W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Samenvatting: de uitvinding van Sloot was videoCODERING ipv videoCOMPRESSIE. Hij is dus voor niets vermoord, de DVD is geen moment in gevaar geweest door zijn uitvinding.
Jezus redt
[-== Arch Linux ==-]
[-== Arch Linux ==-]
Vermoord?
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
In het boek: De Broncode van Eric Smit ISBN 90 5759 156 1 staan vele bijzonderheden over deze geschiedenis, een adembenemend en humoristisch geschreven verhaal.
Roel Pieper, een topman van Philips, gaf zijn baan op om met de uitvinding van Jan Sloot miljoenen te verdienen.
Hij noemde de techniek van Jan Sloot The Fifth Force naar een mysterieuze vijfde kracht die in de natuur zou werken.
Het kastje van Sloot is in een laboratorium onderzocht maar mocht van Sloot niet opengemaakt worden,
Toen naderhand bleek dat er toch mee geknoeid was kreeg Sloot zowat een hartverlamming.
De hele zaak flopte toen Jan Sloot overleed en de werking niet achterhaald kon worden.
Roel Pieper, een topman van Philips, gaf zijn baan op om met de uitvinding van Jan Sloot miljoenen te verdienen.
Hij noemde de techniek van Jan Sloot The Fifth Force naar een mysterieuze vijfde kracht die in de natuur zou werken.
Het kastje van Sloot is in een laboratorium onderzocht maar mocht van Sloot niet opengemaakt worden,
Toen naderhand bleek dat er toch mee geknoeid was kreeg Sloot zowat een hartverlamming.
De hele zaak flopte toen Jan Sloot overleed en de werking niet achterhaald kon worden.
Waarom heeft Sloot zijn idee niet op sourceforge gepost? Dan had nu iedereen ervan kunnen genieten. Die smerige egoïst heeft het meegenomen in zijn graf 
Jezus redt
[-== Arch Linux ==-]
[-== Arch Linux ==-]
Ah. Sloot returns.
Heb me daar een aantal jaren geleden ook erg mee geamuseerd. Duidelijk een poging tot een coderingssysteem (afgeleid van z'n RepaBase om reparatiehandleidingen op een simpele wijze decentraal zichtbaar te kunnen maken via zeg een 28K8 lijntje) en absoluut geen (lossless) compressie. Je kunt er aan rekenen wat je wilt, maar er klopt (wiskundig) gewoon geen donder van zijn claims. Stond gewoon een code op de smartcard om een pre-coded database van 350Mbyte te kunnen decoderen. Tsja, daar heb je natuurlijk niet zoveel aan want je moet die 350Mb ook nog over het lijntje pompen naar het kastje om een filmpje te kunnen bekijken. En dan ook nog eens 350Mb per film. En dat was dan ook precies Piepers probleem met een "uitvinding die nog niet af was want er was een probleempje met het netwerk".
En weten jullie wat het gekke is...?
Het bedrijf dat toendertijd is opgericht om deze vinding te commercialiseren heette DAVOC (nu 'alive, but dormant') en hun website bestaat nog steeds!
http://www.davoc.com/indexnow.html
Klik op 'techniek' op de smart card en je leest waarom Jan Sloot bij zijn eerste bezoek aan deze website al bijna een hartaanval kreeg vanwege de details die werden vrijgegeven over zijn vinding (zie ook boek Eric Smit).
Met die geheime sleutel van Sloot moet ik altijd weer denken aan die geweldige grap van Freek de Jonge waarbij z'n zoontje zijn sleutel in een sloot gegooid had, want ze hadden hem verteld dat 'sleutels in sloten horen'
Heb me daar een aantal jaren geleden ook erg mee geamuseerd. Duidelijk een poging tot een coderingssysteem (afgeleid van z'n RepaBase om reparatiehandleidingen op een simpele wijze decentraal zichtbaar te kunnen maken via zeg een 28K8 lijntje) en absoluut geen (lossless) compressie. Je kunt er aan rekenen wat je wilt, maar er klopt (wiskundig) gewoon geen donder van zijn claims. Stond gewoon een code op de smartcard om een pre-coded database van 350Mbyte te kunnen decoderen. Tsja, daar heb je natuurlijk niet zoveel aan want je moet die 350Mb ook nog over het lijntje pompen naar het kastje om een filmpje te kunnen bekijken. En dan ook nog eens 350Mb per film. En dat was dan ook precies Piepers probleem met een "uitvinding die nog niet af was want er was een probleempje met het netwerk".
