R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb een probleempje, ik zal het zo goed mogelijk proberen te omschrijven.
Ik ben enthousiast. Als ik iets meemaak, dan ben ik er helemaal vol van en wil ik het delen. Als ik een nieuwe band ontdek, dan moet ik die aan iedereen aanraden. Als ik een nieuw lekker nummer ontdek, draai ik die 100x en heb het er steeds over. Als ik een film helemaal geweldig vind mag iedereen dat weten.
Maar dit is ook zo met andere dingen. Ik ben véél te vroeg enthousiast voor dingen. Als ik kans heb op nieuw werk, ben ik er al helemaal vol van, of als ik bijvoorbeeld op een kijkavond ben geweest voor een kamer. Ik word niet gauw verliefd op een meisje, maar als dat zo is is het binnen één dag.
Op zich niets mis mee zou je zeggen.
Toch heb ik het idee dat ik mensen móet vertellen hoe ik ben, online of offline. Ik heb heel duidelijk te behoefte om me volledig open te stellen. Op Hyves, op FOK!, overal eigenlijk.
Verder zit het bij mij zo dat ik door dat enthousiasme steeds teleurgesteld word of pijn word gedaan. Ik ben veel te open, ik zeg alles eerlijk en heb geen taboes. Maakt niet uit of ik iemand goed of niet goed ken. En ik word er moe van. Het brengt me continu in problemen of dat ik denk; wat heb ik nu weer gezegd? Om maar niet te spreken over de teleurstellingen/misbruik dat er van wordt gemaakt.
Ik merk dit ook aan andere mensen. Ik ben heel creatief en origineel, maar ik merk dat dit niet altijd op prijs wordt gesteld. Dat zal ook wel aan hen liggen, maar ik heb ook die behoefte om altijd een onderscheidend-van-de-massa gesprek te hebben met nieuwe mensen.
Nu ben ik dit zelf eens gaan doorlezen en analyseren. Als eerste zou ik van mezelf zeggen dat die behoefte aan mezelf blootstellen ligt aan een behoefte aan erkenning. Erkenning is leuk, maar om te zeggen dat ik daar nu verslaafd aan ben, nee. En behoefte aan erkenning zou duiden op een gebrek aan zelfvertrouwen, en afgezien van een klein onzeker momentje wat iedereen wel heeft ben ik zelfverzekerd.
Een andere analyse zou zijn dat ik op mezelf geil, en mezelf heel belangrijk vind. Klopt al meer, maar zeker niet waar. Ik kan me goed inleven in andere personen, ben geïnteresseerd, ben sociaal en hou rekening met ze.
Het liefste wil ik wat gereserveerder worden. Niet alles weggeven. Niet meteen enthousiast worden. Heel simpel, zou je zeggen. Nee. Het lukt me niet. Volgens mij zit het ergens in mijn karakter, want ik heb het geprobeerd, maar het lukt me niet.
Komt dit voor mensen bekend voor? Zijn er hier mensen die tips hebben of mij kunnen analyseren? Ik ben wél bereid om hieraan te werken, en naar tips te luisteren.
Ik wilde dit topic met mijn échte account posten, omdat ik vond dat mensen dit best mogen weten. Precies wat ik beschrijf in dit topic. Heb mezelf voor één keer in bescherming genomen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Grandas op 18-11-2009 11:20:18 ]
Ik ben enthousiast. Als ik iets meemaak, dan ben ik er helemaal vol van en wil ik het delen. Als ik een nieuwe band ontdek, dan moet ik die aan iedereen aanraden. Als ik een nieuw lekker nummer ontdek, draai ik die 100x en heb het er steeds over. Als ik een film helemaal geweldig vind mag iedereen dat weten.
Maar dit is ook zo met andere dingen. Ik ben véél te vroeg enthousiast voor dingen. Als ik kans heb op nieuw werk, ben ik er al helemaal vol van, of als ik bijvoorbeeld op een kijkavond ben geweest voor een kamer. Ik word niet gauw verliefd op een meisje, maar als dat zo is is het binnen één dag.
Op zich niets mis mee zou je zeggen.
Toch heb ik het idee dat ik mensen móet vertellen hoe ik ben, online of offline. Ik heb heel duidelijk te behoefte om me volledig open te stellen. Op Hyves, op FOK!, overal eigenlijk.
Verder zit het bij mij zo dat ik door dat enthousiasme steeds teleurgesteld word of pijn word gedaan. Ik ben veel te open, ik zeg alles eerlijk en heb geen taboes. Maakt niet uit of ik iemand goed of niet goed ken. En ik word er moe van. Het brengt me continu in problemen of dat ik denk; wat heb ik nu weer gezegd? Om maar niet te spreken over de teleurstellingen/misbruik dat er van wordt gemaakt.
