Omgaan met borderliners

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:36 schreef Fortune_Cookie het volgende:
Wat moet ik me voorstellen bij hulpverlener voelen?

Dat jij een spiegel bent voor haar problemen en op den duur alleen nog maar bezig bent met het oplossen van haar onzekerheden en issues.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:32 schreef Fortune_Cookie het volgende:

[..]

Kun je iets meer vertellen dan, zoals ik net ook al vroeg?

Voorbeeld ofzo? Want met dit soort antwoorden kan niemand iets.

Wat is er niet duidelijk aan? In the heat of an argument wordt zoiets heel makkelijk weer op tafel gegooid. Het zal altijd als reden worden gebruikt om haar gelijk te krijgen, ook al is het volgens jou al lang uitgepraat.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:38 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Dat jij een spiegel bent voor haar problemen en op den duur alleen nog maar bezig bent met het oplossen van haar onzekerheden en issues.

En hoe moet ik dat voor me zien dan? Het oplossen van haar issues? Hoe gaat zoiets in z'n werk?

Ik mag niet praten over dingen die haar en mij bezig houden? Ik wil niet lullig zijn, maar ik kan echt niets met algemeenheden. En je blijft heel erg aan de oppervlakte, snap je?

Of je wil gewoon zien wat je wil zien.

Hoe zoiets in zijn werk gaat kun je zelf ook wel bedenken.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:36 schreef Fortune_Cookie het volgende:
Wat moet ik me voorstellen bij hulpverlener voelen?

Dat ze heel veel aan haar problemen steeds aan je gaat vertellen en jij je steeds meer verantwoordelijk gaat voelen voor haar problemen.
Eerlijk gezegd probeerde ik dat ook een beetje in topic van zelfverwonding aan te geven, het enige wat in relatie met jou kan doen is aangeven van ok ik heb een mindere periode en ben een beetje bezig met de gedachtes en doe even rustig aan , in plaats van met jou bespreken het hoe en waarom want daarin zet je jezelf al in de rol van hulpverlener.
Je kan op dat soort momenten beter aangeven hier ben ik niet de juiste persoon voor om het nu over te hebben en neem even extra contact op met je hulpverlener.
Het gevaar schuilt namelijk dat als je er vaak met haar over dat soort dingen hebt , zij je juist steeds meer voor dat soort situaties nodig heeft en uiteindelijk meer de negatieve dan de positieve overheersen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:40 schreef goofy_goober het volgende:
Of je wil gewoon zien wat je wil zien.

Ik zie heel goed in waar ik in stap. Maar ik laat me idd niet door de eerste de beste wildvreemde overtuigen hoe twee mensen die die persoon niet kent in elkaar steken

quote:

Hoe zoiets in zijn werk gaat kun je zelf ook wel bedenken.

Nee, dat kan ik niet. Jij wel, jij hebt er ervaring mee. Dus leg het me aub uit.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:32 schreef Fortune_Cookie het volgende:

[..]

Kun je iets meer vertellen dan, zoals ik net ook al vroeg?

Voorbeeld ofzo? Want met dit soort antwoorden kan niemand iets.

Relatie met borderliner voorbeeld:

Relatie was nog pril na wat daten (kende haar al uit m'n vriendenkring), ik was toevallig in de stad voor een voetbaltraining en dacht, weet je wat ik pak de trein en ga even langs.
Nou bad idea kan ik je vertellen, niet dat ik dat ter plekke te horen kreeg hoor, toen was het telefoontje dat ik in de buurt was nog een gevalletje "Awhh cool, ik lag nog te slapen maar kom er gelijk aan!" met opgewekte stem.
Heerlijke middag gehad, ik weer richting huis en eenmaal thuis aangekomen een mailtje.
"Tsja ik weet niet of dit wel werkt", "Ik wil m'n vrijheid" en "Ik heb liever dat je van te voren even afspreekt", lekker spontaan dacht ik.
Uitgepraat en wel, een dag (!) later, stond ze ineens midden in de nacht op de stoep of ik wilde stappen.
Dus ik zeg een beetje sarcastisch, "Joh kon je niet eerst even een afspraak maken" gevolgd met een lach en direct de grootste ruzie en ze ging weer naar huis en moest er niets meer van horen, ging natuurlijk nergens over.

