Uitwisselen ervaringen kwaliteit gebitten Noorse Boskatten

Ik heb 7 Noorse Boskatten waarvan 5 al jaren zitten te klungelen met hun gebit.
Er ontstaan onstekingen onder de tanden en kiezen waardoor de tanden en de kiezen los komen te zitten en natuurlijk veel pijn veroorzaken. Ook breken de kiezen en tanden spontaan doormidden met natuurlijk alle gevolgen van dien.

De problemen zijn begonnen toen ze allemaal zo'n 5 jaar oud waren en nu de hele club 10 en 11 jaar oud is hebben 5 van de 7 katten al meerdere gebitsrenovaties achter de rug waardoor de meeste weinig tot bijna niets meer in het bekje hebben.

Morgen moet ik voor de tweede keer dit jaar met de grootste pechvogel van de 5 weer naar de dierenarts. Vorig jaar is op 4 kiezen/tanden na zijn gebit eruit gehaald, 2 maanden geleden begonnen de problemen weer en zijn er weer kiezen verwijderd en vanavond ontdekte ik dat hij zijn kop net onder zijn rechteroog helemaal dik is en dat hij weer snottert uit dat neusgat...dat snotteren is weer hetzelfde verschijnsel als twee maanden terug dus morgen moeten hoogstwaarschijnlijk zijn laatste twee hoektanden eruit en is hij tandeloos.

Ik heb even rondgekeken op Google de laatste jaren en nu blijkt dat er meer mensen zijn die met deze gebitsproblemen kampen bij hun ouder wordende Noren. Zijn hier ook bezitters van Noorse Boskatten die merken, nu hun dier(en) ouder wordt/worden dat ze ernstige gebitsproblemen hebben?

Aanvullende info van mijn kant is dat van 5 katten er 3 op zeer jonge leeftijd wel zware antiobiotica hebben gekregen i.v.m. ziekte, ik dacht altijd dat dat de oorzaak zou zijn maar dat verklaart nog niet waarom de andere Noren die geen antiobiotica hebben gekregen ook slechte gebitten hebben. Wat betreft het voer wat ze altijd hier krijgen: al mijn katten hebben als hoofdvoedsel altijd een premiumkwaliteit brokjes gehad met heel af en toe (1 x per week of zo) een blikje. Mijn oudste katten (13 en 14 jaar oud zijn geen Noren (maar een HTK en een Javavanees) en die hebben perfecte gebitten dus daar kan het hier ook niet aan liggen.

[ Bericht 0% gewijzigd door trovey op 10-09-2009 22:19:16 ]

Bedankt voor jullie reakties...helaas komt dat voer in mijn geval een beetje te laat , de meeste Noren hier hebben nagenoeg niets meer in de mond dus er valt niets meer te schuren . Ik ben gek op mijn Noortjes maar behalve dat het gruwelijk veel geld kost is het ook een crime voor de katten, De kater die morgen weer moet worden nagekeken zit nu echt met een halfdicht oog hier in de kamer. Nu zijn Noren heel harde katten want toen vorig jaar 80% van zijn gebit er werd uitgehaald was het enige wat ik merkte aan hem dat hij ongelooflijk stonk uit zijn bek. Morgen maar weer om 8.45 uur me bij de dierenarts melden, hopelijk is met het verwijderen van de hoektanden die hij nu nog heeft (2 stuks voor de rest een leeg bekkie die waarschijnlijke ontsteking weer weg. Antiobiotica had hij al gehad maar helaas, nadat het eerst leek aan te slaan kwam het probleem daarna weer terug alhoewel ik nog niets aan zijn (op dat moment net nagekeken) laatste tanden kon zien, nu lijkt het tandvlees van het rechterexemplaar zich terug te trekken en aan die kant heeft hij ook dei verdikking en de snotneus zitten dus dan ook maar het laatste er nog even uit voor het weekend...kan het beestje niet nog het weekend zo laten rondlopen dus heb even wat geregeld met de financieen met een familielid want hij was deze maand helaas niet het enige dier wat problemen gaf qua dierenarts (vooral als het fijn in het weekend valt en je niet kunt wachten op de maandag lopen de kosten gruwelijk op). Ja ouder wordende huisdieren met lichamelijke problemen maar ach ze hebben er ook niet voor gekozen dus bellen maar weer.

Ik heb net nog even in het bekkie van de kater kunnen kijken....ik denk dat ik de restant van de wortel zie op de plek waar ze de vorige keer de hoektand eruit zouden moeten hebben gehaald....verdorie hebben ze nou een stuk gemist wat nu is gaan ontsteken? Arm beestje

Fijn , kan dus van alles zijn van een ontstoken traanklier tot een wortelrest die is blijven zitten tot een neustumor . Nu eerst een pijnstiller an antibiotica gekregen en dan maandag verder kijken. Ik heb eerlijk gezegd weinig hoop op de antibiotica . Als het niet helpt foto maken van gebied en dan waarschijnlijk doorsturen naar een specialist voor bekijken van foto als de dierenarts er niet uitkomt. Bij gebitsproblemen moet hij naar de specialist toe (zeg maar wat voor ons de kaakchirurg is) , als het een tumor is.....dan zal het wel exit worden gezien de plek waar het kreng dan zou zitten. 5 jaar geleden ook 2 katten verloren binnen een maand aan kanker in dat gebied (eentje in de kaak, ander in de keel) en bij die was behandeling ook niet mogelijk

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 09:58 schreef senesta het volgende:
Och arme poes

Ik ga gewoon hard duimen dat de antibiotica toch gaat werken

Bedankt . Ben een beetje veel down door het bericht...heb de laatste 5 jaar iets teveel op mijn dak gehad wat betreft mijn katten qua ziekte en sterven. Hopelijk loopt het allemaal met een (dure) sisser af en is het geen tumor maar hoe dan ook, er staat hem en mij weer wat te wachten

[ Bericht 0% gewijzigd door trovey op 11-09-2009 10:15:43 ]

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 10:06 schreef ElisaB het volgende:


Een tranend oog en een verdikking aan de zijkant van de neus

Dat heeft onze Pluim ook sinds enkele weken. Ik ben al drie keer naar de DA geweest. Na een pijnstiller en wat antibiotica trekt het weg, maar het komt gewoon weer even hard terug!