En weten jullie wat het gekke is...?
Het bedrijf dat toendertijd is opgericht om deze vinding te commercialiseren heette DAVOC (nu 'alive, but dormant') en hun website bestaat nog steeds!
http://www.davoc.com/indexnow.html
Klik op 'techniek' op de smart card en je leest waarom Jan Sloot bij zijn eerste bezoek aan deze website al bijna een hartaanval kreeg vanwege de details die werden vrijgegeven over zijn vinding (zie ook boek Eric Smit).
Met die geheime sleutel van Sloot moet ik altijd weer denken aan die geweldige grap van Freek de Jonge waarbij z'n zoontje zijn sleutel in een sloot gegooid had, want ze hadden hem verteld dat 'sleutels in sloten horen'
Of het nou waar is of niet wat hij claimde, het heeft een prachtige legende opgeleverd. Ik heb destijd ´De Broncode´ van Smit met veel plezier gelezen.
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." - T. Krabbé
Inderdaad Marco. Eric's boek was mateloos intrigerend.
Toch ff het stukje techniek van die HTML 1.0, FLASH 0.1 "yesterday's web future" site geplukt en even een paar items gehighlight.
(...)
Techniques As you know calculation of the code for moving picture requires a complicated algorithm. In 1987 the development of a new system started, in order to store the enormous amount of data, which must be available for the Electronic Repair Branch.
For this purpose a unique database was developed, which contains millions of data available for every electronics repairman trough an ISDN network. Within seconds data and specifications can be obtained about almost any device. Like: components with specifications, cable frequencies, locations, suppliers, delivery periods, ZIPcodes, phone numbers, and so on.
Agno: Tsja. Maar da's makkelijker want de data van manuals is vrij statisch en eenvouding in codeblokken op te delen
On top of that, the system has unique error detection, using an IRIS code. That way a solution can be found for any device regardless the malfunction. At the same time one can search for the concerning scheme. All data concerning the repair can be found and printed out.
This "REPA BASE" is now operational for 2 years in the Netherlands and proved its value by an increase of costs and time of over 65%.
The system, used for "REPA BASE", was further developed and later used in Audio and Video appliances, using the basic principle to store unique data only once and add only new data. That way a number of databases were developed with different sorts of unique data. Processor systems create codes for all this data, which are finally put together in a so-called key-code. This code is offered to the workstation of the requester. On his workstation all the required data are shown on the screen as copy, pictures or schemes and can be send to the printer.
For many years people searched for ways to compress data, audio and video in order to store it on compact carriers. The compression techniques became better and better, but so far the best result still is only 45%.
The basic idea behind the development of the DAVOC system is that there should be no mechanical components, and that the carrier should be light and small. The microchip on a chipcard proved to be the right answer. Additional advantage of this carrier is the fact that one can print e.g. a logo on it.
The process of DAVOC analyses every videoframe in detail with a unique processor system. First in detail, later as a whole picture and finally as a complete clip or movie. It then creates a key-code of a few bits and stores it in the memory of the application.
That way lots of key-codes can be stored and users can make a choice of viewing a film now or (much) later. For this purpose a reader / writer is available.
In fact DAVOC did not try to improve existing systems, like VHS, but used existing techniques to develop a brand new system. Using key-codes in stead of compression.
Consequently the data is no longer stored in the way it is presented, but presented directly while the code is gradually processed. So from now on we just call it the DAVOC signal.
DAVOC is the new digital standard. It ends all traditional ways of data processing, which need enormous memory capacities. Which makes transport of data expensive and slow.
Making DAVOC the new standard offers the benefit, that applications made all over the world will have the same quality. Through telecommunications data, sound and pictures can be shown in real-time now. As the DAVOC system requires only a few bits for itself, it is now possible to store over ten hours of video on a single chipcard. Agno: klinkt als streaming waarbij de code op de smartcard gebruikt wordt als identifier voor de film, song of data die je wenst.
The system operates with a complete new way of digital processing in a DAVOC processor. It uses the tree basic colors red, green and blue plus an additional clearness factor. With the value of the colors, the clearness signal and the unique algorithm the processor can calculate any known color of the spectrum.
