Nieuwe relatie, maar toch nog gevoelens voor ex?

Ik heb sinds een paar maanden weer een vriendin. Leuke meid, gaat goed, maar er is één aspect waarop we nogal van elkaar verschillen, en we best wel last van hebben/zouden kunnen krijgen. Vandaar dit topic, ik wil wel eens weten hoe anderen hier over denken, wie weet helpt het relativeren.

Concreet gaat het om het volgende: TS zelf heeft geen echt lange relaties gehad (maximum ligt geloof ik op zo'n 7 maanden, ik ben 23), vriendin van TS wel een paar. Haar laatste relatie heeft een jaar geduurd, en daarbij waren er naar ik begrepen heb ook al lange-termijnsplannen gemaakt (samenwonen e.d., vriendin is paar jaar ouder dan TS en toenmalige vriend was nóg wat ouder). Die relatie is nu geloof ik ongeveer een jaar uit, maar ze heeft in de tussentijd nog regelmatig seks e.d. met hem gehad, omdat ze vooral uit praktische overwegingen uit elkaar zijn gegaan (te verschillende doelen ofzo, je kent dat wel), en het gevoel er nog wel gewoon was.

Goed, een jaar verder dus, en inmiddels een paar maandjes in een relatie met TS. Het kwam laatst weer eens ter sprake, en ze geeft eigenlijk schoorvoetend gewoon toe dat er nog steeds wel veel gevoel zit voor die ex van haar. We hebben het hier wel over gehad, maar ik maak er voor mezelf toch wel een groter probleem van dan ik durf toe te geven.

Ik heb namelijk ook best wel eens gevoelens gehad voor exen, en heb dat nog wel eens, maar ik heb het eigenlijk nooit als ik in een relatie zit. Op dat moment ben ik bezig met mijn vriendin, en niet met andere meiden (als ik een mooie meid op straat zie kijk ik echt wel, maar dat is wel wat anders dan 'gevoelens hebben voor'). Als ik in een relatie zou zitten en toch nog op een liefde-manier aan mijn ex zou denken, zou ik concluderen dat de relatie niet echt goed is. M'n vriendin heeft wel eerder verteld dat ze in bepaalde relaties een lange tijd nog met een andere ex in haar hoofd zat, en blijkbaar is dat nu dus ook wel zo. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet. Naar mijn idee is de relatie goed, en ik krijg ook genoeg signalen van haar die dat bevestigen, maar ik loop qua ervaring een stuk op haar achter. Is de instelling van mijn vriendin herkenbaar voor mensen, of vindt iedereen eigenlijk net als ik dat je in een relatie verdient dat je partner gewoon met jou bezig is, en haar eerdere relaties gewoon allang verwerkt moet hebben? Op zich vertrouw ik mijn vriendin prima, maar ik ben er vrij zeker van dat haar ex niks van mij af weet, en haar ongetwijfeld nog weer zal proberen het bed in te krijgen. Ik vraag me af of ze nog zoveel voor hem voelt dat ze hem dan toch boven mij stelt (de relatie is immers nog pril) en met hem het bed in duikt.

Belangrijkste verhaal is nu af, sorry voor de lange post

Om een beeld te schetsen: TS is vrij conservatief, heeft niet snel seks met iemand (paar keer een one night stand afgeslagen bijvoorbeeld, omdat wanneer het puntje bij het paaltje komt dat gewoon niks voor mij is) en is sowieso vrij ouderwets met 'bloot in het openbaar' en dat soort dingen. Voor mij persoonlijk zijn dat soort dingen voorbehouden aan degene met wie ik een relatie heb.

Vriendin daarentegen is vrij open op deze gebieden. Naar mijn mening heeft ze met erg veel verschillende mensen seks gehad (ong. 10x zoveel als TS), waaronder de nodige one night stands, en heeft naar vrienden ook een nogal open policy (zoen op de mond, bepaald naakt tonen etc. is geen probleem).

Ik weet wel dat verleden verleden is, maar wanneer ik in een relatie zit wil ik het idee hebben dat het dé relatie kan zijn. Anders zie ik het nut er niet van in. De instelling van mijn vriendin beangstigt me hierbij enigszins. Ze is een stuk minder 'exclusief' dan ik geweest tot op het moment dat we wat kregen (en dan bedoel ik ook echt vlák ervoor), en ik heb geen zin om een 'turfje op haar kolf' te worden. Daarvoor is het voor mij gewoon te belangrijk. Ik ben tot nu toe dan ook enigszins terughoudend. Wat denkt Fok!? Verstandig om hierin te investeren of vluchten nu het nog kan zonder veel problemen? Stel ik me aan of heb ik recht om enigszins paranoïde te zijn hierover? En eventuele tips om er wat beter mee om te gaan?

Dat is het probleem. We komen beide uit een andere plaats dan waar we nu wonen (wonen nu in de plaats waar we gestudeerd hebben). Haar ex zit in de plaats waar ze vandaan komt, en ook nog regelmatig komt. Ze zitten beide in een bepaalde vriendenkring en zullen dus hoe dan ook nog contact hebben, en daar ben ik dan niet bij. Gezien hoe vaak dat contact in het verleden op seks is uitgedraaid maak ik me er wel zorgen om. De ene keer vind ik het erger dan de andere keer, maar het vreet toch wel aan me, en de kans dat ze terug gaat naar haar ex bestaat natuurlijk altijd.

