WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Wat is de waarde nog van een accountantsverklaring tegenwoordig? Na zoveel schandalen en de huidige versoepeling omtrent de regels (Banken mogen bepaalde assets herkwalificeren van Held-for-trading naar Held-to-Maturity wat erop neer komt dat er niet afgeboekt hoeft te worden naar marktwaarde er geen verlies genomen hoeft te worden).quote:Accounting voor banken: een macabere poppenkast
Accountantscontrole op jaarrekeningen heeft geen enkele zin en voegt geen waarde toe. Mogen we die conclusie trekken op basis van de marktontwikkelingen van de laatste jaren waarin de boekhoudschandalen zich aaneen regen waarbij de belegger ‘in het veld’ steeds weer de dupe werd?
Lakeman
Pieter Lakeman komt in elk geval tot een dergelijke conclusie. In rond Nederlands: wie zal anno 2009 nog enig vertrouwen kunnen putten uit een (ongekwalificeerde) goedkeurende verklaring als Ernst & Young precies zo’n verklaring heeft afgegeven over de jaarrekening 2007 van Lehman Brothers amper zes maanden voor de ineenstorting die vervolgens de credit cruch triggerde?
Bestaat er reeds gegronde twijfel aan de zin van de accountantsverklaring in het algemeen, een verklaring inzake de jaarrekeningen van banken is thans al helemaal absurd en van elke realiteitszin gespeend. Deze constatering wordt in zoverre ‘van hogerhand’ onderschreven dat een Commissie Toekomst Banken enige aanbevelingen heeft gedaan over het optreden van de externe accountant. Over de inhoud daarvan zullen we het hier maar niet hebben.
The Clearing House Group
Het persbureau Bloomberg in de VS voerde dit jaar een rechtszaak tegen de FED om erachter te komen welke banken (in de VS en internationaal) hebben geprofiteerd van bailout funds ter waarde van 2 triljoen dollar. In eerste aanleg won het persbureau. Maar vervolgens kwam een tegenlobby op gang die werd aangestuurd door een schimmige groep banken verenigd in The Clearing House Group waaronder ook ABN Amro.
Deze groep begon te dreigen met hel en verdoemenis als het publiek zou komen te weten welke banken (veel) steun van de FED hebben ontvangen omdat ze dan wel eens over zouden kunnen gaan tot een run on the bank. Eind augustus berichtte Reuters dat de disclosures on hold worden gezet. Hier horen we nooit meer iets over. Maar hoe kan er nog sprake zijn van controle op cijfers als nota bene grote persbureau’s niet eens mogen weten hoe een bedrag van 2 trillion (2.000.000.000.000) is verdeeld over een selecte groep banken waartoe hoogstwaarschijnlijk ook ABN Amro behoort?
Derivaten: totale chaos
Iedereen is het eens: bepaalde specifieke typen derivaten op de balansen van de banken (en verzekeraars), ook wel aangeduid als toxic assets, CDO’s en CDS’s, staan in het hart van de financiele en bancaire crisis. In de VS is zelfs een compleet overheidsprogramma opgetuigd om banken te helpen deze problemen op te lossen, het TARP (troubled assets relief program). Om een ‘getrouw beeld’ te kunnen schetsen van de situatie waarin banken zich bevinden is het dus essentieel de waarde te kunnen bepalen van deze producten zoals bijvoorbeeld de roemruchte gesecuriseerde Alt-A hypotheken op de balans van ING.
Dit is echter niet mogelijk omdat het compleet onduidelijk is in welke mate de hypotheken zullen worden afgelost. En los daarvan is zelfs nog steeds niet duidelijk hoe deze derivaten moeten worden beoordeeld: op fair value (zeer laag dus nu) of tegen historische waarde. De laatste stand van zaken op dit punt is dat de IASB nu twee regimes tegelijk voorstelt: een voor fair value en een voor historische kosten.
In welke categorie een derivaat moet vallen schijnt dan niet te worden bepaald door het type, maar door de beslissing van de bank de investering als long term of als short term te zien. In het laatste geval zou moeten worden gewaardeerd op basis van mark-to-market, in het eerste op basis van historische kosten. Dit wordt dus chaos maar: het is allemaal nog maar voorstel en het geruzie lijkt thans pas goed te beginnen!