That way a perfect picture can be quaranteed, in which every detail is controlled by a reference code. No stripes, fading or other disturbance will be shown in the picture. Of every pixel only one pixel, if recognized as DDS, will be changed. Agno: DDS?And only if the pixel is different then the one before. Therefore the picture will stand like a photo on the screen. No flicker or any other disturbance will be shown. Because of the fact that the screen will be no longer refreshed 50 times a second it is not necessary have to line, grid or screen synchronization. Agno: dat klinkt in eerste instantie logisch. Gewoon bits en bytes in een videomemory achter het scherm dat je ziet. Zo werkt tegenwoordig iedere videokaart. Aan de andere kant: in Sloot's tijd bestonden er nog nauwelijks LCD/LED/Plasma schermen dus hoe ie dan van die die lijn en rastersynchronisatie afwilde is mij een raadsel. Een CRT (Cathode Ray Tube) werkt nu eenmaal met een verversingsmechanisme van twee rasters (even en oneven lijnen) die in elkaar 'dovetailen'. Door de verversingssnelheid wordt het beeld als het ware 'geïntegreerd' door het oog en zien we een vloeiende serie beelden (vergelijk met de matrix aansturing van LED displays).
From every frame the processor will calculate all pixels in to a color value, the frame is build with 976 pixels in a line and 640 per frame. So 640 x 976 = 624.640,00 pixels. To speed up the process the frame is divided in to matrixes from each 16 x 16 = 256 pixels. Thus horizontal the frame contains 64 matrix blocks (lines) and vertical only 40. A complete frame contains therefore only 2560 blocks, compare with 624.640,00 pixels en enormous reduction. Every matrix block is 1/2.560 part of the frame.
Agno: Hier wordt het erg vaag. Open vraag waar ik heel graag het antwoord op zou willen horen: hoeveel bits zijn er dan nodig voor de opslag van één van die 2560 blocks? 1 bit per block lijkt me wat weinig...
The signals are analyzed and processed to a DAVOC signal and divided for further processing by the algorithm. From fixed memory (ROM) the processor compares if there is a reference and a logic value is given. When the value is not in the reference a new value will be calculated and stored in ROM memory. This is a kind of bucket memory. Through the DAVOC coding it is possible to store an enormous amount of data. (Fi. A television broadcast for several weeks and more then a dozen channels)
Trough the algorithm the correct color value of every pixel will be calculated by a processor. In the same way a value will be calculated for a frame line. After calculating 40 frame lines the value of the entire picture will be calculated. Finally all data will be processed in the DAVOC Video processor in which a single code is calculated which is stored in the RAM memory.
Sound tracks are processed directly by the DAVOC Audio processor and also stored in the RAM memory. Pictures can be viewed "life" on any monitor or TV, but can also be stored on an external carrier like a chipcard. It can then be viewed later, on any DAVOC system on this planet. The sound can be locked to any amplifier or stored in the same way.
Because DAVOC needs just a few bits for pictures, sounds and data complete programs can be stored in a small package and send all over the world. Because it only needs a small bandwidth billions of this packages can be transmitted through the ether. The only thing you need is one frequency carrier. Agno: die laatste zinnen zijn weer uitermate cryptisch. Wat wordt bedoelt met die 'one frequency carrier'???"
Just think about the possibilities this new system will offer
Agno: No, I won't think about them. But thanks for the offer!
Toch ff het stukje techniek van die HTML 1.0, FLASH 0.1 "yesterday's web future" site geplukt en even een paar items gehighlight.
(...)
Techniques As you know calculation of the code for moving picture requires a complicated algorithm. In 1987 the development of a new system started, in order to store the enormous amount of data, which must be available for the Electronic Repair Branch.
For this purpose a unique database was developed, which contains millions of data available for every electronics repairman trough an ISDN network. Within seconds data and specifications can be obtained about almost any device. Like: components with specifications, cable frequencies, locations, suppliers, delivery periods, ZIPcodes, phone numbers, and so on.
Agno: Tsja. Maar da's makkelijker want de data van manuals is vrij statisch en eenvouding in codeblokken op te delen
On top of that, the system has unique error detection, using an IRIS code. That way a solution can be found for any device regardless the malfunction. At the same time one can search for the concerning scheme. All data concerning the repair can be found and printed out.
