MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ik vind het album echt aardig goed worden. Moet inderdaad wel groeien (mede door het tempo van de nummers). Voorlopige favoriet is toch wel Like Treasure 
Heb 'm nu een keer beluisterd maar ik ben erg positief. 
Titelnummer is tot nu toe favoriet.
Titelnummer is tot nu toe favoriet.
Wer lesen kann, ist klar im Vorteil.
Heeft iemand de 14-nummer-versie? Zou iemand even een goed iets willen pm'en, want de kwaliteit die ik heb is echt kut.
Ben er nu al iets positiever over. Zoals ik al verwacht had is dit echt een groei plaat.
Heb nu al een paar nummers die ik wel kan waarderen: Bricks and Mortar, The Boxer, Papillon en You don`t know love. Denk dat het bij mij wel 10 luisterbeurten zal duren eer ik een fatsoenlijke mening over een album kan geven. Turn on the bright lights vond ik in het begin ook verschrikkelijk saai, en nu vind ik het de beste plaat ooit gemaakt
Heb nu al een paar nummers die ik wel kan waarderen: Bricks and Mortar, The Boxer, Papillon en You don`t know love. Denk dat het bij mij wel 10 luisterbeurten zal duren eer ik een fatsoenlijke mening over een album kan geven. Turn on the bright lights vond ik in het begin ook verschrikkelijk saai, en nu vind ik het de beste plaat ooit gemaakt
Interpolquote:Op dinsdag 29 september 2009 20:57 schreef Shadow_NL het volgende:
Ben er nu al iets positiever over. Zoals ik al verwacht had is dit echt een groei plaat.
Heb nu al een paar nummers die ik wel kan waarderen: Bricks and Mortar, The Boxer, Papillon en You don`t know love. Denk dat het bij mij wel 10 luisterbeurten zal duren eer ik een fatsoenlijke mening over een album kan geven. Turn on the bright lights vond ik in het begin ook verschrikkelijk saai, en nu vind ik het de beste plaat ooit gemaakt
Maar na 4 nummers begint hij op het eerste gehoor aardig in te kakken. Zal dus waarschijnlijk vaker luisteren worden.
quote:Op dinsdag 29 september 2009 20:57 schreef Shadow_NL het volgende:
Turn on the bright lights vond ik in het begin ook verschrikkelijk saai, en nu vind ik het de beste plaat ooit gemaakt
Ga In This Light... nu voor het eerst beluisteren. Ben benieuwd... Dit is toch het album waar ik een goede twee jaar op gewacht heb.
Charlie, listen to me. Kill the kid, torch the house, we gotta get out of here.
weinig bands die zo'n gewaagde stap nog durven te zetten. Weinig bands ook met een geluid waar je überhaupt nog een kant op kunt. Met name al die saaie britse hypebandjes tegenwoordig. Hulder voor Editors op het eerste gehoor.
Hij klinkt best aardig, maar ik zal hem nog wel een aantal keer moeten luisteren denk ik. Maar dat was met An End Has A Start ook het geval.
Charlie, listen to me. Kill the kid, torch the house, we gotta get out of here.
Vind je In this light en on this evening niet goed dan?quote:Op woensdag 30 september 2009 08:44 schreef AMDB het volgende:
Na 2,5 nummer afgezet, ik viel bijna in slaap van de saaiheid. Wordt het nog beter daarna?
The Boxer is wel erg cool, Like Treasure ook en The Big Exit.
En Papillon natuurlijk.
Het is wel een rare stijlverandering, buiten het gebruik van synths en het verlies van de gitaren schuiven ze een beetje heen en weer tussen Radiohead en Depeche Mode, met nog het Joy Division stijltje wat ze toch al hadden.
Nee, voor mijn gevoel is alles heel erg eentonig, weinig variatie en spanning in de nummers, weinig toffe zang gehoord bij de 1e luisterbeurt. Papillon vond ik ook al niks aan. Jammer, erg jammer.quote:Op woensdag 30 september 2009 08:54 schreef Lamon. het volgende:
[..]
Vind je In this light en on this evening niet goed dan?
Nou ja, het album is heel sloom natuurlijk, heel anders dan de vlottere gitaarnummers die ze hadden, maar zijn stem komt in bijvoorbeeld The Boxer wel weer heel krachtig naar voren.quote:Op woensdag 30 september 2009 08:56 schreef AMDB het volgende:
[..]
