Vraagje Wajong, vastlopen en werk

quote:

Op woensdag 11 november 2009 17:40 schreef LesStroud het volgende:

[..]

Dankjewel!

Ik had geen inkomen.

Dus dat wordt een aardig bedrag, want ik had dus ook al begrepen dat je hem met terugwerkende kracht kreeg vanaf je aanvraag, en dat is ook al en maand geleden, dus dat wordt iets van 13 keer 900 euro.

Ik ga er mijn collegegeld en rijbewijs van betalen.

Dan zou het zomaar kunnen zijn dat je 10.000 euro netto ontvangt, met behoud van eventuele huurtoeslag (omdat je geen belastbaar inkomen had). Ik heb het zelf op een spaarrekening staan, een verre vakantie zit er niet meer in vanwege het sociale aspect.

Via de arbeidsbemiddeling die deel uitmaakt van de Wajong-regeling heb ik nu interessant werk. Werken en re-integratie is in principe vrijwillig als je 80-100 procent arbeidsongeschikt bent. Je moet de goede bemiddeling treffen. Misschien iets voor Perico?

Bah, ik heb helemaal niks gekregen omdat ik blijkbaar 'teveel' heb gewerkt... Werken loont? Dit soort dingen brengen je aan het twijfelen hoor... Was ik maar lam thuis gebleven... En al die tijd dat ik niet gewerkt heb, is van VOOR mijn aanvraag (+52 weken). Ik kan dus fluiten naar dat geld...

quote:

Op woensdag 11 november 2009 20:38 schreef LesStroud het volgende:

[..]

Balen zeg... Heb je het net gehoord?

Vorige maand ofzo.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 21:23 schreef De_God_van_Spinoza het volgende:

[..]

Vorige maand ofzo.

Eh, die uitkeringen zijn er dus als vangnet voor mensen die niet kunnen werken. Niet als extraatje voor mensen die niet willen werken. Kenneljk kon je in die tijd voldoende voor jezelf zorgen om geen aanspraak te kunnen maken op een uitkering. Ik denk dat je helemaal fout zit als je voor jezelf gezorgd hebben als 'straf' gaat zitten wegzetten.

[ Bericht 0% gewijzigd door HiZ op 11-11-2009 22:58:13 ]

quote:

Op woensdag 11 november 2009 22:50 schreef HiZ het volgende:

[..]

Eh, die uitkeringen zijn er dus als vangnet voor mensen die niet kunnen werken. Niet als extraatje voor mensen die niet willen werken. Kenneljk kon je in die tijd voldoende voor jezelf zorgen om geen aanspraak te kunnen maken op een uitkering. Ik denk dat je helemaal fout zit als je voor jezelf gezorgd hebben als 'straf' gaat zitten wegzetten.

De jaren ervoor waren jaren waarin ik dat niet kon.

Verder lijkt het me verkeerd als jij voor mij gaat invullen wat ik straf vind en wat ik plezier vind.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 19:17 schreef sempron2400 het volgende:
Via de arbeidsbemiddeling die deel uitmaakt van de Wajong-regeling heb ik nu interessant werk. Werken en re-integratie is in principe vrijwillig als je 80-100 procent arbeidsongeschikt bent. Je moet de goede bemiddeling treffen. Misschien iets voor Perico?

Ik wilde eigenlijk net als loodgieter beginnen.
Goede bemiddeling, dat zou wel een unicum zijn in mijn leven. Als de grootste puinhoop hier achter de rug is, denk ik er serieus over na!

quote:

Op woensdag 11 november 2009 23:22 schreef De_God_van_Spinoza het volgende:

[..]

De jaren ervoor waren jaren waarin ik dat niet kon.

Verder lijkt het me verkeerd als jij voor mij gaat invullen wat ik straf vind en wat ik plezier vind.

Je schrijft dat je 'teveel had gewerkt' en dat je daardoor geen uitkering kon krijgen. Dat is dus precies hoe het moet zijn; als je kunt werken, dan 'verlies' je geen uitkering, dan zorg je gewoon voor jezelf. Zodat die uitkering er kan zijn voor mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen.