The bailout funds zelf
Dan is er nog het cruciale punt van de staatssteun die wel bekend heeft mogen worden: hoe moet die worden gewaardeerd? ING, Aegon en SNS Reaal ontvingen samen 13,75 mrd. (Fortis/ABN Amro werd gekocht ten bedrage van 16,8 mrd). Het schijnen leningen te zijn die de banken heel graag weer willen ‘aflossen’ maar als ze dat niet willen of kunnen, wat dan? Hoe komen deze miljarden dan op de balansen te staan en welke voorwaarden zijn eraan gekoppeld qua overheidsinvloed? Recent kwam in het nieuws dat de EC ‘staatssteun-banken’ waarschuwt dat ze met het ‘belastinggeld’ geen obligaties mogen terugkopen om hun schuldpositie te verbeteren. Eerder kwam aan de orde dat ‘staatssteun-banken’ geen hoge bonussen mogen uitkeren. Waar begint deze overheidsinmenging en waar houdt die op? Moeten dergelijke qualified loans niet bij uistek zijn onderworpen aan een streng boekhoudkundig regime?
It’s politics, stupid!
Het probleem is dat we hier niet meer te maken hebben met accounting, maar met politiek. Het is de politiek die de voorwaarden bepaalt voor de staatssteun en zoals we weten is de politiek nogal veranderlijk. Op het ene moment hoeven bailouts niet te worden terugbetaald, dan weer wel, dan mogen ze hier weer niet voor worden gebruikt, dan daar weer niet voor: het is de dood voor de accountantsverklaring, want hoe kan er nog worden gesproken van een ‘getrouw beeld’ als de eerste de beste motie van een politicus of de komst van een nieuwe Euro-commissaris de situatie bij een bank verregaand kan beïnvloeden?
De conclusie is dat het optreden van accountants, mocht dat al enige zin hebben in algemene zin, bij banken een grote farce is. Van een getrouw beeld van vermogen en resultaat kan op geen enkele wijze sprake zijn en al helemaal niet van een garantie voor continuïteit. Dat heeft het Lehman Brothers-verhaal voldoende laten zien! Tot slot: hetzelfde Ernst & Young heeft de jaarrekeningen van DSB over 2006 en 2007 zonder voorbehoud goedgekeurd. Over de cijfers 2008 wordt geen informatie gevonden.
OVERZICHT BANKEN EN ACCOUNTANTSKANTOREN
Rabo: Ernst & Young
Abn Amro: Ernst & Young (pre-overname door Fortis)
Aegon: Ernst & Young
ING: Ernst & Young
DSB:Ernst & Young
Fortis: KPMG (met PwC in Belgie)
SNS Reaal: KPMG
BRON
Kortom: Accountantscontrole, nuttig of afschaffen?
Jaarrekeningenfraude en boekhoudschandalen in de geschiedenis
Verschillende keren heeft jaarrekeningenfraude geleid tot zware boekhoudschandalen, zowel in Europa, de Verenigde Staten als India.
Ahold
In februari 2003 kwam Ahold in ernstige moeilijkheden, nadat gebleken was dat de omzet over voorgaande jaren bij de Amerikaanse dochteronderneming, US Foodservice, aanmerkelijk lager was dan was gerapporteerd. Uit het daarop volgende onderzoek kwamen ook enkele andere onregelmatigheden naar voren. Een en ander leidde tot het aftreden van en strafrechtelijke stappen tegen de toenmalige CEO Cees van der Hoeven.
Enron
Enron ging eind 2001 failliet doordat het al jaren meer uitgaf dan er binnenkwam en de verliezen uit de boeken hield door schimmige constructies met honderden dochterondernemingen. Toen het bedrijf uiteindelijk over de kop ging, bleek dat managers miljoenen in hun zak stopten, accountants bewijsmateriaal vernietigd hadden, dat het bedrijf de verkiezingscampagnes van vrijwel alle presidentskandidaten, zowel Democraten als Republikeinen, had gefinancierd en dat er bijna duizend dochterondernemingen waren opgezet om belasting te ontduiken en de boekhouding op te fleuren.
Parmalat
In december 2003 kon Parmalat een obligatielening van 150 miljoen euro niet terugbetalen, hoewel het 4.5 miljard aan liquide middelen zou hebben. Dit geld bleek er niet te zijn: de verliezen uit de deelnemingen die met het geld waren gekocht bleken kolossaal te zijn. Daarnaast was jaarrekeningfraude gepleegd en was leningdocumentatie vervalst. Via de Caymaneilanden waren miljarden weggelekt.