Even voor de duidelijkheid: het is nou ook weer niet zo dat ze hele dagen over die ex loopt te praten, maar ze weet ook wel een beetje hoe ik over dat soort dingen denk, en gezien wat ze me allemaal verteld heeft (o.a. al het bovenstaande dus) kan ik zelf wel invullen dat het nog vrij diep moet zitten.

Edit: paar regeltjes verwijderd, 't moet ook niet té dramatisch overkomen

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 12:29 schreef babipangang het volgende:

[..]

dan hoop ik dat jij in je leven toch niet met meer dan 2 verschillende mensen sex hebt gehad

Je kan ook solidair zijn met de mannen en juist hopen dat ik met een heleboel mensen seks heb gehad

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 12:40 schreef Garisson72 het volgende:

[..]

En je vriendin dan nog 10x zoveel!

Daar doelde ik dan ook op, vandaar 'solidair met die mannen'.

Om er serieus op te reageren, ik vind het niet zo nodig om precieze aantallen te vermelden, zoveel doet dat er namelijk niet toe, maar de verhouding doet er voor mij wél weer toe. De boodschap die ik mee wil geven is dat ikzelf behoorlijk 'picky' ben over met wie ik seks heb, en zij dat dus niet is.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 12:41 schreef Scorpie het volgende:
Afhouden totdat ze over die ex heen is.

Daar zit zeker wat in, maar als ze dat na een jaar nog niet is, hoe lang zou het dan nog wel niet kunnen duren? En dan kan ik ofwel helemaal geen relatie met haar hebben (compleet afhouden), of in een relatie zitten waar je er zelf niet compleet voor wilt gaan, wat me ook nogal onhoudbaar lijkt als je nog eens een paar maanden verder bent.

Ik ben ook niet zo erg bezig met haar verleden, maar wel met eventuele implicaties voor wat de toekomst kan brengen. Concreet vertaalt zich dat naar die ex toe. Vandaar dat ik het er allemaal bij heb vermeld.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 12:49 schreef Esmerallda17 het volgende:
Jammer TS vraagt advies , maar reageert niet op mijn advies

Sorry, ben er misschien niet heel direct op ingegaan. Ik ben in ieder geval blij met je mening. Probleem is een beetje dat die relatie er inmiddels wél is, maar ze blijkbaar daarmee niet over haar ex heen is. Ik kan haar niet dwingen over haar ex heen te zijn, dus rest mij de keuze om ermee door te gaan of het af te kappen omdat ik het een te groot issue vind. Ik had bij dit topic min of meer verwacht dat ik veel reacties zou krijgen dat ik er een te groot probleem van maak, en me er niet mee bezig moet houden, maar dat blijkt dus niet helemaal te kloppen. Het ene moment sta ik erg sterk in de schoenen en kijk ik er tegenaan met het idee 'ik zal wel zorgen dat ze al haar exen vergeet omdat ze het met mij zo goed heeft', maar op andere momenten ben je toch iets realistischer

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 12:53 schreef Qebbel het volgende:
Ik snap wel dat mensen gevoelens hebben voor hun ex(en). Das niet meer dan normaal, lijkt mij. Maar de cruciale vraag is: wat is de betekenis van 'gevoelens hebben'?
Is 'gevoelens hebben' een soort van compassie, of waardering voelen voor de ex? In de zin van "Ja, ik hou nog van mij ex, omdat ik veel met hem gedeeld heb en hij heeft gewoon een plek in mijn hart, maar nooit meer verder".
Of is 'gevoelens hebben' nog een hunkerende liefde voelen voor de ex en eigenlijk stiekem weten dat hij/zij de ware is en hopen(weten!) dat het ooit weer goedkomt?

Dat weet ik ook niet precies, misschien zit het er ergens tussenin. Ze geeft wel vaak aan dat het nou eenmaal niet heeft gewerkt tussen ze, maar als je er dan toch weer regelmatig mee het bed in duikt lijkt het me dat dat niet onder de noemer compassie/waardering valt.

quote:

Als het de eerder genoemde compassie en waardering is, zou ik me geen zorgen maken. Maar ik zou wel heel duidelijk stellen hoe jij je daarover voelt! Kortom, praten en afspraken maken. Hou wel in je hoofd dat het niet voor niets is uitgegaan tussen hun he?! Ik bedoel, als hij echt de liefde van haar leven was, zouden ze nu nog wel samen zijn. Plus dat ze ook niet voor niets met jou is. Al vind ik het wel vreemd dat hij daar niks van weet. Die vriendengroep weet het toch wel, mag ik hopen?

Ze is nu inderdaad bij mij, en dat helpt ook wel flink relativeren. Wat dus minder helpt is het feit dat ze in onze huidige woonplaats er gewoon mee te koop loopt een vriend te hebben, maar in de plaats waar ze vandaan komt het zo stil mogelijk houdt. Ik ben er vrij zeker van dat die vriendengroep van niks weet, maar ik vind niet dat ik echt het recht heb hierover te klagen/door te vragen.

quote:

Over het feit dat zij op bepaalde vlakken anders in het leven staat dan jij is een heel andere zaak. Jullie beiden zullen moeten uitvinden of jullie met elkaar daarmee kunnen leven.

Dat is helemaal waar, dat zal de toekomst moeten uitwijzen I guess.