De houding die je vertoont is de oorzaak van waarom het sociale stelsel kapot gaat. Vergelijkbaar met die van mensen die huilen om hypotheekrenteaftrek voor de middenklasse omdat hongerlijers aan de onderkant van de maatschappij huursubsidie krijgen.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 14:12 schreef HiZ het volgende:

[..]

Je schrijft dat je 'teveel had gewerkt' en dat je daardoor geen uitkering kon krijgen. Dat is dus precies hoe het moet zijn; als je kunt werken, dan 'verlies' je geen uitkering, dan zorg je gewoon voor jezelf. Zodat die uitkering er kan zijn voor mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen.

De houding die je vertoont is de oorzaak van waarom het sociale stelsel kapot gaat. Vergelijkbaar met die van mensen die huilen om hypotheekrenteaftrek voor de middenklasse omdat hongerlijers aan de onderkant van de maatschappij huursubsidie krijgen.

Jij bent niet degene die dat voor anderen kan uitmaken. Ik heb niet voor niks een diagnose. Bemoeienis en jaloezie van mensen zoals jij maken het voor mensen zoals ik alleen maar onnodig lastig. Daardoor kan ik nog minder werken. Het voor mezelf kunnen zorgen kost mij meer energie dan dat ik in voorraad heb. Omdat ik mezelf dus uitput en verlies maak in de energieboekhouding heb ik het afgelopen jaar geen recht gehad op uitkering, terwijl ik dat de 5 jaar ervoor eigenlijk wel had gehad. Door bureaucratische teringzooi krijg ik gewoon te weinig. Klaar.

Om het op jouw niveau uit te drukken: bakkes houden over mijn houding en op je eigen stoepje blijven vegen.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 14:12 schreef HiZ het volgende:

[..]

Je schrijft dat je 'teveel had gewerkt' en dat je daardoor geen uitkering kon krijgen. Dat is dus precies hoe het moet zijn; als je kunt werken, dan 'verlies' je geen uitkering, dan zorg je gewoon voor jezelf. Zodat die uitkering er kan zijn voor mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen.

De houding die je vertoont is de oorzaak van waarom het sociale stelsel kapot gaat. Vergelijkbaar met die van mensen die huilen om hypotheekrenteaftrek voor de middenklasse omdat hongerlijers aan de onderkant van de maatschappij huursubsidie krijgen.

Het sociale stelsel gaat vroeg of laat toch wel ‘kapot’, door de vergrijzing. Het BBP zal geleidelijk zonder duidelijke verhoging van de arbeidsparticipatie geleidelijk gaan dalen. Zowel burgers als overheden zullen moeiten roeien met de riemen die ze hebben.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 15:26 schreef LesStroud het volgende:
Het is wel vreemd dat je je huis moet opeten voor je in de bijstand komt, en als je in de Wajong komt, je eventueel ' opgegeten' geld gewoon weer terug krijgt.

Dat is wellicht bij mij het geval, ik heb mijn spaargeld 'opgegeten' terwijl ik probeerde mijn studie af te ronden en daarmee voor mijzelf gezorgd .

Bijstand is natuurlijk iets anders van aard dan een Wajong uitkering. Het duurt vaak wat langer voordat vast te stellen is dat een Wajonger recht heeft. Ik heb daar dus niet zoveel problemen mee; dat het achterstallige deel ook wordt uitbetaald. Waar ik wel moeite mee heb ik dat mensen gaan zitten doen alsof ze 'gestraft' worden voor werken.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 15:57 schreef De_God_van_Spinoza het volgende:

[..]