En zo kun je af en toe echt om de stomste redenen ruzies krijgen.
Waarmee ik niet zeg dat dat niet zo kan zijn in een 'normale' relatie.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:44 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dat ze heel veel aan haar problemen steeds aan je gaat vertellen en jij je steeds meer verantwoordelijk gaat voelen voor haar problemen.

Ik voel me er niet verantwoordelijk voor. Ze heeft therapie voor dat soort dingen. Maar ik hoor het wel graag wanneer ík iets doe wat voor problemen zorgt.

quote:

Eerlijk gezegd probeerde ik dat ook een beetje in topic van zelfverwonding aan te geven, het enige wat in relatie met jou kan doen is aangeven van ok ik heb een mindere periode en ben een beetje bezig met de gedachtes en doe even rustig aan , in plaats van met jou bespreken het hoe en waarom want daarin zet je jezelf al in de rol van hulpverlener.

Dus ik kan niet met haar bespreken wat haar bezig houdt? In ieder geval in relatie tot ons?

Of doel je specifiek op diepere problemen?

quote:

Je kan op dat soort momenten beter aangeven hier ben ik niet de juiste persoon voor om het nu over te hebben en neem even extra contact op met je hulpverlener.
Het gevaar schuilt namelijk dat als je er vaak met haar over dat soort dingen hebt , zij je juist steeds meer voor dat soort situaties nodig heeft en uiteindelijk meer de negatieve dan de positieve overheersen.

Duidelijk.

Mijn ervaring met borderliners is dat het helpt om net zoals in iedere "gezonde" relatie je eigen leven te blijven leiden naast het leven met je partner.
En natuurlijk zal dat eerst voor onzekerheid zorgen en angst om verlaten te worden. Neem de tijd om het vertrouwen van je partner te winnen, maar buig je niet helemaal krom.

Volgens mij is het sleutelwoord "normaliseren".

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:47 schreef Fortune_Cookie het volgende:

[..]

Ik voel me er niet verantwoordelijk voor. Ze heeft therapie voor dat soort dingen. Maar ik hoor het wel graag wanneer ík iets doe wat voor problemen zorgt.
[..]



Dus ik kan niet met haar bespreken wat haar bezig houdt? In ieder geval in relatie tot ons?

Of doel je specifiek op diepere problemen?
[..]

Duidelijk.

In relatie tot jullie wel maar de diepere problemen , die ze heeft die kan ze beter met begeleider doen dan met jou.
Ook omdat borderliners heel manipulerend kunnen zijn en ook juist kunnen gaan dreigen met zelfmoord , of zelfverwonding om hun zin te krijgen , voor dat soort situaties moet je gewoon oppassen .
Ten tweede niet alleen dat maar hoe zou jij het vinden als je in een relatie zat waar je partner alleen maar problemen bij je legt , en jij daar steeds mee doorgaat.
Sommige problemen kunnen voorkomen maar niet constant en daarin moet je ook heel erg waken.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:46 schreef Lastpost het volgende:

[..]

Relatie met borderliner voorbeeld:

Relatie was nog pril na wat daten (kende haar al uit m'n vriendenkring), ik was toevallig in de stad voor een voetbaltraining en dacht, weet je wat ik pak de trein en ga even langs.
Nou bad idea kan ik je vertellen, niet dat ik dat ter plekke te horen kreeg hoor, toen was het telefoontje dat ik in de buurt was nog een gevalletje "Awhh cool, ik lag nog te slapen maar kom er gelijk aan!" met opgewekte stem.
Heerlijke middag gehad, ik weer richting huis en eenmaal thuis aangekomen een mailtje.
"Tsja ik weet niet of dit wel werkt", "Ik wil m'n vrijheid" en "Ik heb liever dat je van te voren even afspreekt", lekker spontaan dacht ik.
Uitgepraat en wel, een dag (!) later, stond ze ineens midden in de nacht op de stoep of ik wilde stappen.
Dus ik zeg een beetje sarcastisch, "Joh kon je niet eerst even een afspraak maken" gevolgd met een lach en direct de grootste ruzie en ze ging weer naar huis en moest er niets meer van horen, ging natuurlijk nergens over.

