Afreageren op ANTI-rokers!

Uiteraard ga ik hier geen pleidooi houden dat jullie ervan moet overtuigen dat roken goed is voor de mens. Ik beloof niet met termen te gooien als: “roken brengt u en anderen rondom u geen schade toe”, of “roken is lekker, kom op man, neem er één, je moet alles eens geprobeerd hebben”. Ik zal ook zeker geen bewonderende woorden uitkramen na de volgende foto:



Dus nee. Geen: “once you black, you never go back!” of “zwart kleedt af en staat bovendien chic”.

Ik weet dat roken een slechte gewoonte is. Ik heb het ook altijd geweten. Daarom is het best wonderlijk dat ik er zo’n anderhalf jaar geleden impulsief mee begon. Een paar hijsjes tijdens het stappen, sloegen al snel door naar mijn huidige situatie. En die is die van ’s morgens bij de bushalte mijn eerste sigaretje opsteken… With many more to come.

Daarbij weet ik ook echt wel dat er een moment gaat komen dat ik ermee uitschei. Of ik dat nou wel of niet bewust doe (lees: of ik stop, of ik sterf).

Toch kan ik mij als roker behoorlijk irriteren aan mensen die zich behoorlijk irriteren aan het feit dat ik rook. Zolang ik niet tijdens een gesprek met een niet-roker mijn rook in zijn gezicht uitblaas en mijn sigaret op zijn schoen gooi, vind ik dat ik zelf de keuze heb om het wel, of niet te doen. Ik kan het niet uitstaan wanneer ik, als ik er één op steek, afkeurend wordt aangekeken door de mensen in mijn omgeving. Opmerkingen als ,,het is slecht voor je” en ,,wanneer stop je er nou eens mee” vind ik ontzettend ongepast. Ik ga die ander ook niet veroordelen om zijn slechte gebruiken. ,,Een mid-night-snack? Jezus. Je bent toch wel slimmer dan dat!”

Ik ben nog steeds dezelfde persoon, ook al heb ik er dan nu een verslaving bij die inderdaad niet goed voor me is. Het is niet dat ik nu met een sigaret in mijn mond wekelijks op een ongure straathoek sta om seksuele handelingen te verrichten voor een shot. Het is niet dat ik nu met een sigaret in mijn mond een volledige karakterverandering heb doorgemaakt, waardoor ik enkel nog met “tering tyfus” scheld en aan mijn kruis krab in het openbaar.

Begrijp me niet verkeerd: ik ben het absoluut eens met het idee dat ik met mijn gerook geen overlast dien te veroorzaken. Ik waak ervoor dat ik niemand opzadel met mijn verslaving, dus ik blaas mijn rook uit in de andere richting en ik kan prima een avond zonder als ik me in een non-smoking-area bevind. Maar zolang ik daarin de wens van een niet-roker respecteer, verwacht ik ook gerespecteerd te worden. Zelfs al gaat het daarbij om een gewoonte die ronduit slecht voor me is.

Mijn keuze, mijn verantwoordelijkheid.
Dus de mensen die mij willen betuttelen:

DON’T.

Ja maar WAAROM hebben niet-rokers er nou gelijk LAST van.

Zolang zij het niet in hun smoel krijgen, is er toch niks aan de hand!?!?