QyRoZ | dinsdag 30 april 2002 @ 23:32 |
Over een paar dagen word ik 24. In die 24 jaar heb ik nog bijna niets bereikt. Ik ben al 24 jaar single, heb alleen een MBO-diploma en heb een enorm gebrek aan zelfvertrouwen. Daarbij heb ik zo'n grote faalangst cq drempelvrees dat ik niet eens mijn fiets naar de fietsenmaker durf te brengen, om maar iets te noemen. Als ik mijn vrienden zie, die zelfs nog gemiddeld een jaar of meer jonger zijn dan ik, hebben die veel meer bereikt. Niet dat ik in een rijtjeshuis wil wonen, maar ik wil gewoon het gevoel hebben dat mijn leven iets betekend. Wat ik nu niet heb. Volgens mij is het een illusie, en zal mijn leven nooit iets zijn. Bedankt voor de aandacht. | |
Ectholian | dinsdag 30 april 2002 @ 23:58 |
You are not alone... Al ben ik 18... 18jr single.. bezig met HBO diploma Maar als het kan laat ik liever iemand anders m'n fiets naar de fietsenmaker brengen ![]() | |
Raptor2096 | woensdag 1 mei 2002 @ 00:00 |
ben 4 jaar jonger misschien mag ik dan nog niet klagen.. maar voel me af en toe wel es tzelfde.. 20jaar single, mbo (systeembeheer) diploma.. kan doen wat ik wil maar heb geen idee wat ik wil. vanaf morgen ben ik data-entry medewerker ![]() | |
Mike | woensdag 1 mei 2002 @ 00:00 |
Ach, wat is 'iets bereikt'? Het is maar net hoe je tegen het leven aankijkt. Veel mensen zijn tevreden als ze gewoon wat leuke dingen doen in het leven en kijken niet naar 'dingen bereiken'. | |
QyRoZ | woensdag 1 mei 2002 @ 00:02 |
quote:Dat probeer ik nu ook, genieten van het moment, maar soms (zoals nu) lukt dat gewoon niet. | |
Diepvrieskip | woensdag 1 mei 2002 @ 00:05 |
ach zoveel heb ik ook niet bereikt, 18j en heb ook geen vriendin, toch ben ik behoorlijk tevreden met m'n leventje.. ik vind dat als je goeie vrienden hebt waar je gewoon gezellig mee uitgaat, en je merkt dat ze het leuk vinden als je erbij bent ofzo dat je dan ook wat betekend. En van die faalangst moet je wel zien af te komen... want een fietsenmaker bijt niet.... en als je sociale contacten wil opbouwen ook met leuke meiden zul je toch echt van je faalanst af moeten komen, met hulp misschien van een specialist ofzo, je moet ff uit je dagelijkse sleur stappen en iets compleet anders gaan doen ofzo.... Suc6 | |
Raptor2096 | woensdag 1 mei 2002 @ 00:05 |
sja.. t heeft ook geen zin om zielig te doen.. ik geniet van wat ik heb. gewoon muziekie luisteren kan ik gelukkig al vrolijk van worden. Alleen beetje jammer dat mn geluidskaart er zojuist mee gestopt is (gvd).. En uiteraard ben ik erg blij dat ik vrienden heb. Anders was ik erg depri geworden. Wat faalangst betreft.. ga een jaar naar Australië ofzo. Dat heeft mij wel erg goed gedaan. --- edit: toevoeging --- [Dit bericht is gewijzigd door Raptor2096 op 01-05-2002 00:11] | |
Ectholian | woensdag 1 mei 2002 @ 00:07 |
Ik studeer nu informatica (HBO). Sindsdien heb ik minder last van, wat jij noemt, faalangst. Ik ben ook een stuk zelfstandiger geworden. Misschien een idee om met je MBO diploma nog een HBO studie te prikken? Door te studeren bouw je ook veel sociale contacten op, vooral als je op jezelf woont. | |
Stonehead | woensdag 1 mei 2002 @ 00:08 |
Ik ben een jongen van 22, heb nauwelijks echte vrienden, twijfel ook aan veel van wat ik doe en heb de laatste tijd last van een probleem waardoor ik nogal depri ben.. Tja, dat vrolijkt je vast ook niet op. Ik doe informatica op een universiteit en ben er al vrij ver mee. Maar wat mij opvalt, is dat ik het meeste plezier beleef aan toepassen van dingen. Mensen helpen met leuke computerproblemen (helaas zijn de meeste nogal vervelend), kinderen begeleiden als vrijwilliger in een jeugdcentrum, zelf creatief dingen maken. Kortom, alles waar anderen wat aan hebben. Dat houdt mij op de been. Ik weet niet meer wie het hier recent riep: "Het leven is kut! Hahahahah!". Ik lul ook maar wat, maar een positieve levensinstelling geeft je de spiraal naar boven weer terug, alleen is het keren nogal klote.. maar je hebt het zelf in de hand. Laat je niet leiden door jaloezie, maar probeer langzaam te werken aan een leuk doel op de korte termijn. Dan gaat het ook steeds beter. Zoals de New Radicals ooit zongen: You get what you give. | |
Mike | woensdag 1 mei 2002 @ 00:08 |
quote:Ik weet dat het simpel klinkt, maar je zal toch moeten proberen niet bij de pakken neer te gaan zitten. Als je je goed voelt is het ook makkelijker dingen te veranderen die je wat minder aanstaan. | |
QyRoZ | woensdag 1 mei 2002 @ 00:09 |
quote:Ik doe ook HBO, voor het geval je dat nog niet wist. Nu voor het 3e jaar, maar ik ben nogal een erg trage leerling. Maar ik zit nu ook zonder geld, omdat ik te scheiterig ben om het uitzendbureau (waar ik ingeschreven sta) te bellen voor werk.. | |
-En4Cer- | woensdag 1 mei 2002 @ 00:09 |
Ik weet verder totaal niet wat voor typ je bent en of je beetje sportief bent maar misschien is het goed voor je om aantal jaar in dienst te gaan? Ik zelf ga na deze opleiding die ik nu doe (MBO systeembeheerder) ook aan aantal jaar naar het korps mariniers. Hier leer je veel lui kennen en je krijgt er veel zelfvertrouwen van. Nogmaals ik ken je verder niet dus ik weet eigenlijk ook totaal niet of dit iets voor je is, maar misschien een idee? suc6 verder! | |
matthijn99 | woensdag 1 mei 2002 @ 00:11 |
De meeste mensen leven volgens het hebben/doen > zijn principe... dwz: ze denken heel vaak, als ik dit of dat zou doen dan wel zou hebben, dan ben (voel) ik (me) goed... Hierdoor blijf je constant op zoek naar iets dat elke keer maar een tijdelijke bevrediging oplevert... Probeer dus jezelf en je verworvenheden te accepteren zoals ze nu zijn... | |
Ectholian | woensdag 1 mei 2002 @ 00:11 |
Ik denk zelf dat mensen als Qyroz de dienst niet vol houden. Als je al geen zelfvertrouwen hebt en je gaat in dienst.. volgens mij kunnen je hersentjes die druk niet verwerken ![]() | |
static | woensdag 1 mei 2002 @ 00:15 |
quote:No offence, maar doe wat aan je assertiviteit. Het is een beetje onwennig in het begin, maar het werkt wel. | |
Forno | woensdag 1 mei 2002 @ 00:15 |
Ik kan ellelange verhalen schrijven over hoe ik mijn onzekerheid heb overwonnen, maar dat is per persoon verschillend. Je bekijkt de zaken in ieder geval van de verkeerde kant! So What, je vriend van 23 (?) heeft al een eigen huis! Geluk komt niet uit materiële bezittingen, maar uit juist die kleine dingetjes. Wat is zo slecht aan een MBO diploma, je bent net zo slim hoor. Een diploma zegt niets over je karakter. Ik ben zelf 26 jaar en hoop binnenkort met mijn HBO opleiding klaar te zijn. Ondanks veel vertraging, maar ik maak me daar niet zo druk om. Waarom? Het diploma komt wel, maar je studententijd maak je maar 1 keer mee. Wat ik wil zeggen, probeer de negatieve gedachte in je hoofd om te zetten in positieve!! Veel succes in ieder geval! [Dit bericht is gewijzigd door Forno op 01-05-2002 00:17] | |
Mike | woensdag 1 mei 2002 @ 00:16 |
quote:Ik had het niet beter kunnen verwoorden. ![]() | |
proximity | woensdag 1 mei 2002 @ 00:29 |
Je zit te lang en te vaak achter de computer. Zou je niet es met je vrienden op vakantie gaan dit jaar? Kijk je daarna weer ff met een frisse blik naar de situatie. [Dit bericht is gewijzigd door proximity op 01-05-2002 00:35] | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 00:50 |
Mijn hele leven gaat al kut.. vanaf mn 14e is alles in de soep gelopen en sommigen kennen mijn verhaal... Duz wees blij als je nog het 1 en ander heb gehaald.. ![]() | |
aa_koch | woensdag 1 mei 2002 @ 01:12 |
