Onder deze kop werd ten tijde van BB een discussie op niveau gevoerd over het wel en wee van onze helden en dan vooral over de psychologische aspecten van hun gedrag. Ik weet niet of degene die hier verantwoordelijk voor was nog berichten post, of de Bus uberhaupt nog volgt (of misschien op dat GdVvdVd-forum zit (boooring maar dat terzijde)) maar het lijkt mij leuk de draad hiervan weer op te pakken. Temeer omdat de Bus m.i. meer bruikbare stof voor psycho-analyse oplevert dan BB deed. Bij BB waren de bewoners nog streng geselecteerd op een zekere non-agressiviteit, bij de Bus is dat veel minder het geval. Iemand als Seki is er zelfs zeer waarschijnlijk juist bij gezet om de spanningen op te voeren. Maar daar gaat het in dit topic niet over. Ik zou graag wat onderbouwde meningen willen horen over de ziele-roerselen van deze mensen. Ik zeg er gelijk bij dat ik ook maar een amateur-psycholoog van de kouwe grond ben (dat is dubbelop ja) maar hier zijn alvast wat stellingen waarop jullie dan mogen reageren :-)
1) Aziz is jaloers op de aandacht die Antonet van Jop krijgt. Hij beschouwde Jop als een maatje (sorry voor het woord) en voelt zich nu op een zijspoor gezet. Een veel voorkomend verschijnsel bij vriendschappen. Overleeft de prille vriendschap deze storm of worden Aziz en Jop deze week vijanden voor het leven ?
2) Tessa en Iwan trekken alleen maar naar elkaar toe omdat de situatie in de Bus ze in die positie manoeuvreert, buiten de Bus zouden ze zich niet zo snel tot elkaar aangetrokken voelen.
3) Esmeralda en Bullent trekken alleen maar naar elkaar toe omdat de situatie in de Bus ze in die positie manoeuvreert, buiten de Bus zouden ze zich niet zo snel tot elkaar aangetrokken voelen.
4) Aziz valt buiten de groep (en zal waarschijnlijk maandag buiten de bus vallen) omdat er nu drie "stelletjes" zijn plus Aziz. Een nieuwe bewoner/bewoonster zal automatisch ook weer buiten die stelletjes vallen (gesteld dat Aziz eruit vliegt) Dat maakt zijn of haar positie nog onmogelijker dan die al is voor een nieuwkomer.
5) Bullent en Aziz (om over Seki nog maar te zwijgen) hebben door hun allochtone achtergrond andere opvattingen over eerlijkheid en rechtvaardigheid dan de kaaskoppen. Ik geef toe dit is meer voer voor sociologen maar om nou weer een nieuw topic te openen.
meer stellingen en nog meer reacties gaarne gewenst !
6) Het Ruud-effect. Over gecalculeerde spontaniteit en emotionaliteit.
quote:
Ik denk dat we hier raken aan een verschijnsel dat ongetwijfeld over enkele decennia door historici zal worden aangemerkt als kenmerkend voor de 'emo-televisie' stroming. Het is willen opvallen door spontaniteit, een eigenschap die qua belang dat er aan gehecht wordt binnen reality-tv in een absoluteüberstatus heeft verworven. Het gaat hier om het uitdrukkelijk niet-rationeel en puur emotioneel gedrag te kunnen vertonen, in dit geval jegens de kijkers (om de centen), maar ook ten opzichte van de andere bussagiers. De gedachte is: 'zij [de andere passagiers] gaan zus en zo met hun ouders om (superbezorgd, bereid om alles op te geven als moeder zelfs maar een griepje onder de leden heeft en naar huis te komen rennen), dat moet en kan ik beter. Niet alleen het imiteren van de anderen in hun overdreven betrokkenheid bij het thuisfront dat zij pas luttele weken eerder vaarwel hebben gezegd, maar vooral ook proberen deze te overtreffen in extreme emotionele betrokkenheid, of deze nu daadwerkelijk aanwezig is of niet. De 'eerlijkste', meest 'oprechte', meest spontane is hier (onbewust) voor zichzelf en anderen de morele winnaar van een bizarre onderhuidse emotionele wedloop. Interessant
Zo bedoel ik het dus !
|
|
