Laat ik het zo zeggen we begonnen als beste vrienden overal gingen wij samen naar toe elke dag haalde ik haar op bracht haar thuis en noem zo maar op *vondt haar vanaf het begin al heel erg leuk* na een jaar lang goede vrienden te zijn zijn we het gaan proberen als een stel ja was helemaal in de wolken natuurlijk het ging goed leuk en noem zo maar op los van dat had ik al heel lang veel problemen thuis heb me der nog nooit onderdor laten komen maar dat werd steeds erger ik ben een persoon die alles in me houd en nooit praate was altijd vrolijk maar naarmate werd eht erger had geen contact met ouders en familie meer we woonde sinds dit jaar samen eerste 2 maanden ging dat goed daarna werden er wat irritaties blootgesteld kwamen der wat meer ruzies enz de ruzies werden steeds heftiger en heftiger *niet slaan ofzow maar verbaal* zonder dat ik het door had sloot ik mijzelf af voor haar en creeerde een ander persoon nu is het sinds kort uit woont ze weer ff bij der ouders en hebben we het erover gehad ze zij me ook ik voel niet meer zoveel als dat ik toen voelde ken ik begrijpen ik was hetzelde niet meer maar ze voelt nog wel wat zij zij geeft mij wel wat hoop als ik die vlam toen aan kon zetten ken dat nu ook tis ze is verliefd op de oude ik en niet deze ik de snel geiriteerde gozer zonder dta ik het door had was ik overgenomen door mijn emoties en gevoelens ik moet zeggen zij is gewoon het meisje van me dromen zou niet weten wat ik zonder haar moet we praten nog wel normaal maar die gevoel is gewoon een stuk minder nou zou ik graag tips willen van mense die zelf ook een gebroken relatie hbben gehad maar waar het uiteindelijk goed mee gekomen is ik weet dat ik niet steeds achter haar reet aan meot lopen en bla bla neit veel huile shit je ken het wel dus dat doe ik ook maar de tips zouden heel erg welkom zn want wil het uiteindelijk toch proberen maar dan moet ik eerst aan mezelf werken zou daar graag ook wat tips over willen van mense die daar war ervarign mee hebben zodat ik niet alleen mijzelf maar ook haar kan helpen voor ons beide dus pleas geef wat goede reacties dit doe ik nooit zoals ik al zij praat niet vaak maar ben best wanhopig mis der gewoon en zou niet weten wat ik zonder haar moet
ik hoop dat ik zo een beetje duidleijk ben geweets over de situatie zo niet ken je het altijd vragen moet immers toch leren om te praten
Gr en alvast bedankt
quote:Graag gedaan.Op vrijdag 11 september 2009 14:39 schreef Tijgerbalsem het volgende:
Hallo, ben een jongen van 22 jaar. Mijn vriendin 18. Ken haar nu al 4 en half jaar waarvan 3 en half jaar we een relatie hebben.
Laat ik het zo zeggen: we begonnen als beste vrienden. Overal gingen wij samen naar toe, elke dag haalde ik haar op, bracht haar thuis en noem zo maar op. *vondt haar vanaf het begin al heel erg leuk*. Na een jaar lang goede vrienden te zijn, zijn we het gaan proberen als een stel. Ja was helemaal in de wolken natuurlijk, het ging goed leuk en noem zo maar op.
Los van dat had ik al heel lang veel problemen thuis, heb me der nog nooit onderdor laten komen maar dat werd steeds erger. Ik ben een persoon die alles in me houd en nooit praate, was altijd vrolijk maar naarmate werd eht erger werd had ol geen contact met ouders en familie meer. We woonde sinds dit jaar samen. Eerste 2 maanden ging dat goed, daarna werden er wat irritaties blootgesteld en kwamen der wat meer ruzies enz. De ruzies werden steeds heftiger en heftiger *niet slaan ofzow maar verbaal*. Zonder dat ik het door had sloot ik mijzelf af voor haar en creeerde een ander persoon.