Nou, als jij al vindt dat je niets bereikt heb, dan heb ik het helemaal slecht. Ik ben 26, zit in het laatste jaar van mijn HBO-opleiding (International Management), en weet pas sinds anderhalf jaar wat ik eigenlijk wil met m'n leven. Het probleem is echter dat mijn opleiding daar eigenlijk niet bij aansluit, want ik zie het absoluut niet zitten om de komende 50 jaar op kantoor door te brengen. In plaats daarvan wil ik een carriere opbouwen in sports management, het liefst in "athlete representation" in de Verenigde Staten (ik weet niet precies hoe zoiets in het Nederlands wordt omschreven), mede daar ik helemaal verslaafd ben aan het land. Maar hoe groot is de kans dat dat ooit zal lukken, gezien mijn minder dan imposante "track record"? Ik heb geen problemen met het feit dat het betekent dat ik weinig thuis zal zijn, lange dagen (14+ uur als het moet) moet maken, en mijzelf altijd zal moeten wegcijferen in het belang van een client. Maar hoe bewijs ik dat? In ieder geval, mijn grootste angst is dat ik niet zie waarom een bedrijf mij een kans zou geven. Al hou ik er absoluut niet van om mezelf een schouderklopje te geven, feit is dat ik de passie, het doorzettingsvermogen en het intellectueel vermogen heb "to make it big" in die wereld, en ik ben bereid er alles voor opzij te zetten. Ik ben geen Einstein, en zal Newton ook nooit begrijpen, maar ik heb de kwaliteiten die nodig zijn om om in zo'n wereld door te breken, waar het gaat om resultaten te boeken voor anderen, omdat hun verdere leven ervan afhangt. Echter, ik heb nogal een omweg genomen, en heb als gevolg daarvan vrijwel geen relevante werkervaring. Ik heb mijn diploma's HAVO en MBO+ zonder problemen behaald, toen anderhalf jaar "iets met computers gedaan" en heb toen ik erachter kwam dat dat het ook niet was, een tijdje niets gedaan. Ik heb al die tijd (ruim een jaar) wel full-time gewerkt, maar via uitzendbureau's en dergelijke... niet echts iets waar je trots op kunt zijn. En nu dan die HBO, die ik afmaak omdat ik er bijna ben, maar eigenlijk vraag ik me continu af wat ik er aan heb als ik doorzet en mijn dromen wil laten uitkomen. Ik moet dadelijk gewoon weer opnieuw beginnen, en alhoewel dat het probleem niet is (ik heb een groot interesse in (contract-)recht wat absoluut nodig is om als "agent" aan de slag te kunnen, en ik ben bereid om er veel tijd en energie in te steken om de jaren die ik al heb gemist in te halen), is het feit dat ik al zo oud ben een groot struikelblok. In ieder geval, ik ben 26 en zal zometeen weer opnieuw moeten beginnen. Ik weet natuurlijk niet wat jij wilt met je leven (weet je dat zelf wel?), maar je bent 24 en kunt nog alle kanten op. Zolang jij die beslissing op korte termijn weet te nemen, is er niets aan de hand, en dat huisje, boompje, beestje komt dan ook vanzelf. Wat betreft sociale contacten heb ik het niet slecht, al ben ik absoluut niet iemand die elke week uitgaat. (Heb op het moment ook geen vriendin, maar dat heeft ook te maken met het feit dat ik toch wil verkassen. Wat is het nut van een vriending in NL als je weet dat je z.s.m. wilt emigreren?) En ik heb het verder absoluut naar mijn zin, lach me vaak de krampen in m'n buik en heb een goed leven. Dat moet jouw toch ook lukken? Vergeeuw gewoon je leven niet zoals ik zolang heb gedaan, en probeer wat aan je zelfvertrouwen te doen. Dan komt het allemaal wel goed. [Dit bericht is gewijzigd door aa_koch op 01-05-2002 01:22] | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:20 |
quote:Tjah ik ga mn verhaal hier niet posten.... ![]() | |
aa_koch | woensdag 1 mei 2002 @ 01:25 |
NFA-DK: Mijn verhaal was ook meer om aan te geven dat 'ie het helemaal zo slecht nog niet heeft als 'ie denkt, als dat ik medelijden probeer op te wekken door m'n hart uit te storten. Maar vaak ga je je beter voelen als je hoort dat een ander het slechter heeft. ![]() Ik heb helemaal geen "echte" problemen, hoor. Die school... ach ja, dan wordt ik maar putjesschepper! | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:28 |
quote:Ow oke, dan toch maar ff mijn verhaal hier neerpompen? ![]() ![]() | |
aa_koch | woensdag 1 mei 2002 @ 01:29 |
Nou, waarom niet? Ik geloof toch niet dat iemand anders dan wij het nog zullen lezen vanavond... ![]() En als jij nog zieliger bent dan ik, krijg je van mij een biertje. | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:31 |
quote:Kewl daar doe k het al helemaal voor... ff w8en hoor! Duurt ff.. ![]() | |
Mike | woensdag 1 mei 2002 @ 01:31 |