This "REPA BASE" is now operational for 2 years in the Netherlands and proved its value by an increase of costs and time of over 65%.
The system, used for "REPA BASE", was further developed and later used in Audio and Video appliances, using the basic principle to store unique data only once and add only new data. That way a number of databases were developed with different sorts of unique data. Processor systems create codes for all this data, which are finally put together in a so-called key-code. This code is offered to the workstation of the requester. On his workstation all the required data are shown on the screen as copy, pictures or schemes and can be send to the printer.
For many years people searched for ways to compress data, audio and video in order to store it on compact carriers. The compression techniques became better and better, but so far the best result still is only 45%.
The basic idea behind the development of the DAVOC system is that there should be no mechanical components, and that the carrier should be light and small. The microchip on a chipcard proved to be the right answer. Additional advantage of this carrier is the fact that one can print e.g. a logo on it.
The process of DAVOC analyses every videoframe in detail with a unique processor system. First in detail, later as a whole picture and finally as a complete clip or movie. It then creates a key-code of a few bits and stores it in the memory of the application.
That way lots of key-codes can be stored and users can make a choice of viewing a film now or (much) later. For this purpose a reader / writer is available.
In fact DAVOC did not try to improve existing systems, like VHS, but used existing techniques to develop a brand new system. Using key-codes in stead of compression.
Consequently the data is no longer stored in the way it is presented, but presented directly while the code is gradually processed. So from now on we just call it the DAVOC signal.
DAVOC is the new digital standard. It ends all traditional ways of data processing, which need enormous memory capacities. Which makes transport of data expensive and slow.
Making DAVOC the new standard offers the benefit, that applications made all over the world will have the same quality. Through telecommunications data, sound and pictures can be shown in real-time now. As the DAVOC system requires only a few bits for itself, it is now possible to store over ten hours of video on a single chipcard. Agno: klinkt als streaming waarbij de code op de smartcard gebruikt wordt als identifier voor de film, song of data die je wenst.
The system operates with a complete new way of digital processing in a DAVOC processor. It uses the tree basic colors red, green and blue plus an additional clearness factor. With the value of the colors, the clearness signal and the unique algorithm the processor can calculate any known color of the spectrum.
That way a perfect picture can be quaranteed, in which every detail is controlled by a reference code. No stripes, fading or other disturbance will be shown in the picture. Of every pixel only one pixel, if recognized as DDS, will be changed. Agno: DDS?And only if the pixel is different then the one before. Therefore the picture will stand like a photo on the screen. No flicker or any other disturbance will be shown. Because of the fact that the screen will be no longer refreshed 50 times a second it is not necessary have to line, grid or screen synchronization. Agno: dat klinkt in eerste instantie logisch. Gewoon bits en bytes in een videomemory achter het scherm dat je ziet. Zo werkt tegenwoordig iedere videokaart. Aan de andere kant: in Sloot's tijd bestonden er nog nauwelijks LCD/LED/Plasma schermen dus hoe ie dan van die die lijn en rastersynchronisatie afwilde is mij een raadsel. Een CRT (Cathode Ray Tube) werkt nu eenmaal met een verversingsmechanisme van twee rasters (even en oneven lijnen) die in elkaar 'dovetailen'. Door de verversingssnelheid wordt het beeld als het ware 'geïntegreerd' door het oog en zien we een vloeiende serie beelden (vergelijk met de matrix aansturing van LED displays).
From every frame the processor will calculate all pixels in to a color value, the frame is build with 976 pixels in a line and 640 per frame. So 640 x 976 = 624.640,00 pixels. To speed up the process the frame is divided in to matrixes from each 16 x 16 = 256 pixels. Thus horizontal the frame contains 64 matrix blocks (lines) and vertical only 40. A complete frame contains therefore only 2560 blocks, compare with 624.640,00 pixels en enormous reduction. Every matrix block is 1/2.560 part of the frame.
Agno: Hier wordt het erg vaag. Open vraag waar ik heel graag het antwoord op zou willen horen: hoeveel bits zijn er dan nodig voor de opslag van één van die 2560 blocks? 1 bit per block lijkt me wat weinig...
