Wijn met een verhaal en bijpassend dessert gezocht

Op eerste kerstdag gaan we (familie) wijn proeven. Nouja, proeven, de flessen gaan gewoon op. Het idee is dat iedereen een gerecht maakt, da's niet heel bijzonder, maar daar ook een wijn bij zoekt. En bij die wijn ook een verhaal heeft. Mijn gerecht: een dessert. Probleem: Wat voor dessert en wat voor wijn....

Dat verhaal mag van alles zijn. Hoe is die wijn gevonden. Komt het uit een streek waar een herinnering aan kleeft. Roept de naam een emotie op... In elk geval dus iets meer als dat de wijn lekker is en wat je van het labeltje kunt oplezen. Een verhaal verzinnen, dat zal mijn probleem niet zijn. Ik trek gewoon vooraf een flesje open en dan komt er wel wat op papier.

Maar... welke wijn! En misschien nog wel moeilijker, wat voor toetje! Ik mag het toetje namelijk doen. En wat lees ik dan op het internets? Juist. Dessert met bijpassende wijn is eigenlijk het allermoeilijkste. Enige regel die ik heb gevonden die wel bruikbaar is: hoe zoeter het toetje, hoe zoeter de wijn. Dolletjes.

Help mij met recepten van wijn-dessert combinaties!
En nou kom jij in beeld. Etaleer hier je wijnkennis. Ik zoek dus een goede combinatie van een wijn met dessert. En van dat dessert dus ook het recept, maar dat moet wel lukken. Ik wil geen ijs of tiramisu, dat is te makkelijk. En ook geen Port, ook té makkelijk en ik denk dat iemand al Port doet in combinatie met een kaasplankje. Misschien eigenlijk wel een 'gewone' wijn en dus geen dessertwijn, als dat kan natuurlijk.

Ik heb echt geen idee... Kreeg al de tip via Twitter:

quote:

panacota (vanille met frambozen) en desertwijn late harvest (Sligro). BIj ijs een rose cava.

, is dat wat?

quote:

Op woensdag 16 december 2009 23:05 schreef vosss het volgende:
Fucking hell wat een gedoe. Flikker gewoon een bak chips op tafel en koop de goedkoopste wijn die het geeft.

Alsof iemand die kutverhaaltjes ook maar iets boeit en alsof ze het de dag erna uberhaupt nog weten.

Komop zeg, dat neppe decadente gedoe wat iedereen vandaag de dag maar meent te moeten doen; ik word er schijtziek van.

Tevens ben ik blij dat ik er niet aan mee doe.

Eten doe je om je honger te stillen en zuipen doe je om dronken te worden.

Punt.

Dat ook. Maar hoe mooi is het om er nog meer waarde aan toe te voegen?

Ja, ik ben zo'n tiepje.

quote:

Op woensdag 16 december 2009 23:07 schreef clumsy_clown het volgende:
Het hele idee is toch dat jíj een verhaal bij die wijn hebt?
[..]


'Ja, nou, eh, deze werd me dus op FOK! aangeraden...'

Bijvorbeeld. Maar ik denk dat de tips me inspireren en ik daardoor verder kan associeren, doen, knutselen, denken, schaven. Wat betekent dan zo'n pinot voor mij? Heb ik di oit gedronken op een speciale plek? Zoiets kan ook he.

quote:

Op woensdag 16 december 2009 22:50 schreef Sjeen het volgende:
Een pedro ximenez met een heftige chocolademousse?

Ga ik googlen, dank! Is dat in de categorie "linkerhand een lepeltje, rechterhand een glas, tegelijk in de mond en er pist een engeltje over je tong"?

quote:

Op woensdag 16 december 2009 23:22 schreef clumsy_clown het volgende:

[..]

Mij lijkt me, juist als je iemand bent die graag betekenis aan dat soort dingen geeft, dat het the other way around moet. Dat je in ieder geval iéts hebt als uitgangspunt, een eigen idee, waar dan op verder geborduurd kan worden. Maar hé, wie ben ik. Succes ermee.

Tja, dat is dus precies het dilemma. Kijk, als ik een hoofdgerechtje met vlees zou hebben, dan was het makkelijk. Rode wijn, en van daaruit verder. Maar dessertwijnen, daar heb ik dus echt geen kaas van gegeten.

