Purk 2.2 is geboren *O*

quote:

Op maandag 19 oktober 2009 17:01 schreef Asyniur het volgende:
Maar nu verwachten we natuurlijk wel foto's!!

quote:

Op maandag 19 oktober 2009 15:02 schreef Troel het volgende:
Dank jullie wel allemaal

Ik ben nog steeds een beetje verbijsterd. Ja, ik zou vandaag ingeleid worden en wel om 7 uur, maar dat was al niet meer nodig.
Bert ging vannacht om half 1 naar bed en daar werd ik wakker van. Ik had echt constant een nare pijn in mijn bovenbuik en voelde me er niet prettig bij. Toen ik naar de wc ging verloor ik mijn slijmprop en dacht ik "dan bel ik gewoon het ziekenhuis". Die lieten me eerder komen.
Daar wilden ze in eerste instantie kijken of het met pethidine voor mij rustig te krijgen was zodat ik nog wat kon slapen, maar ik gaf voordat ze dat voorstelden al aan dat ik geen pethidine wilde (we hebben verschillende opties. ik wil geen pethidine. we hebben 1 optie ).
En dat was dus inderdaad de boel allemaal wat vervroegen.
Midden in de nacht werden mijn vliezen gebroken en had ik meteen al wat extra centimeters te pakken. Na verloop van tijd kreeg ik een ellendige weeenstorm bovenin mijn buik die ik niet weg kon puffen, ademen deed simpelweg gewoon zeer. De ruggeprik die volgde was hemels De anesthesist stond binen 2 minuten aan mijn bed en dat midden in de nacht Hij was gewoon wakkerder dan wij waren Na verloop van tijd werd het infuus aangezet en toen ging het allemaal vrij snel, de ontsluiting ging in redelijk tempo door en om 5 voor 8 had ik het gevoel dat ik wat moest gaan voelen, maar ik voelde nog niets. Ik zat toen op 8 a 9 centimeter, dus dat gaf goede hoop! Een kwartiertje later voelde ik een klein krampje in mijn lies waarop ik meteen de verpleging belde en maar goed ook. Het tweede krampje was al een behoorlijke kramp en het werd snel sterker. In twee persweeen was Jochem er
En net zoals bij Ruben, ik voel me super, wederom tot op het einde een ruggeprik (dat is tegenwoordig wel vaker trouwens) en daarom gewoon echt geen grammetje pijn gehad op het einde. Om een uur of 11 kon ik zelf alweer onder de douche en rond 12 uur was ik op weg naar huis.

Ruben is echt helemaal gek op zijn broertje, ik had nooit durven dromen dat hij zo zou reageren