 2004 heeft de ruimtesonde al ongeveer vijf miljard kilometer afgelegd. Dat komt doordat er een flinke omweg moest worden gemaakt om op goedkope wijze de juiste snelheid en koers te krijgen voor de reis naar de komeet. Onderweg is Rosetta drie keer dicht langs de aarde gescheerd en één keer langs Mars.

Tijdens de nadering van planetoïde Lutetia zullen niet alleen foto's worden gemaakt, ook zullen enkele meetinstrumenten worden ingeschakeld van Philae, het kleine landingsvaartuig dat in 2014 moet afdalen naar komeet Churyumov-Gerasimenko. Philae zal onder meer metingen doen van het eventuele magnetische veld van Lutetia.

De eerste close-ups van Lutetia zullen zaterdagavond te zien zijn.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83837698
08-07-2010

Nog meer 'propellersporen' ontdekt in ringen van Saturnus



Met behulp van de ruimtesonde Cassini is een nieuwe klasse van mini-maantjes opgespoord in het ringenstelsel van Saturnus. De onwaarneembaar kleine maantjes veroorzaken tijdens hun omloop om de planeet propellerachtige verstoringen in het ringmateriaal.

De eerste van zulke sporen werden in 2006 ontdekt. Ze beperkten zich tot een ongeveer drieduizend kilometer brede zone in de buitenste heldere ring van Saturnus. Maar inmiddels zijn ze ook in een ander, meer naar buiten gelegen deel van deze zogeheten A-ring ontdekt. En deze nieuwe klasse van propellersporen is honderd keer zo groot.

Naar schatting gaan er in het ringenstelsel van Saturnus miljoenen van deze mini-maantjes schuil. Ze zijn kleiner dan echte maantjes, maar groter dan de overige deeltjes waaruit de ringen bestaan. Geschat wordt dat de grootste van deze mini-maantjes ongeveer vijfhonderd meter groot zijn. De sporen die zij achterlaten zijn duizenden kilometers lang en een paar kilometer breed.

In de loop van de afgelopen vier jaar lijken de banen van de grootste 'propellermaantjes' een beetje te zijn veranderd. Mogelijk komt dat door botsingen tussen de mini-maantjes met kleinere brokstukken ringmateriaal. Een andere mogelijkheid is dat hun baanbewegingen worden beïnvloed door de zwaartekrachtsinvloed van grotere Saturnusmanen.

© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)

(allesoverserrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83837727
09-07-2010

Stephen Hawking: "Zo zien aliens eruit"


(Illustraties Discovery Channel)
De Britse topfysicus Stephen Hawking heeft gebruik gemaakt van computerprogramma's en wetenschappelijke feiten om een grafische voorstelling te maken van hoe buitenaards leven eruitziet. Eerder al verklaarde de wetenschapper dat buitenaards leven 'zo goed als zeker' bestaat.



Hawking, die de voorstellingen maakte in het kader van 'Into the Universe', een nieuwe documentairereeks voor Discovery Channel, zegt dat het universum uit zo'n 100 miljard melkwegen bestaat. In zo'n onmetelijke ruimte is het onwaarschijnlijk dat het leven zich alleen op aarde ontwikkelde.

"Voor mijn wiskundig brein maken de cijfers alleen al dat het bestaan van aliens perfect rationeel is", vertelt de 68-jarige fysicus. "De echte uitdaging is te onderzoeken hoe ze er in het echt uitzien." Op basis van wetenschappelijke uitgangspunten kwam Hawkings tot een aantal voorstellingen van hoe wezens er in totaal verschillende leefwerelden kunnen uitzien.

Gasreuzen
Gasreuzen zoals Jupiter en Saturnus komen vaak voor. Hoe kunnen levende wezens overleven in zo'n dichte en stormachtige atmosfeer? Volgens Hawkings kunnen ballonachtige creaturen gedijen in zo'n omgeving. Ze zouden energie kunnen halen uit de elektrische ontladingen van bliksem. Al geeft Hawkings toe dat de combinatie van een dergelijke atmosfeer en het gebrek aan een vaste oppervlakte het ontstaan van leven zoals wij dat kennen erg bemoeilijkt.



