Goed nieuw album. Ik hou wel van dat folk-noir sfeertje dat rond veel van hun nieuwe materiaal hangt. Schijnbaar hebben ze zich laten inspireren door Engelse folkbands uit de jaren '60 en '70 zoals Pentangle en Fairport Convention. Af en toe hoor je dat er inderdaad zeker aan af.
Het album doet me denken aan een reis door donkere, Middeleeuwse wouden, met af en toe een grauwe stad vol bange, zieke mensen die wat opvrolijken als ze jou zien, want jij bent op zoek naar iets onbestemds, een sprankje hoop wellicht, iets dat de mensheid ten goede kan keren, maar aan het eind van de reis concludeer je dat hetgeen je zocht niet bestaat, dat alle hoop in feite voor niks is geweest.
Opwekkend, nee, aangrijpend, ja..
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo