Ach toch, dat lijkt me inderdaad heel moeilijk. Maar ik denk dat je jezelf ook wel even een gigantische veer in je r**t mag steken: je hebt het gewoon zo goed gedaan met hem dat je zelf niet meer door had hoe diep je voor hem aan het gaan was!quote:Op donderdag 12 november 2009 15:51 schreef Urla het volgende:
[..]
De puzzelstukjes vielen hier ook wel in elkaar, maar eigenlijk kwamen we daar niet voor bij Jeugdzorg.
Ik was erg jong moeder en onzeker. Van buitenstaanders kreeg ik steeds te horen dat het aan mij lag. Met de jaren had ik er ook wel een aparte opvoedtechniek aan over gehouden, maargoed dat was het enige wat werkte.
Dus toen we bij jeugdzorg zaten dacht ik eigenlijk te horen te krijgen dat het aan mij lag. Op het moment dat mij de diagnose verteld werd was dat echt een klap in het gezicht... Lag het toch maar aan mij.
Mijn kereltje zou hier ook nooit meer beter van worden en de moeilijkheden waar we al tegenop moesten boksen zou hij zijn hele leven houden.
Echt de meest overweldigende emoties had ik hierbij.
Daarna werd ik gewoon weer leuk buitengezet onder het mom van je bent goed bezig ga zo door en veel hulp had ik eigenlijk niet gehad.
Dankje. Je bent lief.quote:Op donderdag 12 november 2009 19:27 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Ach toch, dat lijkt me inderdaad heel moeilijk. Maar ik denk dat je jezelf ook wel even een gigantische veer in je r**t mag steken: je hebt het gewoon zo goed gedaan met hem dat je zelf niet meer door had hoe diep je voor hem aan het gaan was!
ik vind persoonlijk, maar ik kom dan verder behalve dit topic niet in OUD dat de ouders die hier zitten een permanente een fok award voor beste pappa of mamma moeten hebben!!!quote:Op donderdag 12 november 2009 20:39 schreef Urla het volgende:
[..]
Dankje. Je bent lief.
Je weet half niet hoe goed dat is om een keer te horen.
Maar dit geld wel voor alle ouders hier in dit topic.
Zucht laatst is nadat ik of mr.Lief het al honderd keer hadden gezegd heeft eindelijk de lamp de geest gegeven. Zo finaal van de muur afgebroken. De schroeven zitten er gewoon nog in.quote:Op donderdag 12 november 2009 21:20 schreef Brighteyes het volgende:
Maar ik heb hier nog niemand zien zeggen dat ze gaan staan juichen als hun autistische kind het behang vol krast of een deuk in de auto schopt. Die kinderen worden ook echt wel gecorrigeerd voor dat soort gedrag.
Het is alleen vaak vechten tegen de bierkaai omdat je niet door dringt of omdat het niet blijft hangen. Ook niet na 100 keer...
quote:Op vrijdag 13 november 2009 12:03 schreef jannen het volgende:
met alle respect als ik mijn berichten teruglees lees ik niks waarvan ik denk dat ik mensen op de ziel trap. Ik geef mijn menig en hoe ik/wij erin staan. maar dat mag niet he? Ik heb heus niet bewust mensen willen kwetsen en tuurlijk zijn de zware gevallen hulp nodig. misschien ben ik naief en wil ik problemen niet zien....maar ik vecht voor een normale opvoeding net als mijn andere 2 kinderen en ook Daan moet zich aanpassen aan de regels al duurt dat besef bij hem soms erg lang.................
Ik loop ook tegen dingen aan. Ik loop ook tegen familie/vrienden aan waarvan je denkt dacht dat we een band hadden. vooral mijn schoonfamilie laat ons vallen en doet veel pijn, ach nee, inmiddels ook al niet meer..
nou goed blijf praten tegen een groep die niet openstaat voor andere meningen dus dit is echt het laatste bercht op een site waar ik niet bij wil horen. ik bedoel niet de mensen die echt diep in de elende zitten maar de mensen die kicken op labels plakken op lieve kindertjes...
doei doei........jahoe, ga me stuk beter voelen nu, al die shit die ik over me heen heb gekregn applausje voor jullie!!!
Nog 1 keer dan, en nu echt persoonlijk: ik heb Havo gedaan. Maar na elke les, zat ik huilend op de toilet. Ik snapte de leerstof niet, kon er niets mee, behalve uit mijn hoofd leren. En dan ook nog zo'n economieleraar die, bij het aanschouwen van de groenwerkers rond de plantsoenen, zei: ''Kijk, als je je best niet doet, dan kom je daar terecht''.quote:Op vrijdag 13 november 2009 11:16 schreef jannen het volgende:
tuurlijk hoop ik dat mijjn jongen in de eerste instantie gelukkig wordt. men een lach op zijn gezicht door het leven gaat. Maar ik hoop ook dat mijn kind een beetje een toekomst heeft. ik heb nl. het idee (misschien klopt het niet) maar dat speciaal onderwijs niet echt gericht is op een normale toekomst. en daarmee bedoel ik echt niet dat sociale werkplaatsen niet goed zijn maar ik hoop dat dit voor Daan niet de toekomst is. Hij hoeft echt geen ingeneur te worden maar een beetje normale baan en een toekomstbeeld van onafhankelijkheid daar gaan wij voor!
Dat mag, maar je hebt zelf nogal wat moeite met onze mening over jouw mening.quote:Op vrijdag 13 november 2009 12:03 schreef jannen het volgende:
met alle respect als ik mijn berichten teruglees lees ik niks waarvan ik denk dat ik mensen op de ziel trap. Ik geef mijn menig en hoe ik/wij erin staan. maar dat mag niet he? Ik heb heus niet bewust mensen willen kwetsen en tuurlijk zijn de zware gevallen hulp nodig.
Ja, ik kick e-norm op dat labeltje. Lukas is natuurlijk compleet normaal geboren maar omdat ik een labeltje wilde heb ik hem een aantal keer op zijn hoofd laten vallen zodat ik lekker kon gaan genieten van een labeltje. En dan ga ik lekker met de andere ouders die lid zijn van deze club over dit labeltje zitten kletsen terwijl we pizza bestellen van het PGB wat aan het labeltje vastzit. Maar alleen na 12 uur 's middags. Eerder kom ik mijn nest niet uit hoor, het is toch geen porum om voor de lunch al op een krat bier op je stoep te gaan zitten.quote:misschien ben ik naief en wil ik problemen niet zien....maar ik vecht voor een normale opvoeding net als mijn andere 2 kinderen en ook Daan moet zich aanpassen aan de regels al duurt dat besef bij hem soms erg lang.................
Ik loop ook tegen dingen aan. Ik loop ook tegen familie/vrienden aan waarvan je denkt dacht dat we een band hadden. vooral mijn schoonfamilie laat ons vallen en doet veel pijn, ach nee, inmiddels ook al niet meer..
nou goed blijf praten tegen een groep die niet openstaat voor andere meningen dus dit is echt het laatste bercht op een site waar ik niet bij wil horen. ik bedoel niet de mensen die echt diep in de elende zitten maar de mensen die kicken op labels plakken op lieve kindertjes...
Als je ook maar één millimeter meer besef hebt gekregen van andermans situatie, dan neem ik dit applausje volgaarne in ontvangst. Daar doe ik het namelijk voor, mijn handje ophoudenquote:doei doei........jahoe, ga me stuk beter voelen nu, al die shit die ik over me heen heb gekregn applausje voor jullie!!!
En jij hoeft jezelf voor niets te verantwoorden. Jij hebt alleen al ontzettend veel gedaan door je inside view hier aan ons te laten zien en je hebt geen idee wat een diepe indruk dat op mij heeft gemaaktquote:Op vrijdag 13 november 2009 13:01 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Nog 1 keer dan, en nu echt persoonlijk: ik heb Havo gedaan. Maar na elke les, zat ik huilend op de toilet. Ik snapte de leerstof niet, kon er niets mee, behalve uit mijn hoofd leren. En dan ook nog zo'n economieleraar die, bij het aanschouwen van de groenwerkers rond de plantsoenen, zei: ''Kijk, als je je best niet doet, dan kom je daar terecht''.
En oooooo wat een pijn deed dat. Ik wilde NIETS LIEVER dan dáár werken, in de plantsoenendienst. Echt, dat was welk doel ik voor ogen had. Maar dat kon ik niet communiceren. Toen nog, niet. Ik heb daar nachten wakker van gelegen.
Mensen snappen vaak niet, wat autisme inhoudt. Het spectrum, wordt steeds breder, en dan zijn er inderdaad mensen met autisme, die een betaalde baan hebben en een gezin, etc. Maar er zijn autisten, die kunnen dat niet, en die kunnen dat NOOIT. Zoals ik bijvoorbeeld. Nu werk ik op een dagbesteding.
En heb een uitkering. En el-ke-keer moet ik mijzelf verantwoorden. Terwijl ik gewoon simpel beperkt ben door mijn autisme. Dat is kernautisme. Dat je je doelen, bij moet stellen. En denk je dat ik blij ben, als ik elke maand mijn uitkering krijg?! Nee, dan schaam ik me kapot. Want ik heb toch een paar, benen en handen.
Maar dan, heb ik weer een confrontatie met de realiteit. Ik kan mezelf niet goed verzorgen. Ik kan niet zonder 24-uurs begeleiding. Dát is wat het is. En ik ben dus niet onafhankelijk of heb een normale baan. Maar ik moet dat KEIHARDE FEIT accepteren; het is nu eenmaal zo. Ik ben een autist.
En dat gaat NOOOOIT meer over.
Kebeng!
Heeft dat te maken met je zoon of met je eigen starre houding?quote:Op vrijdag 13 november 2009 12:03 schreef jannen het volgende:
Ik loop ook tegen dingen aan. Ik loop ook tegen familie/vrienden aan waarvan je denkt dacht dat we een band hadden. vooral mijn schoonfamilie laat ons vallen en doet veel pijn, ach nee, inmiddels ook al niet meer..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |