R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Na jarenlange ervaring kan ik wel stellen dat het allemaal zo makkelijk niet is. Deze persoon is al jaren in therapie en dergelijke, dat mag allemaal niet baten. Laten ontploffen is geen goed plan, ik heb al een zelfmoordpoging meegemaakt en heb daar niet nog een keer zin in. Dan laat ik het liever zoals het nu is en doe ik gewoon voorzichtig bij die persoon.
Ik denk dat ervaringen met borderliners wel erg verschillen. Misschien zijn sommigen inderdaad tot een goed gesprek in staat, anderen helaas niet.
Ik denk dat ervaringen met borderliners wel erg verschillen. Misschien zijn sommigen inderdaad tot een goed gesprek in staat, anderen helaas niet.
Mijn moeder heeft een borderline stoornis. Heeft mijn hele jeugd beinvloed, want ben enigst kind en ouders gescheiden. Ik was één van de personen waar ze vaak heel hard tegen aan schopte. Heb veel mensen in mijn moeder's leven zien komen en gaan, vooral gaan om altijd dezelfde redenen.
Op mijn 15e heb ik besloten dat ik haar niet meer zo vaak wilde zien, dat is nu uitgelopen op dat ik haar al 8 jaar écht niet meer heb gezien. Was voor mij op dat moment verstandig, omdat ik er zelf ook aan onderdoor ging.
Nu echter had ik gewild dat ik sterker was geweest, of meer steun had gehad in mijn omgeving. Ik weet vrij veel van borderline door ervaring, maar ook omdat ik Psychologie studeer. Als je echt van die persoon houdt, en die persoon van jou, dan moet je eerlijk kunnen zijn tegen die persoon. Wanneer de diagnose Borderline Stoornis is gesteld, weet die persoon dus wat er aan de hand is. Op moeilijke momenten moet jij gewoon kunnen zeggen, en die ander dat accepteren 'het is nu genoeg'. Het is een beetje alsof je met een driftig kind omgaat. Zomaar iemand uit je leven bannen, zoals hier wel geopperd wordt, lijkt me niet altijd een optie. Heb het zelf dus wel gedaan (bij mijn eigen moeder zelfs), maar zal niet zeggen dat ik hier geen spijt van heb. Met mij is het nu wel beter dan ooit, maar had dit liever gehad mét moeder.
Je moet elkaar steunen binnen de familie, en met die persoon praten. Soort van afspraken maken van 'wat te doen als het te ver gaat'.
Verder kan het je zeker beinvloeden. Ik ben ook iemand die conflicten vermijd etc. Maar het hoeft natuurlijk niet. En aan dat soort persoonlijkheidstrekken valt best te werken natuurlijk.
Succes ermee!
Op mijn 15e heb ik besloten dat ik haar niet meer zo vaak wilde zien, dat is nu uitgelopen op dat ik haar al 8 jaar écht niet meer heb gezien. Was voor mij op dat moment verstandig, omdat ik er zelf ook aan onderdoor ging.
Nu echter had ik gewild dat ik sterker was geweest, of meer steun had gehad in mijn omgeving. Ik weet vrij veel van borderline door ervaring, maar ook omdat ik Psychologie studeer. Als je echt van die persoon houdt, en die persoon van jou, dan moet je eerlijk kunnen zijn tegen die persoon. Wanneer de diagnose Borderline Stoornis is gesteld, weet die persoon dus wat er aan de hand is. Op moeilijke momenten moet jij gewoon kunnen zeggen, en die ander dat accepteren 'het is nu genoeg'. Het is een beetje alsof je met een driftig kind omgaat. Zomaar iemand uit je leven bannen, zoals hier wel geopperd wordt, lijkt me niet altijd een optie. Heb het zelf dus wel gedaan (bij mijn eigen moeder zelfs), maar zal niet zeggen dat ik hier geen spijt van heb. Met mij is het nu wel beter dan ooit, maar had dit liever gehad mét moeder.
Je moet elkaar steunen binnen de familie, en met die persoon praten. Soort van afspraken maken van 'wat te doen als het te ver gaat'.
Verder kan het je zeker beinvloeden. Ik ben ook iemand die conflicten vermijd etc. Maar het hoeft natuurlijk niet. En aan dat soort persoonlijkheidstrekken valt best te werken natuurlijk.
Succes ermee!
Bedankt voor je verhaal Fantasma!
