Ik ben enthousiast. Als ik iets meemaak, dan ben ik er helemaal vol van en wil ik het delen. Als ik een nieuwe band ontdek, dan moet ik die aan iedereen aanraden. Als ik een nieuw lekker nummer ontdek, draai ik die 100x en heb het er steeds over. Als ik een film helemaal geweldig vind mag iedereen dat weten.
Maar dit is ook zo met andere dingen. Ik ben véél te vroeg enthousiast voor dingen. Als ik kans heb op nieuw werk, ben ik er al helemaal vol van, of als ik bijvoorbeeld op een kijkavond ben geweest voor een kamer. Ik word niet gauw verliefd op een meisje, maar als dat zo is is het binnen één dag.
Op zich niets mis mee zou je zeggen.
Toch heb ik het idee dat ik mensen móet vertellen hoe ik ben, online of offline. Ik heb heel duidelijk te behoefte om me volledig open te stellen. Op Hyves, op FOK!, overal eigenlijk.
Verder zit het bij mij zo dat ik door dat enthousiasme steeds teleurgesteld word of pijn word gedaan. Ik ben veel te open, ik zeg alles eerlijk en heb geen taboes. Maakt niet uit of ik iemand goed of niet goed ken. En ik word er moe van. Het brengt me continu in problemen of dat ik denk; wat heb ik nu weer gezegd? Om maar niet te spreken over de teleurstellingen/misbruik dat er van wordt gemaakt.
Ik merk dit ook aan andere mensen. Ik ben heel creatief en origineel, maar ik merk dat dit niet altijd op prijs wordt gesteld. Dat zal ook wel aan hen liggen, maar ik heb ook die behoefte om altijd een onderscheidend-van-de-massa gesprek te hebben met nieuwe mensen.
Nu ben ik dit zelf eens gaan doorlezen en analyseren. Als eerste zou ik van mezelf zeggen dat die behoefte aan mezelf blootstellen ligt aan een behoefte aan erkenning. Erkenning is leuk, maar om te zeggen dat ik daar nu verslaafd aan ben, nee. En behoefte aan erkenning zou duiden op een gebrek aan zelfvertrouwen, en afgezien van een klein onzeker momentje wat iedereen wel heeft ben ik zelfverzekerd.
Een andere analyse zou zijn dat ik op mezelf geil, en mezelf heel belangrijk vind. Klopt al meer, maar zeker niet waar. Ik kan me goed inleven in andere personen, ben geïnteresseerd, ben sociaal en hou rekening met ze.
Het liefste wil ik wat gereserveerder worden. Niet alles weggeven. Niet meteen enthousiast worden. Heel simpel, zou je zeggen. Nee. Het lukt me niet. Volgens mij zit het ergens in mijn karakter, want ik heb het geprobeerd, maar het lukt me niet.
Komt dit voor mensen bekend voor? Zijn er hier mensen die tips hebben of mij kunnen analyseren? Ik ben wél bereid om hieraan te werken, en naar tips te luisteren.
Ik wilde dit topic met mijn échte account posten, omdat ik vond dat mensen dit best mogen weten. Precies wat ik beschrijf in dit topic. Heb mezelf voor één keer in bescherming genomen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Grandas op 18-11-2009 11:20:18 ]
Als ik iets leuks weet ofzo moet k het ook altijd vertellen of iets minder leuk als IK het maar kan rond vertellen aan de rest.
quote:20.
quote:Dat vind ik dus helemaal niks. Zelfverheerlijking ten top, en dat ben ik juist niet.Op woensdag 18 november 2009 11:23 schreef RemCOW het volgende:
Voor zulke mensen is toch Twitter uitgevonden?
Ik vind enthousiaste mensen erg leuk. Ze zijn zeer authentiek, je weet altijd wat je aan ze hebt, en houden zich niet in omdat ze je niet zo goed kennen. Ik kan goed met deze mensen opschieten.
Het is alleen vervelend als er dan misbruik van word gemaakt, want ik vind het een goede eigenschap. Ik zou uitkijken met het vertellen van persoonlijke dingen op korte termijn totdat je de persoon beter kent, en je weet wat je aan ze hebt.
quote:Dan kan het goed nog bij de leeftijd horen. Jeugdig enthousiasme, kinderlijke onbevangenheid, zoiets. In dat geval gaat het hoogstwaarschijnlijk vanzelf nog wel veranderen.
Een onbekende boeit het bijvoorbeeld niet dat jij nu spontaan dood neervalt...Wat ik zelf een behulpzaam uitgangspunt vind, is dat de basis in sociaal contact ligt in interesse in die ander. Ook probeer ik vervolgens diegene wat meer de leidraad over de 'diepte' van het gesprek/contact te geven. Als iemand dan zelf ook opener is, ga ik wel 'los', blijft iemand gereserveerder dan houd ik me ook wat in.
quote:Dit is een hele goede tip denk ik. Ik ben iemand van de anekdotes, leuke weetjes, ontwapenende vragen. Maar daarbij vertel ik wel heel veel over mezelf. Meestal heb ik een heel leuk gesprek, maar ik merk dat ik gewoon té open ben. En als de persoon leuk is, dan ben ik daar gewoon veel te gauw enthousiast over. Ik heb liever gewoon een wat' onverschillige houding, zodat ik mezelf bescherm.Op woensdag 18 november 2009 11:55 schreef Etoile het volgende:
Wat ik zelf een behulpzaam uitgangspunt vind, is dat de basis in sociaal contact ligt in interesse in die ander. Ook probeer ik vervolgens diegene wat meer de leidraad over de 'diepte' van het gesprek/contact te geven. Als iemand dan zelf ook opener is, ga ik wel 'los', blijft iemand gereserveerder dan houd ik me ook wat in.
quote:Ik kom juist uit een heel warm gezin, met veel aandacht voor de kinderen. Mijn ouders zijn weliswaar gescheiden, maar wel op een goede manier in overleg. Mijn ouders doen (nog steeds) veel voor me, maar verwennen me niet.Op woensdag 18 november 2009 11:57 schreef Hydrogeny het volgende:
Vroeger niet genoeg aandacht gehad? Profiel zegt: Man? Klopt dat?
En ja, ik ben een man. Klinkt de OP zo vrouwelijk?
Ik ervaar het meer zo:
Zodra jij je eigen identiteit bloot geeft aan iemand en gewoon zegt wat op je hart ligt, zal je snel de mensen herkennen die ook echt zijn. Wel heb ik gemerkt dat je dan niet veel mensen erop nahoud, maar de contacten die je hierdoor WEL krijgt, zijn ook mensen die het beste met jouw voorhebben (behalve een enkeling.. heb ik laatst nog ondervonden..)
quote:Wow, exact mijn verhaalOp woensdag 18 november 2009 12:02 schreef Grandas het volgende:
[..]
Dit is een hele goede tip denk ik. Ik ben iemand van de anekdotes, leuke weetjes, ontwapenende vragen. Maar daarbij vertel ik wel heel veel over mezelf. Meestal heb ik een heel leuk gesprek, maar ik merk dat ik gewoon té open ben. En als de persoon leuk is, dan ben ik daar gewoon veel te gauw enthousiast over. Ik heb liever gewoon een wat' onverschillige houding, zodat ik mezelf bescherm.
[..]
Ik kom juist uit een heel warm gezin, met veel aandacht voor de kinderen. Mijn ouders zijn weliswaar gescheiden, maar wel op een goede manier in overleg. Mijn ouders doen (nog steeds) veel voor me, maar verwennen me niet.
En ja, ik ben een man. Klinkt de OP zo vrouwelijk?
Heel herkenbaar verder, van de OP tot de twitter en de vriendelijke scheiding aan toe.quote:De OP niet maar het probleem in het algemeen welOp woensdag 18 november 2009 12:02 schreef Grandas het volgende:
[..]
Dit is een hele goede tip denk ik. Ik ben iemand van de anekdotes, leuke weetjes, ontwapenende vragen. Maar daarbij vertel ik wel heel veel over mezelf. Meestal heb ik een heel leuk gesprek, maar ik merk dat ik gewoon té open ben. En als de persoon leuk is, dan ben ik daar gewoon veel te gauw enthousiast over. Ik heb liever gewoon een wat' onverschillige houding, zodat ik mezelf bescherm.
[..]
Ik kom juist uit een heel warm gezin, met veel aandacht voor de kinderen. Mijn ouders zijn weliswaar gescheiden, maar wel op een goede manier in overleg. Mijn ouders doen (nog steeds) veel voor me, maar verwennen me niet.
En ja, ik ben een man. Klinkt de OP zo vrouwelijk?
quote:Weegschaal.
Verder heb ik er eigenlijk geen problemen mee.
quote:Herkenbaar.Op woensdag 18 november 2009 11:55 schreef Etoile het volgende:
Ik herken er wel iets in, in de zin dat ik vroeger ook snel te openhartig was en spontaan dingen aanbood aan mensen, waar niet altijd even enthousiast op gereageerd werd. Op een gegeven moment wordt het vanzelf minder omdat je merkt dat dat bij anderen niet altijd goed valt en je jezelf ook tegen die teleurstelling wilt beschermen. Het is in ieder geval wel te leren om dat enthousiasme iets in te tomen als het niet gepast is, zonder dat je daarmee je persoonlijkheid teveel geweld aan hoeft te doen.
Wat ik zelf een behulpzaam uitgangspunt vind, is dat de basis in sociaal contact ligt in interesse in die ander. Ook probeer ik vervolgens diegene wat meer de leidraad over de 'diepte' van het gesprek/contact te geven. Als iemand dan zelf ook opener is, ga ik wel 'los', blijft iemand gereserveerder dan houd ik me ook wat in.
Wat ik nooit begreep was waarom mensen mij altijd maar raar vonden nadat ze aan me vroegen 'hoe gaat het' en ik gewoon vertelde hoe het ging ipv 'goed' wat mensen dus gewoon willen horen. (mits het om een beste vriend/familie/partner gaat). Mensen willen blijkbaar helemaal niet weten hoe het gaat het is gewoon een beleefdheidsnorm, Wist ik veel!
En zo zijn er nog wel 100 kleine dingetjes die je als 'open mens zijnde' gaandeweg moet en zal leren.quote:Dit is me ook door mijn hoofd geschoten, maar ik vind het niet helemaal kloppen. Het is wel heel makkelijk om te zeggen, ik ben wie ik ben en als je daar niet mee kunt leven heb je pech. Me iets té makkelijk. Ik ben ook bereid me aan te passen, en ik wil ook aan mezelf werken.Op woensdag 18 november 2009 12:07 schreef Bob23 het volgende:
Ik herken me heel goed in je situatie eigenlijk. Ik ben 23, maar ik heb dat eigenlijk ook.
Ik ervaar het meer zo:
Zodra jij je eigen identiteit bloot geeft aan iemand en gewoon zegt wat op je hart ligt, zal je snel de mensen herkennen die ook echt zijn. Wel heb ik gemerkt dat je dan niet veel mensen erop nahoud, maar de contacten die je hierdoor WEL krijgt, zijn ook mensen die het beste met jouw voorhebben (behalve een enkeling.. heb ik laatst nog ondervonden..)
Maar aan de andere kant heb je ook wel gelijk hoor!
quote:Meen je dit nou? Dit is dus précies wat ik bedoel. Als iemand vraagt, "Hee man, hoe is-ie?" en ik heb even tijd, dan zeg ik gewoon hoe het zit. Ik ga dan geen triest verhaal ophangen dat m'n goudvis is overleden, maar ik vertel bijvoorbeeld wel van; "Goed manOp woensdag 18 november 2009 12:12 schreef Logician het volgende:
[..]
Herkenbaar.
Wat ik nooit begreep was waarom mensen mij altijd maar raar vonden nadat ze aan me vroegen 'hoe gaat het' en ik gewoon vertelde hoe het ging ipv 'goed' wat mensen dus gewoon willen horen. (mits het om een beste vriend/familie/partner gaat). Mensen willen blijkbaar helemaal niet weten hoe het gaat het is gewoon een beleefdheidsnorm, Wist ik veel!
wat net gebeurd is wil je ECHT NIET geloven, we zaten in de bus en Ronald ging zeiken en dat wchokje stonk gi-gan-tisch. Dus wat doen wij, wij zetten een bezemsteel voor de deur 
. Hij heeft 3 uur opgesloten gezeten daar ."Ik moet er denk ik aan wennen dat mensen helemaal niet zo geïnteresseerd zijn in andere mensen als dat ik zelf ben.
[ Bericht 0% gewijzigd door Grandas op 18-11-2009 12:31:03 ]
als ik ritalin neem heb ik er minder last van.
Mensen willen wel over het weer praten, maar niet over persoonlijke/intieme dingen als ze je niet kennen. Mijn probleem was altijd, dat ik dat hele leren kennen oversloeg omdat ik dat hele koetjes en kalfjes gedoe niet snapte.
Mijn advies aan jou is: Laat voor de gein eens de mensen naar jou komen ipv zelf iets te zeggen, aan de ene kant zal het je waarschijnlijk gaan kwetsen hoe weinig mensen echte interesse hebben.
Aan de andere kant zal het je helpen aan een beter zelfbeeld door te leren denken "Waarom zou ik energie steken in mensen die mij toch niet leuk vinden zoals ik ben" en zul je op die manier je gelijken tegen komen en een veel fijner leven hebben.
quote:Bij mij scheen het bij Asperger te horen, hoog IQ maar heel laag EQ, waardoor ik de sociale normen niet snapte en overal op elke vraag gewoon letterlijk in ging en volgens mensen dan te veel over mijzelf praatte of schijnheilig leek etc. ipv te beseffen dat iets puur bij een beleefdheidsnorm hoorde. SOVA (sociale vaardigheids training) is wat dat betreft mijn redding geweest.Op woensdag 18 november 2009 12:20 schreef Some-Lady het volgende:
heb er ook last van, maar bij mij noemt de dokter dat ADHD. Maar dat hoeft bij jou niet zo te zijn natuurlijk.
als ik ritalin neem heb ik er minder last van.
Maar dat wil niet zeggen dat dit bij TS ook zo is, iedereen heeft wel trekjes van één of andere stoornis, t'is maar net hoe erg en in welke mate het je leven beinvloed.
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2009 12:35:19 ]
quote:wat je zegt is herkenbaar. Ik heb indd een hoog IQ maar sociale vaardigheden zijn nog steeds echt heel slecht. Ik ben ook iemand die je geen hints moet geven... die snap ik meestal niet. Tenzij mn vriend me een schop onder de tafel geeft als ik iets vertel dat te open is...Op woensdag 18 november 2009 12:32 schreef Logician het volgende:
[..]
Bij mij scheen het bij Asperger te horen, hoog IQ maar heel laag EQ, waardoor ik de sociale normen niet snapte en overal op elke vraag gewoon letterlijk in ging en volgens mensen dan te veel over mijzelf praatte of schijnheilig leek etc. ipv te beseffen dat iets puur bij een beleefdheidsnorm hoorde. SOVA (sociale vaardigheids training) is wat dat betreft mijn redding geweest.
Maar dat wil niet zeggen dat dit bij TS ook zo is, iedereen heeft wel trekjes van één of andere stoornis, t'is maar net hoe erg en in welke mate het je leven beinvloed.
Het leuke daar aan is dat je het op een positieve manier mee om leert gaan ipv negatief
[ Bericht 30% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2009 12:42:54 ]
quote:Nu leg je het vooral bij de andere mensen neer dus? Het heeft op deze manier iets verhevens, zo van "ik ben tenminste geinteresseerd in anderen."Op woensdag 18 november 2009 12:16 schreef Grandas het volgende:
Ik moet er denk ik aan wennen dat mensen helemaal niet zo geïnteresseerd zijn in andere mensen als dat ik zelf ben.
Ik denk dat de meeste mensen hun sociale leven indelen in cirkels: van mensen die meer in je inner circle zitten ben je benieuwder naar hun wel en wee dan de vage kennissen en de mensen die je nét hebt ontmoet, aan de buitenste rand.
Misschien is het bij jou zo dat je dat onderscheid niet maakt: iedereen zit gewoon acuut in die inner circle, vanuit jouw perspectief. Wat je vergeet, is hoe dat overkomt op die mensen.
Nog een vraag: merk je ook bij mensen die je kennen, dat ze reageren in de trant van "heb je hem weer met al die nodeloze detail-info waar ik niet om vraag" ?
quote:Dat is dus precies wat ik bedoel met de koetjes en kalfjes periode overslaan.Op woensdag 18 november 2009 12:42 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Nu leg je het vooral bij de andere mensen neer dus? Het heeft op deze manier iets verhevens, zo van "ik ben tenminste geinteresseerd in anderen."
Ik denk dat de meeste mensen hun sociale leven indelen in cirkels: van mensen die meer in je inner circle zitten ben je benieuwder naar hun wel en wee dan de vage kennissen en de mensen die je nét hebt ontmoet, aan de buitenste rand.
Misschien is het bij jou zo dat je dat onderscheid niet maakt: iedereen zit gewoon acuut in die inner circle, vanuit jouw perspectief. Wat je vergeet, is hoe dat overkomt op die mensen.
Nog een vraag: merk je ook bij mensen die je kennen, dat ze reageren in de trant van "heb je hem weer met al die nodeloze detail-info waar ik niet om vraag" ?
Het niet zien van die 'cirkels'.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2009 12:44:32 ]
quote:sarcasme herken ik wel.Op woensdag 18 november 2009 12:41 schreef Logician het volgende:
Bij ons thuis is het tegenwoordig zo dat mijn vrienden een bordje met "sarcamse" er op omhoog houden als ik iets weer eens te serieur neem, hilarisch
Retorische vragen, daar ga ik meestal wel op antwoorden.
wat ik lastig vind vaak is die omgang in mensen dat ze vaak dingen anders zeggen dan ze bedoelen, alles wat mensen tegen elkaar zeggen is vaak op en top sugarcoated. En omdat ik zelf vaak te recht voor zn raap ben verwacht ik soms dat mensen ook zo zijn, maar de meeste mensen trekken dat niet ofzo, van die ' eerlijkheid ' zeg maar.
dus eigelijk, ben ik gek op mensen als TS
quote:Dat het hele gebeuren een beleefdheidsvorm is is inderdaad zo. Toch hebben mensen wel de behoeft aan interesse. (sommige ook totaal niet, die hebben zo iets van "waar bemoei je je mee"?Op woensdag 18 november 2009 12:29 schreef Logician het volgende:
Mijn advies aan jou is: Laat voor de gein eens de mensen naar jou komen ipv zelf iets te zeggen, aan de ene kant zal het je waarschijnlijk gaan kwetsen hoe weinig mensen echte interesse hebben.
Aan de andere kant zal het je helpen aan een beter zelfbeeld door te leren denken "Waarom zou ik energie steken in mensen die mij toch niet leuk vinden zoals ik ben" en zul je op die manier je gelijken tegen komen en een veel fijner leven hebben.
Als jij zelf wel interesse hebt opent dat al snel deuren. maar dan wel welgemeende interessen, mensen merken dat. Ik had op een gegeven moment iets van "waarom heeft niemand echt interesse", en toen ben ik bij mijzelf gaan kijken. Bleek dat ik zelf ook geen interesse had. Ben dat toen gaan veranderen. Een soort "verbeter de wereld begin bij jezelf"
Als jij echt interesse hebt (is soms erg lastig) zal je zien dat je leuke open contacten gaat krijgen. Degene die niet geïnteresseerd is houd het op een afstand, je moet dus inderdaad je gedrag aanpassen aan de omgeving zonder jezelf te verliezen.