En zo kun je af en toe echt om de stomste redenen ruzies krijgen.
Waarmee ik niet zeg dat dat niet zo kan zijn in een 'normale' relatie.

Okee...

Zo erg is het bij mij dan weer niet gelukkig tot nu toe. Heb ook nog geen ruzie gehad. Enige wat wel echt een no-go is, is dingen zeggen waardoor ze zich minderwaardig voelt. Maar dat zijn dingen die eigenlijk ook een beetje lomp zijn. Is één keer gebeurd, in een hele dronken bui... Lesje geleerd

Maar echt boos worden ofzo, nee. Ze heeft wel een keer het contact verbroken, helemaal in het begin... Ik had nog een vriendin (officieel), en na onze eerste afspraak zei ze (uit zelbescherming zei ze gisteren) dat we beter geen contact meer konden hebben.

Maar dat duurde niet zo heel lang. Pakweg een werkdag.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:49 schreef little-miss-sunshine het volgende:
Mijn ervaring met borderliners is dat het helpt om net zoals in iedere "gezonde" relatie je eigen leven te blijven leiden naast het leven met je partner.
En natuurlijk zal dat eerst voor onzekerheid zorgen en angst om verlaten te worden. Neem de tijd om het vertrouwen van je partner te winnen, maar buig je niet helemaal krom.

Volgens mij is het sleutelwoord "normaliseren".

Herkenbaar... dat zei ze ook... het is een kwestie van vertrouwen winnen. Maar andersom is dat het óók! In dat opzicht zit er progressie in tot nu toe.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:54 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

In relatie tot jullie wel maar de diepere problemen , die ze heeft die kan ze beter met begeleider doen dan met jou.
Ook omdat borderliners heel manipulerend kunnen zijn en ook juist kunnen gaan dreigen met zelfmoord , of zelfverwonding om hun zin te krijgen , voor dat soort situaties moet je gewoon oppassen .
Ten tweede niet alleen dat maar hoe zou jij het vinden als je in een relatie zat waar je partner alleen maar problemen bij je legt , en jij daar steeds mee doorgaat.
Sommige problemen kunnen voorkomen maar niet constant en daarin moet je ook heel erg waken.

Okee, duidelijk. Nee, er zijn me wel dingen verteld, maar ik zie niet in hoe ik haar daar bij zou kunnen helpen en ik geloof niet dat zij de illusie heeft dat ik dat zou kunnen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:01 schreef Fortune_Cookie het volgende:

[..]

Herkenbaar... dat zei ze ook... het is een kwestie van vertrouwen winnen. Maar andersom is dat het óók! In dat opzicht zit er progressie in tot nu toe.

Ik denk als je dat vertrouwen eenmaal hebt het enorm veel scheelt. Was bij mij ook zo.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:04 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Ik denk als je dat vertrouwen eenmaal hebt het enorm veel scheelt. Was bij mij ook zo.

Ik hoop en vermoed het... Maar merk wel dat ze het moeilijk heeft na een lang weekend, wanneer ik de deur weer uit ben. Ze doet niet raar tegen me dan, maar geeft wel aan dat er allerlei gedachten door haar hoofd spoken.

Heb d'r een teddybeer gegeven met een persoonlijke tekst erop, voor de leuk, maar ook in de hoop dat het misschien een beetje helpt te kalmeren... Dat het echt niet 'uit het oog, uit het hart' is.