Mijn DA heeft geen idee. Maar ik volg dit graag nog even!

Tumor

Die van mij heeft er nog een neus bij vol snot en dat baarde de dierenarts vooral zorgen. Kater Tickel is wel actief en eet en drinkt (alhoewel hij wel een paar ons was afgevallen ) maar die poes die 5 jaar geleden is overleden aan die kaaktumor (een zeer agressieve vorm van kanker die niet op bestraling nog op chemo reageert een zg.plaveiselcelsarcinoom) was op het moment van ontdekken ook zo..... Verdorie waarom gaat het hier nou nooit een lekker met de katten...het ene probleem is nog niet opgelost of het andere staat al weer klaar, ik weet het zijn oudere dieren maar zo'n concentratie van problemen is wel extreem. Trouwens met die brokken....kauwen doen ze hier ook niet aan....gewoon doorslikken die hap.

Bij jou lijkt er toch sprake te zijn van een ontsteking als ik dat zo hoor. Mijn dierenarts had het ook over een ontsteking van de traanklier....lijkt wel of dat bij jou van toepassing zou kunnen zijn.

Noorse Boskatten...schitterende dieren maar ik denk dat ze hierna niet meer in huis komen... al dat verdriet om al die ziekte en het voortijdig sterven heeft me lichamelijke klachten gegeven de laatste 5 jaar. Coons schijnen tegenwoordig weer gevoelig te zijn met het hart en met de gewrichten.. zucht..waar zijn al die gezonde katten gebleven van de jaren 70 en 80 . Toen was de Noorse Boskat een grote zware kat met een niet klittende vacht en een prima gezondheid en werd ik verliefd op het ras (midden jaren 80), tegenwoordig zijn het kasplantjes. Ik heb nog 2 katten rondlopen die er qua uiterlijk nog enigzins op lijken. Stevige poes met een geweldige dikke niet klittende vacht maar helaas ook een slecht gebit en een kater die af en toe een klit heeft (maar die er weer vanzelf uitgroeit) maar een hele dikke vacht heeft (helaas zou het groter en zwaarder mogen zijn) maar tot op heden (10 jaar) blijkbaar nog een goed gebit heeft. De rest.....klein en dun, geen kilo's, klitten bij het minste geringste (en dan net als een Pers tot op de huid zodat je meteen niets meer kunt doen dan scheren) en dan die rampgebitten. Allemaal wel heel lief , daar is geen twijfel over mogelijk dus qua karakter zou ik ze zo weer willen hebben maar qua gezondheid..... , Beroerde gebitten, nierfalen (op 8 jarige leeftijd), keelkanker op 7 jarige leeftijd, herseninfarct op bijna 10-jarige leeftijd (poesje heeft het wel met veel inzet en geld overleefd alhoewel ze nu het type is van "licht aan maar er is niemand thuis" ) en nu de oudste Noorse kater ook met gevorderd nierfalen, deze erbij zou dus net te veel zijn omdat ik dus al een sterfgeval verwacht dit jaar. Nee, mijn Noren zijn geen reclamebord voor hun ras. Hopelijk valt het mee met Tickel en is het geen tumor, zou wel eens prettig zijn...het geld maakt me helemaal niets uit (alhoewel ik dit soort bedragen wel moet lenen van mijn broer...de spaarpot is nu eenvoudig leeg ) maar als ik maar niet weer er eentje kwijt raak....even een jaar geen dode katten moeten wegbrengen naar het dierencrematorium, ik ben er te vaak geweest de laatste jaren, 2 x per jaar was geen uitzondering, in 2006 zelfs binnen een week 2 x (een oude versleten poes van 19 jaar en drie dagen later een Balinese kater van net 10 jaar met plotseling nierfalen)....kreeg ik korting omdat ik na 4 dagen terug was met de tweede

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 19:10 schreef Sorella het volgende:
Even tvp aangezien mijn broer over een paar weken een noorse boskat kitten krijgt.
Is misschien aan te raden voor hem om een verzekering te nemen dan.

Zou ik zeker doen. Het hoeft niet fout te gaan maar 5 van de 7 katten met slechte gebitten ...ik zou het risico niet willen lopen...het heeft me tot heden gruwelijk veel geld gekost...reken maar 150-200 euro per behandeling en dat bij alle katten om de paar jaar (of zelfs meerdere keren per jaar) en nu dan Tickel waarvan de kans groot is dat hij naar een specialist toe moet die de boel moet openmaken om wortelresten uit de kaak te halen. Hier begonnen de problemen met de eerste katten toen ze 5-6 jaar oud waren. In ieder geval wel succes met het kitten, het is een verrukkelijk ras waar ik helemaal gek van ben.