Nu is het sinds kort uit woont ze weer ff bij der ouders en hebben we het erover gehad. Ze zij me ook ik voel niet meer zoveel als dat ik toen voelde. Ken ik begrijpen, ik was hetzelde niet meer maar ze voelt nog wel wat. Zij zij geeft mij wel wat hoop, als ik die vlam toen aan kon zetten ken dat nu ook. Tis ze is verliefd op de oude ik en niet deze ik de snel geiriteerde gozer. Zonder dta ik het door had was ik overgenomen door mijn emoties en gevoelens. Ik moet zeggen, zij is gewoon het meisje van me dromen zou niet weten wat ik zonder haar moet. We praten nog wel normaal maar die gevoel is gewoon een stuk minder .
Nou zou ik graag tips willen van mense die zelf ook een gebroken relatie hbben gehad maar waar het uiteindelijk goed mee gekomen is. Ik weet dat ik niet steeds achter haar reet aan meot lopen en bla bla neit veel huile shit. Je ken het wel dus dat doe ik ook maar. De tips zouden heel erg welkom zn want wil het uiteindelijk toch proberen maar dan moet ik eerst aan mezelf werken. Zou daar graag ook wat tips over willen van mense die daar war ervarign mee hebben zodat ik niet alleen mijzelf maar ook haar kan helpen voor ons beide. Dus pleas, geef wat goede reacties. Dit doe ik nooit zoals ik al zij, praat niet vaak maar ben best wanhopig. Mis der gewoon en zou niet weten wat ik zonder haar moet.
Ik hoop dat ik zo een beetje duidleijk ben geweets over de situatie zo niet ken je het altijd vragen moet immers toch leren om te praten.
Gr en alvast bedankt.
quote:bla bla neit veel huile shit je ken het wel dus
de meeste mensen in de wolken, maar dan ga je elkaar pas echt kennen (en niet andersom)...
Vaak zie je dat leuke kanten en passies, maar ook onopgeloste problemen met jezelf
bronnen van irritatie kunnen worden als je niet goed met elkaar om kan gaan...
Het is niet zo dat je een ander persoon bent, je gedraagt je anders, en irriteren jullie je aan
elkaar (met wat voor achterliggende redenen dan ook)...
Als je niet bij elkaar woont heb je altijd een plekkie om los van elkaar te zijn, als je bij elkaar
woont is het een test ofdat jullie het met elkaar volhouden, en die is bij deze gefaald...
Wellicht was het een 'wrong time wrong place' situatie, maar verwacht niet dat zowel jij en zij
kunnen vergeten wat er gebeurt is, en het gebeurde geen impact zal hebben op jullie doen
en denken...
quote:dankje!
quote:Dat dus..Op vrijdag 11 september 2009 14:39 schreef Tijgerbalsem het volgende:
Hallo ben een jongen van 22 jaar mijn vriendin 18 ken haar nu al 4 en half jaar waarvan 3 en half jaar we een relatie hebben
Laat ik het zo zeggen we begonnen als beste vrienden, overal gingen wij samen naar toe elke dag haalde ik haar op. bracht haar thuis en noem zo maar op. (vondt haar vanaf het begin al heel erg leuk) Na een jaar lang goede vrienden te zijn zijn we het gaan proberen als een stel. Ik was helemaal in de wolken natuurlijk het ging goed, leuk en noem zo maar op.
Los van dat had ik al heel lang veel problemen thuis, maar heb me der nog nooit onderdoor laten komen, maar dat werd steeds erger. Ik ben een persoon die alles in me houd en nooit praate, was altijd vrolijk maar naarmate werd het erger. Had geen contact met ouders en familie meer.
We woonde sinds dit jaar samen, eerste 2 maanden ging dat goed daarna werden er wat irritaties blootgesteld, kwamen der wat meer ruzies enz. De ruzies werden steeds heftiger en heftiger ,niet slaan ofzow maar verbaal. Zonder dat ik het door had sloot ik mijzelf af voor haar en creeerde een ander persoon.
Nu is het sinds kort uit en woont ze weer ff bij der ouders. We hebben we het erover gehad, ze zei me ook "ik voel niet meer zoveel als dat ik toen voelde". Kan ik begrijpen. Ik was niet meer hetzelfde, maar ze voelt nog wel wat zij.
Zij geeft mij wel wat hoop als ik die vlam toen aan kon zetten, ken dat nu ook, ze is verliefd op de oude ik en niet deze ik: de snel geiriteerde gozer. Zonder dat ik het door had was ik overgenomen door mijn emoties en gevoelens. Ik moet zeggen zij is gewoon het meisje van me dromen, zou niet weten wat ik zonder haar moet, we praten nog wel normaal, maar die gevoel is gewoon een stuk minder.
Nou zou ik graag tips willen van mensen die zelf ook een gebroken relatie hebben gehad maar waar het uiteindelijk goed mee gekomen is. Ik weet dat ik niet steeds achter haar reet aan meot lopen en bla bla neit veel huile shit je ken het wel. Dus dat doe ik ook, maar de tips zouden heel erg welkom zn, want wil het uiteindelijk toch proberen, maar dan moet ik eerst aan mezelf werken. Zou daar graag ook wat tips over willen van mense die daar wat ervarign mee hebben, zodat ik niet alleen mijzelf, maar ook haar kan helpen
voor ons beide.
Dus please geef wat goede reacties dit doe ik nooit, zoals ik al zij praat niet vaak, maar ben best wanhopig. mis der gewoon en zou niet weten wat ik zonder haar moet !
ik hoop dat ik zo een beetje duidleijk ben geweets over de situatie zo niet ken je het altijd vragen moet immers toch leren om te praten
Gr en alvast bedankt
quote:eten met zn andere ik.
Wat een slap lulexcuus.
quote:die is op pad met zn andere ik
quote:De echte taalpuristen/spellingnazi's zullen nog wel meer kunnen verbeteren.Op vrijdag 11 september 2009 14:39 schreef Tijgerbalsem het volgende:
Hallo, ben een jongen van 22 jaar. Mijn vriendin is 18 jaar. Ik ken haar nu al 4 en een half jaar waarvan we 3 en een half jaar een relatie hebben.
Laat ik het zo zeggen: we begonnen als beste vrienden. Overal gingen wij samen naar toe. Elke dag haalde ik haar op, bracht haar thuis en noem zo maar op. *Ik vond haar vanaf het begin al heel erg leuk*. Na een jaar lang goede vrienden te zijn, zijn we het gaan proberen als een stel. Ja, ik was helemaal in de wolken natuurlijk, het ging goed leuk en noem zo maar op.
Los van dat had ik al heel lang veel problemen thuis. Ik heb me er nog nooit onderdoor(?) laten komen maar dat werd steeds erger. Ik ben een persoon die alles in me houd en nooit praatte. Ik was altijd vrolijk maar naarmate de tijd vorderde werd het erger. Ik had al geen contact met ouders en familie meer. We woonden sinds dit jaar samen. Eerste 2 maanden ging dat goed, daarna kwamen er wat irritaties boven en kwamen er wat meer ruzies enz. De ruzies werden steeds heftiger en heftiger *niet slaan of zo maar verbaal*. Zonder dat ik het door had sloot ik mijzelf af voor haar en creëerde een ander persoon.
Nu is het sinds kort uit woont ze weer even bij der ouders en hebben we het erover gehad. Ze zei mij ook: “Ik voel niet meer zoveel als dat ik toen voelde.” Kan ik begrijpen, ik was hetzelfde niet meer, maar ze voelt nog wel wat. Wat zij zei geeft mij wel wat hoop. Als ik die vlam toen aan kon zetten kan ik dat nu ook. Ze is verliefd op de oude ik en niet op deze ik: de snel geïrriteerde gozer. Zonder dat ik het door had was ik overgenomen door mijn emoties en gevoelens. Ik moet zeggen, zij is gewoon het meisje van me dromen. Ik zou niet weten wat ik zonder haar moet. We praten nog wel normaal maar dat gevoel is gewoon een stuk minder .
Nou zou ik graag tips willen van mensen die zelf ook een gebroken relatie hebben gehad maar waar het uiteindelijk goed mee gekomen is. Ik weet dat ik niet steeds achter haar reet aan moet lopenen bla bla neit veel huile shit. Je ken het wel dus dat doe ik ook maar niet. Tips zouden heel erg welkom zijn want ik wil het uiteindelijk toch proberen maar dan moet ik eerst aan mezelf werken. Zou daar graag ook wat tips over willen van mensen die daar wat ervaring mee hebben zodat ik niet alleen mijzelf maar ook haar kan helpen voor ons beiden. Dus please, geef wat goede reacties. Dit doe ik nooit zoals ik al zei, praat niet vaak maar ben best wanhopig. Ik mis haar gewoon en zou niet weten wat ik zonder haar moet.
