Contact verbreken met broertje

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:16 schreef lichtekooi het volgende:
Toch raar dat mensen hier altijd proberen mensen op andere gedachte te brengen. Ze vraagt wat ze kan verwachten en het enige dat ze hoort is: niet doen.
dat zie je vaker hier.

Nou, "niet doen" gaat mij te ver. Als TS inderdaad zoveel moeite heeft om een normale relatie met haar broer te hebben is afkappen geen slechte beslissing. Alleen zullen de gevolgen wat verder gaan dan hem niet zien. De rest van de familie zal er ZEKER mee geconfronteerd worden, en aangezien TS al aangegeven heeft dat broerlief qua levensinstelling meer op 1 lijn ligt met hun ouders kan het in haar nadeel uitpakken. Er is een zeer grote kans dat de rest van de familie meer begrip voor haar broer op kan brengen dan voor haar. Het gaat mij niet om het maken van een goede/slechte beslissing (volgens mij kan TS dat heel goed zelf), maar of TS de gevolgen van die beslissing in kan zien.

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:19 schreef Copycat het volgende:

[..]

Daar ben ik het mee eens. Zo maak je het drama ook niet zo buitenproportioneel.

Ja, want o wee, je zal maar eens anderen erbij betrekkken en voor je zelf kiezen
dat is toch wat ze doet, kiezen wat voor haar het beste is? Dat advies krijg je meestal, maar nu doet ze het en maakt ze er een drama van?
Voor haar is DIT kennelijk een drama. Dat je het niet begrijpt wil niet zeggen dat het niet zo is.

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:22 schreef Verwarring.alom het volgende:
Dat werkte de vorige keer voor mij prima. Ik heb hem driekwart jaar 1 of 2 keer hoi gezegd en geinformeerd hoe het ging. Maar als ik een tijdje meer bij mijn ouders ben, dan komen er wel weer gesprekken op gang en dan gaat hij mijn grenzen uiteindelijk weer over.

Daar ben je dan toch zelf bij om het af te kappen dan wel om zelf op te stappen als ie doorgaat?

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:25 schreef Verwarring.alom het volgende:

[..]

Zo raar is dat niet. Mensen lezen ook alleen maar wat ze hier zien. Ze kunnen het hele verhaal niet bevatten, want dit gaat zoveel dieper dan alleen maar 3 ruzies. Dat is alleen maar de directe aanleiding maar het eigenlijke probleem gaat veel dieper en dat is in mijn optiek niet meer op te lossen.

Waarom dan een topic openen? Als jij het gevoel hebt dat het niet meer op te lossen is en niemand kan je van gedachten veranderen, dan heeft het weinig nut toch?

Kan me voorstellen dat je het van je af wilt schrijven hoor, daar niet van

Ja, dat is dan zo'n uitzonderlijke situatie die je in de toekomst gaat vermijden, lijkt me. Door schade en schande wijs geworden.
Ik snap daarbij niet dat niemand naar je luistert, die vijf of zes keer. Of dat je het simpelweg niet pertinent weigert.

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:29 schreef Verwarring.alom het volgende:

[..]

Mensen, LEES nou een keer dan! Ik open dit topic om beter in te kunnen schatten hoe dat in de praktijk verloopt bij anderen, maar ik krijg alleen reacties over waarom ik het contact beter niet kan verbreken. Jullie kunnen via fok echt niet inschatten hoe de verhoudingen liggen in ons gezin, het gaat niet eens over 3 discussies maar ik wilde ergens ook gewoon mijn verhaal kwijt.

Als je LEEST zie je dat ik zeg dat ik ook snap dat je je verhaal wel kwijt wilt

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:29 schreef Verwarring.alom het volgende:

[..]

Mensen, LEES nou een keer dan! Ik open dit topic om beter in te kunnen schatten hoe dat in de praktijk verloopt bij anderen, maar ik krijg alleen reacties over waarom ik het contact beter niet kan verbreken. Jullie kunnen via fok echt niet inschatten hoe de verhoudingen liggen in ons gezin, het gaat niet eens over 3 discussies maar ik wilde ergens ook gewoon mijn verhaal kwijt.

Oh, ik heb het gelezen hoor. En ik trek je beslissing niet in twijfel. Alleen, weet je wat de gevolgen ervan zullen zijn?

Misschien een beetje een spuit 11 reactie maar is het niet een idee om je broer mee te vragen naar een sessie met je psycholoog? Om te vragen waarom hij je zo kwetst en vragen of het opzettelijk is dat hij je zo raakt?
Ik bedoel familie krijg je, maar dat wil niet zeggen dat je er niets voor moet doen om het te behouden.

Die houding van je moeder vind ik dan helemaal triest. Zij is teleurgesteld in jullie beiden omdat uitkwam wat jij al voorspeld had.

Sowieso: ouders die de teleurgesteld kaart spelen .

