Beyond Belief

quote:

I think I am very close to concluding that this whole “New Atheism” movement is only a passing fad—not the cultural watershed its purveyors imagine it to be, but simply one of those occasional and inexplicable marketing vogues that inevitably go the way of pet rocks, disco, prime-time soaps, and The Bridges of Madison County. This is not because I necessarily think the current “marketplace of ideas” particularly good at sorting out wise arguments from foolish. But the latest trend in à la mode godlessness, it seems to me, has by now proved itself to be so intellectually and morally trivial that it has to be classified as just a form of light entertainment, and popular culture always tires of its diversions sooner or later and moves on to other, equally ephemeral toys.
(...)

I am not—honestly, I am not—simply being dismissive here. The utter inconsequentiality of contemporary atheism is a social and spiritual catastrophe. Something splendid and irreplaceable has taken leave of our culture—some great moral and intellectual capacity that once inspired the more heroic expressions of belief and unbelief alike. Skepticism and atheism are, at least in their highest manifestations, noble, precious, and even necessary traditions, and even the most fervent of believers should acknowledge that both are often inspired by a profound moral alarm at evil and suffering, at the corruption of religious institutions, at psychological terrorism, at injustices either prompted or abetted by religious doctrines, at arid dogmatisms and inane fideisms, and at worldly power wielded in the name of otherworldly goods. In the best kinds
of unbelief, there is something of the moral grandeur of the prophets—a deep and admirable abhorrence of those vicious idolatries that enslave minds and justify our worst cruelties.
(...)

Thus, the New Atheists’ favorite argument turns out to be just a version of the old argument from infinite regress: If you try to explain the existence of the universe by asserting God created it, you have solved nothing because then you are obliged to say where God came from, and so on ad infinitum, one turtle after another, all the way down. This is a line of attack with a long pedigree, admittedly. John Stuart Mill learned it at his father’s knee. Bertrand Russell thought it more than sufficient to put paid to the whole God issue once and for all. Dennett thinks it as unanswerable today as when Hume first advanced it—although, as a professed admirer of Hume, he might have noticed that Hume quite explicitly treats it as a formidable objection only to the God of Deism, not to the God of “traditional metaphysics.” In truth, though, there could hardly be a weaker argument. To use a feeble analogy, it is rather like asserting that it is inadequate to say that light is the cause of illumination because one is then obliged to say what it is that illuminates the light, and so on ad infinitum.
(...)
To appreciate the true spirit of the New Atheism, however, and to take proper measure of its intellectual depth, one really has to turn to Christopher Hitchens. Admittedly, he is the most egregiously slapdash of the New Atheists, as well as (not coincidentally) the most entertaining, but I take this as proof that he is also the least self-deluding. His God Is Not Great shows no sign whatsoever that he ever intended anything other than a rollicking burlesque, without so much as a pretense of logical order or scholarly rigor. His sporadic forays into philosophical argument suggest not only that he has sailed into unfamiliar waters, but also that he is simply not very interested in any of it. His occasional observations on Hume and Kant make it obvious that he has not really read either very closely. He apparently believes that Nietzsche, in announcing the death of God, literally meant to suggest that the supreme being named God had somehow met his demise. The title of one of the chapters in God Is Not Great is “The Metaphysical Claims of Religion Are False,” but nowhere in that chapter does Hitchens actually say what those claims or their flaws are.
(...)
Above all, Nietzsche understood how immense the consequences of the rise of Christianity had been, and how immense the consequences of its decline would be as well, and had the intelligence to know he could not fall back on polite moral certitudes to which he no longer had any right. Just as the Christian revolution created a new sensibility by inverting many of the highest values of the pagan past, so the decline of Christianity, Nietzsche knew, portends another, perhaps equally catastrophic shift in moral and cultural consciousness. His famous fable in The Gay Science of the madman who announces God’s death is anything but a hymn of atheist triumphalism. In fact, the madman despairs of the mere atheists—those who merely do not believe—to whom he addresses his terrible proclamation. In their moral contentment, their ease of conscience, he sees an essential oafishness; they do not dread the death of God because they do not grasp that humanity’s heroic and insane act of repudiation has sponged away the horizon, torn down the heavens, left us with only the uncertain resources of our will with which to combat the infinity of meaninglessness that the universe now threatens to become.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 13:27 schreef Modus het volgende:
In welke zin vernietigend? Dawkins zal zich bekeren n.a.v. het artikel?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 15:00 schreef Modus het volgende:
Overtuigende argumenten tegen atheïsme.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 15:01 schreef vaarsuvius het volgende:
ik heb nu het hele artikel gelezen, maar ik zie B Hart eigenlijk geen enkel argument geven voor wat-dan-ook.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 15:01 schreef vaarsuvius het volgende:En alles verpakt in een wat wollige taal met flink wat moeilijk filosofie jargon zodat de lezer voor wie dat allemaal geen dagelijkse kost is, wel flink onder de indruk zal zijn.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 15:04 schreef Modus het volgende:
Christelijke theologen moet je sowieso niet serieus nemen.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 15:32 schreef Modus het volgende:
Ah, ik snap het niet dus daarom doet mijn mening er niet toe. Als theologen nou echt zulke goede argumenten zouden hebben waren ze toch allang wereldbreed aanvaard?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 15:38 schreef koningdavid het volgende:
Er zijn meer christenen dan atheïsten. Blijkbaar hebben christenen dus betere argumenten?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 17:38 schreef Complexiteit het volgende:

