Ik stond vanochtend vrolijk op, klaar voor de eerste werkgroep van m'n nieuwe studie!
Wat had ik er zin in. Straks zou ik al die nieuwe studiegenoten gaan ontmoeten, die er vast net zo naar uitkeken als ik
Met een stevige tred begaf ik mij naar de tramhalte, vanwaar de tram mij naar het prachtige treinstation te Delft zou tuffen!

Hier aangekomen veranderde mijn glimlach (

) spontaan in een

.
Ja hoor. De NS had het weer voor elkaar. Er stonden plusminus 14243623480398 mensen op beide perrons te wachten. Hier kon ik mooi achter schuiven
Een helse treinrit later, stond ik voor de deur van het lokaal waar de werkgroep plaats vond. Inmiddels was mijn gezicht veranderd in een verwrongen grimas, die het midden hield tussen wanhoop en waanzin.
Eén uur te laat deed ik de deur van het lokaal open, waar ik begroet werd door 20 geërgerde blikken van mijn nieuwe studiegenootjes (

), en een boze blik van de docent. Omdat ik een uur te laat was moest ik een andere keer terugkomen om dezelfde les met een andere werkgroep te volgen
Dankjewel NS, voor het verpesten van m'n eerste dag op de uni.
Antiklacht: Wel een lekkere blonde Duitse met pronte borstjes in m'n werkgroep