En ook hier ADHD trouwens.
quote:Klopt en omdat de meeste mensen een masker ophebben verwachten ze dat hoe jij je voordoet ook een masker is en kunnen ze het dan al heel gauw als schijnheilig of intimiderend opvattenOp woensdag 18 november 2009 12:44 schreef Some-Lady het volgende:
[..]
sarcasme herken ik wel.
Retorische vragen, daar ga ik meestal wel op antwoorden.
wat ik lastig vind vaak is die omgang in mensen dat ze vaak dingen anders zeggen dan ze bedoelen, alles wat mensen tegen elkaar zeggen is vaak op en top sugarcoated. En omdat ik zelf vaak te recht voor zn raap ben verwacht ik soms dat mensen ook zo zijn, maar de meeste mensen trekken dat niet ofzo, van die ' eerlijkheid ' zeg maar.
quote:Dit klopt wel aardig denk ik, althans voor mij. Ik geef iemand snel vertrouwen en kijk vervolgens in hoeverre iemand dat waar maakt. Wat ik om me heen zie is dat mensen eerst hun punten moeten verdienen. Ik weet het al jaren en wil die benadering niet overboord gooien, maar je moet er wel mee leren omgaan, toen ik jonger was werd ik nogal eens teleurgesteld.Op woensdag 18 november 2009 12:42 schreef Garisson72 het volgende:
Nu leg je het vooral bij de andere mensen neer dus? Het heeft op deze manier iets verhevens, zo van "ik ben tenminste geinteresseerd in anderen."
Ik denk dat de meeste mensen hun sociale leven indelen in cirkels: van mensen die meer in je inner circle zitten ben je benieuwder naar hun wel en wee dan de vage kennissen en de mensen die je nét hebt ontmoet, aan de buitenste rand.
Misschien is het bij jou zo dat je dat onderscheid niet maakt: iedereen zit gewoon acuut in die inner circle, vanuit jouw perspectief. Wat je vergeet, is hoe dat overkomt op die mensen.
quote:Precies, daarom ook het advies aan TS van laat de mensen eens bijv. 2wk naar jou toekomen ipv andersom en leer anders denken. Waarom moeite doen voor mensen die jou niet nemen zoals je bent? Wat heeft dit voor zin behalve dat het je heel veel energie kost en je dus nooit jezelf bij hen kunt zijn. Er zijn genoeg mensen die je wel accepteren en jouw openheid juist wel leuk vinden! Focus je daar op ipv de tegenslagen, hier maak je jezelf alleen maar onzeker mee!Op woensdag 18 november 2009 12:44 schreef Goldfoxx het volgende:
[..]
Dat het hele gebeuren een beleefdheidsvorm is is inderdaad zo. Toch hebben mensen wel de behoeft aan interesse. (sommige ook totaal niet, die hebben zo iets van "waar bemoei je je mee"?
Als jij zelf wel interesse hebt opent dat al snel deuren. maar dan wel welgemeende interessen, mensen merken dat. Ik had op een gegeven moment iets van "waarom heeft niemand echt interesse", en toen ben ik bij mijzelf gaan kijken. Bleek dat ik zelf ook geen interesse had. Ben dat toen gaan veranderen. Een soort "verbeter de wereld begin bij jezelf"
Als jij echt interesse hebt (is soms erg lastig) zal je zien dat je leuke open contacten gaat krijgen. Degene die niet geïnteresseerd is houd het op een afstand, je moet dus inderdaad je gedrag aanpassen aan de omgeving zonder jezelf te verliezen.
quote:Jouw omschrijving is inderdaad beter denk ik. Klopt ook wel, ik vertel de meeste dingen net zo makkelijk aan vreemden als aan vrienden.Op woensdag 18 november 2009 12:42 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Nu leg je het vooral bij de andere mensen neer dus? Het heeft op deze manier iets verhevens, zo van "ik ben tenminste geinteresseerd in anderen."
Ik denk dat de meeste mensen hun sociale leven indelen in cirkels: van mensen die meer in je inner circle zitten ben je benieuwder naar hun wel en wee dan de vage kennissen en de mensen die je nét hebt ontmoet, aan de buitenste rand.
Misschien is het bij jou zo dat je dat onderscheid niet maakt: iedereen zit gewoon acuut in die inner circle, vanuit jouw perspectief. Wat je vergeet, is hoe dat overkomt op die mensen.
Nog een vraag: merk je ook bij mensen die je kennen, dat ze reageren in de trant van "heb je hem weer met al die nodeloze detail-info waar ik niet om vraag" ?
En nee, dat eigenlijk niet. Verreweg in de meeste gevallen vinden ze het grappig wat ik vertel, en onderhoudend. Ik heb er denk ik zelf grotere problemen mee dan mijn (om het maar stom te zeggen) toehoorders. Ik wil eigenlijk helemaal niet mezelf zo prijsgeven. Schiet ik niks mee op.
quote:Dit dus. Ik neem mensen snel in vertrouwen, en als ze daarna het bij me verneuken ben ik ook echt kwaad. Maar het kwaad is dan al geschiedt, en ik zie juist bij veel andere mensen dat je eerst wat fases door moet maken voordat je bepaalde dingen te horen krijgt.Op woensdag 18 november 2009 12:46 schreef elcastel het volgende:
[..]