Nee, voor mijn gevoel is alles heel erg eentonig, weinig variatie en spanning in de nummers, weinig toffe zang gehoord bij de 1e luisterbeurt. Papillon vond ik ook al niks aan. Jammer, erg jammer.
Echt weinig mensen die zo diep en krachtig kunnen zingen, zonder dat het ook maar een beetje schreeuwerig wordt.
In this light and on this evening is trouwens zelfs een beetje Nick Cave-achtig als ik blijf luisteren.
Ik ben erg benieuwd, maar vrees het ergste als ik dit zo lees. Ben juist fan van hun snelle gitaarnummers, vind bijvoorbeeld push your head towards the air ook een vreselijk nummer.
Papillon is 1 van de snellere nummers, dus bereid je dan maar voor op het ergste.quote:Op woensdag 30 september 2009 09:11 schreef bloodymary het volgende:
Ik ben erg benieuwd, maar vrees het ergste als ik dit zo lees. Ben juist fan van hun snelle gitaarnummers, vind bijvoorbeeld push your head towards the air ook een vreselijk nummer.
Papillon vind ik ook niks aan. Maar ik houd bijvoorbeeld wel van Nick Cave en Radiohead (hiervoor genoemd), dus misschien is er nog hoop....
Nou ja, die hebben ook 100 stijlen, ook langzame slepende nummers zonder echte climax. En dat is hier ook.quote:Op woensdag 30 september 2009 09:18 schreef bloodymary het volgende:
Papillon vind ik ook niks aan. Maar ik houd bijvoorbeeld wel van Nick Cave en Radiohead (hiervoor genoemd), dus misschien is er nog hoop....
Ik denk dat veel van de mensen die de vorige albums goed vonden, dit album erg saai zullen vinden.
Ik vind het wel gaan, maar wat me nu al ergert, is dat ik zeker weet dat al die recencenten het album zullen gaan ophemelen omdat het vaag is, en dat zien zij automatisch weer als intellectueel en creatief, en zo goed is het album niet, het is gewoon een probeerseltje om een andere stijl te zoeken.
Ik denk dat ze naar aanleiding van fan-reacties ook weer vrij snel terug zullen gaan naar het gitaarwerk.
Ben m nu voor het eerst aan het luisteren. Vind die single echt afschuwelijk maar het album klinkt wel wat beter. Moet er wel aan wennen, op het eerste gehoor lijkt alles opelkaar, beetje slepend allemaal. You don't know love is tot nu toe mijn favoriet.
Iemand die een PM met een linkje naar het nieuwe album voor me heeft? Alvast bedankt.
Smile, it confuses people.
The Big Exit (intro en outro dan, niet dat verschrikkelijk zeikerige refrein) had zo een Joy Division nummer kunnen zijn
Enkele nummers hadden btw ook zo op An End Has An Start gekund. Bijvoorbeeld in The Boxer is de oldskool gitaarsound gewoon weer op de achtergrond te horen.
Eat Raw Meat = Blood Drool ookquote:Op woensdag 30 september 2009 13:38 schreef Haunter het volgende:
Enkele nummers hadden btw ook zo op An End Has An Start gekund. Bijvoorbeeld in The Boxer is de oldskool gitaarsound gewoon weer op de achtergrond te horen.
Wat ik me trouwens afvraag he, wat hebben de Editors eigelijk met God?
Ik hoor het Tom vaak zeggen maar zijn ze nu wel gelovig of juist tegen religie.
Enkele voorbeelden:
You touch my face, God whispers in my ear.. ( Weight of the world)
Honey,
What God broke here
Won't go back together again (Distance)
I don't wanna be ignored, oh god (Eat Raw Meat = Blood Droll)
En natuurlijk in het refrein van Papillon:
If there really was a God here, he would have raised a hand by now.
Weet iemand dit?
BTW: The Boxer is fantastisch
Ik hoor het Tom vaak zeggen maar zijn ze nu wel gelovig of juist tegen religie.
Enkele voorbeelden:
You touch my face, God whispers in my ear.. ( Weight of the world)
Honey,
What God broke here
Won't go back together again (Distance)
I don't wanna be ignored, oh god (Eat Raw Meat = Blood Droll)
En natuurlijk in het refrein van Papillon:
If there really was a God here, he would have raised a hand by now.