Ik merk dit ook aan andere mensen. Ik ben heel creatief en origineel, maar ik merk dat dit niet altijd op prijs wordt gesteld. Dat zal ook wel aan hen liggen, maar ik heb ook die behoefte om altijd een onderscheidend-van-de-massa gesprek te hebben met nieuwe mensen.
Nu ben ik dit zelf eens gaan doorlezen en analyseren. Als eerste zou ik van mezelf zeggen dat die behoefte aan mezelf blootstellen ligt aan een behoefte aan erkenning. Erkenning is leuk, maar om te zeggen dat ik daar nu verslaafd aan ben, nee. En behoefte aan erkenning zou duiden op een gebrek aan zelfvertrouwen, en afgezien van een klein onzeker momentje wat iedereen wel heeft ben ik zelfverzekerd.
Een andere analyse zou zijn dat ik op mezelf geil, en mezelf heel belangrijk vind. Klopt al meer, maar zeker niet waar. Ik kan me goed inleven in andere personen, ben geïnteresseerd, ben sociaal en hou rekening met ze.
Het liefste wil ik wat gereserveerder worden. Niet alles weggeven. Niet meteen enthousiast worden. Heel simpel, zou je zeggen. Nee. Het lukt me niet. Volgens mij zit het ergens in mijn karakter, want ik heb het geprobeerd, maar het lukt me niet.
Komt dit voor mensen bekend voor? Zijn er hier mensen die tips hebben of mij kunnen analyseren? Ik ben wél bereid om hieraan te werken, en naar tips te luisteren.
Ik wilde dit topic met mijn échte account posten, omdat ik vond dat mensen dit best mogen weten. Precies wat ik beschrijf in dit topic. Heb mezelf voor één keer in bescherming genomen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Grandas op 18-11-2009 11:20:18 ]
Bekend verhaal. Heb er zelf ook last van. Ff dit topic volgen dus..
*superman has issues. why jump over a building when you can simply walk around the damn thing..*
* the only thing better than a beer, is two beers*
*hmm..... donuts!*
* the only thing better than a beer, is two beers*
*hmm..... donuts!*
mjaa dan wil je gewoon eigenlijk aandacht vragen denk ik ? 
Als ik iets leuks weet ofzo moet k het ook altijd vertellen of iets minder leuk als IK het maar kan rond vertellen aan de rest.
Als ik iets leuks weet ofzo moet k het ook altijd vertellen of iets minder leuk als IK het maar kan rond vertellen aan de rest.
-
Voor zulke mensen is toch Twitter uitgevonden? 
Beter een gat in je hand, dan een hand in je gat
Let's have fun ---- Life will suck soon enough
Hattrick: 206761
Let's have fun ---- Life will suck soon enough
Hattrick: 206761
Dat vind ik dus helemaal niks. Zelfverheerlijking ten top, en dat ben ik juist niet.quote:Op woensdag 18 november 2009 11:23 schreef RemCOW het volgende:
Voor zulke mensen is toch Twitter uitgevonden?
Zo, wat een herkenbaar topic 
Op vrijdag 6 februari 2009 08:48 schreef ajf het volgende:
Cada día te quiero más que ayer y menos que mañana O+
Cada día te quiero más que ayer y menos que mañana O+
Ik herken me er ook wel deels in. Ik probeer voor mezelf altijd wel de negatieve zaken of nadelen van bepaalde zaken waar ik heel enthousiast over bent op een rijtje te zetten, om op die manier er wat meer grip op te krijgen.
Ik herken mijzelf hier niet in.
Ik vind enthousiaste mensen erg leuk. Ze zijn zeer authentiek, je weet altijd wat je aan ze hebt, en houden zich niet in omdat ze je niet zo goed kennen. Ik kan goed met deze mensen opschieten.
Het is alleen vervelend als er dan misbruik van word gemaakt, want ik vind het een goede eigenschap. Ik zou uitkijken met het vertellen van persoonlijke dingen op korte termijn totdat je de persoon beter kent, en je weet wat je aan ze hebt.
Ik vind enthousiaste mensen erg leuk. Ze zijn zeer authentiek, je weet altijd wat je aan ze hebt, en houden zich niet in omdat ze je niet zo goed kennen. Ik kan goed met deze mensen opschieten.
Het is alleen vervelend als er dan misbruik van word gemaakt, want ik vind het een goede eigenschap. Ik zou uitkijken met het vertellen van persoonlijke dingen op korte termijn totdat je de persoon beter kent, en je weet wat je aan ze hebt.