quote:Geldt dit ook voor alle andere Fok!kers? ![]() Want dan ben je ongetwijfeld een enorme berg geld kwijt. | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:38 |
De ellende begint op mn 14... Mn favoriete oom overlijd aan Aids.. hiervoor kwam ik nog een paar keer langs mn oom.. Ik kon hem geen knuffel etc meer geven ivm besmettingsgevaar.. Hij vertelde me dat hij nog NOOIT op schoot had gezeten bij zn moeder, en nog nooit van haar had gehoord dat ze van hem hield.. daarom mag ik mijn oma nogsteeds niet echt.. maar hij overleed.. Na de crematie mochten we er niet over praten... het was taboe in de familie maar ik zat er erg mee.. paar maanden later, nogsteeds 14, loop ik met mn beste vriend over straat.. komen er paar gasten aan , en die meppen hem helemaal verrot.. ik word tegen gehouden want kwilde hem, logisch genoeg, helpen.. hij overlijd later in het ziekenhuis en geeft mij zijn ketting.. ( die ging duz 20 minuten kapot zoals te lezen is in Onzin.. VV topic) Hierdoor kom ik nogal beetje in de shit etc, heb last van depressiviteit.. op je 14e.. OP mn 15e.. mn pa is alcoholist.. Hij slaat mij nogal vaak... Door de alcohol dan.. Ik train me helemaal suf om sterker te worden als hem en sla hem dan op een dag helemaal in mekaar zodat hij stopt.. Op mn 16e.. ik heb nog nooit over iets gepraat.. Altijd alles maar opgepropt en ik trek het niet langer meer.. Ik word zelf alcoholist.. en raak duz weer in flinke put.. Op mn 17e.. mn 1e ECHT serieuze relatie... alles lijkt goed te gaan maar het gaat toch fout.. weer prop ik alles op en uit nix... En dan gaat het echt fout.. ik zie het niet meer zitten en ga naar de brug richting nijmegen over de rijn om er een eind aan te maken.. Ik spring maar wordt gered door een man die me zag springen .. (kben hem nu nog elke dag dankbaar).. Erna komt weer een flinke tijd van depressiviteit etc... Op mn 19e krijg ik mn 2e echt serieuze relatie en ik leer door haar over dingen te praten.. eindelijk uit ik dingen.. maar na 6 maanden gaat het toch nog fout.. Ik trek het weer niet lekker en geef school op na 3 1/2 jaar omdat ik anders weer gekke dingen zou gaan doen.. en dan komen we aan bij nu... | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:41 |
Ow ja, en de laatste paar dagen ging het duz weer fout.. de vriendin van een vriend van me had een ongeluk en ze was 6 maanden zwanger.. kind is overleden, zij leeft nog.. maar ja.. ![]() | |
webfreak | woensdag 1 mei 2002 @ 01:44 |
da's inderdaad ERG treurig ![]() | |
QyRoZ | woensdag 1 mei 2002 @ 01:44 |
quote:Ik heb er geen woorden voor ![]() | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:45 |
maar 1 ding.. duz nu geen medelijden gezeik etc, want daar heb ik echt een hekel aan.. kijk de 1ne heeft gewoon een wat makkelijker leven als de ander.. nah wees dan blij.. ![]() ![]() | |
webfreak | woensdag 1 mei 2002 @ 01:46 |
zoveel trieste gebeurtenissen hoor je normaal alleen in films/trieste soaps | |
Stonehead | woensdag 1 mei 2002 @ 01:46 |
wat 'n ellende bij mekaar allemaal.. zo ga ik me nog schamen voor m'n eigen liefdesproblemen.. ![]() | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:46 |
quote:Kreeg ik dan ook maar zoveel betaald etc als soap/film sterren ![]() | |
webfreak | woensdag 1 mei 2002 @ 01:46 |
quote:ah, jij bent tenminste een doorzetter ![]() ik weet niet of ik zoiets allemaal zou kunnen bevatten als MIJ 't zou overkomen.. Ik ben vaker in benarde posities geweest, maar dat loopt altijd minder erg af dat ik vantevoren verwacht. [Dit bericht is gewijzigd door webfreak op 01-05-2002 01:48] | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:47 |
quote:Uhm ff 1 ding.. het 1ne probleem is niet erger dan het andere.. jouw probleem kan voor jou net zo zwaar zijn als mijn problemen voor mij waren.. er is geen weegschaal voor sh*t | |
aa_koch | woensdag 1 mei 2002 @ 01:53 |
Oops... foutje. [Dit bericht is gewijzigd door aa_koch op 01-05-2002 01:54] | |
Mike | woensdag 1 mei 2002 @ 01:53 |