Weet iemand dit?
BTW: The Boxer is fantastisch
Dit is idd echt een groeiplaat. Ik ben m nu voor de derde keer aan het luisteren en hij komt nu pas aan. (vooral you don't know love, the big exit en the boxer).
Je kan je ook afvragen wat hij met de dood heeft. Dat komt ook vaak in de nummers terug.quote:Op woensdag 30 september 2009 18:15 schreef Shadow_NL het volgende:
Wat ik me trouwens afvraag he, wat hebben de Editors eigelijk met God?
Ik hoor het Tom vaak zeggen maar zijn ze nu wel gelovig of juist tegen religie.
Heb 'm nu voor de derde keer opstaan maar ik weet nu al dat ik geen tien luisterbeurten nodig heb om dit gewoon een fantastische cd te vinden.
Echt vreselijk goed vind ik 'm.
Echt vreselijk goed vind ik 'm.
Wer lesen kann, ist klar im Vorteil.
De typische Editors-sound met hun snelle gitaarliedjes was fantastisch, maar voor mij zat de schoonheid van Editors altijd in de liedjes zelf. En dat komt op dit album des te beter naar voren. Gelukkig zijn ze zichzelf niet verloren in goedkope electro-geluidjes en overdreven effecten op de vocalen. Het blijft allemaal mooi in proportie, en bewijst een goede dienst aan de liedjes.
Hoopte even dat in "The Boxer", "Dance Fucker, Dance" (festival-set '08) verwerkt was, maar word on the street is dat die song wordt uitgebracht als nummer op de bonus-CD. (En "No Sound But The Wind" verschijnt trouwens op een soundtrack). Favoriete tracks staan wat mij betreft op kant B: "The Boxer", "Like Treaser" en "Eat Raw Meat".
En al die vergelijkingen de hele tijd... Als het ergens op lijkt, is het David Bowie circa 1979. Maar ze doen het op een goede manier, een héle goede manier. En de liedjes zijn op niveau met "The Back Room". Dit gaat hun grootste succes tot nu toe worden. Stadium status.
Hoopte even dat in "The Boxer", "Dance Fucker, Dance" (festival-set '08) verwerkt was, maar word on the street is dat die song wordt uitgebracht als nummer op de bonus-CD. (En "No Sound But The Wind" verschijnt trouwens op een soundtrack). Favoriete tracks staan wat mij betreft op kant B: "The Boxer", "Like Treaser" en "Eat Raw Meat".
En al die vergelijkingen de hele tijd... Als het ergens op lijkt, is het David Bowie circa 1979. Maar ze doen het op een goede manier, een héle goede manier. En de liedjes zijn op niveau met "The Back Room". Dit gaat hun grootste succes tot nu toe worden. Stadium status.
Heeft iemand die 5 extra tracks die op de 2de cd staan? Als iemand die heeft zou een pm echt geweldig zijn ik vind het echt een fantastisch album en ben dan ook benieuwd naar die andere nummers.
ik vind het echt een fantastisch album en ben dan ook benieuwd naar die andere nummers.
Feyenoord Rotterdam
Zowel 16 (Londen) als 25 september (Berlijn) speelden ze dezelfde nummers ongeveer:
bijna de hele nieuwe cd dus.
bijna de hele nieuwe cd dus.
Life lies a slow suicide
Orthodox dreams and symbolic myths
From feudal serf to spender
This wonderful world of purchase
Orthodox dreams and symbolic myths
From feudal serf to spender
This wonderful world of purchase
Wat een tegenvaller 
. Die repetitieve achtergronddeuntjes zijn echt dodelijk saai 
. Daarnaast is het synthesizergeluid erg lelijk en simpel. 
De laatste minuut van The Big Exit is het eerste gedeelte van het album wat niet eentonig overkomt op mij.
. Die repetitieve achtergronddeuntjes zijn echt dodelijk saai . Daarnaast is het synthesizergeluid erg lelijk en simpel. De laatste minuut van The Big Exit is het eerste gedeelte van het album wat niet eentonig overkomt op mij.
