OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
Hier een pantserinfanteristquote:Op donderdag 5 november 2009 17:04 schreef JustSoraya het volgende:
Ik vind 2,5 uur nog best wel ver, als je nagaat dat sommige soldaten gewoon naar huis toekunnen. Bij ons zal dat echt niet gaan lukken. Ik hoop wel dat dit nog zal gaan komen!
En tot nu toe zal ik het dan gewoon met de weekenden moeten doen, en ik merk dat dat ook nog best meevalt als je kijkt naar de uitzendingen!
Weten jullie trouwens ook wat de panser-infanterie in gaat houden, want dat gaat hij over 2 maanden doen... Wat neemt dit allemaal met zich mee? Want mijn vriend zegt zelf dat het : Allejezusmotherfocking zwaar gaat worden x'D
. Wat de Painf inhoud is moelijk om compleet uit te leggen, maar wat het voor jou en hem inhoud is iets makkelijker
. Het ligt eraan wat voor functie hij krijgt (binnen het bataljon) maar hiervoor zou hij eerst een vervolg opleiding/cursus krijgen, en dit varieert tussen een paar weken tot een paar maanden studeren/afzien.Hierna wordt hij daadwerkelijk op functie geplaatst en gaat hij aan het "echte" werk beginnen. Dit is niet "allejezusmotherfocking zwaar" zoals hij het zegt, maar er gaat wel veel geoefend worden, wat weer betekent dat hij veel van huis weg zal zijn. Dit ligt er ook nog aan of het bataljon waar hij zit binnen een bepaalde tijd wordt uitgezonden want als dat zo is, zullen er meer oefeningen/trainingen/opleidingen zijn.
Houd er iig rekening mee dat hij sowieso zal gaan veranderen; hetzij positief maar ook wel negatief.
Dit is mijzelf ook overkomen, maar ben nog steeds (nu 5 jaar) bij m'n (tegenwoordig) vrouw die absoluut GEEN militair als vriend wou omdat haar vader beroeps was.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je niet moet luisteren naar mensen die zeggen dat het toch niet gaat werken, maar je moet er wel veel energie in willen steken (en hij ook) om het te laten werken. Relaties zijn nou eenmaal niet vanzelfsprekend, maar iets waar je van begin tot eind aan moet werken ook als je niet bij defensie zit.
[ Bericht 0% gewijzigd door acheron538 op 11-11-2009 14:25:32 (edit.) ]
Ahaa.. Daar heb ik wat aan ;D
Thank you voor je verhaal/boodschap!
Thank you voor je verhaal/boodschap!
Love is the slowest form of suicide.
hoi mensen,
ik zit een beetje met hetzelfde probleem als soraya! mijn vriend ken ik 1,5 jaar en zit ook in het leger. hij zit nu een jaar intern, waardoor ik hem alleen in het weekend zie. dat is best heel moeilijk voor mij.
graag soraya zou ik je een persoonlijk berichtje sturen (alleen lukt het om een of andere reden niet..!). zou je mij anders een berichtje willen sturen?
dankjewel!
liefs
ik zit een beetje met hetzelfde probleem als soraya! mijn vriend ken ik 1,5 jaar en zit ook in het leger. hij zit nu een jaar intern, waardoor ik hem alleen in het weekend zie. dat is best heel moeilijk voor mij.
graag soraya zou ik je een persoonlijk berichtje sturen (alleen lukt het om een of andere reden niet..!). zou je mij anders een berichtje willen sturen?
dankjewel!
liefs
Goed om dit te horen van een meisje, hoe je over een militair als vriend denkt. Two thumbs up!quote:Op donderdag 5 november 2009 18:43 schreef EllaN het volgende:
Toen mijn vriend in gewoon "thuis" was, zag ik hem ook alleen in het weekend. Hij zat in Doorn (Korps Mariniers) en reizen viel niet helemaal mee.
Een relatie met een militair brengt inderdaad ook heel veel leuks met zich mee hoor. Je hebt een vent die weet wat hij wilt, zich niet druk maakt om kleine dingen, zelfverzekerd is. Een sterke man om op je kunnen steunen
. Je gaat je krom lachen om de dingen die zij elkaar af en toe aan doen. En ook ben je heel blij om elkaar te zien
Je moet er wat voor overhebben, maar krijgt er ook heel veel voor terug
Over de pantserinfanterie weet ik vrij weinig dus hopelijk kan iemand anders jou daarmee helpen.
Dat heeft niet elke militair hoor... Sommigen kunnen wel werk en prive scheidenquote:Op dinsdag 10 november 2009 00:34 schreef YskaFredriksson het volgende:
[..]