De koers van de obligaties en aandelen klapte in elkaar, en de kredietrating zakte tot junkstatus. Later verdween Parmalat zelfs van de beurs. Een aantal kopstukken verdween in de gevangenis. Daarnaast kwamen banken die bij de Parmalat-obligaties waren betrokken in de problemen, alsmede huisaccountant Deloitte, accountants van dochtermaatschappijen, en advocatenkantoren.
Parmalat is via een speciale insolventieprocedure "gered", en is sinds kort in afgeslankte vorm weer teruggekeerd op de beurs.
Satyam
Op 7 januari 2009 nam B. Ramalinga Raju, de oprichter en bestuursvoorzitter van het Indiase informatietechnologiebedrijf Satyam Computer Services, ontslag en maakte daarbij openbaar dat hij jaarrekeningfraude had gepleegd door 59 miljard roepies (op 7-1-2009: 900 miljoen euro) aan niet bestaande bezittingen op te voeren en 12 miljard roepies (op 7-1-2009: 180 miljoen euro) aan schulden niet te verantwoorden. Volgens Raju was het ooit begonnen met een klein verschil tussen de boekhouding en de gepresenteerde winstcijfers. Dit verschil was in de loop van de jaren uitgegroeid tot gigantische proporties. Met het op deze wijze veel te hoog voorstellen van het eigen vermogen beoogde hij de onderneming te beschermen tegen mogelijke overnames. Ironisch is dat Satyam in het Sanskriet waarheid betekent.
WorldCom
WorldCom ging in 2002 failliet nadat een zeer omvangrijk boekhoudschandaal aan het licht was gekomen. Na onderzoek door de Securities and Exchange Commission werd deze geraamd op USD 11 miljard. In de periode 1999-2002 was op twee manieren fraude gepleegd. Enerzijds waren niet-bestaande inkomsten gerapporteerd, anderzijds waren uitgaven geactiveerd die geen investeringskarakter hadden, doch als reguliere uitgaven waren aan te merken.
Bron: Wikipedia
Verschillende keren heeft jaarrekeningenfraude geleid tot zware boekhoudschandalen, zowel in Europa, de Verenigde Staten als India.
Ahold
In februari 2003 kwam Ahold in ernstige moeilijkheden, nadat gebleken was dat de omzet over voorgaande jaren bij de Amerikaanse dochteronderneming, US Foodservice, aanmerkelijk lager was dan was gerapporteerd. Uit het daarop volgende onderzoek kwamen ook enkele andere onregelmatigheden naar voren. Een en ander leidde tot het aftreden van en strafrechtelijke stappen tegen de toenmalige CEO Cees van der Hoeven.
Enron
Enron ging eind 2001 failliet doordat het al jaren meer uitgaf dan er binnenkwam en de verliezen uit de boeken hield door schimmige constructies met honderden dochterondernemingen. Toen het bedrijf uiteindelijk over de kop ging, bleek dat managers miljoenen in hun zak stopten, accountants bewijsmateriaal vernietigd hadden, dat het bedrijf de verkiezingscampagnes van vrijwel alle presidentskandidaten, zowel Democraten als Republikeinen, had gefinancierd en dat er bijna duizend dochterondernemingen waren opgezet om belasting te ontduiken en de boekhouding op te fleuren.
Parmalat
In december 2003 kon Parmalat een obligatielening van 150 miljoen euro niet terugbetalen, hoewel het 4.5 miljard aan liquide middelen zou hebben. Dit geld bleek er niet te zijn: de verliezen uit de deelnemingen die met het geld waren gekocht bleken kolossaal te zijn. Daarnaast was jaarrekeningfraude gepleegd en was leningdocumentatie vervalst. Via de Caymaneilanden waren miljarden weggelekt.
De koers van de obligaties en aandelen klapte in elkaar, en de kredietrating zakte tot junkstatus. Later verdween Parmalat zelfs van de beurs. Een aantal kopstukken verdween in de gevangenis. Daarnaast kwamen banken die bij de Parmalat-obligaties waren betrokken in de problemen, alsmede huisaccountant Deloitte, accountants van dochtermaatschappijen, en advocatenkantoren.
