Cattie en Vivi, en de rest die het nodig heeft: een dikke
ik kom even binnenvallen met een soort jubelpost ..
Wat kom ik hier doen .. nou vertellen dat het eigenlijk fantastisch gaat (of zou moeten gaan). ik heb, zoals sommige van jullie wel gemerkt hebben, aardig onder hoogspanning geleefd met jeugdzorg in mijn nek, de wekelijkse alcoholcontrole's en controle's bij de huisarts/consultatiebueau etc etc. de laatste maanden kwam daar de ouder/kind observatie bij waar ik me enorm druk over heb gemaakt en wat me de nodige slaapproblemen en hoofdpijn heeft opgeleverd. Ik heb mede hierom ook twee gesprekken gehad met een psycholoog, waaruit voortkwam dat ik overspannen ben (al kom ik niet zo over
) Inmiddels heb ik de helft van de observatie achter de rug, en heb ik een tussentijdse evaluatie gekregen, en een verslag op paier.
lees en
oordeel zelf het verslag wat ik integraal online heb gezet omdat ik zo blij ben en omdat er ergens toch een hele dikke last van mijn schouders is afgevallen.
Nu alleen nog afwachten of er een verlenging ots komt, de huidige ots loopt 10 februari af en er is nog geen verzoekschrift verlenging gesignaleerd. Als ik jeugdzorg achter me kan laten, kan ik eindelijk zonder angst van mijn zoon houden en me echt volledig gaan richten op de toekomst zonder steeds die aflatende angst dat ze jan bij me weghalen omdat ik een slechte moeder zou zijn .... ik heb nu het tegendeel wel bewezen dacht ik zo. (ik word nl ook al ruim drie maanden niet opgeroepen voor alcoholcontrole's omdat ze volgens mijn gezinsvoogd niet denken ook maar iets te kunnen vinden)