Dan kan het goed nog bij de leeftijd horen. Jeugdig enthousiasme, kinderlijke onbevangenheid, zoiets. In dat geval gaat het hoogstwaarschijnlijk vanzelf nog wel veranderen.quote:
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Bekend verhaal, had ik ook alst van. Totdat ik begon te beseffen dat de wereld geen ene zal om jou geeft, dus waarom zou jij iets voor de wereld geven 
Een onbekende boeit het bijvoorbeeld niet dat jij nu spontaan dood neervalt...
Een onbekende boeit het bijvoorbeeld niet dat jij nu spontaan dood neervalt...
“Thunder is good, thunder is impressive; but it is lightning that does all the work”
Ik herken er wel iets in, in de zin dat ik vroeger ook snel te openhartig was en spontaan dingen aanbood aan mensen, waar niet altijd even enthousiast op gereageerd werd. Op een gegeven moment wordt het vanzelf minder omdat je merkt dat dat bij anderen niet altijd goed valt en je jezelf ook tegen die teleurstelling wilt beschermen. Het is in ieder geval wel te leren om dat enthousiasme iets in te tomen als het niet gepast is, zonder dat je daarmee je persoonlijkheid teveel geweld aan hoeft te doen.
Wat ik zelf een behulpzaam uitgangspunt vind, is dat de basis in sociaal contact ligt in interesse in die ander. Ook probeer ik vervolgens diegene wat meer de leidraad over de 'diepte' van het gesprek/contact te geven. Als iemand dan zelf ook opener is, ga ik wel 'los', blijft iemand gereserveerder dan houd ik me ook wat in.
Wat ik zelf een behulpzaam uitgangspunt vind, is dat de basis in sociaal contact ligt in interesse in die ander. Ook probeer ik vervolgens diegene wat meer de leidraad over de 'diepte' van het gesprek/contact te geven. Als iemand dan zelf ook opener is, ga ik wel 'los', blijft iemand gereserveerder dan houd ik me ook wat in.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Dit is een hele goede tip denk ik. Ik ben iemand van de anekdotes, leuke weetjes, ontwapenende vragen. Maar daarbij vertel ik wel heel veel over mezelf. Meestal heb ik een heel leuk gesprek, maar ik merk dat ik gewoon té open ben. En als de persoon leuk is, dan ben ik daar gewoon veel te gauw enthousiast over. Ik heb liever gewoon een wat' onverschillige houding, zodat ik mezelf bescherm.quote:Op woensdag 18 november 2009 11:55 schreef Etoile het volgende:
Wat ik zelf een behulpzaam uitgangspunt vind, is dat de basis in sociaal contact ligt in interesse in die ander. Ook probeer ik vervolgens diegene wat meer de leidraad over de 'diepte' van het gesprek/contact te geven. Als iemand dan zelf ook opener is, ga ik wel 'los', blijft iemand gereserveerder dan houd ik me ook wat in.
Ik kom juist uit een heel warm gezin, met veel aandacht voor de kinderen. Mijn ouders zijn weliswaar gescheiden, maar wel op een goede manier in overleg. Mijn ouders doen (nog steeds) veel voor me, maar verwennen me niet.quote:Op woensdag 18 november 2009 11:57 schreef Hydrogeny het volgende:
Vroeger niet genoeg aandacht gehad? Profiel zegt: Man? Klopt dat?
En ja, ik ben een man. Klinkt de OP zo vrouwelijk?
Ik herken me heel goed in je situatie eigenlijk. Ik ben 23, maar ik heb dat eigenlijk ook.
Ik ervaar het meer zo:
Zodra jij je eigen identiteit bloot geeft aan iemand en gewoon zegt wat op je hart ligt, zal je snel de mensen herkennen die ook echt zijn. Wel heb ik gemerkt dat je dan niet veel mensen erop nahoud, maar de contacten die je hierdoor WEL krijgt, zijn ook mensen die het beste met jouw voorhebben (behalve een enkeling.. heb ik laatst nog ondervonden..)
Ik ervaar het meer zo:
Zodra jij je eigen identiteit bloot geeft aan iemand en gewoon zegt wat op je hart ligt, zal je snel de mensen herkennen die ook echt zijn. Wel heb ik gemerkt dat je dan niet veel mensen erop nahoud, maar de contacten die je hierdoor WEL krijgt, zijn ook mensen die het beste met jouw voorhebben (behalve een enkeling.. heb ik laatst nog ondervonden..)
Wow, exact mijn verhaalquote:Op woensdag 18 november 2009 12:02 schreef Grandas het volgende:
[..]
Dit is een hele goede tip denk ik. Ik ben iemand van de anekdotes, leuke weetjes, ontwapenende vragen. Maar daarbij vertel ik wel heel veel over mezelf. Meestal heb ik een heel leuk gesprek, maar ik merk dat ik gewoon té open ben. En als de persoon leuk is, dan ben ik daar gewoon veel te gauw enthousiast over. Ik heb liever gewoon een wat' onverschillige houding, zodat ik mezelf bescherm.