[..]

Wat is dat voor rare conclusie die je daar trekt. Hoe denk je die verhouding er over pakweg 50 of 100 jaar uitziet? En zal dat veel te maken hebben met argumenten?

quote:

Op zaterdag 1 mei 2010 14:19 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Zet twee van die koters in een zandbak en binnen de kortste keren slaat er een aan het huilen.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 12:03 schreef koningdavid het volgende:
Een vernietigend artikel over het Nieuw Atheïsme van christelijke (Oosters-Orthodox) theoloog David Bentley Hart: http://www.firstthings.com/article/2010/04/believe-it-or-not

Het is zeer polemisch geschreven, daardoor mist het wat nuance, maar wel uiterst vermakelijk en interessant om te lezen.

Wat quotes:
[..]

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 17:55 schreef mariox het volgende:

[..]

Dat is niet aangeleerd denk je?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 18:18 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Is huilen aangeleerd?

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 18:23 schreef mariox het volgende:

[..]

Oow sorry ik dacht dat je bedoelde de aanleiding voor huilen, zoals slaan, meppen en afpakken van hun spullen. Ik heb het sterke vermoeden dat ze dat van hun omgeving leren.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 18:29 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Meestal ontstaat er ruzie door het afpakken van een schepje of iets dergelijks.
Ik denk eerder dat de onderliggende jaloezie aangeleerd is, maar dat het slaan, meppen en afpakken middelen zijn die kinderen uit zichzelf wel kennen. Het willen bezitten wat de ander bezit is een eigenschap die denk ik wel veel wordt aangeleerd. Maar kinderen worden zeker niet onschuldig of 'goed' geboren.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 18:29 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Meestal ontstaat er ruzie door het afpakken van een schepje of iets dergelijks.
Ik denk eerder dat de onderliggende jaloezie aangeleerd is, maar dat het slaan, meppen en afpakken middelen zijn die kinderen uit zichzelf wel kennen. Het willen bezitten wat de ander bezit is een eigenschap die denk ik wel veel wordt aangeleerd. Maar kinderen worden zeker niet onschuldig of 'goed' geboren.

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 18:49 schreef mariox het volgende:

[..]

Dat je in staat bent iets slechts te doen betekent niet dat je slecht bent. Het is de daad + bewuste intentie wat iets slecht maakt. Zelfs bij zo een bewuste intentie moet je weten of voelen dat het slecht is. Een kind is niet in staat dat onderscheid (goed) te maken. Vandaar dat je een kind in mijn optiek onschuldig kan verklaren tot zijn pubertijd.