Parmalat is via een speciale insolventieprocedure "gered", en is sinds kort in afgeslankte vorm weer teruggekeerd op de beurs.
Satyam
Op 7 januari 2009 nam B. Ramalinga Raju, de oprichter en bestuursvoorzitter van het Indiase informatietechnologiebedrijf Satyam Computer Services, ontslag en maakte daarbij openbaar dat hij jaarrekeningfraude had gepleegd door 59 miljard roepies (op 7-1-2009: 900 miljoen euro) aan niet bestaande bezittingen op te voeren en 12 miljard roepies (op 7-1-2009: 180 miljoen euro) aan schulden niet te verantwoorden. Volgens Raju was het ooit begonnen met een klein verschil tussen de boekhouding en de gepresenteerde winstcijfers. Dit verschil was in de loop van de jaren uitgegroeid tot gigantische proporties. Met het op deze wijze veel te hoog voorstellen van het eigen vermogen beoogde hij de onderneming te beschermen tegen mogelijke overnames. Ironisch is dat Satyam in het Sanskriet waarheid betekent.
WorldCom
WorldCom ging in 2002 failliet nadat een zeer omvangrijk boekhoudschandaal aan het licht was gekomen. Na onderzoek door de Securities and Exchange Commission werd deze geraamd op USD 11 miljard. In de periode 1999-2002 was op twee manieren fraude gepleegd. Enerzijds waren niet-bestaande inkomsten gerapporteerd, anderzijds waren uitgaven geactiveerd die geen investeringskarakter hadden, doch als reguliere uitgaven waren aan te merken.
Bron: Wikipedia
Nuttig. Al was het maar omdat het alternatief nóg erger is. Datzelfde geldt ook voor mark-to-market, wat ik graag had zien blijven.
Maar uiteindelijk is het bijzaak. Een bank is een legale goktent die continu opereert op de rand van insolventie. Wie er aandelen in heeft, behoort dat te weten.
Ik zie niet in - als wetgevers deze praktijken verplichten - hoe accountants daar veel aan kunnen doen, behalve het schuiven met wat parameters in een kansloos model.
Maar uiteindelijk is het bijzaak. Een bank is een legale goktent die continu opereert op de rand van insolventie. Wie er aandelen in heeft, behoort dat te weten.
Ik zie niet in - als wetgevers deze praktijken verplichten - hoe accountants daar veel aan kunnen doen, behalve het schuiven met wat parameters in een kansloos model.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
http://www.klokkenluidero(...)-faalde-bij-dsb.html
DSB #7 met extra gratis noodregeling
opmerkingen overbodig denk ik 
[ Bericht 12% gewijzigd door ikweethetookniet op 14-10-2009 01:36:11 ]
DSB #7 met extra gratis noodregeling
opmerkingen overbodig denk ik [ Bericht 12% gewijzigd door ikweethetookniet op 14-10-2009 01:36:11 ]
ik heb vorige week weer accountants controle gehad en de persoon die dit doet vindt zich erg nuttig... ik heb er een eigen mening over. Van die zogenaamde belangrijke mensen die alles afkraken maar ook geen enkel alternatief aandragenquote:
[b]Kortom: Accountantscontrole, nuttig of afschaffen?
misschien zijn er betere hoor maar die ik heb moet ik zelf met ideeen komen en dan zegt hij wel ja of nee
wat heb ik daar nou aan? laat hem eens met een idee komen
Afschaffen lijkt me zeker geen optie.... je wilt een zekere transparantie.
Ze moeten maar verder kijken in hun field of work (do the job or step out)
Dit voorbeeld is een teken aan de wand voor wat nog komen gaat.
En ja ik zie Ernst and Young nog klapjes krijgen..... puur en alleen vanwege marktwerking.
Ze moeten maar verder kijken in hun field of work (do the job or step out)
Dit voorbeeld is een teken aan de wand voor wat nog komen gaat.
En ja ik zie Ernst and Young nog klapjes krijgen..... puur en alleen vanwege marktwerking.
Afschaffen betekent de terugkeer van wild westtaferelen. Dan weet je als investeerder zeker dat je hele grote risico's loopt. Maar misschien is dat wel beter dan de schijnzekerheid van nu.
