Japan (maar dan even niet in Japan maar in Guam), deel II

Mijn vriendin is doodsbenauwd van de Yakuza, maar ik heb ze nog nooit gezien. Er schijnt ook behoorlijk wat Koreaanse maffia in Japan rond te lopen.

Bij de aanmelding voor de gym werd me drie keer gevraagd of ik geen tatoos had, zoals hierboven gemeld mag je dan niet naar binnen.

Man hands


Als je nog niet bekend was met de term man hands, dan ben je het nu, ten minste, als je het filmpje bekeken hebt. In onze buurt mall lopen een aantal verkoopsters rond, van die kleine dametjes, die zulke enorme kolenschoppen van handen hebben, dat je je af gaat vragen of het stiekum geen mannen zijn. Al eerder schreef ik over het vreemde verschil tussen mannen en vrouwen in Japan, bijvoorbeeld over wat ik aantrof op een lagere school: in een klas vol 12-jarigen liepen een aantal vrouwelijke reuzen rond, terwijl er ook een paar mannelijke dwergen in de klas zaten.

Het schijnt in Japan ook zo te zijn dat steeds meer mannen (interessante ads...) het liefst thuis willen blijven, waar ze dan de was kunnen doen en kunnen koken, terwijl hun vrouw carierre aan het maken is.

Zelf krijg ik de indruk dat de jongere generatie mannen vindt dat de oudere generatie volkomen verkeerd bezig is, met veel te lange werkweken en veel te hoge werkdruk, en kiest voor een relaxtere aanpak. Waarom hard werken als het ook minder kan? (Good luck - de Chinezen, Indiers, Cambodjanen en Vietnamezen staan te springen om Japanse banen).

Over Japanse vrouwen kan ik (helaas) niet zo veel zeggen, omdat ik ze zo weinig tegenkom. Wij hebben maar een paar studentes en twee secretaresses, en vanwege de taal is het lastig in te schatten wat hun bezielt. Mijn indruk is dat vrouwen nog steeds door de samenleving in een bepaalde richting worden geduwd, zoals het grootbrengen van kinderen, en niet de kans nemen om daar verandering in te brengen. Ze nemen genoegen met een kleine baan, en er wordt dus niet veel verdiend.

Ook interessant: het aantal bladen dat gericht is op mannenmode, en de manier waarop Japanse mannen met hun haar en uiterlijk bezig zijn. En een man purse, yep, daar zie je ze hier mee lopen.

Of er snel een ommekeer in de Japanse samenleving gaat plaatsvinden, waarbij de vrouw het geld verdient en de man op de kinderen past, dat geloof ik niet. Maar dat er iets in het water zit, of in de body lotion waarmee mannen (en waarschijnlijk vrouwen) zich hier insmeren... ik zou het zo gek niet vinden.

[ Bericht 6% gewijzigd door Lyrebird op 16-01-2011 09:16:29 ]

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 09:18 schreef Bootje84 het volgende:

[..]

Pics or it didnt happen

Op verzoek - er is nu een trouwfoto in mijn fotoboek te zien.

quote:

Op maandag 17 januari 2011 13:13 schreef speknek het volgende:
(was zeker ook niet makkelijk om een koloniaal Amerikaans/Europees gebouw te vinden )

Zuid-Korea he - dat is veel Amerikaanser dan Japan.

quote:

Op zondag 23 januari 2011 05:27 schreef popolon het volgende:
Grats.

Staat ze open voor een vertrek naar de VS Lyre? Want ja, daar beland je vroeg of laat toch wel.

Yep, want ze heeft het al lang gehad met Japan. Ergens wel jammer, want het bevalt me wel. Mensen die zich beschaafd gedragen, die doen wat ze moeten doen zonder dat je ze het tien keer moet vragen, die nooit iets zullen doen wat je irriteert. Soms vraag ik me bijvoorbeeld af of ik wel buren heb.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 23-01-2011 07:10:48 ]

quote:

Op zondag 6 februari 2011 20:21 schreef Igen het volgende:
Ah okee. Het gaat me ook vooral om de algemene vraag en niet per se om een precies antwoord bij het voorbeeld dat ik noemde. Maar als ik het goed begrijp zal je in Japan dus alleen iets geregeld krijgen als het ook allemaal echt precies 'klopt'.

Maar Lyrebird mag van mij natuurlijk graag ook nog antwoorden.

Dit soort zaken maak ik constant mee.

Van de ene kant zijn (universiteits)administraties inderdaad erg streng als het om regels gaat. Zo mocht ik een paar weken geleden vanaf 6 uur 's avonds niet meer op de universiteitscampus zijn, omdat de volgende dag toelatingsexamens werden gedaan. Blijkbaar was men bang dat ik de opgaven zou stelen. Dan kun je uitleggen dat je geen Japans kunt lezen, dat je het verschrikkelijk druk hebt met de voorbereiding voor een conferentie, en je kunt gaan vragen wie die 6 uur regel heeft bedacht en of je met die persoon kunt praten, maar daar is geen beginnen aan.

Regels zijn regels.

Van de andere kant is men wel soepel met het buigen van de regels, als niemand er achter kan komen, en als ze zelf ook wel inzien dat een regel weinig nut heeft. Dit maak ik iedere keer mee als ik op reis ga. Ben net terug van een conferentie, en op de terugweg van Spanje had ik een stop van 1 dag in Nederland gemaakt, omdat het een vlucht met KLM was, en een stop niets extra kostte. Alle kosten in Nederland heb ik betaald, maar toen ik het reisschema aan de administratie liet zien, werden ze doodsbenauwd voor die ene dag (een zondag nb!) waar niets voor gepland stond. Daar heb ik toen maar "Discussion with engineer Shell" van gemaakt. Dat ik bij mijn broer (die bij Shell werkt) op bezoek ging en niet over werk heb gepraat, dat maakt dan verder weinig uit. Als je een tijdje in Japan bent geweest, dan krijg je wel door aan welke regels nou wel of niet mag worden getornd.