quote: ![]() Heb je de 354 reacties hierboven wel gezien? | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:54 |
quote:wtf? | |
aa_koch | woensdag 1 mei 2002 @ 01:58 |
Ja, sorry... ik had het al getypt, maar niet verzonden. Toen iets anders gaan doen, en toen ik terugkwam alsnog ingevoerd. Dat was niet de bedoeling... sorry. ![]() NFA-DK: Sorry van daarboven, hoor. Dat was echt de bedoeling niet. /edit Nu ga ik hier maar verder, anders denken jullie helemaal dat ik een klootzak ben. In ieder geval... tsja, vergeleken met wat jij hebt meegemaakt, zijn mijn problemen slechts een "bump in the road" en durf ik eigenlijk nog maar weinig te zeggen. Ik heb zelf eigenlijk nog nooit iets echt ernstigs meegemaakt, zoals het verlies van een goede vriend of een familielid aan een ziekte of ongeval, dus wat dat betreft heb ik weinig te klagen. Ik kan eerlijk gezegd ook niet begrijpen dat jij "er nog zin in hebt", na alles wat er al gebeurd is. Respect hoor. Ik weet alleen niet of ik je een biertje durf aan te bieden, na wat je net verteld hebt. Ik bedoel, ik wil je niet opnieuw in de problemen brengen... [Dit bericht is gewijzigd door aa_koch op 01-05-2002 02:05] | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 01:59 |
quote:Nah boeit niet.. is al goed... | |
aa_koch | woensdag 1 mei 2002 @ 02:09 |
OK... dankjewel. In dat geval: Wat drink je het liefst? Want ik ben een man (nou ja, man... jochie misschien ![]() ![]() In ieder geval: Good night, girls... | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 02:37 |
quote:Haha hoeft niet.... ![]() ![]() | |
Fannetje | woensdag 1 mei 2002 @ 09:47 |
quote:Een MBO-diploma is toch al iets?? En je zit in de derde van een HBO. Dan ben je dus een jaar of 25 als je afstudeert. Ach, ik ken nog wel mensen die ouder zijn. Ik ben zelf 22, heb nu voor het eerst een relatie en heb tot nu toe alleen een HAVO diploma. Ik doe nu voor de tweede keer het vierde jaar van de PABO en ga dat zelfs nog een derde keer doen. Natuurlijk was dat niet de planning, en kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik destijds niet wat beter m'n best heb gedaan, maar met dank aan wat mensen ( ![]() quote:Sja, dat herken ik. Gelukkig is het al iets minder erg aan het worden, maar ik heb vaak al de zenuwen als ik iemand op moet bellen. Fiets naar de fietsenmaker brengen is bij mij ook al zoiets. Een paar jaar geleden verzon ik allerlei smoesjes om dat maar niet te hoeven doen. Tegenwoordig doe ik het wel, dan maar even de zenuwen. Dat is iets waar je jezelf gewoon overheen MOET zetten, omdat het anders alleen maar erger wordt. quote:Je moet proberen om jezelf niet constant met je vrienden te vergelijken, want daar word je ook niet vrolijker van. En dat je leven nooit iets zal zijn, is natuurlijk ook onzin. Maar je moet wel proberen om er iets van te maken, want door alleen maar naar je negatieve kanten te kijken kom je nergens. Probeer je goede kanten eens een beetje meer te belichten, want die zijn er zeker! Kop op Qyroz, het gaat je lukken! | |
Jethro | woensdag 1 mei 2002 @ 10:07 |
Ik vind het moeilijk om op zo'n verhaal te reageren zodat jij er iets aan hebt. Ik heb een vergelijkbare situatie (gehad). Nog steeds weet ik niet wat ik later wil gaan doen. Onzekerheid was bij mij ook altijd groot. Ik denk dat er gewoon een aantal gebeurtenissen in je leven voor nodig zijn om hard te worden. Ik zou meer over jou moeten weten om je echt goed advies te geven denk ik, want anders wordt dit weer zo'n suf verhaaltje waar je eigenlijk helemaal niks aan hebt.... Ik heb in mijn eerste studentenjaar overal de verantwoordelijkheid voor genomen en zo'n beetje alles opgezet bij ons in huis. Naast mijn studie ben ik via mijn werk cursussen gaan doen. Ik had toen heel weinig tijd over voor 'mezelf'...dacht ik... Juist doordat ik zoveel deed leerde ik een hoop mensen kennen en is mijn mensenkennis en mijn vertrouwen in mezelf ontzettend toegenomen. Ik wist op dat moment ook wat ik mistte. Gezelligheid, een hechte vriendengroep, enz.. Tot op dat moment was mijn wereldje