Zoals bijvoorbeeld boodschappenlijstjes die in afkortingen wordt gedicteerd: habu's en knawo's
en dan ziet ie een flipa en blabla..
Het is een eer als je mag werken voor je vaderland lijkt mij zo!
Als jij niet kan leven met een man die uitgezonden kan worden voor 6 maanden, of soms 2 weken niet thuis is etc. en sterke verhalen heeft... Dan moet je er gewoon mee kappen.
Ik begrijp (als vrouw zijnde) heus wel wat je bedoelt. Als je van elkaar houd wil je elkaar zien en dan geef je om iemand, maar het zien van iemand (elke dag) die in het leger zit werkt gewoon niet.
En geloof me, dit duurt niet voor 5 jaar, mijn vader is nu bijna 50 zit in het leger en nog steeds is die soms voor 2 hele weken weg of langer (korter uiteraard ook).
Maak een keuze!
Als jij niet kan leven met een man die uitgezonden kan worden voor 6 maanden, of soms 2 weken niet thuis is etc. en sterke verhalen heeft... Dan moet je er gewoon mee kappen.
Ik begrijp (als vrouw zijnde) heus wel wat je bedoelt. Als je van elkaar houd wil je elkaar zien en dan geef je om iemand, maar het zien van iemand (elke dag) die in het leger zit werkt gewoon niet.
En geloof me, dit duurt niet voor 5 jaar, mijn vader is nu bijna 50 zit in het leger en nog steeds is die soms voor 2 hele weken weg of langer (korter uiteraard ook).
Maak een keuze!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Er was eens....
Antwoord op spoiler: Het zijn zeikerige, onzekere, egoistische, onafhankelijke, emotionele zeikwijven
Nouja..quote:Op vrijdag 22 januari 2010 14:42 schreef Lightning_NL het volgende:
Antwoord op spoiler: Het zijn zeikerige, onzekere, egoistische, onafhankelijke, emotionele zeikwijven
Ik weet (mijn vader is beroepsmilitair) dat toen ik en mijn zus (tweeling) werd geboren zij 2 koters moest verzorgen en vaders op oefening was
, ja dat is gewoon kut! Maar goed, vaders kwam gewoon weer terug zeg maar en ik ben toch wel goed terrecht gekomen dacht ik zo!Anyhoe, ik had laatst een gesprek met een militair en we kwamen op het gesprek liefde en hij had geen vriendin om de reden dat meisjes het zo erg vinden dat ze voor langere tijd weg zijn..ja triest vind ik dat!
Hij komt altijd terug toch!
Er was eens....
BIJNA altijdquote:Op vrijdag 22 januari 2010 14:53 schreef Maitje het volgende:
[..]
Nouja..
Ik weet (mijn vader is beroepsmilitair) dat toen ik en mijn zus (tweeling) werd geboren zij 2 koters moest verzorgen en vaders op oefening was
Anyhoe, ik had laatst een gesprek met een militair en we kwamen op het gesprek liefde en hij had geen vriendin om de reden dat meisjes het zo erg vinden dat ze voor langere tijd weg zijn..ja triest vind ik dat!
Hij komt altijd terug toch!
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Ik heb ook nog wel een tip als je niet wilt dat hij veranderd.
Praat met hem!
Je kan er nu al vanuit gaan dat hij gaat veranderen, door leeftijd en door de ervaring die hij opdoet bij het leger. Maar ik kreeg van een collega van me al de tip dat je altijd moet blijven praten over wat er gebeurt, gebeurt is, gaat gebeuren. Gewoon zodat hij stoom af kan blazen. Als hij niet mag/kan praten over de dingen die hij doet dan veranderd hij nog meer. Gewoon omdat hij zijn stoom niet kan afblazen.
Ik werk zelf niet bij de landmacht maar mijn broertje wel (luchtmobiel). Ik kreeg een tip van een oud-commando die zei dat je moet blijven praten met je broertje over de dingen die hij doet. Anders kan het fout gaan.
En btw, ik spreek met mijn baan wel uit ervaring dat af en toe je hart luchten wel helpt. Gewoon vertellen hoe je dag geweest is en wat je hebt meegemaakt is goed om de stoom eraf te krijgen.
Praat met hem!
Je kan er nu al vanuit gaan dat hij gaat veranderen, door leeftijd en door de ervaring die hij opdoet bij het leger. Maar ik kreeg van een collega van me al de tip dat je altijd moet blijven praten over wat er gebeurt, gebeurt is, gaat gebeuren. Gewoon zodat hij stoom af kan blazen. Als hij niet mag/kan praten over de dingen die hij doet dan veranderd hij nog meer. Gewoon omdat hij zijn stoom niet kan afblazen.