Dit klopt wel aardig denk ik, althans voor mij. Ik geef iemand snel vertrouwen en kijk vervolgens in hoeverre iemand dat waar maakt. Wat ik om me heen zie is dat mensen eerst hun punten moeten verdienen. Ik weet het al jaren en wil die benadering niet overboord gooien, maar je moet er wel mee leren omgaan, toen ik jonger was werd ik nogal eens teleurgesteld.
quote:Leer dan wat kritischer om te gaan met de informatie die je geeft. Ik vertel een hoop mensen net niks en lok ze daarmee uit om hun hele levensverhaal te vertellen. Je hoeft jezelf niet te veranderen, je kunt jezelf ook leren gebruiken.Op woensdag 18 november 2009 12:52 schreef Grandas het volgende:
En nee, dat eigenlijk niet. Verreweg in de meeste gevallen vinden ze het grappig wat ik vertel, en onderhoudend. Ik heb er denk ik zelf grotere problemen mee dan mijn (om het maar stom te zeggen) toehoorders. Ik wil eigenlijk helemaal niet mezelf zo prijsgeven. Schiet ik niks mee op.
Ik herken overigens (lang) niet alles, ik word bv pas enthousiast als mensen met een voor mij interessant onderwerp of interessante vraag komen.
quote:Kwaad op jezelf of teleurgesteld in de ander ?Op woensdag 18 november 2009 12:53 schreef Grandas het volgende:
Dit dus. Ik neem mensen snel in vertrouwen, en als ze daarna het bij me verneuken ben ik ook echt kwaad. Maar het kwaad is dan al geschiedt, en ik zie juist bij veel andere mensen dat je eerst wat fases door moet maken voordat je bepaalde dingen te horen krijgt.
Gewoon to the point en niet eindeloos eromheen draaien (wat ik zelf altijd doe
)Wat ik wel merk is dat open mensen (als we nu toch even in hokjes denken) wel eerder mensen kwetsen, maar daarnaast worden de positieve kanten ook eerder aangekaart. Dus dat is meteen vergeven.
quote:Kwaad of machteloos?Op woensdag 18 november 2009 12:53 schreef Grandas het volgende:
[..]
Dit dus. Ik neem mensen snel in vertrouwen, en als ze daarna het bij me verneuken ben ik ook echt kwaad. Maar het kwaad is dan al geschiedt, en ik zie juist bij veel andere mensen dat je eerst wat fases door moet maken voordat je bepaalde dingen te horen krijgt.
quote:Ik vind mensen die alles sugarcoaten juist schijnheilig eigelijk. Zo volgens de sociale regeltjes helemaal perfect, maar vanbinnen gewoon een eikel. Dan heb k liever wat eerlijkere mensen die wat hard kunnen zijn.Op woensdag 18 november 2009 12:46 schreef Logician het volgende:
[..]
Klopt en omdat de meeste mensen een masker ophebben verwachten ze dat hoe jij je voordoet ook een masker is en kunnen ze het dan al heel gauw als schijnheilig of intimiderend opvatten
heb je op lange termijn veel meer aan.
zeker bij mensen als TS, die bij hem zelf kunnen aangeven wanneer ie bijvoorbeeld te enthousiast is. Misschien kan je dat aangeven bij je vrienden ofzo?
quote:
De pest is alleen dat heel veel mensen er niet zo goed mee kunnen omgaan, en dat zegt in mijn beleving dan vooral veel over die mensen maar goed, het feit blijft hetzelfde.
quote:Dat vind ik dan weer niet terecht. Het was jouw verwachting dat je hen kon vertrouwen, het is niet hun verantwoordelijkheid om te voldoen aan jouw verwachting. Dit om het simpele feit dat niemand erg veel waarde hecht aan jouw verwachtingen als ze je pas net kennen.Op woensdag 18 november 2009 12:53 schreef Grandas het volgende:
Dit dus. Ik neem mensen snel in vertrouwen, en als ze daarna het bij me verneuken ben ik ook echt kwaad.
quote:Open zijn is in mijn beleving wat anders dan to-the-point-zijn.Op woensdag 18 november 2009 12:58 schreef Twizu het volgende:
Maar ik mag open mensen wel.
Gewoon to the point en niet eindeloos eromheen draaien (wat ik zelf altijd doe
quote:Moet hierbij heel erg aan The big bang theory denken
Nadelen van allerlei details out in the open is dat mensen aan de haal gaan met die details. Ze verdraaien het of vertellen het gewoon door. Interesseert me niet, eigenlijk. Mensen vellen hun oordeel toch wel, of ze de details nu van mij te horen krijgen of van een ander. En wie dan toch negatief over mij wil denken, moet dat dan maar doen. Voor iedereen die mij niet mag, zijn er twee die mij wel mogen en daar focus ik me op.
TS, als je eenmaal echt volwassen bent, zul je zien dat je a) meer mensenkennis hebt en minder teleurgesteld zult zijn en b) dat je vanzelf een groep mensen om je heen verzamelt die jou kunnen waarderen om wie je bent.
quote:hoezo 'verkeerd'?? mensen zijn zoals ze zijn...en in sommige gevallen gaat dat goed, en in andere gevallen niet...het is onzin om mensen kwalijk te gaan nemen dat ze zijn zoals ze zijn, net zoals het onzin is jezelf kwalijk te nemen dat je bent zoals je bent...Op woensdag 18 november 2009 13:15 schreef Xs2Shanna het volgende:
Gewoon vast blijven houden. Feit dat mensen verkeerd reageren op jouw, is hun probleem, niet de jouwe. De mensen zijn al veel te dicht, gesloten,gereseveerd.
...en op een gegeven moment leer je daar mee omgaan, maar helaas zijn daar in de meeste gevallen eerst wat teleurstellingen voor nodig...en dan is het nog beter om open te zijn en van alle mensen met wie je contact maakt, er een paar over te houden, dan gesloten te zijn en uberhaupt zo goed als geen contact te maken...
maar ik snap TS wel...zelfbescherming is wel prettig, maar dat ontwikkelt zich vanzelf...dat je dat kennelijk nog niet zo hebt, wil alleen maar zeggen dat je in het verleden kennelijk niet dusdanig gekwetst bent, dat het opbouwen van die zelfbescherming nodig was...en daar is niks negatiefs aan...
welkom in de grote mensen wereld, TS
quote:QFT! het is hard, maar waar. Ik heb er in ieder geval veel van geleerd. En verder wat Seven zegt, ik beschouw mensen niet meer zo snel als vrienden.Op woensdag 18 november 2009 14:08 schreef Abbadon het volgende:
[..]
hoezo 'verkeerd'?? mensen zijn zoals ze zijn...en in sommige gevallen gaat dat goed, en in andere gevallen niet...het is onzin om mensen kwalijk te gaan nemen dat ze zijn zoals ze zijn, net zoals het onzin is jezelf kwalijk te nemen dat je bent zoals je bent...
...en op een gegeven moment leer je daar mee omgaan, maar helaas zijn daar in de meeste gevallen eerst wat teleurstellingen voor nodig...en dan is het nog beter om open te zijn en van alle mensen met wie je contact maakt, er een paar over te houden, dan gesloten te zijn en uberhaupt zo goed als geen contact te maken...
maar ik snap TS wel...zelfbescherming is wel prettig, maar dat ontwikkelt zich vanzelf...dat je dat kennelijk nog niet zo hebt, wil alleen maar zeggen dat je in het verleden kennelijk niet dusdanig gekwetst bent, dat het opbouwen van die zelfbescherming nodig was...en daar is niks negatiefs aan...
welkom in de grote mensen wereld, TS
Je leert elke dag weer manieren om ermee om te gaan, als je je er bewust van wordt.
interessant topic trouwens
Toen kreeg ik een andere vriend en is heel mijn leven positief veranderd. Nu ontwijk ik de negatieve mensen, en ik heb nog nooit klachten gehad van teveel openheid, meestal is het juist positief. Natuurlijk teleustellingen krijg je altijd voor kiezen, maar twijfel nooit aan jezelf als daar geen reden voor nodig is.
"Forget about the people in your past,
there is a reason they didn't make it to your future"
Belangerijk!!!
Mensen die gesloten blijven hebben op ten duur alleen maar zichzelf ermee! Want jij legt snel nieuwe contacten, en diegene die altijd maar zo gesloten houd niet....
Je leeft maar 1 keer, laat je niet in de weg staan door mensen die anders denken dan jij.
quote:inderdaad interessant...Op woensdag 18 november 2009 14:13 schreef Some-Lady het volgende:
[..]
QFT! het is hard, maar waar. Ik heb er in ieder geval veel van geleerd. En verder wat Seven zegt, ik beschouw mensen niet meer zo snel als vrienden.
Je leert elke dag weer manieren om ermee om te gaan, als je je er bewust van wordt.
interessant topic trouwens
Ik heb eerder het tegendeel van TS
...ben uit mezelf erg gesloten en gereserveerd, en heb beetje bij beetje geleerd mensen wat meer toe te laten, omdat je alleen dan échte vriendschappen kan opbouwen...Best een makkelijke oplossing voor mensen die een open boek zijn.
quote:Zal ik hier maar even reageren, ik herken mezelf er ook tot op een zekere hoogte in, zo wil ik bijvoorbeeld met regelmaat alles en iedereen overal bij betrekken.Op woensdag 18 november 2009 12:52 schreef Grandas het volgende:
[..]
Jouw omschrijving is inderdaad beter denk ik. Klopt ook wel, ik vertel de meeste dingen net zo makkelijk aan vreemden als aan vrienden.