Weekend is voorbij en zoals wel gedacht....de verdikking is nog steeds aanwezig, sterker nog de verdikking is gegroeid . Ik heb voor morgen een afspraak gemaakt met de dierenarts om röntgenfoto's te maken van het gebied en al naar gelang wat er te zien valt gaan de dierenarts het zelf interpreteren of worden de foto's doorgestuurd naar een specialist wat er dan gebeurt is allemaal afwachten. Mocht het een ontsteking zijn dan is het kat inpakken en afreizen naar Wilhelminaoord naar de specialist om daar de het gebied open te maken en de ontsteking zo te lijf te gaan, mocht het wat anders zijn....wellicht een biopsie van het weefsel om zeker er van te zijn dat het kwaadaardig is maar opereren, bestralen, chemo in dat gebied , ik denk dat het dan snel afscheid nemen wordt voor Tickel. Geld zou ik wel bij elkaar krijgen voor alle behandelingen maar tumoren in dat gebied zijn meestal zo kwaadaardig dat, als je ze ontdekt, het meestal al veel te laat is.
Toch nog een positieve feitjes te melden: Als ik op het gebied druk voelt het niet hard aan (hard wijst meestal op een tumor, zacht kan op een abces duiden) en Tickel heeft geen pijn doordat ik hem pijnstillende druppels geef. Ik heb die druppels destijds ook gebruikt bij mijn kat met kaakkanker en dat werkte fantastisch voor de tijd die het diertje nog had, nu heb ik dezelfde pijnstiller in gebruik voor de artrose van mijn hondje dus Tickel "snoept" gewoon een paar druppeltjes mee en is daardoor vrolijk, actief en eet en drink uitstekend en dat is toch wel het allerbelangrijkste wat de uitslag straks ook mag zijn, dat hij geen last heeft van zijn probleem, het verdriet erover wat het kan zijn draag ik wel

Bedankt

quote:

Op maandag 14 september 2009 22:39 schreef antonwachter het volgende:
Dit heeft vaak te maken met geven van blikvoer. Ligt niet aan het ras maar meer knabbelvoer geven.

Ze hebben hu hele leven niet anders gekregen dan brokken met heel heel zelden wat blikvoer en dan ook nog heel weinig en met de andere twee HTK en de Javanees (die alle drie ouder zijn) is niets mee aan de hand, sterker nog die hebben perfecte gebitten, nee helaas is dit een erfelijke kwestie, hoor je wel meer bij ouder wordende Noren.

Goed, kereltje zit bij de dierenarts. Naast de foto proberen ze ook zijn bek en neus te onderzoeken, om 15.00 uur ophalen en dan weten we hopelijk meer.

NIEUWS....er is geen tumor gevonden in zijn neus . Er zit wel ontzettend veel ontstekingmateriaal en het sterke vermoeden is dat er bij zijn laatste wortelpuntontsteking een fistel is ontstaan richting de neus die nu dus volzit met viezigheid (dat alles in combinatie met een als kitten meegemaakte niesziekteperiode). Ik had twee alternatieven: of de rest van zijn leven aan de antibiotica om de ontsteking voor zover het gaat te onderdrukken of het goed aanpakken en naar een specialist gaan die de fistel openmaakt, de boel draineert en de fistel daarna weer dichtmaakt met het mondslijmvlies van Tickel.
De eerste is geen optie voor mij, Tickel is 11 jaar oud en hem de rest van zijn leven op de antibiotica zetten resulteert volgens mij in niets + het risico dat hij straks niet meer reageert op de antibiotica en de fistel alleen maar groter wordt met alle gevolgen van dien. Het wordt dus, ondanks de waarschijnlijk flinke kosten (ik heb gelukkig een lieve broer die me daarbij helpt want met WAO alleen is het een te zware last), optie 2. Afspraak is al gemaakt met de specialist ( in Wageningen), woensdag de 23ste om 14.00 uur word ik verwacht met Tickel en dan wordt hij ook meteen geopereerd, als het mogelijk is wordt ook meteen nog een wortelrest verwijderd en gaan zijn laatste 2 hoektanden eruit zodat de kans dat hij hierna nog problemen zal hebben nagenoeg uitgesloten zal zijn. Dus alles bij alles mag ik blij zijn dat het vandaag zo is afgelopen en dat ik nog niet afscheid moet nemen van mijn ventje ook al is het verhaal nog lang niet ten einde.

quote:

Op dinsdag 15 september 2009 19:15 schreef ferrari_rood het volgende:
arme tickel
WIj hebben dus maine coons en Fire nu 3,5 jaar heeft ook last van zijn gebit. Wij zijn begonnen met poetsen. vooe jouw waarschijnlijk nu niet meer haalbaar. Wel met speciale katten tandpasta.