Jij bent niet degene die dat voor anderen kan uitmaken. Ik heb niet voor niks een diagnose. Bemoeienis en jaloezie van mensen zoals jij maken het voor mensen zoals ik alleen maar onnodig lastig. Daardoor kan ik nog minder werken. Het voor mezelf kunnen zorgen kost mij meer energie dan dat ik in voorraad heb. Omdat ik mezelf dus uitput en verlies maak in de energieboekhouding heb ik het afgelopen jaar geen recht gehad op uitkering, terwijl ik dat de 5 jaar ervoor eigenlijk wel had gehad. Door bureaucratische teringzooi krijg ik gewoon te weinig. Klaar.

Om het op jouw niveau uit te drukken: bakkes houden over mijn houding en op je eigen stoepje blijven vegen.

Nu ga je je dus zitten verstoppen achter je diagnose in de hoop dat we de feiten niet meer zien? Want feit was dat je WEL zoveel kon werken dat je in die periode geen recht had op een Wajong uitkering.

Verder ben ik helemaal jaloers op, ik kan alleen niet tegen onnodig gebruik van regelingen.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 23:08 schreef LesStroud het volgende:
Bij dit soort ' weet je wat dat de staat wel niet kost' discussies worden altijd de uitkeringstrekkers aangesproken op hun gedrag, terwijl dit maar een kant van het verhaal is.

Kijk ook eens naar de werkgevers, die alleen maar 100% gezonde mensen willen hebben en iedereen met een vlekje laten liggen.

Las laatst over een vrouw die in coma had gelegen . Normaal intelligent, alleen wat moeite met haar geheugen, en ze praatte wat trager.100 % afgekeurd. Daarbij moet ik denken aan iemand die in een bed ligt en niks meer kan. Maar ze kon alles nog. Alleen wat trager.

Maar dan kom je dus simpelweg niet aan de bak, dus word je afgekeurd.
Zo werkt het in NL, te gek voor woorden.

Het gaat er niet of ze wel of niet kan werken. Ze is verzekerd voor haar verdiencapaciteit. Als zij door die coma veel minder kan gaan verdienen dan de voorheen verdiende, dan heeft ze recht op een WAO/WIA uitkering, in haar geval kennelijk een volledige. Daar is helemaal niks mis mee, dat ze niet nu wordt afgescheept met een 'ja maar je kan toch ook een laagbetaald baantje nemen om in je onderhoud te voorzien'.

Er zijn zat mensen die na een volledige afkeuring toch gaan werken, in een baan waar ze gebruik kunnen maken van de mogelijkheden die ze nog wel hebben.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 00:23 schreef LesStroud het volgende:

[..]

Ik vind het niet onrechtvaardig, alleen een opvallend verschil.
[..]

Mijn punt was meer dat niemand haar wil hebben omdat sommige dingen bij haar net een tikkie trager gaan.
Dat is kritiek op de werkgevers, en niet op die mevrouw die in een vergelijkbare situatie als ik verkeert.

En solliciteert ze nog steeds naar haar 'oude' baan? Want als dat het geval is, dan is het eerder haar probleem. Want die baan kan ze gewoon niet meer. Ze moet zich gaan orienteren op simpeler werk waarbij die 'traagheid' geen rol speelt. Als ze kan en wil werken.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 00:15 schreef HiZ het volgende:

[..]

Nu ga je je dus zitten verstoppen achter je diagnose in de hoop dat we de feiten niet meer zien? Want feit was dat je WEL zoveel kon werken dat je in die periode geen recht had op een Wajong uitkering.

Verder ben ik helemaal jaloers op, ik kan alleen niet tegen onnodig gebruik van regelingen.

Nee, jij hoopt dat de diagnose geen feit is. Zodat je je ongenoegen kunt blijven uiten. Geeft niks, maar je valt door de mand.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 00:15 schreef HiZ het volgende:

[..]

Nu ga je je dus zitten verstoppen achter je diagnose in de hoop dat we de feiten niet meer zien? Want feit was dat je WEL zoveel kon werken dat je in die periode geen recht had op een Wajong uitkering.

Verder ben ik helemaal jaloers op, ik kan alleen niet tegen onnodig gebruik van regelingen.