Anyhood, ik heb jaren terug alle contact met mijn biologische vader verbroken, terwijl mijn broer en zus dat contact wel in stand hielden. Met verjaar- en feestdagen werd er altijd rekening mee gehouden en de sporadische keren dat de planning in de soep liep, heb ik de eer aan mezelf gehouden door vriendelijk maar beslist op te stappen. En gelukkig had iedereen daar begrip voor.

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:35 schreef Verwarring.alom het volgende:

Dat wil ik dus met dit topic beter in kunnen schatten.

Nou, bij deze dus: Het is voor jou persoonlijk goed om het contact te verbreken met hem. Iemand die je continue persoonlijk afbreekt is niets meer dan een overbodige last. Maar de relatie met je ouders zal er 99% zeker enorm onder lijden omdat zij weinig begrip op zullen kunnen brengen voor je keuze je broer niet meer te zien.

Ik hoop dat je hier wat mee kunt. Succes met je keuze en ik hoop dat ik ongelijk heb.

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:43 schreef Verwarring.alom het volgende:

[..]

Dank je, ik hoop ook dat je ongelijk hebt. Ik probeer dus ook vooral niet te laten merken dat ik eigenlijk geen contact meer wil door de komende tijd de verjaardagen te ontwijken. Als dingen dan over een jaartje weer vergeten zijn en men begint zich af te vragen waarom ik eigenlijk de verjaardagen ontwijk, dan zie ik wel weer verder.

Ik hoop op die manier de band met mijn ouders en zussen zo normaal mogelijk te houden. Eerste probleem wordt zijn afstuderen want ik ga er niet heen en ik ga hem ook niet bellen of zo. Sowieso, met verjaardagen smsten we elkaar alleen nog maar.

Hope for the best, prepare for the worst. Ik ben bang dat het de relatie met andere familieleden zal verscheuren.

quote:

Op maandag 21 september 2009 11:48 schreef Barbusse het volgende:
Ik ben bang dat het de relatie met andere familieleden zal verscheuren.

Zeker als TS zonder uitleg verjaar- en feestdagen links laat liggen.

Hm..

Ik heb het even doorgelezen allemaal en om heel eerlijk te zijn vind ik het veel te ver gaan om om zoiets het contact compleet te verbreken.
Ok, dus je broer zeikt vaak en veel, so?
Ik denk dat je zou moeten leren om opmerkingen die volgens jou niet terecht zijn wat meer van je af te laten glijden.
Opmerkingen die volgens jou wel terecht zouden zijn trouwens ook.

Probeer gewoon eens te reageren met "ok, dat vind jij, dan verschillen we van mening, geeft niet" dan zou het toch klaar moeten zijn?

Je hoeft heus niet elke week gezellig bij hem op de koffie, maar om nu ook verjaardagen en dergelijke te gaan mijden.. kom op, iedereen heeft wel iemand in de familie zitten die gewoon vaak zeikt.

Je hebt al eens een jaar lang het contact met hem verbroken, en je vraag nu af hoe dat is/moet?

Heb zelf ook een problematisch contact met grote broer.
En zie hem dus ook niet meer (Nu is de hele familie bij een drama uit elkaar gevallen, maar goed)

Mijn moeder heeft er erg veel verdriet van.
Maar laat het bij ons liggen, ze heeft er dan ook niks van te doen, behalve op feestdagen.
En dan pas ik mij aan, omdat ik niet opeens "gezellig" om een tafel heen wil zitten.
Ze praat ook gewoon over grote broer en dat is okay, het is immers ook haar kind.
Jouw moeder is misschien weer heel anders.
Kan heel anders reageren.
Ik heb het gewoon gezegd dat de koek op was, ik hem een heel fijn en gelukkig leven toewenste zonder zijn kleine (bijdehante) zussie. (twee vechten, twee schuld... )
En het dood laten bloeden.
Op de verjaardag van mijn moeder feliciteer ik hem gewoon en dan zijn er nog zat andere mensen waar ik mij mee kan vermaken.
Spreek gewoon met zijn kinderen, kunnen ook gewoon langs komen . (Doen ze ook)
Mijn kind kan zijn oom gewoon aanspreken. (zelfs adoreren... )
Mijn vriend spreekt op verjaardagen met hem.
Zolang ik het maar niet hoef te doen.
Spreek ook geen kwaad over hem, ook niet als mijn moeder het over hem heeft.
Gewoon neutraal blijven. Los laten.
Accepteren dat je sommige dingen niet kan veranderen en het ook niet willen.

Zou dus niet het contact compleet verbreken, maar het wel laten doodbloeden.
Niks meer van jou uit laten komen.
Beetje uitvissen wanneer de familie bij elkaar komt en dan op andere dagen komen.
En als het niet te vermijden is, dan gewoon neutraal blijven en geen kwaad spreken.