Ik werk zelf niet bij de landmacht maar mijn broertje wel (luchtmobiel). Ik kreeg een tip van een oud-commando die zei dat je moet blijven praten met je broertje over de dingen die hij doet. Anders kan het fout gaan.
En btw, ik spreek met mijn baan wel uit ervaring dat af en toe je hart luchten wel helpt. Gewoon vertellen hoe je dag geweest is en wat je hebt meegemaakt is goed om de stoom eraf te krijgen.
An Amateur trains untill he does it right!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
A Professional trains untill he can't do it wrong!
Toen ik geboren werd lag mijn vader als commando in een observatiepost in een bos in Duitsland. Hij heeft wel uitzonderlijk verlof gekregen om bij vrouw en zoon te zijn, maar moest zich binnen 24 uur weer melden bij zijn eenheid.quote:Op vrijdag 22 januari 2010 14:53 schreef Maitje het volgende:
Ik weet (mijn vader is beroepsmilitair) dat toen ik en mijn zus (tweeling) werd geboren zij 2 koters moest verzorgen en vaders op oefening was
Ik kan me voorstellen dat zoiets niet in het ideaalbeeld van iedere vrouw past. Mijn moeder was het wel gewend, ze kwam zelf ook uit een militair gezin, maar je moet er een bepaald type voor zijn. Je bent als vrouw niet altijd prioriteit 1 in het leven van een militair, en dat kan zwaar zijn.
Ja, ik generaliseer.
Idd je moet er voor open staan als vrouw zijnde. Maar ik kan best begrijpen dat als je aan het bevallen bent of net een kind (kinderen) op de wereld hebt gezet je graag je man erbij wilt hebben...quote:Op vrijdag 29 januari 2010 13:19 schreef Northside het volgende:
[..]
Toen ik geboren werd lag mijn vader als commando in een observatiepost in een bos in Duitsland. Hij heeft wel uitzonderlijk verlof gekregen om bij vrouw en zoon te zijn, maar moest zich binnen 24 uur weer melden bij zijn eenheid.
Ik kan me voorstellen dat zoiets niet in het ideaalbeeld van iedere vrouw past. Mijn moeder was het wel gewend, ze kwam zelf ook uit een militair gezin, maar je moet er een bepaald type voor zijn. Je bent als vrouw niet altijd prioriteit 1 in het leven van een militair, en dat kan zwaar zijn.
Mijn moeder en wij thuis als kinderen zijn het ook gewend dat vaders wel is weg was/is. Nu maakt het mij niet zoveel meer uit, maar vroeger was die wel is lang weg en dan miste ik hem enorm! Laat staan mijn moeder.
Maar goed, hou ouder ze worden hoe minder ze weg moeten
Er was eens....
ik vind dat totaal niet erg hoorquote:Op donderdag 21 januari 2010 18:13 schreef Lightning_NL het volgende:
[..]
Dat heeft niet elke militair hoor... Sommigen kunnen wel werk en prive scheiden
kan er wel om lachen. Als ik daar al niet tegen zou kunnen dan was mijn relatie een kort leven beschoren.
Attentie attentie letten wij even op... [kerst] Creatieve FOK!kers voor een fijne kerst voor FOK!kers
Ik ben zelf militair en ik kan er al niet tegen hahaquote:Op zondag 31 januari 2010 13:48 schreef YskaFredriksson het volgende:
[..]
ik vind dat totaal niet erg hoor
Sorry hoor, maar hoe oud ben je Soraya? Je wilt hem niet ophalen, je wilt het er niet met hem over praten, je komt bij mij over als een egoistisch tienermeisje 
.
Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
En zo'n initiele opleiding is vaak goed fysiek en mentaal afzien, dan werkt het ook niet als je een kwakkelend thuisfront hebt.
Als je echt zo'n aversie hebt tegen wat je vriend doet, moet je even goed bij jezelf te rade gaan. Wil je nog wel verder met die man? En misschien moet hij dat ook doen. Is er wel een toekomst met een vrouw die zo'n belangrijk deel van zijn leven negeert?
Ik realiseer me dat mijn reactie wellicht wat hard en ongenuanceerd overkomt. Hoop wel dat jullie eruit komen
.Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
En zo'n initiele opleiding is vaak goed fysiek en mentaal afzien, dan werkt het ook niet als je een kwakkelend thuisfront hebt.
Als je echt zo'n aversie hebt tegen wat je vriend doet, moet je even goed bij jezelf te rade gaan. Wil je nog wel verder met die man? En misschien moet hij dat ook doen. Is er wel een toekomst met een vrouw die zo'n belangrijk deel van zijn leven negeert?