MIJN situatie: ik heb een tijd lang heel veel verdiend.......... maar later bleek dat ik ook in die tijd dat ik veel verdiende wel al beperkingen had door mijn Asperger (die toen nog niet bekend was).
na 30 jaar te hebben geprobeerd een normaal leven te leiden zoals iedereen ben ik ingestort. achteraf bezien doordat ik altijd teveel van mezelf heb gevergd, het is achteraf bezien niet goed voor me geweest om normaal (volledig) te functioneren, met de beperkingen die ik heb (Asperger) had ik dat nooit kunnen volhouden, en dat is ook wel gebleken. ik heb altijd van mijn reserves gesnoept totdat ik echt helemaal op en leeg en gesloopt was.

ik vraag nu geen Wajong voor de periode dat ik gewerkt heb, maar voor de periode vanaf het instorten. is volgens mij precies waar het voor bedoeld is. of vind je dat onterecht?
is alleen een hele strijd om ze er bij het UWV van te overtuigen.............

misschien is er bij de persoon waar je op aan het vitten bent (GvSpinoza) ook zoiets van toepassing....... eerst wel gewerkt, maar toen ingestort.

Een aantal jaren niet gewerkt, schuld opgebouwd om mezelf te kunnen onderhouden, dan langzaamaan werk houden, te hard tekeer gaan om het vol te kunnen houden, dan over dat ene jaar geen geld krijgen.

Lullig, maar goed, ik mag me niet aanstellen, want ik trek onterecht uitkering volgens de buitenstaander... Dertien in een dozijn dat soort lui, vermoeiend.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 01:23 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

MIJN situatie: ik heb een tijd lang heel veel verdiend.......... maar later bleek dat ik ook in die tijd dat ik veel verdiende wel al beperkingen had door mijn Asperger (die toen nog niet bekend was).
na 30 jaar te hebben geprobeerd een normaal leven te leiden zoals iedereen ben ik ingestort. achteraf bezien doordat ik altijd teveel van mezelf heb gevergd, het is achteraf bezien niet goed voor me geweest om normaal (volledig) te functioneren, met de beperkingen die ik heb (Asperger) had ik dat nooit kunnen volhouden, en dat is ook wel gebleken. ik heb altijd van mijn reserves gesnoept totdat ik echt helemaal op en leeg en gesloopt was.

ik vraag nu geen Wajong voor de periode dat ik gewerkt heb, maar voor de periode vanaf het instorten. is volgens mij precies waar het voor bedoeld is. of vind je dat onterecht?
is alleen een hele strijd om ze er bij het UWV van te overtuigen.............

misschien is er bij de persoon waar je op aan het vitten bent (GvSpinoza) ook zoiets van toepassing....... eerst wel gewerkt, maar toen ingestort.

Blijft het punt dat hij zit te jengelen om geld over een periode waarover hij het niet nodig had. Overigens snap ik niet dat jij een Wajong aanvraagt na jarenlang gewerkt te hebben. Je kunt een arbeidsverleden niet zomaar wegpoetsen door een late diagnose. Je krijgt een uitkering omdat je niet (meer) kunt werken, niet omdat je een ziekte hebt.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 02:12 schreef HiZ het volgende:

[..]

Blijft het punt dat hij zit te jengelen om geld over een periode waarover hij het niet nodig had. Overigens snap ik niet dat jij een Wajong aanvraagt na jarenlang gewerkt te hebben. Je kunt een arbeidsverleden niet zomaar wegpoetsen door een late diagnose. Je krijgt een uitkering omdat je niet (meer) kunt werken, niet omdat je een ziekte hebt.

Begrijpend lezen gaat je niet goed af. Het gaat om geld dat ik niet krijg door bureaucratisch gezeik. Dus over de jaren van VOOR de aanvraag.

Die krijg je niet omdat het alleen werkt met terugwerkende kracht TOT 52 weken voor de aanvraag.

Ik ben trouwens ook van mening dat de overheid verplicht is om mij van inkomen te voorzien. Ze bieden mij immers niet de mogelijkheid om zelfvoorzienend te zijn. Maar dat is een andere discussie.