Er valt weinig meer te poetsen . Probleem is ook dat dit echt vanuit het tandvlees komt dus van binnenuit. Heb de röntgenfoto's nu in huis en uitleg erbij gekregen door de dierenarts. Bot is niet aangetast (zou dat wel zijn bij een tumor in deze fase, en er is geen massa op de foto te zien. Wel zit 1 van de nog 2 overgebleven hoektanden ook los in het bot en lijkt er ook nog een stuk wortel zichtbaar die nu nog geen problemen geeft maar voor hoelang....
Dus als het enigzins mogelijk is meteen de laatste 2 tanden (dus die 2 hoektanden ook verwijderen) en die eventuele wortelrest voordat die ook problemen gaat opleveren. Hij is dan compleet tandenloos maar zal ook geen last meer hebben van zijn probleem. Voor Tickel maakt het allemaal niets uit...wel tanden...geen tanden hij eet als een bootwerker . Het zal best een zware operatie worden, de boel opensnijden, draineren en spoelen van de fistel en daarna met een keelflap word de fistel gedicht zodat er ook geen rotzooi meer in kan komen maar die specialist ziet het blijkbaar als een routineklus dus blijkbaar komt het vaker voor. De kosten heb ik maar niet even naar gevraagd :', ) (kunnen ze trouwens ook moeilijk zeggen omdat het afhankelijk is van zoveel factoren) ....ik reken maar op een honderdje of 5...wie weet nog meer maar ja dan is het geklungel ook voorbij voor hem en mij want al die gebitsbehandelingen bij de dierenarts kosten ook makkelijk 150-200 euro per behandeling en leveren Tickel daarbij ook nog veel pijn op. Hopelijk houden nu de andere katten zich even rustig . Ik zal trouwens wel vragen krijgen over de inenting...het zijn binnenkatten en omdat 5 jaar geleden de kosten door o.a. de gebitten zo hoog opliepen moest ik een keuze maken want het viel niet meer bij elkaar te sparen...onverwachte kosten en de inentingskosten dus heb ik het risico maar genomen om ze niet te enten zodat ik geld zou hebben voor de dierenartskosten die geen uitstel kunnen hebben het moets of worden en helaas niet en en alhoewel ik zeer voor het enten, ook voor binnenkatten, ben.

Tja dat enten zou ik normaal dus ook doen...helaas heeft de enting voor de niesziekte bij mij nooit geholpen. Ze hebben namelijk net de versie die bij honden kennelkuch veroorzaakt...kun je ook voor enten maar ja de financiën laten dat nou eenmaal niet toe ...verder zouden ze toch wel zo af en toe een aanval krijgen die ik ook met antibiotica zou moeten bestrijden want als het virus eenmaal aanwezig is dan raak je het niet meer kwijt in een groep katten. Gelukkig krijgen mijn katten, nu ze ouder worden steeds minder last er van, de aanvallen worden minder heftig en ze komen maar eens in de zoveel tijd voor. Als ze wel eens antibiotica moeten hebben is dan eens in de 3-4 jaar dus het valt allemaal gelukkig nog wel mee met het gesnotter, in ieder geval is het zodanig onder controle dat ik het geld op dit moment liever besteed aan de steeds vaker voorkomende onverwachte uitgaven en de vaste maandelijkse kosten (medicijnen voor nieren voor 1 kat en 1 hondje, nierdieet voor 1 kat en beide hondjes (tweede eet mee en dat kan in dit geval ook prima omdat ze ook al 11 jaar is), hartmedicijnen voor 1 hondje (die van 11 jaar) en dan nog een hypoallergeen voor een poes van 12 jaar).

Zoals je ziet zijn mijn maandelijkse kosten voor onderhoud voor de "speciale" gevallen hier al stevig, neem daarbij die gebitten (dit jaar al 5 behandelingen a gemiddeld 200 euro per stuk) en nu dan weer Tickel die tot op heden ook alweer 170 euro heeft gekost en we het probleem moet nog opgelost worden door de specialist (wat zal het worden 500-700 euro reken ik maar op dan schrik ik niet zo)

Vorig jaar kreeg het volle zsuje vn Tickel een herseninfarct op vrijdagavond waarbij ze voor 5 dagen moest worden opgenomen (kostte ook zo even 650 euro maar kat heeft het overleefd ) en hier en daar even een consultje voor de kleinere dingen die ook al snel 75 euro kosten (consultje met wat medicijnen) en dan vliegt het geld er wel door, ik bespaar me een ongeluk om zoveel mogelijk voor de katten vrij te maken...zo goedkoop mogelijk eten dus weinig vlees en veel vegetarisch en veel aanbiedingen kopen en geen dure merken, geen abonnementen, niet uitgaan, kleding uit de kringloop (hebben ze trouwens hele leuke nagenoeg ongedragen kleding als je wat rondkijkt en voor 2,50 tot 4,50 heb je een nagenoeg ongedragen soms helemaal ongedragen broek van dit of vorig jaar), heel goedkoop Internet (kwam gratis bij mijn vaste lijn abo voor bellen) en een weggevertje van een kennis als computer (anders hadden jullie me hier niet aangetroffen ) en dingen als verwarming alleen aan als het echt koud is en dan allleen maar in de woonkamer, auto samen met mijn broer onderhouden (die binnenkort ook zijn rijbewijs heeft (30 jaar na zijn motorrijbewijs)) en alleen gebruiken als het echt nodig is i.v.m. de benzinekosten etc en nog is het spaargeld altijd op als er weer eentje besluit ziek te worden.

Na het Tickel avontuur zal het dan ook weer flink potten moeten worden want de spaarrekening is hierna echt leeg, hopelijk houdt de rest zich nu even rustig nu in ieder geval alle gebitjes van de katten zijn gedaan en kan ik weer wat sparen voor de gebitten van de hondjes die ook nog een beurt nodig hebben. Ouder wordende huisdieren...leuk maar ik heb op één of andere manier kans gezien alle kneusjes te pakken te krijgen die handen vol geld kosten aan de dierenarts.