Ik realiseer me dat mijn reactie wellicht wat hard en ongenuanceerd overkomt. Hoop wel dat jullie eruit komen
How'd you like to scrape the barnacles off of me rudder?
Niet iedereen komt van de marine hequote:Op zondag 31 januari 2010 23:18 schreef paintmeester het volgende:
Sorry hoor, maar hoe oud ben je Soraya? Je wilt hem niet ophalen, je wilt het er niet met hem over praten, je komt bij mij over als een egoistisch tienermeisje
Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
En zo'n initiele opleiding is vaak goed fysiek en mentaal afzien, dan werkt het ook niet als je een kwakkelend thuisfront hebt.
Als je echt zo'n aversie hebt tegen wat je vriend doet, moet je even goed bij jezelf te rade gaan. Wil je nog wel verder met die man? En misschien moet hij dat ook doen. Is er wel een toekomst met een vrouw die zo'n belangrijk deel van zijn leven negeert?
Ik realiseer me dat mijn reactie wellicht wat hard en ongenuanceerd overkomt. Hoop wel dat jullie eruit komen
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Dus omdat hij die keuze maakt moet zij haar leven maar aanpassen? Niet iedere vrouw kan/wil dat, en TS lijkt 1 van die vrouwen te zijn. Jammer voor hem/haar/ze.quote:Op zondag 31 januari 2010 23:18 schreef paintmeester het volgende:
Als je bij Defensie gaat werken, gaat de organisatie cultuur gewoon deel uit maken van je leven en helemaal als de boordplaatser bent (intern zit). Ik zie dat bij mezelf ook terug. Je vriend gaat/ is aan het veranderen. En dat moet ook, want die man moet zich in de organisatie kunnen handhaven.
Ja, ik generaliseer.
Ik denk dat er vanuit haar kan echt wel enig begrip kan zijn naar hem toe. Tuurlijk is het vervelend dat hij (tijdelijk) intern zit, maar dat gaat vanzelf weer over.quote:Op maandag 1 februari 2010 12:20 schreef Northside het volgende:
[..]
Dus omdat hij die keuze maakt moet zij haar leven maar aanpassen? Niet iedere vrouw kan/wil dat, en TS lijkt 1 van die vrouwen te zijn. Jammer voor hem/haar/ze.
En ik denk dat je moet accepteren wat je man of vrouw voor werk doet, maakt niet uit of hij wel of niet in het leger zit (of zij).
Er was eens....
Nou ja, dat moet blijken. Als ze uit elkaar zijn was er blijkbaar niet voldoende begrip. Aangezien TS niet meer meedoet zullen we het wel nooit weten.quote:Op maandag 1 februari 2010 20:10 schreef Maitje het volgende:
Ik denk dat er vanuit haar kan echt wel enig begrip kan zijn naar hem toe. Tuurlijk is het vervelend dat hij (tijdelijk) intern zit, maar dat gaat vanzelf weer over.
En ik denk dat je moet accepteren wat je man of vrouw voor werk doet, maakt niet uit of hij wel of niet in het leger zit (of zij).
En acceptatie is natuurlijk niet vanzelfsprekend, maar een afweging die je iedere keer opnieuw moet maken. Je partner wil zus en zo, dat heeft die en die gevolgen voor jou, ga je daarmee akkoord? Als ik een vrouw zou hebben waarmee het allemaal lekker liep, maar waar zij opeens besluit om 6 maanden per jaar op een boorplatform te gaan werken, dan zou ik dat niet accepteren. Daar heb ik niet voor getekend toen ik iets met haar begon.
En hier hetzelfde. Ts tekende voor situatie A, vriendje maakt keuzes waardoor ze in situatie B beland, en of ze dat accepteert is maar de vraag.
Ja, ik generaliseer.
Ik ben nu 17 jaar, dat heb ik eerder in dit topic ookal gezegd. Misschien egoïstisch en weetikveel wat er nu nog meer gezegd wordt. Voor mijn doen is dit topic eigenlijk al gesloten. Mijn vriend en ik praten er nog steeds niet over en hij kan zijn verhalen kwijt bij zijn ouders en vrienden, hij kan hiermee leven. Ik heb hem ook de keuze gegeven of hij met mij door wil gaan op deze manier, ookal kan hij niet veel over het leger kwijt en ook hij snapt dit en heeft hier respect voor.