Ik hoop dat ik zo een beetje duidelijk ben geweest over de situatie. Zo niet kan je het altijd vragen. Ik moet immers toch leren om te praten.
Groeten en alvast bedankt.
OT: Weet je zeker dat het aan de situatie bij jou thuis ligt. Samenwonen is heel anders dan een relatie hebben.
quote:c'mon already. Als je gaat lopen zeuren over een sporadische grammaticale fout of een unieke typo, okee, maar als je denkt dat de basis-regels van het Nederlands niet opgaan omdat je (a) op internet post, of (b) omdat je verdriet hebt, dan mag je daar best op aangesproken worden hoor.Op vrijdag 11 september 2009 15:10 schreef Re het volgende:
degene die nu nog een opmerking maakt over de schrijfstijl van TS gaat de noteboeken in
quote:Je bent de vierde die de OP herschreven heeft.Op vrijdag 11 september 2009 15:12 schreef bankrupcy het volgende:
[..]
De echte taalpuristen/spellingnazi's zullen nog wel meer kunnen verbeteren.
OT: Weet je zeker dat het aan de situatie bij jou thuis ligt. Samenwonen is heel anders dan een relatie hebben.
iig tvp voor de terugkeer van TS.
quote:dat dusOp vrijdag 11 september 2009 14:57 schreef Sjeen het volgende:
Je bent haar niet kwijt geraakt door je 'andere ik', maar gewoon door de persoon die je bent. En tsja, hoe iemand echt is, daar kom je vaak pas achter als je gaat samenwonen...
quote:Ook nog even door de spellingchecker gehaald, en nog wat grammaticale zaken aangepast.
[..]
Je bent de vierde die de OP herschreven heeft.
quote:Zeik niet, dat las ik pas nadat ik het had aangepast. Bovendien heb ik ook een OT reactie geplaatst.Op vrijdag 11 september 2009 15:14 schreef DjinN het volgende:
[..]
*wijst naar noteboekending*
quote:oh dat zeker, maar niet 50 keerOp vrijdag 11 september 2009 15:12 schreef rob_de_rechter het volgende:
[..]
c'mon already. Als je gaat lopen zeuren over een sporadische grammaticale fout of een unieke typo, okee, maar als je denkt dat de basis-regels van het Nederlands niet opgaan omdat je (a) op internet post, of (b) omdat je verdriet hebt, dan mag je daar best op aangesproken worden hoor.
quote:en daarna plaats je nog een reactie die niet OT is...ja je moet het zelf weten johOp vrijdag 11 september 2009 15:17 schreef bankrupcy het volgende:
[..]
Zeik niet, dat las ik pas nadat ik het had aangepast. Bovendien heb ik ook een OT reactie geplaatst.
OT:
Misschien beter voor TS om wat afstand te houden van zn vriendin ? Ga eerst eens aan jezelf werken en kijken hoe je kan veranderen...en daarna kun je altijd nog verder kijken..
[ Bericht 93% gewijzigd door Re op 11-09-2009 15:24:50 ]
Verders lijkt me dat je eerst maar aan jezelf moet werken en weet niet hoe erg het was maar wel apart dat ze jou daar niet mee helpt. Ik bedoel als ze echt van je houdt
quote:Dit dus.Op vrijdag 11 september 2009 14:57 schreef Sjeen het volgende:
Je bent haar niet kwijt geraakt door je 'andere ik', maar gewoon door de persoon die je bent. En tsja, hoe iemand echt is, daar kom je vaak pas achter als je gaat samenwonen...
Als je samenwoont lukt het niet je altijd van je beste kant te laten zien en nemen irritaties sneller toe. Kennelijk werkt ze je nogal snel op de zenuwen en ben jij een onhebbelijk persoon. Geen goede combinatie. Move on.
quote:
thanx, needed that.