redelijk beschermd. In mijn 2e jaar ben ik er getuige geweest van het feit dat de toenmalige vriend van mijn zus op een combinatie van een aantal soorten drugs op een feestje door het lint ging en alles kort en klein sloeg. In het vervolg daarop stortte mijn zus alles over de 2 jaar relatie met hem uit. Dat was een harde klap, maar heeft me ook wereldwijzer gemaak en ik denk dat mijn zus bij mij uithuilde me een gevoel van verantwoordelijkheid gaf dat ik nog niet gekend had tot dan toe. Mijn eerste grote liefde heeft me 1,5 jaar lang een hoop gegeven, maar bijna evenveel weer afgepakt in 1 week tijd ongeveer. Juist op dat moment bleek wat ik eigenlijk bereikt had in mijn leven. Mijn vrienden, mijn collega's, mijn wil om door te zetten, mijn ouders. Allemaal zekerheden. Nu zit ik op een punt dat ik pas echt kan zeggen dat ik eindelijk de goede kant op ga. Over een maand studeer ik hopelijk af en dan begin ik met een nieuwe studie. Waarom? Niet omdat ik weet wat ik later wil worden, maar omdat ik weet dat ik NU geen zin heb om in augustus te gaan werken, maar gewoon mijn leven nog even op deze manier wil verlengen. Ondanks het feit dat ik de laatste tijd geheugenverlies (jep, het bekende stukje zelfmedelijden Denk dus niet over wat je later wil en hoe andere mensen over je denken, maar leef je eigen leven en probeer de dingen te doen die jij leuk vindt. Levert je werk 500 euro minder op, maar ga je er wel met plezier naartoe? DOEN! Dan leef je maar 20 m^2 kleiner...So what! Als jij lekker in je vel zit door wat je doet dan merken andere mensen dat ook en die reageren dan ook echt beter op je | |
Sinterklaashaas | woensdag 1 mei 2002 @ 10:39 |
ik vind, allhoewel mn leven niet eg goed gaat, t toch goed gaat.. klink raar he ik ben 18 jaar, heb geld opzij liggen, heb leuke ouders, leuke broer, leuke vrienden, leuke ex-en om mee te praten, bijna mn rijbewijs, een scootertje waar ik aan kan sleutelen, binnekort dus ook een auto, bijna klaar met mn opleiding, heb 1 serieuse vriendin gehad (9maand) en ik hou nog steeds van dr, maarjah, ik ben toch wel tevreden met mn leven... | |
Diabolique | woensdag 1 mei 2002 @ 10:52 |
quote:24!!!! nou nou nu moet je je inderdaad als een ouwe zak voelen en veel zelfmedelijden hebben NOT nog 24 jaar en we praten wel verder. Je praat alsof je in je graf ligt quote:en denk je dat jij de enige bent? quote:DAAR valt makkelijk wat aan te doen: ga leren quote: voor de echt hopeloze is daar een assertiviteitscursus voor quote:van het leven maak je ZELF iets je geeft het ZELF een doel ( mag ik zeggen dat het leven an sich totaal nutteloos is) Jij bent je EIGEN god ga niet wachten op het lot af weet-ik-veel-wat, neem het heft in eigen hand. En daarbij QUIT COMPARING YOURSELF WITH OTHERS het is JOU leven, en jou leven is NIET dat van hun, plus dat het gras altijd groener is bij de buren | |
DennisMoore | woensdag 1 mei 2002 @ 11:00 |
quote:Tja, 'oplossingen' zijn makkelijk te verzinnen, en die zal de topic-starter zélf ook wel weten, in z'n hoofd, met z'n verstand. Er zit vaak nogal een kloof tussen theorie en praktijk. Een enkeling kan met Ratelband-kreten die kloof verkleinen, maar veel mensen zullen er (vrees ik) lang mee blijven 'worstelen'. M.a.w. ik denk niet dat de topic-starter zit te springen om een verbale 'schop onder z'n kont', maar gewoon even wat van zich af wilde schrijven, even wat aandacht ("Bedankt voor de aandacht"). En ik herken zijn gevoelens wel. Vergeleken met mijn vroegere klasgenoten, heb ik ook minder bereikt, wegens allerlei omstandigheden. Daar werd ik in 't verleden erg kwaad om, op mezelf. Flink schuldgevoel ook. Alleen dat soort negatieve gedachten zullen maar zelden positief bijdragen aan je leven. 'k Denk dat je aan relativeren en berusten meer hebt. Kijk naar de dingen die je wél hebt, en probeer bij jezelf uit te zoeken met wélke dingen je tevreden bent. Leer met kleinere dingen tevreden te zijn, richt je daarop. Waar draait het leven om? Ik denk om iets als 'schoonheid', natuur, kunst, muziek, liefde. Dat soort dingen. En het rare is dat die dingen weinig afhankelijk zijn van je maatschappelijke/economische positie! | |