Jammer voor je dat je het contact met je moeder hierdoor bent kwijtgeraakt. Zie je het weer hersteld worden in de toekomst? Ben wel blij voor je dat het met jou zelf nu beter gaat.
Het is inderdaad goed als die persoon zelf weet heeft van zijn/haar ziekte en dat je dat op zulke momenten gewoon kan benoemen ("wat je nu doet is niet jouw schuld maar de schuld van je ziekte, maar je gaat nu bij mij een grens over"). Het zal denk ik een eeuwige oefening blijven. Lastig hoor. Het ergste is het natuurlijk nog voor de persoon in kwestie zelf, in elk geval de persoon die ik ken heeft er zo veel last van dat het hele persoonlijke leven erdoor beperkt (of eigenlijk: verpest) wordt
Jammer voor je dat je het contact met je moeder hierdoor bent kwijtgeraakt. Zie je het weer hersteld worden in de toekomst? Ben wel blij voor je dat het met jou zelf nu beter gaat.
Het is inderdaad goed als die persoon zelf weet heeft van zijn/haar ziekte en dat je dat op zulke momenten gewoon kan benoemen ("wat je nu doet is niet jouw schuld maar de schuld van je ziekte, maar je gaat nu bij mij een grens over"). Het zal denk ik een eeuwige oefening blijven. Lastig hoor. Het ergste is het natuurlijk nog voor de persoon in kwestie zelf, in elk geval de persoon die ik ken heeft er zo veel last van dat het hele persoonlijke leven erdoor beperkt (of eigenlijk: verpest) wordt
Het schuldgevoel spreekt wel door de regels heen.quote:Op maandag 1 februari 2010 16:55 schreef gifkwal het volgende:
Bedankt voor je verhaal Fantasma!
Jammer voor je dat je het contact met je moeder hierdoor bent kwijtgeraakt. Zie je het weer hersteld worden in de toekomst? Ben wel blij voor je dat het met jou zelf nu beter gaat.
Het is inderdaad goed als die persoon zelf weet heeft van zijn/haar ziekte en dat je dat op zulke momenten gewoon kan benoemen ("wat je nu doet is niet jouw schuld maar de schuld van je ziekte, maar je gaat nu bij mij een grens over"). Het zal denk ik een eeuwige oefening blijven. Lastig hoor. Het ergste is het natuurlijk nog voor de persoon in kwestie zelf, in elk geval de persoon die ik ken heeft er zo veel last van dat het hele persoonlijke leven erdoor beperkt (of eigenlijk: verpest) wordt
Wat kan helpen is oorzaken en gevolgen scheiden.
Als je de persoon in kwestie serieus neemt, is diegene dus geen willoos instrument van zijn/haar emoties. Sterker nog, bij een borderliner zie je juist dat die héél goed kan kiezen bij wie hij zich laat gaan en bij wie niet.
Als je dat beseft is het ook mogelijk om te zeggen dat de gevolgen horen bij degene die de keuzes maakt.
Ik ben het daarom niet eens met je stelling 'het is natuurlijk het ergste voor de persoon in kwestie'. Want dan degradeer je die persoon tot een willoos voertuig van zijn borderline.
Je kunt ook zeggen: Jij doet dit bewust. Je weet wat je hebt, je weet wat je doet en je kiest er bewust voor.
Nou, als "ex-borderliner" kan ik je vertellen dat dat absoluut niet waar is. Ik hoop dat ik ooit nog een keer een boek kan schrijven over alle verschrikkelijke dingen die ik ervaren heb en dat er in de toekomst meer bewustwording zal komen voor dit soort persoonlijkheidsproblematiek. Ik begrijp overigens wel dat mensen wantrouwig zijn, maar men gaat er dan ook zo makkelijk van uit dat de psychosomatische voorwaarden voor iedereen hetzelfde zijn.quote:Op maandag 1 februari 2010 13:18 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
[..]
Ik heb ook het idee dat de term borderline steeds meer als excuus wordt gebruikt om je maar als een egocentrische mongool te kunnen gedragen.
"Independence is my happiness, and I view things as they are, without regard to place or person; my country is the world, and my religion is to do good." -- Thomas Paine, The Rights of Man
Nou, het kan wel, zodra er vertrouwen is, maar daar gaat heel veel tijd en moeite inzitten. Ik weet niet of het bij iedereen even erg is, maar naar mijn eigen problemen terugkijkende, denk ik dat het beter geweest was als ik direct een tijdje in dagbehandeling was gegaan, want van vrienden kun je zoiets eigenlijk niet vragen, laat staan van een partner. Je hebt namelijk zo'n warped view of reality.quote:Op maandag 1 februari 2010 15:51 schreef gifkwal het volgende:
Het probleem met borderliners is echter dat een goed gesprek niet bestaat.