Ik zie er wel wat in. Het bestaan van een verplichte accountantscontrole geeft ondernemingen in feite de mogelijkheid om zich te verschuilen achter de regels.
Een aardige analogie is misschien de wereld van het wedstrijdzeilen. Om boten van divers ontwerp en tuigage tegen elkaar te kunnen laten zeilen zijn er bepaalde formules bedacht waardoor er een soort handicap berekend kan worden. Iedereen die wel een wat met wiskunde heeft gedaan weet dat zodra er een formule is, je kunt gaan optimaliseren, wedstrijdboten werden zo ontworpen zodat zij zo gunstig mogelijk presteerden binnen een bepaalde formule. Vroeger waren de formules gunstig voor lange, zeer smalle boten met een enorme tuigage (J-klasse als etc als goed voorbeeld). Tegenwoordig zijn de formules gunstig voor zeer brede boten met een minder grote tuigage, hoewel deze boten zeiltechnisch gezien helemaal niet zo goed zijn (het zijn zwalkende schuiten die snel uit het roer lopen), presteren zij optimaal binnen de handicap formule.
Dergelijk optimalisatiegedrag valt te verwachten in alle gebieden waarin regelgeving zeer specifiek wordt. Zo ook in de accountantsbranche waarin de IASB een uitgebreide beschrijving geeft van hoe de boekhouding opgemaakt dient te worden. Het zijn regels waarvan ik toch maar al te vaak denk dat dat niks meer met het boekhouden heeft te maken zoals ik dat in het eerste jaar van mijn studie heb gekregen (Bouwer en Achaibersing FTW
). Voorzichtigheidsbeginsel? nee, dat is toch vooral lastig en zorgt voor lagere winsten. Dat het beginsel beschermt tegen lijken in de kast lijkt niet van belang te worden gezien. Een forse versobering van de boekhoudregels zou wel op zijn plaats zijn vind ik, maak een veel slanker IFRS waarin regels niet meer tot in detail beschreven staan. De accountant is dan gedwongen te geven naar de geest van de boekhoudregels, optimalisatiegedrag en zich verschuilen achter regelgeving wordt dan niet meer mogelijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bolkesteijn op 15-10-2009 01:56:58 ]
Een aardige analogie is misschien de wereld van het wedstrijdzeilen. Om boten van divers ontwerp en tuigage tegen elkaar te kunnen laten zeilen zijn er bepaalde formules bedacht waardoor er een soort handicap berekend kan worden. Iedereen die wel een wat met wiskunde heeft gedaan weet dat zodra er een formule is, je kunt gaan optimaliseren, wedstrijdboten werden zo ontworpen zodat zij zo gunstig mogelijk presteerden binnen een bepaalde formule. Vroeger waren de formules gunstig voor lange, zeer smalle boten met een enorme tuigage (J-klasse als etc als goed voorbeeld). Tegenwoordig zijn de formules gunstig voor zeer brede boten met een minder grote tuigage, hoewel deze boten zeiltechnisch gezien helemaal niet zo goed zijn (het zijn zwalkende schuiten die snel uit het roer lopen), presteren zij optimaal binnen de handicap formule.
Dergelijk optimalisatiegedrag valt te verwachten in alle gebieden waarin regelgeving zeer specifiek wordt. Zo ook in de accountantsbranche waarin de IASB een uitgebreide beschrijving geeft van hoe de boekhouding opgemaakt dient te worden. Het zijn regels waarvan ik toch maar al te vaak denk dat dat niks meer met het boekhouden heeft te maken zoals ik dat in het eerste jaar van mijn studie heb gekregen (Bouwer en Achaibersing FTW
). Voorzichtigheidsbeginsel? nee, dat is toch vooral lastig en zorgt voor lagere winsten. Dat het beginsel beschermt tegen lijken in de kast lijkt niet van belang te worden gezien. Een forse versobering van de boekhoudregels zou wel op zijn plaats zijn vind ik, maak een veel slanker IFRS waarin regels niet meer tot in detail beschreven staan. De accountant is dan gedwongen te geven naar de geest van de boekhoudregels, optimalisatiegedrag en zich verschuilen achter regelgeving wordt dan niet meer mogelijk.[ Bericht 0% gewijzigd door Bolkesteijn op 15-10-2009 01:56:58 ]
Vervelend is dat de accountants controle vaak ook een grap is die niets zegt,quote:
Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
|
|