[..]
Ik kom juist uit een heel warm gezin, met veel aandacht voor de kinderen. Mijn ouders zijn weliswaar gescheiden, maar wel op een goede manier in overleg. Mijn ouders doen (nog steeds) veel voor me, maar verwennen me niet.
En ja, ik ben een man. Klinkt de OP zo vrouwelijk?
Heel herkenbaar verder, van de OP tot de twitter en de vriendelijke scheiding aan toe.
Trust me, I know what I'm doing.
De OP niet maar het probleem in het algemeen welquote:Op woensdag 18 november 2009 12:02 schreef Grandas het volgende:
[..]
Dit is een hele goede tip denk ik. Ik ben iemand van de anekdotes, leuke weetjes, ontwapenende vragen. Maar daarbij vertel ik wel heel veel over mezelf. Meestal heb ik een heel leuk gesprek, maar ik merk dat ik gewoon té open ben. En als de persoon leuk is, dan ben ik daar gewoon veel te gauw enthousiast over. Ik heb liever gewoon een wat' onverschillige houding, zodat ik mezelf bescherm.
[..]
Ik kom juist uit een heel warm gezin, met veel aandacht voor de kinderen. Mijn ouders zijn weliswaar gescheiden, maar wel op een goede manier in overleg. Mijn ouders doen (nog steeds) veel voor me, maar verwennen me niet.
En ja, ik ben een man. Klinkt de OP zo vrouwelijk?
Ik herken mezelf hier ook erg in. Alleen op het werk probeer ik dat open en enthousiaste een beetje in te dammen door vooraf na te denken of ik iets niet of wel ga melden. Als je namelijk al je ideen op tafel legt mag je deze ook direct uit werken en als je altijd te enthousiast bent over bijvoorbeeld plannen voor teamuitjes, mag je deze ook altijd regelen. Je moet jezelf af en toe in bescherming nemen.
Verder heb ik er eigenlijk geen problemen mee.
Verder heb ik er eigenlijk geen problemen mee.
Herkenbaar.quote:Op woensdag 18 november 2009 11:55 schreef Etoile het volgende:
Ik herken er wel iets in, in de zin dat ik vroeger ook snel te openhartig was en spontaan dingen aanbood aan mensen, waar niet altijd even enthousiast op gereageerd werd. Op een gegeven moment wordt het vanzelf minder omdat je merkt dat dat bij anderen niet altijd goed valt en je jezelf ook tegen die teleurstelling wilt beschermen. Het is in ieder geval wel te leren om dat enthousiasme iets in te tomen als het niet gepast is, zonder dat je daarmee je persoonlijkheid teveel geweld aan hoeft te doen.
Wat ik zelf een behulpzaam uitgangspunt vind, is dat de basis in sociaal contact ligt in interesse in die ander. Ook probeer ik vervolgens diegene wat meer de leidraad over de 'diepte' van het gesprek/contact te geven. Als iemand dan zelf ook opener is, ga ik wel 'los', blijft iemand gereserveerder dan houd ik me ook wat in.
Wat ik nooit begreep was waarom mensen mij altijd maar raar vonden nadat ze aan me vroegen 'hoe gaat het' en ik gewoon vertelde hoe het ging ipv 'goed' wat mensen dus gewoon willen horen. (mits het om een beste vriend/familie/partner gaat). Mensen willen blijkbaar helemaal niet weten hoe het gaat het is gewoon een beleefdheidsnorm, Wist ik veel!
En zo zijn er nog wel 100 kleine dingetjes die je als 'open mens zijnde' gaandeweg moet en zal leren.
Dit is me ook door mijn hoofd geschoten, maar ik vind het niet helemaal kloppen. Het is wel heel makkelijk om te zeggen, ik ben wie ik ben en als je daar niet mee kunt leven heb je pech. Me iets té makkelijk. Ik ben ook bereid me aan te passen, en ik wil ook aan mezelf werken.quote:Op woensdag 18 november 2009 12:07 schreef Bob23 het volgende:
Ik herken me heel goed in je situatie eigenlijk. Ik ben 23, maar ik heb dat eigenlijk ook.
Ik ervaar het meer zo:
Zodra jij je eigen identiteit bloot geeft aan iemand en gewoon zegt wat op je hart ligt, zal je snel de mensen herkennen die ook echt zijn. Wel heb ik gemerkt dat je dan niet veel mensen erop nahoud, maar de contacten die je hierdoor WEL krijgt, zijn ook mensen die het beste met jouw voorhebben (behalve een enkeling.. heb ik laatst nog ondervonden..)
Maar aan de andere kant heb je ook wel gelijk hoor!
|
|