"Independence is my happiness, and I view things as they are, without regard to place or person; my country is the world, and my religion is to do good." -- Thomas Paine, The Rights of Man
Ik ben tot 3 keer toe mensen tegengekomen met dezelfde interesses in hetzelfde "vriendengroepje" waar het eigenlijk wel mee zou moeten klikken.quote:
Maar uiteindelijk kwam het altijd op het punt wat ik gequote heb aangezien ze borderliner waren. Doe het jezelf alsjeblieft niet aan, verbreek het contact.
De rest van dat vriendengroepje wist uiteindelijk ook niet meer wat ze ermee aanmoesten.
Dan heb je nog nooit iemand meegemaakt met een anti-sociale persoonlijkheidsstoornis. Ik heb het niet direct gezien, maar wel van een afstandje bekeken op een forum en wel mee gemaakt met het forum behorende feesten waar die persoon kwam. Je staat versteld wat zo iemand kan uitkramen.quote:Op maandag 1 februari 2010 13:18 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
[..]
Ik heb ook het idee dat de term borderline steeds meer als excuus wordt gebruikt om je maar als een egocentrische mongool te kunnen gedragen.
Als ik zo'n topic lees, dan verplaats ik mezelf meteen in de positie van de Borderliner (tja, ik heb nu eenmaal een zwak voor underdogs). Jullie roepen hier allemaal: contact verbreken, niet mee omgaan etc, maar mensen met Borderline zijn ook gewoon mensen met menselijke behoeften. Ik vind het op mijn beurt weer best egoïstisch dat je zo iemand (zeker als het familie is) dan aan de kant zet, terwijl hij er zelf ook niets aan kan doen dat hij zo is.
Edit: nu moet ik wel zeggen dat ik geen Borderliners in m'n nabije omgeving heb, dus ik heb misschien makkelijk praten.
Edit: nu moet ik wel zeggen dat ik geen Borderliners in m'n nabije omgeving heb, dus ik heb misschien makkelijk praten.
Niet meer actief op Fok!
Interessante observaties 
Het is misschien waar dat je zo'n persoon tot slachtoffer degradeerd door te zeggen dat het voor die persoon zelf nog het ergst is, maar toch geloof ik dat dit zo is. Als ik zie wat zij allemaal moet doormaken, het is zo erg dat ze eigenlijk haast geen leven meer heeft (afgekeurd om te werken, zeer moeizame vriendschapsrelaties, constante depressies). Maar misschien komt dat ook omdat ze er nog een andere psychische ziekte bij heeft. Wel ben ik het eens met de aansprakelijkheid die zo'n persoon toch nog steeds heeft wat betreft zijn woorden en daden. Je hoeft niet alles te vergeven of alles maar te slikken vanwege iemands ziekte en zieligheid.
En verder ben ik het dus eens met Viking. Het is heel makkelijk gezegd om iemand maar te laten stikken omdat dat makkelijker voor jou is, maar als die persoon familie is dan doe je dat echt niet zomaar (zou het ook niet willen doen). In het geval van een beginnende relatie (liefde of vriendschap) waarin blijkt dat met die persoon echt niet is om te gaan vind ik het misschien een ander verhaal, dan kan je nog voor jezelf kiezen en de boel een beetje afhouden.
Wat ik eigenlijk nog in de OP was vergeten te zetten was 1 van de dingen die ik het moeilijkst vind aan het omgaan met deze mensen: dat ze vaak mensen tegen elkaar uitspelen. Natuurlijk niet bewust kwaadwillig, maar ze proberen onderlinge relaties tussen andere mensen ook kapot te maken. Als je hier niet goed tegen bestand bent (mijn oma misschien) kan dat echt veel narigheid opleveren.
Het is misschien waar dat je zo'n persoon tot slachtoffer degradeerd door te zeggen dat het voor die persoon zelf nog het ergst is, maar toch geloof ik dat dit zo is. Als ik zie wat zij allemaal moet doormaken, het is zo erg dat ze eigenlijk haast geen leven meer heeft (afgekeurd om te werken, zeer moeizame vriendschapsrelaties, constante depressies). Maar misschien komt dat ook omdat ze er nog een andere psychische ziekte bij heeft. Wel ben ik het eens met de aansprakelijkheid die zo'n persoon toch nog steeds heeft wat betreft zijn woorden en daden. Je hoeft niet alles te vergeven of alles maar te slikken vanwege iemands ziekte en zieligheid.