Ook moet ik toegeven dat het onderhand is gaan wennen dat hij er doordeweeks niet is, het is nu juist vreemd als hij er wél weer is en hoe walgelijk dit ook over zal gaan komen en hoeveel kritiek ik zal gaan krijgen, als hij uitgezonden wordt hebben we afgesproken dat het over is.
Ook hebben we het erover gehad dat hij in het leger in combinatie met mij als vriendin gewoon niet kan. Daarom hebben we het er zo min mogelijk over en als hij hierop iets tegen had, had hij het heus gezegd en dat zal hij ook gaan doen. Op deze manier gaat het goed tussen ons.
Het valt bij btw wel op dat al die negatieve dingen alleen komen van andere militairen. Ik snap heus dat je voor elkaar op komt maar ik kan me ook niet voorstellen dat jij dit tegen je vriendin zegt als zij er moeite mee heeft. Als ze hier geen moeite mee heeft is er in mijn ogen iets mis met die relatie.
Ik ben blij met de reactie hierboven. Blijkbaar enig begrip. Het is inderdaad dat ik ervoor heb gekozen een relatie te beginnen maar voor het leger heb ik nooit gekozen. Ik accepteer het, maar op de voorwaarden hierboven. Het is een kwestie van geven en nemen. En dat hebben we op deze manier allebei gedaan.
Ook moet ik toegeven dat het onderhand is gaan wennen dat hij er doordeweeks niet is, het is nu juist vreemd als hij er wél weer is en hoe walgelijk dit ook over zal gaan komen en hoeveel kritiek ik zal gaan krijgen, als hij uitgezonden wordt hebben we afgesproken dat het over is.
Ook hebben we het erover gehad dat hij in het leger in combinatie met mij als vriendin gewoon niet kan. Daarom hebben we het er zo min mogelijk over en als hij hierop iets tegen had, had hij het heus gezegd en dat zal hij ook gaan doen. Op deze manier gaat het goed tussen ons.
Het valt bij btw wel op dat al die negatieve dingen alleen komen van andere militairen. Ik snap heus dat je voor elkaar op komt maar ik kan me ook niet voorstellen dat jij dit tegen je vriendin zegt als zij er moeite mee heeft. Als ze hier geen moeite mee heeft is er in mijn ogen iets mis met die relatie.
Ik ben blij met de reactie hierboven. Blijkbaar enig begrip. Het is inderdaad dat ik ervoor heb gekozen een relatie te beginnen maar voor het leger heb ik nooit gekozen. Ik accepteer het, maar op de voorwaarden hierboven. Het is een kwestie van geven en nemen. En dat hebben we op deze manier allebei gedaan.
Love is the slowest form of suicide.
Nou, dat is nog eens een stabiele liefdevolle relatie. Een basis waar je op kan voortbouwen! Heel goed, ik weet zeker dat jullie ontzettend gelukkig gaan worden.
Slotje?
Slotje?
Ja, ik generaliseer.
Beschuldig je nu vrouwen die er wél mee kunnen omgaan dat er 'iets mis is' met hun relatie!?
Dan wordt dit inderdaad een hulpeloos gedoe.
(Ik had best begrip voor je, maar je drijft het nu zelf op de spits.)
Dan wordt dit inderdaad een hulpeloos gedoe.
(Ik had best begrip voor je, maar je drijft het nu zelf op de spits.)
In ons oogpunt is dit inderdaad een relatie waar we op deze manier verder op kunnen voortbouwen. Misschien is het in jullie ogen onmogelijk, maar met wilskracht en onze liefde kunnen we ons hier heus uithalen. Het lukt ons wel!
En ik beschuldig niemand, ik kan me gewoon niet voorstellen dat niemand er moeite mee heeft dat hun vriend zo vaak weg is.
Btw. Hoe kun je een topic verwijderen?
En ik beschuldig niemand, ik kan me gewoon niet voorstellen dat niemand er moeite mee heeft dat hun vriend zo vaak weg is.
Btw. Hoe kun je een topic verwijderen?
Love is the slowest form of suicide.
Dom gansje, jullie hebben afgesproken dat als hij uitgezonden wordt de relatie over is. En wat is de kans dat hij uitgezonden gaat worden? Juist, om en nabij de 100%. Dus wat loop je nu te kwaken over dingen als wilskracht en liefde als jullie relatie al gedoemd is?quote:Op dinsdag 2 februari 2010 17:00 schreef JustSoraya het volgende:
In ons oogpunt is dit inderdaad een relatie waar we op deze manier verder op kunnen voortbouwen. Misschien is het in jullie ogen onmogelijk, maar met wilskracht en onze liefde kunnen we ons hier heus uithalen. Het lukt ons wel!
Ja, ik generaliseer.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |