Goede religieuze columnisten. Ik ken er maar een paar, o.a. Mohammed Benzakour. Ben het niet altijd met hem eens, maar hij is wel origineel. Neem nou deze over de ramadan van zijn moeder.
"Door het raam zie ik haar zitten. Op haar vertrouwde plek: de rode fauteuil. Ik parkeer de auto en blijf een poos voor het raam staan kijken, door de luxaflex ziet ze me niet. Haar hoofd hangt zwakjes opzij, ze kijkt naar de grond, alsof ze al in het reine is gekomen met haar eindbestemming. Bleke wangen, rode, gezwollen ogen; een schim van de amazone schoonheid die ze ooit was. Haar vingers tellen de kraaltjes van een rozenkrans. 99 keer prevelt ze de naam van Allah.
Bron/lees verder op
http://www.nieuwwij.nl/index.php?pageID=13&messageID=3020.Wat ik zo goed vindt aan Benzakour en vooral deze tekst is dat hij een duidelijk standpunt inneemt tav de vraag: waar liggen de grenzen van religie? Wanneer is iets wel en wanneer is iets niet humaan. Als je eigenlijk te ziek bent voor ramadan, ga je er toch niet aan beginnen, aan dat vasten? Wat valt hier nog tegenin te brengen vraag ik me af.