En verder ben ik het dus eens met Viking. Het is heel makkelijk gezegd om iemand maar te laten stikken omdat dat makkelijker voor jou is, maar als die persoon familie is dan doe je dat echt niet zomaar (zou het ook niet willen doen). In het geval van een beginnende relatie (liefde of vriendschap) waarin blijkt dat met die persoon echt niet is om te gaan vind ik het misschien een ander verhaal, dan kan je nog voor jezelf kiezen en de boel een beetje afhouden.
Wat ik eigenlijk nog in de OP was vergeten te zetten was 1 van de dingen die ik het moeilijkst vind aan het omgaan met deze mensen: dat ze vaak mensen tegen elkaar uitspelen. Natuurlijk niet bewust kwaadwillig, maar ze proberen onderlinge relaties tussen andere mensen ook kapot te maken. Als je hier niet goed tegen bestand bent (mijn oma misschien) kan dat echt veel narigheid opleveren.
Hoeveel borderliners ken je eigenlijk dat je zo'n overkoepelende uitspaak doet?quote:omgaan met deze mensen: dat ze vaak mensen tegen elkaar uitspelen
Ok, persoonlijk ken ik er 1 (waarvan ik het weet). Maar dit is wel 1 van de officiele kenmerken waaraan borderliners gediagnosticeerd worden, dus mag je er denk ik wel vanuit gaan dat dit voor velen geldt?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 10:16 schreef Xtinction het volgende:
[..]
Hoeveel borderliners ken je eigenlijk dat je zo'n overkoepelende uitspaak doet?
+1quote:
Ik heb sinds kort veel en intensief contact met een borderliner.
In eerste instantie wist ik heel niet dat hij borderline heeft, ik dacht dat hij gewoon een beetje "lomp" was.
Nou heb ik hem van wat dichterbij meegemaakt, maar ik weet nog niet zo goed wat ik er mee aan moet. Ik weet niet hoe ik er mee moet omgaan op een manier die voor mij en voor hem prettig is.
90% is aanstellerij en een excuus om je bot en lomp te gedragen.
Ik behandel die mensen net zoals alle andere mensen.
Zij hebben een probleem en alles wat ze fout doen gooien ze op de borderline. Lekker makkelijk. Daar ga ik geen rekening mee houden.
Als iemand een probleem heeft dan moet diegene dat zelf oplossen.
Ik behandel die mensen net zoals alle andere mensen.
Zij hebben een probleem en alles wat ze fout doen gooien ze op de borderline. Lekker makkelijk. Daar ga ik geen rekening mee houden.
Als iemand een probleem heeft dan moet diegene dat zelf oplossen.
Op maandag 29 maart 2010 19:12 schreef Spoortie het volgende:
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
Dat is wel één van de kenmerken van borderliners, ook in de hulpverlening gebeurt dat vaak.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 10:16 schreef Xtinction het volgende:
[..]
Hoeveel borderliners ken je eigenlijk dat je zo'n overkoepelende uitspaak doet?
quote:Op dinsdag 2 februari 2010 14:13 schreef HugoBaas het volgende:
90% is aanstellerij en een excuus om je bot en lomp te gedragen.
Ik behandel die mensen net zoals alle andere mensen.
Zij hebben een probleem en alles wat ze fout doen gooien ze op de borderline. Lekker makkelijk. Daar ga ik geen rekening mee houden.
Als iemand een probleem heeft dan moet diegene dat zelf oplossen.
_!Ik hoop maar dat je omgeving een iets andere instelling heeft op het moment dat je in een rolstoel eindigt, blind of gehandicapt raakt.
Dat is een rare vergelijking.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 14:40 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Dat is wel één van de kenmerken van borderliners, ook in de hulpverlening gebeurt dat vaak.
[..]
Ik hoop maar dat je omgeving een iets andere instelling heeft op het moment dat je in een rolstoel eindigt, blind of gehandicapt raakt.
Een lichamelijke afwijking is heel iets anders dan een beetje bordeline gejank.
