Ik ben inmiddels 5 uur verder in Bayonetta. Het is wel een heel gaaf spel hoor! Echt uniek.

Beste over the top actiegame die ik sinds Ninja Gaiden heb gespeeld.
Het verhaal slaat nergens op en is niet te volgen, maar de hoofdpersoon is zo charismatisch dat dat niet uitmaakt. En uiteindelijk draait het toch om de actie. En het spel bevat echt een van de beste, meest diepgaande maar toch overzichtelijke vechtsystemen ooit. De gevechten zijn episch. Je gaat continu van mini-boss naar eindbaas. Waarna mini-bossen in de volgende levels als “gewone” vijanden opduiken.
Gevechten zijn voor mij nu vooral button mashen. Echt gericht bepaalde combo’s uitvoeren lukt (nog) niet. Maar elke willekeurige knoppen combinatie levert wel een combo op, dus dat is niet zo’n probleem. Daarnaast heb je de hilarische “torture attacks” die lukken me intussen wel goed. In plaats van standaard magische spreuken roep je bijvoorbeeld een guillotine op waar de vijand met veel geweld onder gestopt wordt.
Tactiek zit hem vooral in de selectie van wapens (ik heb nu een zwaard en shotguns) en ontwijken, als je dat op het laatste moment doet ga je naar “Witch time”, een soort bullet time. Dit is zelf noodzakelijk om sommige supersnelle vijanden te verslaan.
Graphics zijn echt belachelijk mooi. Er gebeurt zoveel op het scherm. Soms zoveel dat het moeilijk te volgen is. Elk gevecht is een explosie van kleuren, effecten en bloed. Tenslotte is het character design van de vijanden echt briljant. Het spel heeft ook thema’s als hel en hemel. En de vijanden reflecteren dat. Het lijken soms net nachtmerrie varianten van schilderijen van Michelangelo.
In elk geval een aanrader als je eens "wat anders" wilt.

"Ik heb geen tijd voor leuk,... ik maak alleen tijd voor episch! - Chocobo