Minderjarige smatjes en nachtelijke hallucinaties.

Een vooraanstaande Nederlandse schrijver beweerde ooit eens: "God is niet dood. God heeft de kanker.", waaruit we kunnen concluderen dat God een kankerlijer is, immers, schrijvers hebben altijd gelijk. Sadistisch als onze almachtige schepper is laat hij ons allen met de allergrootste vorm van kanker opgescheept zitten: het leven. Althans, dat is wat de enigszins verstrooide zwerver op de hoek van mijn straat mij ooit eens heeft verteld gedurende onze nachtelijke discussies, maar de overtuiging waarmee hij zijn verhaal deed liet mijn scepticisme verdwijnen en trok me over de streep, alsof het de venusheuvel van Emma Watson betrof. Kwalijke zaak overigens, behaarde venusheuvels, het doet mijn vertrouwen in de evolutietheorie ernstig krimpen, al weet ik diep van binnen natuurlijk wel dat mannen met een baard sowieso niet zijn te vertrouwen. Op Charles Manson na. Terwijl ik naar zijn ineengekrompen lichaam keek en het bloed van mijn mes veegde besefte ik dat het best een intelligente man was, je kunt op zulke momenten niets anders dan jezelf afvragen hoe zo iemand op straat belandt. Ik hou het maar op de individualistische maatschappij. Eenmaal thuisgekomen zette ik de TV aan om naar het nieuwe seizoen van The Hills te kijken, onderwijl zachtjes brommend van genoegen omdat Lauren en Heidi wellicht hun beef zullen beëindigen en elkaar kusjes op hun nakende lichamen gaan geven. Dit vooruitzicht bracht mij terug naar een zekere zaterdagavond, toen ik, naar men zegt, één van de grootste prestaties uit mijn prille leven neerzette: twee 16-jarige meisjes bewegen elkaars tong te beroeren. Het begon met gesloten ogen, ik besloop elanden in de vochtige bossen rond de ruïnes van het Rockefeller Center. Ik droeg leren kleren die de rest van mijn leven mee zouden gaan. Ik beklom de polsdikke klimop die de Sears Tower verpakte. Toen ik naar beneden keek zag ik kleine figuren, die graan aan het stampen waren en lappen hertenvlees naast elkaar legden op een of andere verlaten snelweg. Toen ik mijn ogen weer opensloeg ontwaakte ik onverbiddelijk uit deze utopische dagdroom en werd in de kille realiteit gegooid: een verjaardagsfeest.

Koop.

Koop.

Koop.

Terwijl ik subtiel naar mijn kruis greep om mijn penis in de juiste positie te leggen bemerkte ik dat mijn alcoholische versnapering reeds in zijn volledigheid door mijn, no homo, veelvuldig gesmeerde keeltje was gegleden. Hierop besloot ik om het heft in eigen handen te nemen en een White Russian te bereiden, een zeer ondergewaardeerd drankje zoals de echte kenners onder jullie maar al te goed weten, evenals The Dude. Terwijl ik als een volwaardige barman tekeer ging kwam er een zwalkend meisje op me af, na de situatie zorgvuldig te hebben geanalyseerd kwam ik tot de conclusie dat zij dronken moest zijn; een geestestoestand die ontstaat bij het consumeren van een bepaalde hoeveelheid alcohol. Nadat ze mij begroette diende ik haar op passende wijze van repliek: ''WTF GEK, JIJ BENT KKDRONKEN, LIK DE CAKE VAN M'N BROEK !'', een veronderstelling die zij maar al te snel beaamde. Het tweede gedeelte stuitte echter op de nodige weerstand, aangezien ik geen broek aanhad.

ZAL HET ME LUKKEN HET MEISJE DE CAKEKRUIMELS VAN MIJN PENIS AF TE LATEN LIKKEN? EN HOE ZIT HET MET HET ANDERE MEISJE? NA DE RECLAME MEER, BLIJF KIJKEN!



Jack LaLanne's Power Juicer: ik ben zo arm dat ik een blauwe overall moet dragen, koop nu.