Op maandag 29 maart 2010 19:12 schreef Spoortie het volgende:
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
Orly? Want?quote:
Misschien moet je je dan maar eens een beetje in gaan lezen voordat je hier komt janken als een kortzichtige 15-jarige puber.quote:Een lichamelijke afwijking is heel iets anders dan een beetje bordeline gejank.
Frappant dat het geen grenzen kunnen stellen en geen nee kunnen zeggen een oorsprong vindt in de opvoeding?quote:Op maandag 1 februari 2010 16:48 schreef Fantasma het volgende:
Mijn moeder heeft een borderline stoornis. Heeft mijn hele jeugd beinvloed, want ben enigst kind en ouders gescheiden. Ik was één van de personen waar ze vaak heel hard tegen aan schopte. Heb veel mensen in mijn moeder's leven zien komen en gaan, vooral gaan om altijd dezelfde redenen.
Op mijn 15e heb ik besloten dat ik haar niet meer zo vaak wilde zien, dat is nu uitgelopen op dat ik haar al 8 jaar écht niet meer heb gezien. Was voor mij op dat moment verstandig, omdat ik er zelf ook aan onderdoor ging.
Nu echter had ik gewild dat ik sterker was geweest, of meer steun had gehad in mijn omgeving. Ik weet vrij veel van borderline door ervaring, maar ook omdat ik Psychologie studeer. Als je echt van die persoon houdt, en die persoon van jou, dan moet je eerlijk kunnen zijn tegen die persoon. Wanneer de diagnose Borderline Stoornis is gesteld, weet die persoon dus wat er aan de hand is. Op moeilijke momenten moet jij gewoon kunnen zeggen, en die ander dat accepteren 'het is nu genoeg'. Het is een beetje alsof je met een driftig kind omgaat. Zomaar iemand uit je leven bannen, zoals hier wel geopperd wordt, lijkt me niet altijd een optie. Heb het zelf dus wel gedaan (bij mijn eigen moeder zelfs), maar zal niet zeggen dat ik hier geen spijt van heb. Met mij is het nu wel beter dan ooit, maar had dit liever gehad mét moeder.
Je moet elkaar steunen binnen de familie, en met die persoon praten. Soort van afspraken maken van 'wat te doen als het te ver gaat'.
Verder kan het je zeker beinvloeden. Ik ben ook iemand die conflicten vermijd etc. Maar het hoeft natuurlijk niet. En aan dat soort persoonlijkheidstrekken valt best te werken natuurlijk.
Succes ermee!
Heb er ook behoorlijk last van gehad, en nu nog, heb ik er soms best moeite mee om nee te zeggen tegen een ander, terwijl ik dat wel zo voel!
Maar je trammelant voor komen etc dat soort dingen.
Snollebolt
Mijn ex was een borderliner dus vertel me niet dat ik eerst eens wat moet lezen, want geloof me ik weet er alles van.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 14:51 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Orly? Want?
[..]
Misschien moet je je dan maar eens een beetje in gaan lezen voordat je hier komt janken als een kortzichtige 15-jarige puber.
Tevens ken ik nog een meisje dat het heeft en het is elke keer hetzelfde gezeik.
Misschien moet jij je eens inlezen.
Op maandag 29 maart 2010 19:12 schreef Spoortie het volgende:
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
Ah, er speelt een stukje persoonlijke frustratie mee wat je maar projecteert op alle borderliners.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 14:56 schreef HugoBaas het volgende:
[..]
Mijn ex was een borderliner dus vertel me niet dat ik eerst eens wat moet lezen, want geloof me ik weet er alles van.
Dat ongetwijfeld, daarvoor zijn het ook borderliners. Ik ontken niet dat het vervelend is, maar beweren dat het aanstelleritis eerstegraads is gaat me dan weer een brug te ver. Het gaat om een persoonlijkheidsstoornis, d.w.z.: een psychische aandoening. Daar kiezen die mensen niet voor, dus kun je het ze ook moeilijk kwalijk nemen. Dat het vervelend is om zo iemand in je sociale omgeving mee te maken geloof ik graag.quote:Tevens ken ik nog een meisje dat het heeft en het is elke keer hetzelfde gezeik.
Je bedoelt: wacht maar totdat je zelf een keer een borderliner meemaakt en zo gefrustreerd raakt dat je alle nuance kwijt bent? Neuh, dank je.quote:Misschien moet jij je eens inlezen.
Je begrijpt me verkeerd.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 15:01 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Ah, er speelt een stukje persoonlijke frustratie mee wat je maar projecteert op alle borderliners.