2000 light years from home
mwoah geen slechte line-up.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 23:13 schreef Bayswater het volgende:
Zowel 16 (Londen) als 25 september (Berlijn) speelden ze dezelfde nummers ongeveer:
[ afbeelding ]
bijna de hele nieuwe cd dus.
zou er wel tevreden mee zijn als ze dit in 013 spelen.
aah wauw, vind hem bij de eerste luisterbeurt al geweldig 
zo'n fijn dromerig sfeertje door de synths..
en zijn stem, prachtig.
sommige nummers (the big exit, eat raw meat = blood drool) doen me ook erg aan radiohead denken, wat een heeel groot pluspunt is voor me.
[ Bericht 18% gewijzigd door myrkur op 02-10-2009 14:01:44 ]
zo'n fijn dromerig sfeertje door de synths..en zijn stem, prachtig.
sommige nummers (the big exit, eat raw meat = blood drool) doen me ook erg aan radiohead denken, wat een heeel groot pluspunt is voor me.
[ Bericht 18% gewijzigd door myrkur op 02-10-2009 14:01:44 ]
Ik was de eerste keer in slaap gevallen tijdens het luisteren.quote:Op vrijdag 2 oktober 2009 13:51 schreef myrkur het volgende:
aah wauw, vind hem bij de eerste luisterbeurt al geweldig
en zijn stem, prachtig.
Maar ik vind na meerdere luisterbeurten In this light and on this evening en The Boxer toch wel heel erg goed.
Maar niet alles. Geen verloren album voor mij dus, maar gemixte gevoelens.
Voor mij is dit uitgegroeid tot zo'n album dat ik het liefst 's nachts in het bijna-donker opzet, en dan even helemaal ontspannen in een soort comateuze toestand ga luisteren
En dat zijn de beste albums
En dat zijn de beste albums
De setlist van een intieme akoestische gig in Londen was bijzonder te noemen:
Mooi om "No Sound But The Wind" nu ook akoestisch te horen, ben sowieso blij dat ze een studio-versie van dit nummer gaan uitbrengen. En "Distance" en "You Are Fading" in akoestische vorm is ook best speciaal.
Bekijk deze YouTube-videoquote:No Sound But The Wind
Eat Raw Meat = Blood Drool
Smokers Outside The Hospital Doors
You Don't Know Love
Papillon
Munich
Bones
Distance
All Sparks
An End Has A Start
You Are Fading
Fingers In The Factories
Mooi om "No Sound But The Wind" nu ook akoestisch te horen, ben sowieso blij dat ze een studio-versie van dit nummer gaan uitbrengen. En "Distance" en "You Are Fading" in akoestische vorm is ook best speciaal.
Kan iemand mij een link pmen van dit nieuwe album in topkwaliteit, ik kan alleen hem alleen maar in slechte kwaliteit vinden met allemaal rare geluidjes door de nummers heen.
Ik begin hem iets beter te vinden dan eerst, maar het doet nog niet met me wat An End... wel met me deed. Maar misschien moet je dat ook niet verwachten, omdat het echt om een heel ander album gaat. De balans is omgegooid. Waar eerst de instrumenten en de zang tot een bombastisch geheel werden gesmeed, zijn de instrumenten nu aanwezig ter ondersteuning van Tom Smith's zang, heb ik het idee. En zingen kan hij, dat toont dit album wel weer aan.
Charlie, listen to me. Kill the kid, torch the house, we gotta get out of here.
The Boxer en Walk the Fleet Road zijn wat mij betreft 1 van de beste "langezame nummers" van de Editors tot nu toe. Wat een kippenveltrekkers zijn dat zeg!
Na één luisterbeurt van het nieuwe album toch maar TVP'en. De langzamere nummers zijn dankzij de synths geen saaie standaard-nummers geworden, dat was voorheen wel vaak het geval . Beter dan ik had verwacht!
. Beter dan ik had verwacht!
Stay on my arm, you little charmer
het is even wennen maar ik vind het wel okquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 19:04 schreef ImTheBase het volgende:
Damn wat valt het album tegen... vind deze 'nieuwe stijl' niet echt lekker klinken.
ik weet niet of het hier mag: mocht er iemand nog kaarten over hebben voor een van de concerten, pm me!!
Mooie footage van Sziget, ik stond daar toen helemaal vooraan. Moet zeggen dat ik het niet doorhad dat ik die nummers al live had gezien, maar toen had ik er wél van genoten.
// Yes, echt een stuk beter