Wie weet neem ik na deze katten bij een nieuwe kat wel een verzekering, alhoewel eens in de twee jaar behandelen ook niet gunstig klinkt bij dit soort slechte gebitten. Tickel is vorig jaar behandeld, dit jaar dus ook weer 2 maanden geleden en moet dus nu naar de specialist toe...schiet ik ook niet veel op met die verzekering op deze manier

Mijn Oosterse kat (een Javanees of Manderin het is maar welke vereniging je het vraagt) is nu bijna 14,5 jaar en daarmee de oudste van mijn katten maar is in perfecte gezondheid met een perfect gebit. OK ze heeft 3 halfbroers overleefd (eentje die voor haar kwam en maar 1 jaar oud is geworden en twee die in dezelfde tijd met haar geleefd hebben die 10 jaar zijn geworden (FIP en plotseling nierfalen) dus het kan wel katten die op een goede manier oud worden . Nu was zij dan ook uit de nesten die de fokker toen had (2) de grootste en naar de fokkers zeggen gezondste poes die er te vinden was, zeker na het sterven van haar halfbroer op zo'n jonge leeftijd was ik daar kien op en zie het heeft gewerkt een poes van 14,5 die zich gedraagt en er uit ziet als een 2-jarige

Tickel heeft trouwens op dit moment helemaal nergens last van met zijn goede pijnstiller. Elke avond even 6 druppels in een beetje kattenmelk en meneer loopt rond alsof de wereld van hem is, alleen zijn kopje en snotneus en de rochelgeluiden af en toe verraden zijn probleem. Hopelijk kan de specialist volgende week die problemen definitief verhelpen zodat de problemen met het gebit voor hem in ieder geval tot het verleden gaan behoren en hij ook goed oud kan worden want buiten zijn gebit heeft hij verder geen gezondheidsproblemen.

quote:

Op woensdag 16 september 2009 15:53 schreef Harajuku. het volgende:
Jezus, ze hadden voor Klonk geen geld moeten inzamelen maar voor jou

Kan alsnog . Maar alle gekheid op een stokje, ik heb inderdaad extreem veel klungeltjes erbij zitten, zou zelf wel een stichting kunnen oprichten als zijnde opvang voor kansloze oudere beestjes die niemand wil hebben als ze herplaatst zouden moeten worden. Volgend jaar maar een asielaktie voor mij

quote:

Op donderdag 17 september 2009 11:12 schreef ferrari_rood het volgende:
het lijkt mij wel als ik het zo lees dat je een behoorlijk dure DA hebt. Misschien heb je nog andere in de buurt die goedkoper zijn ik weet niet waar je woon.
de burmees van mijn ouders moet trouwens ook onder narcose voor zijn gebit alleen mijn ouders maken maar geen afspraak geen tijd. tja maak dan tijd.

nogmaals heel sterkte met je kneusjes.

Ik ben net overgestapt naar een goedkopere dierenarts . De vorige die ik had was een keer zo duur met gebitsbehandelingen. Er is hier in een klein stadje in de buurt wel eentje die goedkoper is maar ja zit ik weer met het vervoer , Verder zit er dichtbij die praktijk een heel goedkope maar daar hoor ik niet zulke beste verhalen over, honden die na een sterilisatie doodziek worden en zo...dan maar iets meer betalen denk ik dan maar. Jammer dat je ouders het schoonmaken uitstellen, kan helaas hele nare consequenties hebben voor de kat...problemen met het hart en zo. Tickel had ook al een klein ruisje toen hij vorige jaar het grootste deel van zijn gebit verloor (kunnen ze nu gelukkig niet meer horen) dus zou het aan je ouders zeggen dat een slecht gebit veel meer klachten kan veroorzaken dan alleen slecht eten en pijn voor de kat, wie weet trekt ze dat over de streep. Mijn kneusjes doen het op dit moment, na alle behandelingen gelukkig allemaal weer redelijk goed. OK, de oudste Noor heeft nog steeds nierfalen en wordt dunner en dunner maar eten en activiteit zijn gelukkig nog prima dus blijven we maar hopen dat hij het nog een tijdje volhoudt...en als zijn tijd daar is...tja het zij dan zo. Ik heb de laatste 5 jaar zoveel ellende meegemaakt dat ik er maar vanuit ga dat als het met zulke dingen definitief misgaat ik er in ieder geval alles aan heb gedaan om het dier zo goed mogelijk te behandelen en dat de kat en ik er alles uit hebben gehaald wat mogelijk was. Makkelijk zal het nooit worden om uiteindelijk afscheid te moeten nemen, elke keer weer blijft het een klap maar ja dat hoort nou eenmaal bij huisdieren hebben...de vreugde tijdens het leven en het verdriet bij de dood van het dier, hoe lang of hoe kort dat ook mag duren.

Goed, ik had vandaag bijna de afspraak kunnen afzeggen met de specialist. De voordeur stond om overklaarbare reden vanmiddag op een kier en Tickel en zijn gehandicapte zusje (simpel en half blind en doof door een herseninfarct) Trico waren er dus vandoor gegaan. Na enig zoeken Tickel terugvonden op een tree in het trappenhuis, trillend en zo stijf als een plank trof ik hem aan terwijl een buurvrouw van een woning verdop net bezig was om zijn naamkokertje na te kijken....Trico was echter spoorloos....wat doe je dan....Amivedi bellen en melden en daarna dierenambulance....Mevrouw we hebben net een auto naar een adres aan de Vondelkade gestuurd om een kat daar op te halen....zou toch niet zo zijn....naar het adres gelopen en ja hoor....een langharige kleine kat, lijkend op een Maine Coon/Noorse Boskat hadden ze heftig miauwend aangetroffen in hun tuin (en ik had in die omgeving net gekeken en lopen roepen ) en ze hadden meteen door dat het geen echte buitenkat was omdat ze zich zo liet oppakken en heel onrustig was. Heb de mensen heel hartelijk bedankt dat ze het lot van de kat hadden aangetrokken en de dierenambulance hadden gebeld (want natuurlijk net nu was ze haar halsbandje met kokertje verloren) dus weer dierenambulance gebeld en ze waren al onderweg naar mij. Ze hadden al voor het asiel gestaan om haar daar af te geven dus 5 minuten later gebeld en ze had daar gezeten. De autodeur gaat open en jawel hoor aan het lawaai herkende ik haar al...Trico terug . Met liefde de 18 euro (die ik even moest lenen van een buurman, ik heb nooit veel geld in huis ) kosten betaald en nu zitten broer en zus hier in huis bij te komen van hun avontuur en eerlijk gezegd ikzelf ook .

Uiteraard ook nog even Amivedi gebeld om door te geven dat ze weer thuis was

Het was behoorlijk schrikken , zeker met Tickel en Trico beide weg, meneertje met medisch probleem en zijn halfgare zusje . Heb vandaag trouwens gezien waar ze die tuin is ingekomen...een gat in een massieve schutting (waarschijnlijk vroeger gebruikt voor een kat die die mensen hadden)...en ik heb nog voorzichtig door dat gat (op de buik liggende) heengekeken

Morgen met Tickel naar de specialist toe, hij zit nu aan zijn laatste maaltijd, afwachten of hij morgen wel kan eten met die operatiewond in het bekje. Heb in ieder geval kattenmelk en vloeibare voeding in huis mocht het eten moeilijk zijn, we zullen wel horen wat en wanneer hij weer mag eten. Eerst maar even afwachten of we in de praktijk moeten wachten of dat we nog ergens naartoe kunnen gaan in de tussentijd (geen idee hoe die praktijk ligt t.o.v. de "bewoonde" wereld)...enfin maar broodjes en wat te drinken mee mocht het een "klaar terwijl U wacht" operatie worden want we zitten dan zo'n beetje in lunchtijd..

Bedankt . Ik ben Tickel nu even "kwijt" in huis, zou hij wat vermoeden?


Edit: O wacht, meneer komt net weer de kamer binnenlopen, zo even goed bandje omgedaan met zijn kokertje (andere is een beetje oud), je weet nooit of hij de net morgen besluit ''m te smeren in Wageningen en nu maar even nog wat kattenmelk met pijnstiller en kereltje is er klaar voor.

Zo, we zijn alweer wat uurtjes thuis. Vanmiddag om 12.30 uur vertrokken, alles ging goed tot we en paar kilometer voor de finish even een verkeerde afslag namen . Enfin even DA gebeld dat we onderweg waren, bij een winkel de weg gevraagd en 2 minuten voor de afgesproken tijd kwamen we binnen.

Na een kopje thee/koffie kwam de dierenarts ons ophalen nadat hij eerst de meegebrachte foto's had bekeken. In de behandelkamer kreeg Tickel zijn verdoving na het lichamelijke onderzoek (hij blijkt toch wel een licht hartruisje te hebben maar heeft daar gelukkig geen last van). Toen ging het bekkie open en ja hoor...op de plek waar zijn rechterbovenhoektand had gezeten die er een paar maanden geleden is uitgetrokken zat dus een keurig gat richting naar neus.

De operatie die de DA zou uitvoeren zou 95% kans op slagen hebben (fistel openmaken, spoelen en gat fistel dichtmaken met huisflap uit de bek) dus een paar minuten later zaten wij met de meegebrachte broodjes en de gratis verstrekte soep in de wachtkamer terwijl Tickel voor een uurtje een operatie moest ondergaan.

Om even voor 15.30 uur kwam de DA ons weer ophalen. Operatie was voorspoedig verlopen en DA had er alle hoop op dat deze operatie voldoende zou zijn in dit geval. Tickel begon op het moment dat we hem weer zagen al wakker te worden in zijn mandje met dekentje en omdat hij het nodig vond om met grote snelheid en met maaiende voorpootjes een poging te wagen de hechtingen in zijn bekje los te krijgen volgde meteen een kap. Antibiotica meegekregen voor (minimaal) 14 dagen en een telefoontje naar mijn eigen DA voor oogdruppels want die hadden ze niet meer op voorraad (voor zijn ontstoken traanbuis die de aanwezig dierenoogarts ook geconstateerd had) weer naar huis na eerst uiteraard de rekening te hebben betaald die gezien het feit dat twee specialisten met hem bezig waren geweest me nog meeviel, afgerond naar beneden 392,00 euro, het is veel geld maar als je minimaal op 500 euro rekent val het nog mee .

Voedingsadvies kregen we ook mee: Meneer moet de komende 14 dagen op een dieet van gekookte koolvis-, kipfilet en/of runderpoelet (zal leuk worden met de andere katten die knokkend voor de bench staan om ook een stukje te krijgen ). Onderweg kwamen we er twee keer achter dat meneer vrolijk zonder nekkraag in de vervoersmand zat , gewoon net zo lang rukken en trekken tot de veiligheidsluiting van het bandje het begeeft. Even langs mijn eigen DA om verslag uit te brengen (oogdruppels kan ik waarschijnlijk vrijdag ophalen waren al in bestelling) en ja hoor weer nekkraag los in de mand, dierenartsassistente met een stuk gaas de boel vastgeknoopt en toen nog snel wat voedsel voor meneer gekocht in de supermarkt.

Thuisgekomen....nekkraag weer los...nu had meneer de verbindingen van de kraag zelf losgekregen...3 stukken breed plakband op die sluitingen gedaan en eindelijk de kraag bleef op de plek . toen het vlees kleiner snijden en stomen in een stoompannetje in de magnetron, af laten koelen en toen de bench in met een portie runderpoelet en de ontstane bouillon. Bouillon was zo op met de stukjes vlees had hij nog heel veel moeite hoewel hij ze graag wilde hebben....morgen gaat het wellicht wat beter met het bekje, de eetlust is er in ieder geval. Even een grote platte schaal genomen voor het water zodat hij met die onmogelijke kraag nog een beetje kan drinken en nu ligt hij afwisselend een beetje te soesen en rond te lopen (alhoewel hij nog niet precies door heeft dat hij met die kraag niet overal langs kan ) Eens zien hoe hij morgen is en of hij dan wel kan eten.

Nee maar die kan ik hem eventueel zelf geven. Heb nog door de DA goedgekeurde (vanmiddag nog even gevraagd) soort in huis (gekocht voordat definitief alle pijnstiller voor dieren dit jaar niet meer zonder recept te verkrijgen waren). De specialist raadde me aan even te wachten met pijnstiller om het gebied wat te beschermen zodat hij zijn bekje niet meteen volledig in gebruik gaat nemen (wassen, eten van voer wat even niet geschikt is, teveel met zijn pootje langs zijn bekje gaan met het wassen van de kop). Wonden in de bek schijnen razendsnel te helen . Mocht hij na morgen nog niet kunnen eten dan zou ik kunnen beginnen met een hele lichte dosering te geven.

Nu zo even zijn bench klaar gaan maken voor de nacht (dekentje erin, bakje water en een kattebakje) want om hem zonder toezich rond te laten lopen met die kraag vind ik een beetje eng. Stel dat hij ergens achter blijft hangen, het ding zit nu zo goed vast dat hij dan de kans loopt om zichzelf op te hangen dus maar even veilig in de bench dan slaap ik straks ook beter

quote:

Op donderdag 24 september 2009 01:20 schreef tonja het volgende:
Ja, lijkt me ook verstandig. Slaap lekker allebei

Deze Noorse Boskatten in ieder geval wel . Verder gaat het prima met ze hoor maar die gebitten....zucht. 3 van die katten zijn of volle familie of halbroer/halfzus, de 4e komt van een nest een jaar later met andere ouders en de 5e is zelfs van een andere fokker (beide fokker fokken helaas niet meer en hebben geen zicht meer op de poezen en katers waaruit mijn katten zijn gefokt dus helaas geen info meer over de ouders nu ze ouder zijn).

Mij werd gisteren door die specialist inderdaad wel aangeraden dat mocht ik weer Noren willen hebben die katten vanaf het allereerste begin de tanden te gaan poetsen, lijkt toch wel te helpen bij deze kwaal (aantasting van de tanden en kiezen door ontstekingen aan de wortels) maar ja daar heb ik nu helaas weinig meer aan nu ze 10,5 en ruin 11 jaar zijn en het grootste deel van het gebit al weg is..

Maine Coons zijn nu ook helaas berucht door de grote kan op HD en hartproblemen...jammer hoor dat die twee natuurrassen sinds de jaren 80 zo achteruit zijn geboerd...wellicht heeft het willen "maken" van nieuwe kleuren en de daarbij behorende kruisingen met andere rassen en terugkruisingen met ouders en zussen/broers ervoor gezorgd dat er nu ziektes in beide rassen voorkomen die er eerst niet in zaten, wie zal het zeggen...in ieder geval erg jammer dat die grote mooie katten die ik halverwege de jaren 80 voor het eerst zag en waar ik verliefd op werd nu zo achteruit zijn geboerd met de gezondheid en het uiterlijk (conditie van de vacht en grootte en gewicht van het ras)

Tickel probeert trouwens nog steeds om die runderpoelet naar binnen te krijgen maar het lukt niet. Even met eigen dierenarts overlegd of zacht voer mag...die weer overlegd met de specialist...liever niet i.v.m. de wond. Dus nu de optie kleine brokjes die hij zo door kan slikken en als dat niet lukt of morgen toch maar beginnen met heel zacht voer of een pijnstiller, beetje kiezen uit twee kwaden zeg maar want een kat moet toch binnen de 24 uur weer eten. Antibiotica heb ik wel naar binnen gekregen. Nu even de kap afgedaan want hij voelt zich zo ongelukkig met het ding en kan zo moeilijk drinken (hij heeft ook nog niet geplast). Wilde zich zo graag wassen na de operatie. Hij zit nu in de bench zich even te wassen. Zo even boodschappen doen en dan moet de kap, helaas voor hem, weer op Zonder toezicht is het nog niet aan te raden om hem zonder kap te laten zitten. gelukkig wel wat kattenmelk nu gedronken dus het eerste vocht zit er in ieder geval wel in.