Aarde-achtige planeten
Planeten met vergelijkbare omstandigheden als onze Aarde kunnen het toneel zijn van hagedisachtige roofdieren met membranen op hun ledematen waarmee ze kunnen zweven. Daarnaast zijn er ook planteneters mogelijk die met een ontwikkelde snuit voedsel opzuigen. Buitenaardse wezen op een dergelijke planeet voeden zich en bewegen waarschijnlijk op manieren die erg gelijken op wat we op Aarde gewoon zijn, meent de wetenschapper.



Onder water
Inktvisachtige wezens kunnen leven in een zoute oceaan, die zou bestaan onder de ijskorst van Europa, een maan van Jupiter. De maan is een groot hemellichaam dat potentieel over enorme waterreservoirs beschikt die leven kunnen bevatten. In zo'n diepte en donkere zee kunnen we wellicht eigenschappen terugvinden van onze diepzeewezens.



Ijskoude leefwerelden
In werelden waar de temperatuur op het niveau van vloeibare stikstof zit (kouder dan 150 graden Celcius) moeten de fysiologie en de bouwstenen van organisch leven er radicaal anders uitzien, zegt Hawkins. In zijn visie op zo'n planeet leven wezens op verschillende poten en met een enorm dikke vacht die bescherming biedt tegen de bittere koude en krachtige wind. (hlnsydney/tw)

(HLN)

[ Bericht 7% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 09-07-2010 09:32:33 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_83945478
10-07-2010

Rosetta fotografeert Lutetia



Planetoïde Lutetia is bezaaid met kraters. Dat blijkt uit de opnamen die de Europese ruimtesonde Rosetta afgelopen zaterdag van de forse ruimterots heeft gemaakt.

Om tien over zes 's avonds naderde Rosetta Lutetia tot op een afstand van 3162 kilometer. Uit de beelden die in de uren voor en na de dichtste nadering zijn gemaakt, blijkt dat de planetoïde een langgerekte vorm heeft met een grootste lengte van 130 kilometer. Behalve tal van inslagkraters is op het oppervlak ook een komvormig bekken met een middellijn van tientallen kilometers te zien. Lutetia is nu de zevende planetoïde waarvan gedetailleerde opnamen beschikbaar zijn.

Tijdens zijn vlucht langs de planetoïde heeft Rosetta niet alleen foto's gemaakt. Enkele van zijn instrumenten hebben metingen verricht. Daaruit moet blijken wat de chemische samenstelling van het oppervlak van Lutetia is en of de planetoïde een zwak magnetisch veld heeft.

Ondertussen is Rosetta alweer onderweg naar zijn volgende en laatste reisdoel: komeet Churyumov-Gerasimenko. Deze komeet zal hij in 2014 enkele maanden van dichtbij bestuderen.


© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_84031635
.....

[ Bericht 99% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 15-07-2010 08:35:21 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_84031642
...

[ Bericht 99% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 15-07-2010 08:36:11 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_84035694
ook last van de warmte..... dubbele post
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_84078033
14-07-2010

Geboorte van megasterren ontrafeld

PARIJS - Alle sterren, groot en klein, blijken op dezelfde manier te ontstaan, namelijk uit een wolk van stof en gas. Dat hebben Amerikaanse en Europese astronomen ontdekt, maakte de Europese Zuidelijke Sterrenwacht woensdag bekend.

De ontdekking ontkracht een andere theorie over het ontstaan van megasterren. Die hypothese stelt dat hele grote sterren ontstaan door de samenklontering van kleinere sterren.

De astronomen deden hun ontdekking bij de jonge ster IRAS 13481-6124, die bijna aan het eind van zijn ontstaansfase is.

Rond het hemellichaam zagen ze de restanten van de stofwolk waaruit de ster is ontstaan. Astronomen hadden zo'n wolk alleen bij veel kleinere sterren gezien.

© ANP

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_84078181
quote:
Op woensdag 14 juli 2010 11:04 schreef -CRASH- het volgende:
ook last van de warmte..... dubbele post
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_84104214
Rosetta Discovers Haunting Beauty in Deep Space Atmosphere

July 14, 2010: The European Space Agency's Rosetta spacecraft has beamed back close-up photographs of asteroid Lutetia, an ancient, cratered relic from the dawn of the solar system. Scientists are abuzz about the stunning images, which reveal a worldlet of haunting, alien beauty.



