fokvragen | zondag 13 december 2009 @ 16:49 |
Situatie: Verhuurder is gescheiden en wil weer in zijn verhuurde woning gaan wonen. De woning is bijna (1 januari) een jaar verhuurt. art. 7:274 lid 1 sub c BW "Indien de verhuurder aannemelijk maakt dat hij het verhuurde zo dringend nodig heeft voor eigen gebruik, vervreemding van de gehuurde woonruimte niet daaronder begrepen, dat van hem, de belangen van beide partijen en van onderverhuurders wordt verlengd, en tevens blijkt dat de huurder, met uizondering van de huurder, bedoeld in lid 4, andere passende woonruimte kan krijgen. Kan hij op grond van bovenstaand artikel toch weer de beschikking krijgen over de woning? | |
Netsplitter | zondag 13 december 2009 @ 16:49 |
Per wanneer wil je er weer terug in? | |
fokvragen | zondag 13 december 2009 @ 17:12 |
Per wanneer het mogelijk is. Termijn van 3 maanden is geen probleem. | |
Maharbal | zondag 13 december 2009 @ 17:25 |
Als het huurcontract is aangegaan voor bepaalde tijd kan dit slechts na het aanbreken van die bepaalde datum. Als de huurder niet akkoord gaat met de opzegging van de verhuurder, dan zal de verhuurder langs de rechter moeten. Voor een huur aangegaan voor onbepaalde tijd kun je de huurovereenkomst opzeggen tegen een voor de betaling van de huurprijs overeengekomen dag, waarbij jij als verhuurder een opzegtermijn van minimaal 3 maanden en maximaal 6 maanden (afhankelijk van hoe lang de huurder in de woning heeft gezeten). Je zult in je opzegging moeten aangeven dat je de huur opzegt op grond van dringend eigen gebruik. Het zelf nodig hebben van het pand is inderdaad dringend eigen gebruik, mits jij niet heel makkelijk zelf iets kan krijgen. Uiteraard moet jij iets anders passends vinden voor je huurder. | |
Zelva | maandag 14 december 2009 @ 02:13 |
quote:En ook belangrijk: hoe lang heeft de verhuurder de woning al in eigendom? | |
Maharbal | maandag 14 december 2009 @ 11:00 |
quote:De verhuurder zal over het algemeen actief moeten bijdragen in het vinden van passende woonruimte, de huurder is hier niet helemaal op zichzelf aangewezen. De huurder moet uiteraard wel enigszins meekijken, maar de grootste last rust alsnog op de verhuurder. De verhuurder kan de passendheid van een nieuwe woonruimte bijvoorbeeld aantonen door middel van een verklaring van hemzelf of een andere verhuurder dat hij bereid is een bepaalde woning te verhuren aan de huurder. De beschikbaarheid van een andere passende woonruimte moet dus concreet worden aangetoond, wat resulteert in het feit dat de verhuurder dus concrete woningen moet gaan aanwijzen (en dus vinden). Rechtspraak zegt inderdaad dat de huurder zelf ook enige inspanning mag verrichten, maar het initiatief en het gros van het werk blijft bij de verhuurder liggen. | |
maok | maandag 14 december 2009 @ 11:04 |
quote:Met dat artikel wordt zijn belang tegen jou belang afgewogen. Als jij op straat zou komen te staan (jij hebt lijkt me niet nog een andere woning?) is jou belang ook vrij groot, maar dat zal de rechter dan uitmaken (als je besluit niet uit de woning te gaan) | |
Pool | maandag 14 december 2009 @ 11:07 |
Dit zijn in ieder geval zaken die je niet moet proberen daadwerkelijk voor de rechter te laten komen. Dat kost beiden een klap geld en ellende, en de uitkomst is in deze zaken onvoorspelbaar, want er zitten veel open normen in. Met name discussies over de mate van 'dringendheid' en de vraag of er 'passende woonruimte beschikbaar' is moet je willen vermijden. Dan zoekt de verhuurder een passende ruimte, maar die is dan toch net wat ongunstiger gelegen of duurder of zo, dus krijg je daar weer discussie over, met eventueel een bewijsopdracht etc. Ga dus met de huurder aan de koffie, bespreek met hem wat je wil en biedt hem een vergoedinkje aan voor verhuiskosten, waarbij je natuurlijk wel laat doorschemeren dat je bij een eventuele rechtszaak grote kans van slagen hebt met een beroep op dringend eigen gebruik. |