The signals are analyzed and processed to a DAVOC signal and divided for further processing by the algorithm. From fixed memory (ROM) the processor compares if there is a reference and a logic value is given. When the value is not in the reference a new value will be calculated and stored in ROM memory. This is a kind of bucket memory. Through the DAVOC coding it is possible to store an enormous amount of data. (Fi. A television broadcast for several weeks and more then a dozen channels)
Trough the algorithm the correct color value of every pixel will be calculated by a processor. In the same way a value will be calculated for a frame line. After calculating 40 frame lines the value of the entire picture will be calculated. Finally all data will be processed in the DAVOC Video processor in which a single code is calculated which is stored in the RAM memory.
Sound tracks are processed directly by the DAVOC Audio processor and also stored in the RAM memory. Pictures can be viewed "life" on any monitor or TV, but can also be stored on an external carrier like a chipcard. It can then be viewed later, on any DAVOC system on this planet. The sound can be locked to any amplifier or stored in the same way.
Because DAVOC needs just a few bits for pictures, sounds and data complete programs can be stored in a small package and send all over the world. Because it only needs a small bandwidth billions of this packages can be transmitted through the ether. The only thing you need is one frequency carrier. Agno: die laatste zinnen zijn weer uitermate cryptisch. Wat wordt bedoelt met die 'one frequency carrier'???"
Just think about the possibilities this new system will offer
Agno: No, I won't think about them. But thanks for the offer!
quote:Op zaterdag 28 november 2009 20:09 schreef Agno het volgende:
Inderdaad Marco. Eric's boek was mateloos intrigerend.
Because DAVOC needs just a few bits for pictures, sounds and data complete programs can be stored in a small package and send all over the world. Because it only needs a small bandwidth billions of this packages can be transmitted through the ether. The only thing you need is one frequency carrier. Agno: die laatste zinnen zijn weer uitermate cryptisch. Wat wordt bedoelt met die 'one frequency carrier'???"
Just think about the possibilities this new system will offer
Agno: No, I won't think about them. But thanks for the offer!
Frequentie drager, denk ik. Op een analoge golf kun je meer relaties aan gegevens kwijt dan op een digitale, omdat de analoge golf meer waarden kan bevatten, in principe oneindig. Digitaal is een of nul.
http://xibieanor.wordpress.com
Totale gekte is de sleutel naar de heilige graal
Totale gekte is de sleutel naar de heilige graal
quote:Op zaterdag 28 november 2009 20:09 schreef Agno het volgende:
The system operates with a complete new way of digital processing in a DAVOC processor. It uses the tree basic colors red, green and blue plus an additional clearness factor. With the value of the colors, the clearness signal and the unique algorithm the processor can calculate any known color of the spectrum.
Dit lijkt een trinaire processor te zijn. Die zijn te koop, ook toen al. Het lijkt me stug dat hijzelf een trinaire processor op zijn zolderkamer heeft gebakken. Wie weet heeft hij via via geavenceerde 'analoge' (dus meer standen mogelijk) hardware in handen gehad. Dan zou hij een katvanger zijn geweest, kan ook best. Het boek is in elk geval machtig interessant.
http://xibieanor.wordpress.com
Totale gekte is de sleutel naar de heilige graal
Totale gekte is de sleutel naar de heilige graal
Digitaal, trinair, n-air of volledig continue (analoog), het maakt allemaal niets uit voor wat je uiteindelijk kan bereiken met compressie of codering. Zelfs de laatste twee zijn gewoon het zelfde laken en pak.
Mijn inziens was het kernprobleem dat Sloot wilde oplossen het versturen van grote hoeveelheden data over een beperkte bandbreedte. Het principe van zijn vinding was gebaseerd op het slim coderen van een beeld, waarbij het code-boek (~350Mb) in een database stond en de code-sleutel (~4Kb) op een smart card.
In zijn demokastjes stond het code-boek in ROM, maar het idee was waarschijnlijk om dit eenmalig centraal op te slaan en alleen de sleutel(s) via een smartcard te versturen naar de decentrale gebruiker.
In dat geval zijn er drie mogelijkheden:
1. Het hele code-boek moest je over een lijntje binnenhalen en dat werd dan in het kastje opgeslagen (dat kan werken, maar je kunt dan net zo goed een MPEGje downloaden).
2. Het hele code-boek stond vooraf geprogrammeerd in ROM in het kastje (dit gaat niet werken, omdat je een code-boek per film nodig hebt).