Maar daarbuiten hoeft het dus niet zo te zijn dat het verhaal bij de wijn binnen ieders belevenis past. Het mag dus persoonlijk, mijn verhaal. En dat hoeft dus geen vanzelfsprekende, uniforme, volledig geaccepteerde 1:1 connectie te zijn. Denk verder dan alleen de streek waar je vorig jaar op vakantie bent geweest en dat daarom de wijn uit die regio op het menu staat. We mogen dus ook denken vanuit onszelf, niet vanuit het product. Da's lastiger dan het lijkt blijkbaar.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 12:42 schreef Curiosity het volgende:
Jullie bedenken iets en schijnbaar stemt iedereen er mee in en dan ga je hier vragen om tips en verhalen achter een wijn.
Lekker persoonlijk is het dan

Het verhaal verzin ik zelf wel. Ik ken alleen niet genoeg mogelijkheden voor dessertwijnen.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 20:13 schreef Pietverdriet het volgende:
Ga naar de kaasboer en vraag om 4 a 5 verschillende kazen in oplopende pittigheid of smaak, vertel hem dat het voor een desert is. Vraag hem om uitleg bij deze kazen. Ga dan uit van wit en blauwschimmel en roodbacterie.
Ga naar de slijter en koop een fles tokaji Aszu
verhaal staat hier
http://en.wikipedia.org/wiki/Tokaji
Of koop een fles port Late bottled vintage uit je geboorte jaar, of dat van je moeder en maak er wat van.
Heb voor de verjaardag van mijn moeder voor haar 65ste een fles uit haar geboorte jaar gegeven, en toen verteld over wat er allemaal gebeurd is in die tijd ( ze was van 1930) en dat al die tijd die port ergens in een kelder in portugal lag.

Hm. Die Tokaji klinkt goed. In elk geval bijzonder en niet zo bekend. Ik zag ook al een Japanse drank voorbij komen, maar ik denk dat ik hier meer mee heb en kan. Ik las Karpaten bij een omschrijving daarvan. In die bergketen hebben we een paar dagen doorgebracht, met uiteraard een etentje in een "berenrestaurant waar geen beren meer zitten omdat voeren niet meer mag van de EU ", kortom, genoeg verhaal! En de drank past bij: "zachte blauwe kazen, geitenkaas, fruittaarten, desserts op crèmebasis of crème brûlée.", maar dat gaf je eigenlijk al aan. Ik denk wel dat ik juist geen kaas ga pakken, omdat iemand anders zich al bezig houdt met een kaasplankje. Dank!

Update voor de geïnteresseerden: Verhaal, wijn & dessert zijn gelukt. En meer dan geslaagd.

De wijn: Gonzales Byass Noé.


Het dessert: Kersen-tiramisu.
- Slagroom door de
- Mascarpone met
- Witte basterdsuiker spatelen.
- Lange vingers in
- Sterke koffie dopen en onderin de schaal leggen. Mascarponemengsel er bovenop,
- Kersen taartvulling daar weer op (Voorzichtig) en in de koelkast tot gebruik.
Onwijs makkelijk dus, maar des te lekkerder!

De eerste paar alinea's van het verhaal:

quote:

De mannen hadden zich in hun tricootjes gehesen en stonden te wachten op het dorpsplein. Het was een bloedhete dag, net zoals gisteren en eigenlijk elke dag in dit zuidelijke land. De zon stond hoog in een strakblauwe lucht en hoewel ze omringd waren door mooie wijngaarden, konden ze daar niet echt van genieten. Ze moesten door. Fietsen, steeds maar fietsen, de ronde was nog lang niet ten einde.

Joop zuchtte. Het zat ‘m niet mee en hij zou haast in zijn bijnaam gaan geloven. Ook nu weer. Alles ging goed, maar schijnbaar stokte het aftellen op het laatste moment. 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2. 2. 2. Altijd was hij maar de tweede. Hij wist niet hoe het kwam. Hij sleepte zich op zijn fiets en wachtte op het startsignaal. Weer zo’n lange weg langs de druiven en door de heuvels.

De volgende dag was een rustdag en Joop besloot terug te gaan naar een plek die hij onderweg had gezien. Niets bijzonders, gewoon nog meer druiven en wijnstokken, maar daartussen stond een gebouw wat zijn vrouw hem nog had aangewezen. Dat is gebouwd door Eiffel, zei ze vol Franse trots.

De rest staat op m'n weblogje.