[..]
Dat ongetwijfeld, daarvoor zijn het ook borderliners. Ik ontken niet dat het vervelend is, maar beweren dat het aanstelleritis eerstegraads is gaat me dan weer een brug te ver. Het gaat om een persoonlijkheidsstoornis, d.w.z.: een psychische aandoening. Daar kiezen die mensen niet voor, dus kun je het ze ook moeilijk kwalijk nemen. Dat het vervelend is om zo iemand in je sociale omgeving mee te maken geloof ik graag.
[..]
Je bedoelt: wacht maar totdat je zelf een keer een borderliner meemaakt en zo gefrustreerd raakt dat je alle nuance kwijt bent? Neuh, dank je.
Tuurlijk is het een aandoening, maar ik weet uit ervaring dat alles dat die mensen doen of wat fout gaat maar op de borderline wordt gegooid.
Dit is ook bewezen.
Daarom zei ik al: 90% is aanstellerij. Er zal vast een probleem kunnen ontstaan door de borderline, maar dat is hooguit 10%.
Op maandag 29 maart 2010 19:12 schreef Spoortie het volgende:
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
Ah, dan vind ik het ook redelijk als ik in naam van alle autisten op FoK! een topic mag openen dat die HugoBaas die ene ziekte met twee k's mag krijgen, of mag dat dan weer niet?
waar is dat bewezenquote:Op dinsdag 2 februari 2010 15:04 schreef HugoBaas het volgende:
[..]
Je begrijpt me verkeerd.
Tuurlijk is het een aandoening, maar ik weet uit ervaring dat alles dat die mensen doen of wat fout gaat maar op de borderline wordt gegooid.
Dit is ook bewezen.
Daarom zei ik al: 90% is aanstellerij. Er zal vast een probleem kunnen ontstaan door de borderline, maar dat is hooguit 10%.
dat is echt toaal niet zo
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Ah, dus 10% van hun gedrag is daadwerkelijk aan de persoonlijkheidsstoornis te wijten, de rest doen ze gewoon om hun omgeving te pesten terwijl ze geniepig in hun vuistje lachen omdat iedereen denkt dat het borderline is, ofzo?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 15:04 schreef HugoBaas het volgende:
[..]
Je begrijpt me verkeerd.
Tuurlijk is het een aandoening, maar ik weet uit ervaring dat alles dat die mensen doen of wat fout gaat maar op de borderline wordt gegooid.
Dit is ook bewezen.
Daarom zei ik al: 90% is aanstellerij. Er zal vast een probleem kunnen ontstaan door de borderline, maar dat is hooguit 10%.
Over inlezen gesproken.
Wat voor materiaal is aan te raden?
Ik ben echt een totale leek, dus hoogdravende psychologische pillen zijn niet voor mij weggelegd.
En is het überhaupt wel verstandig?
Want de ene borderliner is de andere niet. Ik ben bang dat er een extreem scenario in die boeken geschetst wordt waardoor ik die vriend van me misschien wel in een heel ander daglicht ga zetten
Wat voor materiaal is aan te raden?
Ik ben echt een totale leek, dus hoogdravende psychologische pillen zijn niet voor mij weggelegd.
En is het überhaupt wel verstandig?
Want de ene borderliner is de andere niet. Ik ben bang dat er een extreem scenario in die boeken geschetst wordt waardoor ik die vriend van me misschien wel in een heel ander daglicht ga zetten
ik zou gewon met hem in gesprek gaanquote:Op dinsdag 2 februari 2010 15:17 schreef GimmeGore het volgende:
Over inlezen gesproken.
Wat voor materiaal is aan te raden?
Ik ben echt een totale leek, dus hoogdravende psychologische pillen zijn niet voor mij weggelegd.
En is het überhaupt wel verstandig?
Want de ene borderliner is de andere niet. Ik ben bang dat er een extreem scenario in die boeken geschetst wordt waardoor ik die vriend van me misschien wel in een heel ander daglicht ga zetten
de een is de ander niet en hij kan je het best uitleggen wat zich bij hem vooral uit en hoe je daar het best mee om kunt gaan en zo
ik zou hem vooral niet te veel gaan zien als die borderliner of zo
"normale" mensen hebben ook zo hun dingetjes waar je mee om moet leren gaan.
mensen met borderline ook maar dan net wat meer dingetjes
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
|
|