Overigens lijkt het nu net alsof een relatie/contact met borderliners sowieso strandt in elende, wraak, problematiek en emotionele issues voor jezelf en dat valt ook wel weer mee zolang je zelf de grens trekt en die niet onder bepaalde omstandigheden maar weer een tikje verschuift.
Ik heb ook nog goed contact met borderliners, geen enkel probleem, vrijwel altijd lol en zeker niet meer pratend over problemen (al dan niet m.b.t borderline) als met een ander die ergens anders mee zit.

Het ligt er maar net aan in welk stadium diegene is, of je bij elkaar past (je zou het haast vergeten hehe) en in hoeverre je kunt leven met de problemen van de ander.
Ik moet zeggen, de periode (een half jaar zo'n beetje) dat ik een relatie heb gehad met een borderliner was af en toe frustrerend en van woede gevoelens tot aan wanhoop, maar globaal was het geweldig en daar draait het uiteindelijk allemaal om, gewoon lekker verliefd zijn op elkaar en 2 personen zonder labeltjes en 'problemen' kunnen evengoed uit elkaar gaan natuurlijk.

Met dat verliefde en passende zit het hier wel goed.

Mocht zich ellende aandienen, zijn jullie de eersten die het horen

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 16:54 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

In relatie tot jullie wel maar de diepere problemen , die ze heeft die kan ze beter met begeleider doen dan met jou.
Ook omdat borderliners heel manipulerend kunnen zijn en ook juist kunnen gaan dreigen met zelfmoord , of zelfverwonding om hun zin te krijgen , voor dat soort situaties moet je gewoon oppassen .
Ten tweede niet alleen dat maar hoe zou jij het vinden als je in een relatie zat waar je partner alleen maar problemen bij je legt , en jij daar steeds mee doorgaat.
Sommige problemen kunnen voorkomen maar niet constant en daarin moet je ook heel erg waken.

Ze betrekt alles voornamelijk op zichzelf, ik blijf aardig buiten schot. Ze geeft wel aan dat ze soms dingen denkt in de richting van "zijn schuld", maar dat wordt besproken. Ongetwijfeld zal het wel terug komen, maar ze doet duidelijk haar best daar niet aan toe te geven. Ik heb ook al lang aangegeven dat ik het niet accepteer als ik word aangevallen.

Ze zit deze week in een aardige dip gaf ze gisteren aan. Ze voelt zich lelijk en krijgt het idee niet uit haar hoofd dat ze niet goed genoeg is voor me. Ik ben er niet zozeer van geschrokken, maar confronterend is het wel natuurlijk. Ze gaat vandaag ook vragen om meer therapie, bij voorkeur dat linnehan gebeuren, omdat het nu gewoon effe echt niet goed gaat. Ze geeft wel aan dat ze hoopt dat er ergens een punt komt waarop er genoeg vertrouwen is om dergelijke ideeen te verlichten... Het kloterige is dat ik het punt voorbij ben waarop ik nog kan denken: weet je wat, laat maar. Dat wil ik ook helemaal niet, en zij ook niet. Toch heb ik een klein beetje het idee dat ik haar leven een beetje in de war schop. Niet als in "schuld aan", maar wel als in "aanleiding tot". Ook dat hebben we eerder al besproken, en toen gaf ze ook aan dat ze er alles aan wil doen om goed met de bijkomende problemen om te gaan en dat dat misschien wel goed zou zijn voor haar.

Nou ja, ik wist dat het niet makkelijk ging worden allemaal, dus wat dat betreft is er niets veranderd. Maar toch is het confronterend. We hebben afgesproken dat als ze zich vandaag wat beter zou voelen, ik daarheen ga. Anders staat er voor morgen nog een etentje gepland, maar misschien is dat dan ook niet zo'n goed plan, dat moet ze zelf maar aangeven denk ik. En anders is er het weekend nog... Want het gekke is dat er door de tijd echt progressie waarneembaar was, en ze geeft aan dat ook zo te ervaren.

Nou ja... Ik moest het eigenlijk ff kwijt. Spannende tijden dus