En nee, dat eigenlijk niet. Verreweg in de meeste gevallen vinden ze het grappig wat ik vertel, en onderhoudend. Ik heb er denk ik zelf grotere problemen mee dan mijn (om het maar stom te zeggen) toehoorders. Ik wil eigenlijk helemaal niet mezelf zo prijsgeven. Schiet ik niks mee op.
Maar goed, als je jouw (over?)enthousiasme daadwerkelijk wilt veranderen,
kun je hier misschien wat mee:
Zodra iemand van jou een antwoord verlangt, is het mogelijk alvorens direct over te gaan op het geven van een reactie, even je lippen op elkaar houden, en voor jezelf af te vragen wat je hierop wilt en kunt gaan antwoorden.
Laten we jouw voorbeeld er bij halen.
quote:Jouw antwoord:Vraag: "Hee man, hoe is-ie?"
quote:Echter, kan er ook worden overgegaan naar het handelen op deze wijze:"Goed man
De vraag is dus:
"Hee man, hoe is-ie?"
Voordat jij iets terug zegt, kun jij de vraag overdenken door jezelf af te vragen: wat kan en ga ik vertellen aan de vraagsteller?
Kan ik de vraagsteller overspoelen met details?
Kan ik de vraagsteller vertellen dat ik met de bus heb gereisd?
Kan ik de vraagsteller vertellen dat ik met anderen op pad ben gegaan terwijl zij eigenlijk naar school moesten?
Laten we er mogelijke antwoorden bijhalen:
Antwoord: “Het gaat hartstikke goed!”
In dit antwoord krijgen enkel jouw spontane emoties een plek middels het gebruik van het woord hartstikke. In dit mogelijke antwoord ben je niet in detail getreden, heb je niet teveel los gelaten over je eigen gevoelens en gedachten, geen informatie verspreid over Ronald en jullie en je hebt de busreis ook niet vermeld.
Een ander mogelijk antwoord: "Het gaat hartstikke goed, ik ben hier net gearriveerd met de bus."
In dit antwoord gebeurt het volgende,
allereerst krijgen jouw spontane emoties een plek doordat je het woord hartstikke hebt gebruikt. Ten tweede, heb je in jouw reactie de busreis ter sprake gebracht, waar je het zo graag over wilde hebben omdat je zo enthousiast was over het opsluiten van Ronald.
In dit mogelijke antwoord ben je niet in detail getreden, heb je niet teveel los gelaten over je eigen gevoelens en gedachten, en daarbij heb je ook geen persoonlijke informatie verspreid over jullie en Ronald.
Een nog omvattender antwoord zou zijn:
"Het gaat hartstikke goed, zojuist ben ik hier met Ronald en Klaas gearriveerd met de bus."
Mogelijkerwijs is dit het meest compleet behoudende antwoord mogelijk, eveneens krijgen jouw spontane emoties een plek vanwege het benoemen van het woord hartstikke, en ook hier heb je de busreis met de enthousiaste gebeurtenis (het opsluiten van Ronald) ter sprake gebracht, plus, je hebt de namen van Ronald en Klaas genoemd.
In ons denken koppelen wij eerder gebeurtenis aan een persoon, dan een gebeurtenis aan een ding.
Met andere woorden; de drang over het vertellen van Ronald is hoger dan de drang over het vertellen van de busreis.
In het omvattende antwoord heb je, ondanks dat je niet de gehele busreis hebt gepoogd te verwoorden en geen persoonlijke informatie hebt los gelaten buiten de namen Ronald en Klaas, toch voor de vraagsteller een bevredigend antwoord gegeven, en hebben jouw emoties de kans gekregen zich te uiten in jouw reactie.
Met het omvattende antwoord, heb jij voorkomen dat jij jezelf ‘prijs geeft’.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-11-2009 19:02:38 ]
inner circle thingy; geinig, eigenlijk is/was iedereen mijn vriend, creepy:P
wat ik geleerd heb over openheid tegenover vrouwen: niet doen. je maakt jezelf net zo interessant als een kamerplant, omdat je totaal niet mysterieus bent.
en dan wil je je aanpassen aan die persoon, met als resultaat dat je nog harder faalt, waardoor je een hekel aan dr krijgt
wat doe ik nu?
ik ben erachter gekomen dat ik door mijn vrolijkheid mensen aantrek die net zo zijn als ik, en mensen afstoot die ik toch niet moet. zo van, ik hoef me vrienden niet uit te zoeken, die komen wel naar mij toe
kwa jan lampekatoen, mensen vinden het heel tof als iemand je aanspreekt. ja echt. ik leer nu gruwelijk veel mensen kennen in een korte tijd, en later pas je een filter toe
wel erg minder, ik ken een paar mensen die me laten voelen dat ik hun op een of andere manier moet "vermaken" die ken ik via via, en mij vinden ze wel tof. ja duh, omdat niemand anders met ze praat
dat zijn echt ZULKE saaie drollen
o, en kwa vrouwen, ontspannenheid is het sleutelwoord
(at least, for me :p )