3. Hij had een geavanceerde streamingtechniek bedacht waarmee de lokale sleutel de beeldlijnen als het ware uit het centrale code-boek 'trok'. Het opsturen van de smartcard is dan een soort 'voor' verzending van informatie naar de ontvanger.
Die laatste optie is interessant, want alhoewel er vele wiskundige theorieën zijn over de grenzen van compressie (of codering) en informatie-overdacht (bijv. Shannon), gaan ze voornamelijk uit van een domme ontvanger die niets weet en een zender die alle informatie bezit. Bij de Sloot-vinding lag dat anders omdat de smartcard 'voor' informatie voor de ontvanger bevatte. Deze werd daardoor 'slimmer' gemaakt en de zender (code-boek) kon daardoor 'nog slimmer' verzenden.
Daarom is de volgende vraag wellicht interessant:
Wat is, gegeven een bepaalde bandbreedte (stel 64Kbit), de optimale 'voor' verdeling van een blok informatie (stel 100Mb), tussen een zender en een ontvanger, om de informatie die in het bezit blijft van de zender het meest efficiënt te kunnen versturen naar die ontvanger?
Mijn inziens was het kernprobleem dat Sloot wilde oplossen het versturen van grote hoeveelheden data over een beperkte bandbreedte. Het principe van zijn vinding was gebaseerd op het slim coderen van een beeld, waarbij het code-boek (~350Mb) in een database stond en de code-sleutel (~4Kb) op een smart card.
In zijn demokastjes stond het code-boek in ROM, maar het idee was waarschijnlijk om dit eenmalig centraal op te slaan en alleen de sleutel(s) via een smartcard te versturen naar de decentrale gebruiker.
In dat geval zijn er drie mogelijkheden:
1. Het hele code-boek moest je over een lijntje binnenhalen en dat werd dan in het kastje opgeslagen (dat kan werken, maar je kunt dan net zo goed een MPEGje downloaden).
2. Het hele code-boek stond vooraf geprogrammeerd in ROM in het kastje (dit gaat niet werken, omdat je een code-boek per film nodig hebt).
3. Hij had een geavanceerde streamingtechniek bedacht waarmee de lokale sleutel de beeldlijnen als het ware uit het centrale code-boek 'trok'. Het opsturen van de smartcard is dan een soort 'voor' verzending van informatie naar de ontvanger.
Die laatste optie is interessant, want alhoewel er vele wiskundige theorieën zijn over de grenzen van compressie (of codering) en informatie-overdacht (bijv. Shannon), gaan ze voornamelijk uit van een domme ontvanger die niets weet en een zender die alle informatie bezit. Bij de Sloot-vinding lag dat anders omdat de smartcard 'voor' informatie voor de ontvanger bevatte. Deze werd daardoor 'slimmer' gemaakt en de zender (code-boek) kon daardoor 'nog slimmer' verzenden.
Daarom is de volgende vraag wellicht interessant:
Wat is, gegeven een bepaalde bandbreedte (stel 64Kbit), de optimale 'voor' verdeling van een blok informatie (stel 100Mb), tussen een zender en een ontvanger, om de informatie die in het bezit blijft van de zender het meest efficiënt te kunnen versturen naar die ontvanger?
en hoe wilt de processor dat geweld allemaal berekenen binnen de aanvaardbare tijd dan?quote:Op vrijdag 27 november 2009 11:50 schreef xibieanor het volgende:
[..]
Hij rekende met de sleutel het analoge signaal uit. Zolang het systeem sneller rekent dan hij voor- of achteruitspoelt heb je beeld en geen database nodig. De chipkaart was dus de sleutel.
Ook in die tijd kon je met een plotter een oscilloscoopsignaal printen. Hij gebruikte waarschijnlijk die printercode of iets wat daarvan was afgeleid. Sloeg die printercode op in een database, die hij thuis had staan. Optimaliseerde de code in de database door dubbele waardes te vervangen. Dan had hij in principe een enorm lang getal, dat getal werd teruggerekend tot een sleutel. Die sleutel ging op de chipkaart. Het kastje kon de sleutel terugrekenen tot het getal dat de waardes van het analoge signaal vertegenwoordigde.
Doe eens lief!