Nadat het besef toesloeg dat ik daadwerkelijk geen broek aanhad en in mijn Björn Borg boxer rondliep besloot ik het meisje te vragen mijn broek te zoeken, met als doel om haar na dit korte intermezzo keihard aan te randen. Gelukkig realiseerde ik me net op tijd dat jezelf doelen stellen voor Jan Modaal is, waarop ik besloot mijn ogen te sluiten en enkel stiekem in haar billetjes te knijpen, mezelf inbeeldend dat ze aan Breathtaking toebehoorden. Ik voelde het bloed reeds naar mijn penis stromen, waardoor ik flauwviel. Het gebeurde met de snelheid waarop Juicyhil zichzelf subtiel op elke foto van een PUB-meet weet te persen, derhalve kon ik er niets tegen doen. Bob is dood, ze schoten hem door zijn hoofd. Toen ik bijkwam lag ik vastgeketend aan een bed met een appel in mijn mond, het positieve aan deze situatie was dat ik mijn broek weer aanhad. En ik houd van appels. Niets fijner dan je honger stillen met een sappig appeltje, nietwaar? Waar ik me wel tot op het bot toe aan erger is wanneer een appel niet sappig is, ditzelfde gaat op bij mandarijnen, of welke vrucht dan ook. Ik zit met tranen in mijn ogen en de politiek doet er niks aan. Enfin, ik bleek helemaal niet vastgeketend te zijn en liep de kamer uit, op weg naar het licht, waarna ik in een doolhof terecht kwam. Bij een kruispunt stond een konijn dat me toeriep: ''Zoek en gij zult vinden!''. ''Wat een kankermongool'', dacht ik bij mezelf, konijnen kunnen niet praten, wie denkt hij wel niet dat hij is?! Terwijl ik mijn reis vervolgde groeide er een liaan uit mijn buik, wat tot groot hoongelach leidde van een basilisk die een jonko klapte langs een rivieroever. Ik besloot hem te vragen of het nu echt nodig was om deze toon tegen mij aan te slaan, ik had hem immers niets misdaan. Hierop bood hij zijn excuses aan en gaf me een welgemeende aai over de bol. Ik spinde van plezier. Na deze korte onderbreking begon ik te beseffen dat ik waarschijnlijk nooit meer een uitgang zou kunnen vinden, waarop ik al mijn kleren uitdeed en in de modder begon te rollen, onderwijl verscheidene Bijbelteksten schreeuwend en hevig masturberend.

Nadat het meisje mij op spontane wijze had begroet vroeg ik haar of zij mee wilde genieten van mijn alcoholische creatie, waarop zij, uiteraard, positief antwoordde. Ik gaf haar. Ik gaf haar een knipoog en goot de substantie in een glas, liet twee ijsblokjes over haar tepels glijden en stopte het erbij. Haar tepels werden hard. Hard als de stenen muren van een Incatempel, na honderden jaren zonder inwoners bedekt onder een dikke laag van onkruid, opgeslokt door de niets en niemand ontziende natuur. Een speeltje van het regenwoud. Het is bijna erotisch. Sterker nog: het ís erotisch. Erotisch als een jongeman die twee ijsblokjes over de tepels van een 16-jarig meisje laat glijden. Inmiddels had de vriendin van het meisje zich bij ons gevoegd en staarde met open mond naar het tafereel dat zich voor haar ogen ontspon. Ik glimlachte nonchalant en leidde hun monden naar elkaar, hun lippen maakten contact en ik ging out omdat ik teveel pep had gesnoven.

Nadat ik bijkwam liep ik de nacht tegemoet en knikte quasi-stoer naar een grijzende neger die langs de weg een kruiswoordpuzzel zat op te lossen.

Klacht: kruiswoordpuzzels.

quote:

Op zaterdag 10 oktober 2009 22:52 schreef Nikmans het volgende:
Best een leuk opstel maar waar zijn de alinea's? Ik heb me er doorheen geworsteld (en gelachen) maar als het van een andere user was zou een tldr hebben volstaan.

Dat is om het kaf van het koren te scheiden.