erikh | woensdag 1 mei 2002 @ 11:26 |
Ik heb vooral het afgelopen jaar en dan vooral de afgelopen paar maanden errug zwaar gehad. Het begon eigenlijk vorig jaar op bevrijdingsdag, na bevrijdingspop was ik nog effe wezen stappen met een paar vrienden en op gegeven moment ging ik weg, toen ik naar mijn fiets toe liep (die stond bij een vriend van me) liep ik door een parkje en komt er een man naar me toe en begint een babbeltje over bevrijdingspop dat hij het zo leuk vond enzo, ik had het ook geweldig naar mijn zin en antwoord beleefd maar loop wel gewoon door. op gegeven moment gaat hij opeens voor me staan en ik had echt zoiets van wat is dit nou, loopt op me af en begint spontaan in mijn kruis te graaien en probeert me te zoenen (en ik ben verdomme ook een man). Flikker op maar ik was zo ongelooflijk geschrokken, het lijkt niks maar het heeft echt een enorme impact op me gehad. 2 dagen later aangifte gedaan want ik werd echt helemaal gek en ook naar slachtofferhulp geweest. Maar nu is het bijna bevrijdingsdag en komen die herinneringen weer boven, ik kan er nog steeds razend om worden en ik was toen ook zo vreselijk boos dat het gebeurde dat ik de eerste de beste lantaarnpaal die ik zag een trap gaf en tot mijn vebazing trapte ik hem scheef. Nou een paar maanden kunnen bijkomen, wel aan het werk enzo en toen kreeg ik de lgeweldigste vriendin die ik ooit kon hebben. 2 dagen later hoor ik dat het bedrijf waar ik werk (nbbs reizen) failliet gaat en ik wat anders mocht gaan zoeken. Dat was echt zo vreselijk balen want ik heb nog geen baas gehad waar ik het zo onwijs naar mijn zin had. 1 November begon ik toen aan een nieuwe baan bij een beursbedrijf en dat bleek me absoluut niet te liggen, toen werd 2 weken later mijn vader in het ziekenhuis opgenomen met een maagbloeding. Na een maand van extreme spanning bleek dat mijn vader kanker had maar het was misschien toch nog te opereren. Mijn vriendin was heel lief voor me en ik hield dan ook zielsveel van haar. Mijn vader werd ondertussen naar het AMC gebracht en daar aangekomen bleek na een kijkoperatie dat er nog een mogelijkheid was. Toen gebeurde het, mijn vriendin waar ik echt zo vreselijk veel van hield ging vreemd. Achteraf bleek ze al die tijd gelogen te hebben want ze zei dat ze ook van mij hield maar daar bleek dus niks van waar. Ik had nog nooit zo veel van iemand gehouden en wat dat betreft stortte mijn wereld dus gedeeltelijk in. Een week weg geweest van mijn nieuwe werk (met toestemming uiteraard) en daarna langzaam mijn leven weer opgepakt. Nu kwam het probleem dat ik het absoluut niet naar mijn zin had op mijn werk en ik dus ontslag nam. Toen kwam de genade klap. Mijn vader viel niet meer te helpen! Op dit moment leeft hij nog maar de dokters geven hem nog ongeveer een jaar. Ik heb wel een nieuwe baan maar geen werk, ik zit bij een detacheringsbureau maar zit op de bank zeg maar en hoop nu dat ik snel weer aan de slag kan want het grootste gedeelte van de verwerking van die klap is voorbij maar nu wil ik me weer onder de mensen begeven en dat is ook een van de redenen dat ik vaak op het forum, zit heb je toch het idee nog met iemand te praten. Oh wel iets anders. ik heb dus niet het idee dat ik niets bereikt heb maar dat het voor mij tijdelijk op een laag pitje staat en dat ik wel wat ga bereiken in mijn leven, ik heb nog meer dan 40 jaar werk voor me. | |
WorstKaas | woensdag 1 mei 2002 @ 11:30 |
Mooie tekst van Acda en de Munnik: Het regent zonnestralen: Een week geleden, in een park in Amsterdam | |
NFA-DK | woensdag 1 mei 2002 @ 12:16 |
quote:Even rustig ademhalen.. Lijkt of het regent als altijd.. Maar het regent, en het regent zonnestralen. OP een bankje in het park kwam het bésluit | |
Babybuikje | woensdag 1 mei 2002 @ 13:59 |