We zijn een paar dagen verder, meneer zit aan de Royal Canin brokjes voor zeer kieskeurige katten en die eet hij (of beter gezegd, die slikt hij door), verder nog een portie kipfilet, runderpoelet of koolvisfilet en zo vult meneer zijn maagje. Hij en ik hebben nog steeds de pest aan de kap die hij nog verplicht moet dragen als ik geen toezicht op hem kan houden...elke keer die kap vol viezigheid...bah is niet leuk voor het ventje wat zo schoon op zichzelf is. Ook zijn darmen en blaas werken weer zoals het hoort, de eerste dag bleef de bak keurig leeg maar die weet hij nu ook weer te vullen . Hij is actief en alert maar produceert nog steeds rotzooi uit zijn neus (en oog via de traanbuis) dus 2 x per dag krijgt hij Clavubactin, niet dat hij er blij mee is want het is elke keer een gevecht om het binnen te krijgen maar ja hij zal toch nog minimaal 10 dagen het moeten slikken (stond minimaal 14 dagen voor). Ook moet ik hem 4 x per dag het oog druppelen...is hij ook niet blij mee . Ik hoop dat de komende weer de medicijnen goed hun werk gaan doen zodat langzamerhand de ontstekingsreactie weg zal gaan. Zijn kopje is nog wel dik door de operatie maar ja hebben mensen dat ook niet als ze een neuscorrectie hebben gehad

Bedankt, helaas gaat het nog niet zo goed met Tickel. Alhoewel hij uitstekend eet en naar zijn lijfje te voelen ook het verloren gewicht heeft ingehaald komt er nog steeds viezigheid uit zijn neus en oog (pus/snot vermengd met bloed) terwijl dat eigenlijk nu al had moeten ophouden. Voordat ik het oog druppel probeer ik in ieder geval eerst die rommel uit de traanbuis te masseren zodat de AB in ieder geval goed kan doordringen. Ik heb al even contact gehad met mijn eigen dierenarts en die was niet blij met mijn berichtje...ze is er bang voor dat de ontsteking in het bot zit wat zou betekenen dat er een tweede zware operatie nodig zou zijn om het stuk bot eruit te halen en daar een stuk bot ergens anders uit zijn bekje in te zetten....die mogelijkheid bestaat. Straks maar even proberen de specialist te bellen om te vragen wat hij vindt van de situatie. Nog even doorgaan met AB (moest minimaal 14 dagen) en hoe lang of al eerder ingrijpen. Verdorie zou Tickel nu bij die 5% horen waarbij de eenvoudige huidflap-operatie niet voldoende is

Bedankt . Ik heb met de specialist gesproken...hij maakt zich nog geen zorgen. Neemt zonder meer aan dat een fistel die zeker 4 maanden de kans heeft gehad om te ontwikkelen (hoekkies is op 3/7 verwijderd en waarschijnlijk zat die fistel er toen al) zeker langer nodig heeft om met AB bestreden te worden. Dus woensdag a.s. weer voor 2 weken AB ophalen (en oogdruppels) en gewoon doorgaan. De rommel komt nu voornamelijk uit zijn oog (af en toe nog de neus)...of dat een gaatje is wat vanzelf is ontstaan of dat de troep uit een verwijde traanklier komt is me niet duidelijk maar er komt de ene keer heel veel rommel uit en de andere keer, als ik het oogje druppel lijtk het redelijk schoon. De vraag is alleen komt dat doordat Tickel de boel net zelf heeft schoongemaakt of is het dan werkelijk schoon . Hij eet en drinkt in ieder geval nog goed en alhoewel hij dat shoonmaken heel erg zat is gaan we toch nog maar door. Mocht na die volgende 2 weken de boel nog niet goed zijn dan lijkt de volgende stap doorspoelen van het gebied te worden....enfin we zullen maar even afwachten. Eerst woensdag maar aanvullende medicijnen ophalen.

Min katten krijgen nu af en toe een rauw kippenvleugeltje (ontdooid nadat het het uit de diepvriezer is gekomen)...het enthousiasme is wisselend.....1 kat is er zeer gedreven in vanaf het begin en heeft het vlees zo van de botten af (in zover je snel 15 minuten noemt ), anderen zijn wel geinteresseerd maar weten niet zo goed wat er mee te doen of hebben door het gebrek aan tanden de mogelijkheid niet meer om het vlees eraf te krijgen terwijl de derde groep niet eens in de benen komt om te kijken ...gewoon steeds blijven aanbieden dan maar . Trouwens de hoofrolspeler van dit verhaal is weer helemaal hersteld.....meneertje is helemaal van de ontsteking af, zit weer perfect in de vacht is is zwaarder dan ooit . Hij is nu bezig met zijn laatste maand antibiotica en zal hierna volledig genezen beschouwd worden. Het was een lange en zware weg sinds september maar gelukkig is het perfect gegaan en heeft alle moeite en al het geld wat er is ingestoken het gewenste resultaat opgelevert

quote:

Op vrijdag 2 april 2010 16:16 schreef Sorella het volgende:
Gelukkig dat alles goed gekomen is trovey
Ik heb wel geen maine coons maar mijn europese korthaar is gek op rauwe kippevleugels en nekken terwijl de somalie haar neus er voor optrekt.

]
Tja raskatten ......hier zit een Noorse Boskat (1 van de 2 die nog wel een goed gebit heeft voor zijn leeftijd) vol enthousiasme het vlees van die vleugeltjes af te trekken,,, een HTK wil graag maar moet het nog leren terwijl andere Noren het wel willen maar ja dat gebrek aan tanden ...Tickel is zeer enthousiast maar als je alleen nog maar twee hoektanden in je onderkaak hebt is het moeilijk om taai vel van botten af te krijgen....de rest van het eten...brokken en blikvoer is trouwens totaal geen probleem....hop zo naar binnen toe.....hoezo bijna geen tanden meer . Ook mijn Javanees (en de oudste kat hier namelijk 15 jaar) heeft totaal geen belangstelling maar dat is uiteindelijk ook maar goed omdat er net bij haar het begin van nierfalen is vastegesteld dus moet zo alzo aan een nierdieet.