Calm down, your nervous state
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
De uitvinding van Sloot was óf een DRM, óf een MD5. 16 films opslaan op een algemeen verkrijgbaar geheugenkaartje van 64kB heeft niks te maken met eigengebouwde trinaire chips.quote:Op donderdag 3 december 2009 19:06 schreef Prenzlauer het volgende:
[..]
en hoe wilt de processor dat geweld allemaal berekenen binnen de aanvaardbare tijd dan?
Jezus redt
[-== Arch Linux ==-]
[-== Arch Linux ==-]
Volgens het boek "de broncode" van Eric Smit zou Jan Sloot een kluis hebben gehad bij een bank, daarin zouden wat papieren zijn gevonden en een boek van Ludlum. Waarom zou iemand een boek van Ludlum in een kluis bewaren? Ik dacht misschien vond Sloot inspiratie in een van Ludlum's verhalen. Het boek "de broncode" heb ik toentertijd in de bibliotheek gelezen dus heb ik daar maar meteen wat boeken van Ludlum bekeken. Één van zijn thrillers ging over een DNA-computer. Ik weet niet of er wel een relatie is tussen die boek, die Sloot in zijn kluis had, en zijn uitvinding, maar ik vind het wel wat vreemd dat hij een boek van Ludlum in een kluis bewaarde.
Sloot was gewoon een charlatan, en Roel 'Pipo' is erin gestonken. Laten we eerlijk wezen die man zat in het management, een echte techneut die had kunnen inschatten of de 'vinding' enige waarde had zou niet snel voor zo'n loopbaan gekozen hebben.
Calm down, your nervous state
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
Correct.quote:Op vrijdag 27 november 2009 11:18 schreef xibieanor het volgende:
Wat vinden jullie van deze visie op de werking van het systeem van de 'broncode'van Jan Sloot?
------
Mogelijke werking broncode van Jan Sloot
Jan Sloot was volgens de overlevering een begenadigd televisiereparateur, die bovendien werkzaam was in de periode dat hoge kwaliteit analoog signaal overging in de digitale variant. Met name het analoge signaal van het Composiet Video (CVBS) is in deze kwestie interessant, een analoog beeldsignaal is namelijk erg eenvoudig. De fase bepaalt de kleur en de amplitude de verzadiging van die kleur.
Niet helemaal juist, bij PAL zit het kleursignaal op een 4.43Mhz draaggolf gemoduleerd. Het Y-signaal (helderheidsinformatie) zit helemaal nergens op gemoduleerd.quote:Het signaal dat de helderheid bevat loopt er parallel op een andere frequentie onder.
Die was niet alleen precies hetzelfde, die IS zelfs tot op de dag van vandaag het oorspronkelijke signaal voor de zwart-wit televisie.quote:Het signaal voor de helderheid was zeker in die tijd precies hetzelfde als voor de zwart-wittelevisie.
Om een kleurenbeeld volgens de PAL standaard weer te geven heb je de volgende 3 variabelen nodig:quote:In principe zijn er dus drie variabelen nodig om een kleur weer te geven namelijk de waarde van
de fase, de waarde van de amplitude en de waarde van de helderheid.
- De waarde van Y (helderheid)
- De relatieve waarde van 2 van de 3 kleuren. (Immers de waarde van de 3e kleur kun je dan berekenen.)
PAL verzend het Y signaal, B-Y signaal en R-Y signaal.
quote:Aangezien er zes kleuren werden doorgegeven, te weten geel, rood, magenta, blauw, cyaan en groen
Allen rood en blauw worden doorgegeven bij CVBS, groen wordt berekend, en waar je geel, magenta en cyaan vandaan haalt is mij een raadsel.
quote:en dat 1 volt voldoende was voor de amplitude is het aantal waarden beperkt.
Dit is natuurlijk volslagen onzin. Letterlijk.
De waarde van 1 Volt is voor de resolutie totaal onbelangrijk. Dat had net zo goed 1KV of 1 mV kunnen zijn. Het gaat voor de kwaliteit van het resultaat om het aantal stappen waarin je die waarde onderverdeelt, niet de maximale hoogte van die waarde.
De rest van je betoog ga ik niet op in, dat is een onsamenhangend samenraapsel van klepels.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bijvlagenzinvol op 06-12-2009 15:21:53 ]
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
|
|