Tsja..... Ik heb momenteel "alles" Maar...ik ben ziek.... * wordt binnenkort geopereerd aan een hersentumor...* Dus ondanks dat ik al "veel" bereikt heb, is dit in een klap allemaal ietsie betrekkelijker geworden. Toch voel ik me blij en opgewekt en we gaan er voor! | |
erikh | woensdag 1 mei 2002 @ 14:02 |
quote:Kolere, das niet niks zeg. Mag ik je bij deze alvast ongelooflijk veel succes wensen. | |
WorstKaas | woensdag 1 mei 2002 @ 14:02 |
quote:Oef! Dan leer je wel relativeren. Veel succes toegewenst! | |
Babybuikje | woensdag 1 mei 2002 @ 14:38 |
Lief lief lief!!! Positiviteit werkt altijd! Ben nu al op het punt de "humor" er van in te zien: Kamer met uitzicht Enne QyRoZ, hou je taai! [Dit bericht is gewijzigd door Babybuikje op 01-05-2002 14:42] | |
golfer | woensdag 1 mei 2002 @ 14:38 |
quote:Oeps, BB, was da nou? ![]() Gelukkig heb je je positieve instelling, die je er vast doorheen zal slepen. | |
Babybuikje | woensdag 1 mei 2002 @ 14:44 |
Ja Golfie, Je oudCOL maatje is wat ziekjes, maar hopelijk snel weer de oude! Zwerven hier nog meer oud COLLERS rond? | |
Vagevuur | woensdag 1 mei 2002 @ 17:42 |
Joow Qyroz, ik zie dat jij in hetzelfde huis zat met CP2001... Wist niet dat het zo kut ging enzo. Ik heb zelf diezelfde gedachte ook weleens, maar ik kom er meestal wel weer overheen... Keihard ertegen inrossen!!! | |
Vagevuur | woensdag 1 mei 2002 @ 17:51 |
Heej Qyroz, zat jij niet in hetzelfde huisje met CP2001? Nah, in ieder geval, keihard ertegenin rossen! Sterkte enzo! | |
catena | woensdag 1 mei 2002 @ 18:16 |
quote:Je werkt om te leven , je leeft niet om te werken!!! Waar is het gevoelsleven gebleven????????/ | |
QyRoZ | woensdag 1 mei 2002 @ 21:30 |
quote:U spreekt met dubbele tong ![]() Ja, dat was ik, iedereen heeft wel eens een periode dat het minder gaat... | |
FouteMensenStaff | woensdag 1 mei 2002 @ 22:01 |
Ik zou als ik jou was niet te snel denken dat je niets bereikt hebt. Als je bijvoorbeeld alleen al 1 van je vrienden/vriendinnen ergens mee helpt als hij/zij het moeilijk heeft heb je al wat bereikt ![]() ![]() | |
Vlek | woensdag 1 mei 2002 @ 22:21 |
Tja, wat moet ik hier nou neerzetten? Als ik nu naar mezelf kijk en vergelijk met pakweg 2 jaar geleden dat ik toch wel redelijk tevreden met mijn leven mag zijn (op een paar dingen na, maar dat houdt de moed erin om vrolijk door te gaan, want als er niks is om naar te streven word de rest van je leven zowiezo niks, luister maar naar defp en de beatbusters met "dit moment" "leven is streven naar een betere tijd"). Twee jaar geleden was ik ontzettend onzeker, had daarom ook geen/weinig vrienden, enz. Ik denk dus als je er minder tot niet mee bezig bent dat sommige dingen zoals faalangst "vanzelf" overgaan, ik weet het klinkt makkelijker dan het is, maar bij mij heeft het wel gewerkt zonder dat ik er eigenlijk erg in had. Sterkte. P.s. toch nog wat neer weten te zetten | |
EelCapone | woensdag 1 mei 2002 @ 23:56 |
Tja.. komt me erg bekend voor.. maar dan een aantal jaar geleden.. Ik was eerder gigantisch onzeker over mezelf en bereikte naar mijn mening ook veelste weinig.. In mijn geval had/heeft het er mee te maken dat ik al jaren chronisch depressief was/ben geweest.. De laatste jaren gaat het gelukkig stukken beter.. Mijn zelfvertrouwen is hoger dan ooit, ik heb mn bek altijd wel vooraan en ik heb eindelijk het gevoel dat ik mezelf ben.. And it feels great Als je het echt een probleem vindt, ga dan eens met iemand dr over praten ofzo (ojee daar komt ie weer met zn ga-naar-de-psych advies!).. Ik weet uit eigen ervaring: het kan echt helpen | |
Assimilator | donderdag 2 mei 2002 @ 00:12 |
ach.....je bent echt niet de enige hoor. ik ben al 27 en ik heb ook niet veel bereikt.....ik woon in een klein huisje in een boerengat samen met m'n vriendin. elke dag hetzelfde: opstaan-->scheren-->eten-->werken-->tvkijken-->slapen........en in het weekend zuipen. ach zo zie je maar dat huisje boompje beestje ook niet alles is. | |
Prins-Punika | maandag 13 mei 2002 @ 00:01 |
quote:Kerel, brilliant en helder omschreven, je slaat de spijker op z'n kop met deze opmerking!! |