"I've never seen anything like it," says Claudia Alexander, project scientist for the U.S. Rosetta Project. "It looked as though it could have been fractured off of a mother asteroid – it was all angles and flat planes, ancient impacts overlaid by newer ones, covered by dust of some kind."

She is particularly intrigued by a giant dent in the asteroid's side.

"My first guess would be that it's the remnant of a giant collision that occurred sometime in the distant past," says Alexander. "The edges look shallow rather than sharp and deep as might be the case with a fresh crater. I'm sure there will be much more analysis of that feature in the weeks to come."

And then there's the perplexing appearance that boulders rolled down Lutetian slopes at some point.

"If that is indeed what we're seeing, the question becomes 'what could have caused the rolling? Perhaps the asteroid spun-up, spun-down, or experienced some orbital irregularity. It's not clear right now that the asteroid is subject to the forces that could cause these things. This is another issue for further study."

"Right now we have more questions than answers," Alexander continues. "We can only speculate at this point about what we're seeing in the pictures."

Asteroid Lutetia has been a target of interest among astronomers for many years. It is one of the largest asteroids in the solar system and has a strange spectrum of reflected light that doesn't look quite like any other asteroid. When the opportunity presented itself for Rosetta to pay a visit en route to its prime target, comet 67P/Churyumov-Gerasimenko in 2014, mission planners couldn't pass it up.

Now that Alexander has seen the images, she can't help but wonder what it would be like to have a walk around.

"Astronauts would have a hard time walking on Lutetia -- the gravity is likely to be much less than that of the moon," she says. "Also, the surface regolith looks very powdery, so astronauts might find themselves sinking in maybe a half-inch or so as they walked."

NASA's MIRO (Microwave Instrument for the Rosetta Orbiter) instrument will help determine whether the surface layers are powdery or rocky. As scientists analyze data from Rosetta's other instruments, they'll be able to determine Lutetia's mass and density, thus revealing more about the asteroid's composition and helping solve the riddle of its origin.

Is Lutetia a 130-km fragment from a planet that broke apart billions of years ago? Or is it one of the original planetary building blocks astronomers call "planetesimals" that has remained the same because no planet sucked it in during the solar system's formative years?

As scientists begin to answer these questions with the Rosetta data, they'll gain new insights into the origin and history of asteroids, and also learn more about the evolution of the solar system itself. An asteroid's contents can reveal something about the conditions and makeup of the solar nebula where the asteroid formed.

"Rosetta took measurements with 17 different instruments," says Rita Schulz, ESA Project Scientist for the Rosetta Mission. "When all the data are analyzed, Lutetia will be one of the best known asteroids out there."

"These spectacular images," she says, "are just the beginning."


Author: Dauna Coulter | Editor: Dr. Tony Phillips | Credit: Science@NASA
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_84121428
15-07-010

Aardatmosfeer 'ingestort' door lage zonneactiviteit



Tijdens het diepe minimum in de zonneactiviteit van 2008/2009 heeft zich hoog in de aardatmosfeer iets bijzonders afgespeeld. De zeer ijle buitenste luchtlaag, die aan de lege ruimte grenst, is aanzienlijk verder ingezakt dan tijdens eerdere zonneminima.

Dat de dichtheid van deze zogeheten thermosfeer afneemt op het moment dat de zon minder actief is, is niet zo verrassend. Dat gebeurt namelijk tijdens elk zonneminimum. Maar ditmaal was de instorting twee tot drie keer zo sterk als anders.

De thermosfeer strekt zich uit van een hoogte van 90 kilometer tot meer dan 600 kilometer. Hij onderschept de meest energierijke ultraviolette straling van de zon, wat verklaart waarom hij tijdens perioden van hoge zonneactiviteit opwarmt en opzwelt. Als de zonneactiviteit daalt, zakt de thermosfeer weer in.

Paradoxaal genoeg zou het nu waargenomen versterkte effect deels het gevolg kunnen zijn van de verhoogde concentratie kooldioxide in de atmosfeer. Waar dit broeikasgas onderin de atmosfeer voor opwarming zorgt, koelt het de thermosfeer juist af. Maar zelfs de combinatie van kooldioxide en geringe zonneactiviteit kan de waargenomen instorting van de thermosfeer nog niet voor de helft verklaren.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde))
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')